ماده واحده – از تاریخ تصویب این قانون به جای اتاق صنایع و معادن ایران و اتاق بازرگانی تهران، اتاق جدیدی به نام اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران در تهران تشکیل می‌شود که دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی است. دارایی و اموال منقول و غیر منقول و تعهدات و دیون و مطالبات اتاقهای مزبور به اتاق جدید منتقل می‌شود.
این اتاق در تهران و در شهرستانها دارای شعبه خواهد بود.
اتاق بازرگانی هر شهرستان و شعبه اتاق صنایع و معادن ایران در همان شهرستان شعبه اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران را در آن شهرستان تشکیل می‌دهد. در شهرستانهایی که شعبه اتاق صنایع و معادن ایران وجود ندارد اتاق بازرگانی محل به اتاق بازرگانی و صنایع معادن ایران شعبه آن شهرستان تبدیل می‌شود.
شعب اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران از نظر انجام وظائف مربوط به حوزه فعالیت خود دارای استقلال کامل خواهد بود.
دارایی و اموال منقول و غیر منقول و تعهدات و دیون و مطالبات اتاقهای بازرگانی و شعب اتاق صنایع و معادن ایران در هر شهرستان به شعبه اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران در آن شهرستان منتقل می‌شود.
تبصره ۱ – ایجاد هماهنگی و همکاری بین شعب اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران و تماس با سازمانهای مشابه در کشورهای خارج و انجام وظائف در سطح مملکتی به عهده اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران خواهد بود و این وظیفه را با همکاری شعب انجام خواهد داد.
آیین‌نامه وظائف اتاق و شعب آن و طرز انتخاب هیأت نمایندگان و هیأت‌رییسه و تعداد آنها از طرف وزارت اقتصاد تهیه و پس از تصویب کمیسیون مشترک اقتصاد مجلسین به موقع اجرا گذارده خواهد شد.
[آیین‌نامه اجرایی تبصره یک ماده واحده قانون تشکیل اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران، مصوب ۱۳۴۹]
تبصره ۲ – اتاق می‌تواند در نقاطی که شعبه ندارد با تأیید وزارت اقتصاد و طبق ضوابطی که در آیین‌نامه مربوط ذکر می‌شود نسبت به تأسیس شعبه اقدام نماید. شعبه اتاق در تهران ظرف مدت سه ماه از تاریخ تصویب آیین‌نامه تشکیل می‌شود.
تبصره ۳ – منابع مالی اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران به شرح زیر است:
1 – سهم دریافتی به موجب ماده ۱۶۷ قانون مالیات بر درآمد مصوب اسفند ماه ۱۳۴۵.
2 – ورودیه و حق عضویت اعضاء که تعرفه آن در آیین‌نامه تعیین خواهد شد.
3 – حقوقی که اتاق در مقابل انجام خدمات طبق تعرفه معین در آیین‌نامه مربوط اخذ خواهد کرد.
4 – حق کارشناسی و داوری و عوایدی که از محل انتشارات و فعالیتهای مربوط به وظایف خود به دست می‌آورد.
منابع مالی اتاق بر طبق ضوابطی که در آیین‌نامه تعیین خواهد شد به مصرف خواهد رسید.
تبصره ۴ – در هر یک از قوانین و مقررات که ذکری از اتاقهای بازرگانی یا اتاق صنایع و معادن ایران یا هر دو اتاق شده باشد اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران جانشین آن خواهد بود.
تبصره ۵ – تا تصویب و اجرای آیین‌نامه‌های مذکور در این قانون و انجام انتخابات اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران بر اساس آیین‌نامه مذکور در تبصره ۱ آخرین نمایندگان منتخب اتاق بازرگانی تهران و اتاق صنایع و معادن ایران به عنوان هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران و همچنین آخرین نمایندگان منتخب اتاقهای بازرگانی شهرستانها و شعب اتاق صنایع و معادن ایران به عنوان هیأت نمایندگان شعبه اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران در شهرستان مربوط وظایف مقرر را انجام خواهند داد. برای این مدت رییس و خزانه‌دار اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران را وزیر اقتصاد از بین هیأت نمایندگان اتاق مزبور تعیین خواهد کرد و رییس و خزانه‌دار هر یک از شعب به پیشنهاد رییس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران و تصویب وزیر اقتصاد تعیین خواهند شد که وظائف هیأت رییس را انجام دهند.
تبصره ۶ – قانون تأسیس اتاقهای بازرگانی مصوب دی ماه ۱۳۳۳ و قانون تأسیس اتاق صنایع و معادن ایران مصوب ۱۵ آذر ماده ۱۳۴۳ و آن قسمت از سایر قوانین و مقررات که مغایر با این قانون باشد از تاریخ تصویب این قانون ملغی است.
تبصره ۷ – تا زمانی که آیین‌نامه‌های مربوط به تصویب نهایی نرسیده است مقررات موجود اتاق صنایع و معادن ایران و اتاق بازرگانی تهران ملاک عمل خواهد بود و در صورت تعارض رییس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران بر حسب تناسب تصمیم لازم اتخاذ خواهد کرد.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و هفت تبصره پس از تصویب مجلس سنا در تاریخ روز چهارشنبه ۱۳۴۸.۱۱.۱۵ در جلسه روز یکشنبه بیست و ششم بهمن ماه یک هزار و سیصد و چهل و هشت به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی