آیین‌نامه مترجمین رسمی [مصوب ۱۳۱۹]

تاریخ تصویب: ۱۳۱۹/۰۳/۰۲
تاریخ انتشار: ۱۳۱۹/۰۳/۰۲
اطلاعات بیشتر:

به موجب ماده ۲۳ آیین‌نامه مترجمین رسمی، مصوب ۱۳۲۱ لغو شده است.

نظر به فقره ۷ از ماده ۹ قانون ثبت شرکتها مصوب ۱۱ خرداد ۳۱۰ و به ماده ۳ قانون مترجمین رسمی مصوب ۲۰ خرداد ۱۳۱۶ و ماده ۳۰ قانون کارشناسان رسمی مصوب ۲۳ بهمن ۱۳۱۷ و ماده ۷۵ قانون آیین دادرسی مدنی مواد زیر را مقرر میدارد:

ماده ۱ ـ شرائط مترجمی رسمی همان است که در ماده ۲ قانون کارشناسان رسمی ذکر شده است.


ماده ۲ ـ طرز دعوت داوطلبان رسمی از این قرار است:

الف ـ در تهران اداره فنی و در مقر استان ها و شهرستانها دادسرای شهرستان همه ساله در صورت احتیاج بموجب آگهی داوطلبان را دعوت خواهد کرد.

ب ـ داوطلبان باید کتباً درخواست نموده و زبان یا زبان هائی را که داوطلب مترجمی هستند در آن تعیین نموده و مدارک تحصیلی خود را پیوست نمایند.


ماده ۳ ـ پس از رسیدن درخواست‌ها کمیسیونی که کارمندان آن را وزارت دادگستری تعیین خواهد کرد تشکیل گردیده و بوسیله پرسشهای کتبی و زبانی پایه معلومات داوطلبان را تعیین خواهد نمود.


ماده ۴ ـ کمیسیون امتحان در تهران با حضور رئیس اداره فنی و در استانها و شهرستانها با حضور دادستان شهرستان تشکیل می‌گردد.


ماده ۵ ـ کمیسیون امتحان برگهای امتحانی را رسیدگی کرده و پایه و استعداد داوطلبان را بوسیله شماره امتحانی تشخیص خواهد داد.
شماره امتحانی از ۱ تا ۲۰ و شماره قبولی ۱۰ و حق اقدمیت با کسی است که شماره امتحانی او بیشتر از سایر داوطلبان در آن رشته باشد.


ماده ۶ ـ پس از تعیین نتیجه امتحان رئیس اداره فنی عده لازم را از بین قبول‌شدگان در نظرگرفته و بوزارت خانه پیشنهاد خواهد کرد.


ماده ۷ ـ مقررات مواد ۲ تا ۶ در مورد اشخاصی که از دانشکده حقوق کشورهای بیگانه دارای دانشنامه فراغت تحصیلی هستند لازم ‌الرعایه نبوده و اداره فنی بعد از احراز صلاحیت آنها می‌تواند پروانه مترجمی رسمی زبان مربوطه را به آنها بدهد.


ماده ۸ ـ مترجم باید مطابقت ترجمه را با متن سند گواهی داده و آنرا امضاء نماید.
هر گاه متن سند مخدوش یا قلم‌ خوردگی یا تراشیدگی داشته باشد مترجم باید در موقع گواهی مراتب را در زیر برگ ترجمه ذکر نمایند.


ماده ۹ ـ مترجم باید وظائف مرجوعه را با صحت و سرعت انجام دهد والا علاوه بر جبران خسارتی که ممکن است از این راه باشخاص ذینفع وارد آید از ۳ ماه تا یک سال هم از حق انتخاب شدن بسمت مترجمی محروم خواهد شد.


ماده ۱۰ ـ امضاء مترجم در زیر برگ ترجمه یا رونوشت را در تهران رئیس دفتر اداره فنی و در استانها و شهرستان ها مدیران دفاتر دادگاه شهرستانها معرفی نموده و بصحت آن گواهی خواهند داد.
هزینة گواهی صحت امضاء مترجم ده ریال است که در مقابل آن در روی برگ ترجمه تمبر باطل خواهد شد.


ماده ۱۱ ـ مترجمین مکلفند در موقع گواهی ترجمه یک نسخه از آن را با قید امضاء و تاریخ برای بایگانی بدفتر مربوطه بفرستند.


ماده ۱۲ ـ ترجمه که با رعایت تشریفات بالا تهیه شود باید در کلیه دادگاهها و ادارات تابعه وزارت دادگستری از لحاظ مطابقت آن با اصل سند معتبر شناخته شود.


ماده ۱۳ ـ تعرفه دست‌ مزد مترجمین از این قرار است:

الف ـ برای ترجمه از زبان بیگانه به فارسی هر صد واژه ده ریال است.

ب ـ برای ترجمه از زبان فارسی به بیگانه هر صد واژه بیست ریال است.
کسور صد واژه در حکم صد واژه محسوب میشود و الفاظ مرکب مثل تجارتخانه و وزارت خانه و دهکده و نظایر آنها یک واژه محسوب و حروف ربط و اضافه از قبیل و ـ یا ـ از ـ به و غیره بحساب نمی‌آید.

ج ـ برای تطبیق و گواهی برگهائی که از طرف اشخاص خارج ترجمه شده در صورت صحت نصف تعرفه بالا پرداخته خواهد شد.

د ـ دستمزد ترجمه زبانی ساعتی ۳۰ ریال باضافه هزینه ایاب و ذهاب است و کسور نیم ساعت در حکم نیم ساعت خواهد بود.
هر گاه ترجمه زبانی از دو ساعت بیشتر باشد برای مازاد ساعتی ۲۰ ریال باید پرداخته شود.

هـ ـ ترجمه صورت ‌حسابها و برگهائی که دارای ارقام باشد هر هفت رقم یک واژه محسوب میشود.

و ـ گواهی رونوشت اسنادی که زبان بیگانه باشد برای هر صفحه ۱۵ سطری ۶ ریال و برای رونوشت ترجمه‌های فارسی نصف این تعرفه خواهد بود. کسور صفحه در حکم صفحه است.


ماده ۱۴ـ هر گاه مترجم رسمی بیش از تعرفه مقررات مزد بگیرد باید اضافه را رد نموده و اداره فنی میتواند او را از حق مترجمی ممنوع کند.


ماده ۱۵ ـ مترجم باید در مقابل اسنادی که برای ترجمه می‌گیرد رسید چاپی که دارای تاریخ و شماره ترتیب و موضوع سند و تعداد برگها باشد با قید اینکه اصل یا رونوشت است بطرف تسلیم نماید. و هر گاه سند مخدوش یا معیوب باشد مراتب باید در رسید قید گردد.


ماده ۱۶ ـ مترجم باید دستمزدی را که دریافت می‌کند در دفتر مخصوص ثبت کرده و رسید چاپی که دارای تاریخ و شماره ترتیب و اسم صاحب سند و موضوع سند و تعداد برگها و مبلغ دستمزد باشد بصاحب سند بدهد.


ماده ۱۷ ـ پشت دسته‌های قبض و دفتر مترجم باید در تهران بمهر دفتر اداره فنی و در مقر استانها و در شهرستان ها به مهر مدیر دفتر دادگاه شهرستان رسیده و تعداد برگها و شماره ترتیبی آنها نیز قید گردد.


ماده ۱۸ ـ هر گاه مترجم بطور دائم یا موقت از حق مترجمی ممنوع گردد باید عین قبوض را در مقابل رسید به مدیر دفتر مربوطه تحویل دهد.


ماده ۱۹ ـ مواد ۳۱ و ۳۲ آیین‌نامه قانون ثبت شرکتها مورخه ۲ خرداد ۳۱۰ و فقره ۱ (قسمت الف و ب) ماده ۵۸ آیین ‏نامه اجرای قانون علائم تجارتی و اختراعات مورخه اول تیرماه ۳۱۰ لغو میشود.


ماده ۲۰ ـ در مرکز اداره فنی مستقیماً و در مقر استان ها و شهرستانها بوسیله دادستان شهرستان مأمور اجراء مقررات این آیین‌نامه خواهد بود.


ماده ۲۱ ـ آیین ‏نامه مترجمین رسمی مورخه ۲۹ مرداد ۱۳۱۶ لغو میشود.

کفیل وزارت دادگستری – سروری