آیین‌نامه مربوط به شرایط و طرز استفاده از خانه‌های سازمانی [مصوب ۱۳۶۳]

تاریخ تصویب: ۱۳۶۳/۱۰/۱۹
تاریخ انتشار: ۱۳۶۳/۱۱/۱۰
شماره ثبت: ۷۶۳۵۸ - ۱۳۶۳/۱۱/۱۰

هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۳/۱۰/۱۹ بنا به پیشنهاد مشترک شماره ۱.۹۶۴۶ مورخ ۱۳۶۳.۱۰.۱ وزارت مسکن و شهرسازی و وزارت امور اقتصادی و‌ دارایی و به استناد ماده ۲ قانون نحوه استفاده از خانه‌های سازمانی مصوب ۱۳۴۶ ضمن الغای تصویب‌نامه شماره ۱۳۵۱۶ مورخ ۶۲.۲.۱۸ هیأت وزیران [‌آیین‌نامه مربوط به شرایط و طرز استفاده از خانه‌های سازمانی] و‌ آیین‌نامه اصلاحی آن به شماره ۶۰۶۴۸ مورخ ۶۲.۸.۱۲ آیین‌نامه مربوط به شرایط و طرز استفاده از خانه‌های سازمانی را به شرح زیر تصویب نمودند.

‌ماده ۱- [اصلاحی ۱۳۶۴/۳/۸]
در شهرهایی که خانه‌های سازمانی به منظور استفاده کارکنان دولت به طور عموم ساخته شده یا می‌شود تقسیم و تعیین سهمیه منازل برای وزارتخانه‌ها‌ و مؤسسات دولتی و یا وابسته به دولت وسیله کمیسیونی به ریاست استاندار یا معاون وی، مدير کل امور اقتصادی و دارایی و مدیر کل مسکن و شهرسازی حسب‌الارجاع انجام می‌گیرد. حضور سرپرست خانه‌های سازمانی و یا نماینده وی در کمیسیون به عنوان دبیر کمیسیون بدون داشتن حق رأی‌ ضروری است.

‌تبصره ۱- تقسیم و تعیین سهمیه خانه‌های سازمانی که از محل اعتبارات خاص وزارتخانه و مؤسسات و شرکتهای دولتی یا وابسته احداث می‌شود با وزیر‌ مربوطه یا نماینده تام‌الاختیار وی می‌باشد.

‌تبصره ۲- آن قسمت از اماکن متعلق به سازمانهای مذکور در این ماده که از طرف آنها در اختیار کارکنانشان که مشاغل معینی را تصدی می‌نمایند، در دوره تصدی‌ آن شغل جهت سکونت گذارده می‌شود خانه سازمانی محسوب و مشمول مقررات این آیین‌نامه خواهد بود، مگر این که کارکنان مزبور به لحاظ انجام وظیفه و به‌ اقتضای نوع شغل ناگزیر به سکونت در اماکن نامبرده باشند، که مشمول این آیین‌نامه نمی‌باشند. مانند کارکنان راه‌آهن دولتی در ایستگاهها، کارکنان بنادر، کارکنان‌ گمرکات در مرزها، کارکنان دستگاههای مخابراتی، محافظین سدها، نیروگاه‌ها، سرایدارها، نگهبان، کشیک شبانه و سایر مشاغل مشابه که شاغل ناگزیر است به‌ لحاظ نوع شغل، به صورت تمام وقت در ساختمان دولتی و محل کار حضور داشته باشد.


‌ماده ۲- وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی یا وابسته به دولت مکلف می‌باشند کلیه خانه‌های سازمانی را از تاریخ تصویب این آیین‌نامه با رعایت شرایط ذیل در‌ اختیار کارکنان قرار دهند.
‌الف – استفاده از خانه‌های سازمانی منحصراً با کارکنان انتقالی یا مأمور خدمت می‌باشد و کارکنان محلی و یا افرادی که برای همان محل استخدام می‌شوند حق‌ استفاده از خانه‌های مذکور را ندارند.

[الحاقی ۱۳۶۴/۳/۸]-
چنانچه قبلا خانه سازمانی در اختيار افراد غير واجد شرايط مذکور در آئين‌نامه قرار گرفته باشد حداکثر ظرف ۳ ماه ملزم به تخليه می‌باشند مگر آن که متقاضی واجد شرايط وجود نداشته باشد، که در اين صورت هر زمان متقاضی واجد شرايط مراجعه نمايد استفاده‌کننده ملزم به تخليه در مهلت مذکور است‌.

ب – چنانچه برای خانه‌های سازمانی استفاده‌کننده واجد شرایط وجود نداشته باشد و خانه مذکور حداکثر سه ماه بلااستفاده بماند سازمان استفاده کننده مکلف‌ است مراتب را برای اخذ تصمیم حسب مورد به کمیسیون موضوع ماده ۱ و یا مرجع مندرج در تبصره ۱ ذیل آن تبصره اعلام نمایند.

ج- [اصلاحی ۱۳۶۴/۳/۸]
چنانچه تعداد متقاضيان واجد شرايط بيش از خانه‌های سازمانی خالی باشد حق تقدم متقاضيان با توجه به امتيازات زير محاسبه مي‌شود‌:
1 ـ با توجه به نوع تخصص‌، نياز منطقه‌، ضرورت شغلي و پست زماني بين ۲۰ تا ۴۰ امتياز به تشخيص استاندار و رئيس دستگاه استفاده کننده در استان‌.
2 ـ مستخدم رسمي يا ثابت ۳۰ امتياز
3 ـ به ازاي هر سال سابقه خدمتي ۱ امتياز (‌‌حداکثر ۲۰ امتياز‌)
4 – به ازای هر نفر افراد خانواده ۴ امتیاز حداکثر ۲۰ امتیاز.
5 – به ازای هر ۱۰ هزار ریال مازاد بر ۷۰۰۰۰ ریال حقوق گروه و پایه و مزایای شغل یک امتیاز کسر می‌شود.

‌تبصره ۱ – منظور از کارکنان محلی اشخاصی هستند که حداقل ۷ سال سابقه سکونت متوالی و یا ۱۰ سال سابقه سکونت متناوب در محل تا زمان درخواست‌ واگذاری داشته باشند تائید احراز این مطلب به عهده کمیسیون ماده ۱ یا مراجع مذکور در تبصره ۱ ذیل آن خواهد بود.

‌تبصره ۲- [اصلاحی ۱۳۷۹/۵/۱۶]
در صورتی که خانه‌های سازمانی در شهری متقاضی غیر بومی نداشته باشد بنا به تشخیص رئیس دستگاه اجرائی استفاده کننده از خانه‌های سازمانی‌ و تائید استاندار ایجاب نماید که یک یا چند نفر از کارکنان محلی  و یا افرادی که برای‌ همان محل استخدام شده‌اند که فاقد واحد مسکونی در محل می‌باشند به لحاظ ضرورت از خانه‌های سازمانی استفاده نمایند‌ می‌توان تا زمانی که موضوع ضرورت مرتفع نشده است حداکثر برای مدت ۳ سال به آنان اجازه استفاده از خانه‌های سازمانی را داد.


‌ماده ۳- [اصلاحی ۱۳۸۰/۶/۱۱]
حداکثر مدت استفاده از خانه‌های سازمانی پنج سال است و پس از پایان مدت مذکور ظرف ۳ ماه از تاریخ ابلاغ سازمان متبوع، استفاده کننده ملزم به‌ تخلیه می‌باشد مگر این که متقاضی واجد شرایط دیگری وجود نداشته باشد، که در این صورت نیز در هر زمان که متقاضی واجد شرایط مراجعه نماید استفاده‌کننده از خانه‌های سازمانی ظرف مهلت مذکور ملزم به تخلیه می‌باشد؛ و همچنین در موارد خاصی که به تشخیص رئیس سازمان استفاده‌کننده در محل، و تائید‌ استاندار تمدید مهلت استفاده از خانه سازمانی ضروری باشد مهلت مذکور فقط برای یک بار به مدت ۳ سال قابل تمدید‌ است.

‌تبصره- تاریخ شروع احتساب ۵ سال برای استفاده‌کنندگان واجد شرایط که قبل از تصویب این آیین‌نامه در خانه‌های سازمانی بوده‌اند از اصل فروردین‌ماه ۱۳۶۱ می‌باشد مگر آن که تحویل خانه سازمانی بعد از تاریخ مذکور باشد که در این صورت از همان تاریخ محاسبه خواهد شد.

تبصره ۲-
[الحاقی ۱۳۷۸/۴/۷] –
[حذف ۱۳۷۹/۵/۱۶]


‌ماده ۴- [اصلاحی ۱۳۷۹/۵/۱۶]
هزینه ماهانه خانه‌های سازمانی ویلایی و کاشانه‌ای (‌آپارتمانی) به شرح جدولهای زیر تعیین می‌گردد:

‌جدول شماره (۱)
‌ساکنین با حقوق کمتر از هفتصد هزار ریال
‌ساکنین با حقوق بیش از هفتصد‌ هزار و کمتر از یک میلیون ریال
‌ساکنین با حقوق بیش از یک‌ میلیون ریال
‌کاشانه (آپارتمان)‌ ویلایی
‌کاشانه (آپارتمان)‌ ویلایی
‌کاشانه (‌آپارتمان) ویلایی
‌شهرهای با جمعیت کمتر از ۲۰۰ هزار نفر (۲۷۰ ۳۰۰ ۳۶۰ ۴۰۰ ۴۵۰ ۵۰۰)
شهرهای با جمعیت بین ۲۰۰‌ هزار تا ۵۰۰ هزار نفر (۳۷۸ ۴۲۰ ۵۰۴ ۵۶۰ ۶۳۰ ۷۰۰)
‌شهرهای با جمعیت بین ۵۰۰‌ هزار تا یک میلیون نفر (۶۴۸ ۷۲۰ ۸۶۴ ۹۶۰ ۱۰۸۰ ۱۲۰۰)
شهرهای با جمعیت بیش از یک میلیون نفر (۹۱۸ -۱۰۲۰ -۱۲۲۴ -۱۳۶۰ -۱۵۳۰ -۱۷۰۰)
شهر تهران (۲۲۰۰ – ۱۹۸۰- ۱۷۶۰- ۱۵۸۴- ۱۳۲۰- ۱۱۸۸)

جدول شماره (۲): ضریب سنوات سکونت
‌از ابتدای سال اول تا پنجم: ۱
‌سال ششم: ۱.۱
‌سال هفتم: ۱.۲
‌سال هشتم: ۱.۳

ضریب سنوات سکونت مندرج در جدول شماره (۲) × مبلغ مربوط در جدول شماره (۱) × مساحت زیربنای مفید = میزان هزینه استفاده‌ ماهانه.

تبصره ۱- [الحاقی ۱۳۷۹/۵/۱۶]
منظور از حقوق مندرج در جدول شماره (۱)، میزان کل حقوق و مزایای استفاده کننده به شرح جمع کل مندرج در‌ انتهای حکم کارگزینی خواهد بود.

‌تبصره ۲- [الحاقی ۱۳۷۹/۵/۱۶]
در مناطق و شهرهای محروم واقع در گروههای ۷ و ۸ و ۹ جدول محرومیت از تسهیلات زندگی – موضوع تصویبنامه‌ شماره ۳۷۷۲۴ مورخ ۱۳۵۳.۱۰.۵ و اصلاحات بعدی آن – و همچنین در مناطق و شهرهای مرزی به شرح مندرج در جدول موضوع‌ تصویبنامه شماره .۲۰۲۷۲ت ۵۱۵ مورخ ۱۳۷۴.۱.۱۴ و اصلاحات بعدی آن، و در مناطق محروم روستایی طبق فهرست بخشها و دهستانهای‌ محروم استانهای مصوب هیات وزیران، (بدون لحاظ حقوق دریافتی) هزینه استفاده از خانه‌های سازمانی ویلایی از قرار هر متر مربع‌ دویست ریال و کاشانه‌ای (‌آپارتمانی) یکصد و هشتاد ریال تعیین می‌گردد.

‌تبصره ۳- [الحاقی ۱۳۷۹/۵/۱۶]
از ابتدای سال ۱۳۸۰، هر سال معادل پنج درصد (۵%) به نرخ تعیین شده سال قبل اضافه می‌شود.

تبصره ۴- [اصلاحی ۱۳۷۹/۵/۱۶]
زیربنای مفید ساختمان بدون رعایت سطح زیرزمین، بامها و ایوانهای سرباز و سرپوشیده و انواع قرنیزها محاسبه می‌شود.

تبصره ۵- [اصلاحی ۱۳۷۹/۵/۱۶]
در صورتی که خانه سازمانی دارای شوفاژ یا دستگاه تهویه مطبوع باشد، ماهیانه مبلغ بیست هزار ریال اضافه بر هزینه‌ استفاده ماهانه تعیین شده، بایستی پرداخت شود.

تبصره ۶- [الحاقی ۱۳۶۶/۱/۲۶]
استانداران و فرمانداران به ترتیب معادل ۶% و ۳% حقوق و مزایای خود را بابت حق استفاده از خانه‌های سازمانی پرداخت می‌نمایند.

تبصره ۷- [الحاقی ۱۳۶۷/۴/۱۹]
قضات دادگستری جمهوری اسلامی، معادل ۶.۵ درصد حقوق و مزایای خود را بابت حق استفاده از خانه‌های سازمانی که توسط شورای عالی قضایی‌ تهیه شده است پرداخت می‌نمایند، مگر در مواردی که مبلغ قابل پرداخت به عنوان حق استفاده از خانه‌های مذکور مطابق جدول ماده ۴ کمتر از ۶.۵ درصد حقوق و مزایای استفاده کننده باشند.


‌ماده ۵- دستگاههای پرداخت کننده حقوق مکلف می‌باشند مبالغ مربوط به حق استفاده از خانه سازمانی موضوع ماده ۴ و نیز وجوه مربوط به هزینه‌های‌ موضوع مواد (۷ و ۸) این آیین‌نامه را از حقوق و مزایا و یا دستمزد کارکنان استفاده کننده از خانه سازمانی کسر و به حساب مربوط به سازمانی که خانه متعلق به‌اوست نزد خزانه‌داری کل واریز نمایند.

[الحاقی ۱۳۶۴/۳/۸]
[اصلاحی ۱۳۶۷/۲/۱۹]
‌استفاده از وجوه مذکور جهت تعمیرات اساسی خانه‌های سازمانی و پرداخت حق‌الارض (‌مربوط به اراضی وقفی) و در صورت لزوم هزینه‌های موضوع مواد (۷‌و ۸) و تعمیر لوازم مذکور در تبصره ۳ ماده ۴ پس از منظور نمودن کلیه عوارض متعلقه به خانه‌های مذکور مجاز می‌باشد.

تبصره ۱- [اصلاحی ۱۳۶۴/۳/۸]
هرگاه در وصول و ايصال حق استفاده از خانه‌های سازمانی بيش از مدت ۳ ماه تاخير روي دهد سازمان صاحب خانه مي‌تواند پس از يک اخطار يک ماهه نسبت به تخليه خانه طبق مقررات اين آئين‌نامه اقدام، و با مسئولين مربوطه که به‌ هر نحوی در کسر و ايصال درآمد دولت کوتاهی نموده‌اند مطابق قوانين و مقررات موضوعه رفتار نمايد‌.

‌تبصره ۲- [الحاقی ۱۳۷۹/۵/۱۶]
پنجاه درصد (%۵۰) هزینه مربوط به تعمیرات خانه‌های سازمانی، با دستگاه بهره‌بردار می‌باشد که باید هر ساله در بودجه‌ پیشنهادی پیش‌بینی گردد.


‌ماده ۶- [اصلاحی ۱۳۷۹/۵/۱۶]
پرداخت بهای مصرف آب، برق، تلفن، گاز و گازوئیل و گاز و سایر هزینه‌های مشترک – هزینه سرانه خدمات (شارژ ماهانه)- به عهده استفاده‌کننده از خانه سازمانی است، و وی موظف است در اسفندماه هر سال مفاصا‌حساب مربوط به خانه سازمانی را از بابت مصارف مذکور به سازمان صاحبخانه تحویل و رسید دریافت دارد؛ و همچنین ارائه برگ مفاصا حساب مربوط به‌ مصارف مذکور، در موقع تخلیه و تحویل خانه الزامی است. و در صورت عدم پرداخت وجوه مذکور، دستگاه پرداخت کننده حقوق مکلف است از اولین حقوق یا‌ سایر دریافتهای استفاده کننده کسر و بابت بدهی‌های مذکور پرداخت نماید.

‌تبصره – در مواقعی که خانه‌های سازمانی از بابت مصارف مذکور در این ماده کنتور اختصاصی ندارند هزینه‌های مربوطه، طبق قانون تملک آپارتمانها و آیین‌نامه‌ اجرائی و اصلاحیه‌های آن محاسبه می‌شود.


‌ماده ۷ – استفاده کننده از خانه سازمانی در حدود قوانین موظف به حفظ و نگهداری خانه مورد استفاده می‌باشد و در غیر این صورت مسئول جبران خساراتی‌ است که در اثر عدم مراقبت یا سهل‌انگاری به خانه وارد می‌شود و در صورتی که رأساً اقدام به ترمیم خسارات یا خرابی ننماید سازمان صاحبخانه نسبت به‌ جبران خسارات اقدام و هزینه آن از حقوق یا دستمزد ماهانه و سایر دریافتهای وی وسیله دستگاه پرداخت کننده حقوق کسر و به حساب سازمان صاحبخانه‌ واریز می‌شود میزان هزینه اعلام شده بر اساس صورتحساب تنظیمی مستند به اسناد مثبته توسط سازمان صاحبخانه قطعی می‌باشد.


‌ماده ۸ – تعمیرات جزئی از قبیل لکه‌گیری، رنگ‌آمیزی، تعمیرات قفل، شیر آب، در و پنجره، تعمیر و تعویض لوازم و آلات برقی (‌کلید و پریز و) و رفع معایب و‌ ناودانها و آبروها و تأسیسات بهداشتی، انداختن شیشه و همچنین نظافت و برفروبی و غیره به عهده استفاده کننده می‌باشد، و در صورت عدم انجام تعمیرات لازم‌ یا نظافت و برفروبی و غیره از طرف استفاده‌کننده، هر گونه خسارتی به ساختمان وارد آید طبق ماده ۷ این آیین‌نامه اقدام خواهد شد.


ماده ۹- [اصلاحی ۱۳۶۴/۳/۸]
به منظور حسن اجرای تعهدات ساکنين خانه‌هاي سازمانی، از اين پس قبل از تحويل خانه سازماني‌، متقاضي بايستي مبلغ پنجاه‌ هزار ريال به عنوان تضمين جهت جبران خسارات احتمالي به نام سازمان صاحب خانه به شماره حسابي که سازمان صاحب‌خانه تعيين خواهد نمود واريز و فيش آن را به سرپرست خانه‌هاي سازماني تحويل نمايد تا چنانچه از بابت حق استفاده و هزينه‌هاي مربوط به مواد ۶ و ۷ و ۸ آئين‌نامه بدهي داشته باشد از محل مذکور کسر و مازاد آن هنگام تخليه به وي مسترد شود و چنانچه کل مبلغ مذکور کافي براي تسويه حساب نباشد طبق ماده ۵ عمل خواهد شد‌.

تبصره- [الحاقی ۱۳۶۷/۴/۱۹]
به تشخیص شورای عالی قضایی، ودیعه مذکور در این ماده، از قضات ساکن در خانه‌های سازمانی دادگستری که توسط شورای عالی قضایی تهیه گردیده‌ است اخذ نخواهد شد. لکن چنانچه در پایان مدت استفاده از خانه سازمانی ساکن خانه بابت حق استفاده و هزینه‌های مربوط به مواد ۶ و ۷ و ۸ این‌ آیین‌نامه بدهی داشته باشد، دستگاه پرداخت‌کننده حقوق موظف است بدهی مذکور را از حقوق و مزایای بدهکار یک جا کسر و به حساب خانه‌های‌ سازمانی مربوط واریز نماید یا در اقساط ماهانه و حداقل سی هزار ریال در ماه.


ماده ۱۰ – استفاده کننده از خانه سازمانی حق هیچ گونه تغییری در قسمتهای داخلی و خارجی بنا و یا واگذاری خانه سازمانی را کلاً یا جزئاً به غیر ندارد.


‌ماده ۱۱ – چنانچه شخصی که حق استفاده از خانه سازمانی را دارد به علل غیر موجه (‌به تشخیص کمیسیون موضوع ماده یک یا مرجع مندرج در تبصره ۱ ذیل‌آن) حداکثر تا دو ماه از خانه استفاده نکند سازمان صاحبخانه می‌تواند حق استفاده از خانه را با رعایت اولویت به دیگری واگذار نماید و چنانچه عذر متقاضی‌ موجه تشخیص داده شود، متقاضی در صورتی حق استفاده از واحد مذکور را دارد که حق استفاده از زمان واگذاری را بپردازد.


‌ماده ۱۲ – استفاده‌کننده از خانه سازمانی، خانه را طبق صورتجلسه‌ای حاوی وضعیت خانه سازمانی با ذکر جزئیات لازم تحویل می‌گیرد و باید در موقع تخلیه‌ نیز خانه را عیناً به همان نحو که تحویل گرفته طی صورتجلسه‌ای به نماینده سازمان صاحبخانه تحویل و رسید دریافت دارد در غیر این صورت تا زمان تحویل‌ رسمی مکلف به پرداخت حق استفاده است.

‌تبصره ۱ – در صورتی که خانه سازمانی قبل از تنظیم صورتجلسه تحویل در اختیار استفاده کننده قرار گیرد اداره استفاده کننده متخلف شناخته شده و برابر‌ مقررات رسیدگی به تخلفات اداری تعقیب و مجازات خواهد شد.

‌تبصره ۲ – سرپرست خانه‌های سازمانی محل موظف است حداقل هر ۶ ماه یک بار از خانه‌های سازمانی بازدید به عمل آورده و در صورت مشاهده معایب یا‌ خسارت عمده و ایراداتی که در صورت عدم رفع موجب بروز خسارات عمده می‌شود مراتب را کتباً به استفاده کننده از خانه سازمانی اعلام کند.
در صورتی که‌ استفاده کننده از خانه سازمانی ظرف یک ماه اقدام به رفع ایرادات و معایب و یا جبران خسارت ننماید طبق قسمت اخیر ماده ۷ این آیین‌نامه اقدام می‌شود.‌
استفاده کننده از خانه سازمانی و همچنین سازمان متبوع وی موظف به همکاری و ایجاد تسهیلات لازم جهت بازدید سرپرست خانه‌های سازمانی یا نمایندگان‌ وی می‌باشد.

‌تبصره ۳ – سازمان متبوع استفاده کننده از خانه سازمانی مکلف است حداقل یک ماه قبل از هر گونه تغییر در وضع مستخدم که موجب تخلیه خانه سازمانی‌می‌گردد و یا انقضای مدت حق استفاده، مراتب را به سرپرست یا مسئول خانه‌های سازمانی محل اطلاع دهد تا سرپرست مذکور طبق تبصره ۲ این ماده اقدام‌لازم بنماید.

تبصره ۴ – چنانچه خانه سازمانی هنگام تخلیه با رعایت استهلاک متعارف به صورت زمان تحویل نباشد و استفاده کننده ظرف یک ماه اقدام به رفع معایب و‌ نواقص نکند سازمان صاحبخانه طبق قسمت اخیر ماده ۷ این آیین‌نامه اقدام خواهد کرد.


‌ماده ۱۳ – در صورتی که استفاده کننده به هر علتی از قبیل انتقال، بازنشستگی، انفصال، استعفا، اخراج، تغییر شغل، تعلیق و غیره حق استفاده از خانه سازمانی‌ را از دست بدهد و یا خانه سازمانی بغیر فروخته شود باید حداکثر ظرف سه ماه آن را تخلیه و برابر صورتمجلس تحویل نماینده سازمان صاحبخانه بنماید.


‌ماده ۱۴ – در صورتی که استفاده کننده فوت شود مهلت تخلیه برای خانواده او شش ماه از تاریخ فوت می‌باشد و هر گاه فرزندان او در محل خدمت مشغول‌ تحصیل باشند حداکثر تا پایان سال تحصیلی همان سال به خانواده وی مهلت داده می‌شود و در هر حال مهلت شش ماه برای خانواده او محفوظ خواهد بود.

تبصره- [الحاقی ۱۳۶۴/۳/۸]
در صورتی که متوفی دارای فرزند یا فرزندان صغیر باشد و همسر وی از کارکنان شاغل دولت و واجد شرایط جهت استفاده از خانه سازمانی و شاغل در سازمان متبوع متوفی باشد خانه سازمانی در اختیار همسر متوفی قرار می‌گیرد و در صورتی که در سازمان دیگر دولتی مشغول خدمت باشد خانه سازمانی جهت استفاده به وی واگذار و خانه مذکور از سهمیه سازمان متبوع متوفی حذف و به سهمیه سازمان متبوع همسر اضافه می‌شود‌.


‌ماده ۱۵- [اصلاحی ۱۳۷۵/۱۰/۹]
در صورتی که خانه سازمانی در پایان مدت یا مهلت مقرر تخلیه نشود سازمان متبوع استفاده کننده مکلف است از طریق رییس‌ دادگستری محل یا جانشین یا نماینده‌ او در نقاطی که مقامات مذکور نباشد وسیله مأموران انتظامی خانه را تخلیه نماید و تا زمان تخلیه از پرداخت حقوق و مزایای استفاده کننده از خانه سازمانی طبق‌ ماده ۳ قانون نحوه استفاده از خانه‌های سازمانی مصوب ۱۳۴۶ خودداری به عمل خواهد آمد.

‌تبصره – [الحاقی ۱۳۷۵/۱۰/۹]
در صورت عدم تخلیه خانه توسط سازمان متبوع استفاده‌کننده در مهلت مقرر، سازمان صاحب‌خانه موظف است با ارایه سه ماه مهلت مجدد نسبت به‌ تخلیه خانه به روش مندرج در این ماده اقدام کند.
‌آن دسته از خانه‌های سازمانی که سازمان صاحب‌خانه و سازمان متبوع استفاده‌کننده آنها یکی است، از مفاد این تبصره مستثنا هستند.


‌ماده ۱۶ – افسران، درجه‌داران و افراد نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران و نیروهای انتظامی که از خانه‌های سازمانی متعلق به سازمان خود استفاده‌ می‌نمایند مشمول قانون و مقررات خاص خود می‌باشند.


‌ماده ۱۷ – سازمانهای مشمول این آیین‌نامه مکلفند وجوه استفاده نشده موضوع بند ج ماده (۳) آیین‌نامه طرز استفاده از خانه‌های سازمانی مصوب ۱۳۵۸.۱۱.۲۰ شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران را به حساب موضوع ماده ۵ این آیین‌نامه واریز نمایند.


‌ماده ۱۸ – در مواردی که در اجرای این آیین‌نامه ابهامی وجود داشته و یا موضوع در آیین‌نامه مسکوت مانده باشد حسب مورد توسط وزارت مسکن و‌ شهرسازی و یا مرجع مندرج در تبصره ۱ ماده ۱ این آیین‌نامه به موضوع رسیدگی و اعلام نظر می‌نماید.


ماده ۱۹- [الحاقی ۱۳۶۴/۳/۸]
به وزارت مسکن و شهر سازی اجازه داده می شود در صورتی که به مصلحت تشخیص دهد اختیارات مربوط به حفظ و نگهداری از خانه‌های سازمانی متعلق به خود را به دستگاه استفاده کننده از لحاظ حفظ و حراست و نگهداری و انجام تعمیرات اساسی و وصول حق استفاده و سایر حقوق و تکالیف اقدام می نماید‌.
وجوهات موضوع این ماده به حساب دستگاه استفاده کننده در نزد خزانه‌داری کل واریز و هزینه‌های مربوط از همان محل انجام و اسناد هزینه با رعایت مقررات مربوطه به‌ هزینه قطعی منظور خواهد شد‌.

‌میرحسین موسوی – نخست‌وزیر