[به موجب ماده ۱۴ لایحه قانونی مالیات بر درآمد حقوق، مصوب ۱۳۵۹/۴/۲۱ لغو شده است.]
مصوب ۱۳۵۸/۱/۲۸
ماده 1 – ماده 6 قانون مالیاتهای مستقیم مصوب اسفند ماه 1345 و تبصره 1 اصلاحی مصوب 13 مرداد 1353 و تبصره‌های 2 و 3 آن حذف و متن زیر جایگزین آن می‌گردد.
ماده 6 – پرداخت‌کنندگان حقوق هنگام هر پرداخت یا تخصیص آن مکلفند مالیات متعلق را پس از وضع معافیت‌های مقرر در مورد مزد یا مقرری یا حقوق اصلی و مزایای مستمر بر اساس درآمد سالانه و با توجه به این که حقوق‌بگیر اساساً در چه مدت هر سال می‌تواند درآمد مزبور را تحصیل نماید به شرح زیر:
تا 480000 ریال حقوق سالانه پس از کسر 360000 ریال به نرخ 10%
نسبت به مازاد 480000 ریال حقوق سالانه تا 720000 ریال به نرخ 12%
نسبت به مازاد 720000 ریال حقوق سالانه تا به نرخ مقرر در ماده 134 کسر و ظرف سی روز با صورتی حاوی نام و نشانی دریافت‌کنندگان حقوق و میزان آن به اداره امور اقتصادی و دارایی محل تأدیه کنند و در ماه‌های بعد فقط تغییرات را صورت دهند.
تبصره 1 – کلیه مستخدمینی که حقوق آنان از اعتبار وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی و وابسته به دولت و شرکتهای دولتی پرداخت می‌شود و نیز کارکنانی که در اجرای قانون واگذاری بیمارستانهای وزارت بهداری و بهزیستی به شیر و خورشید سرخ یا سایر مؤسسات عام‌المنفعه منتقل شده‌اند اعم از اعتبارات درآمد عمومی یا برنامه‌ای یا اختصاص و همچنین کارکنان دربار سابق و مؤسسات عالی علمی غیر دولتی تا مبلغ 720000 ریال حقوق‌سالانه از نصف مالیات فوق بخشوده می‌باشند.
تبصره 2 – در مواردی که ادعا شود که مالیاتهای موضوع این ماده که از طرف پرداخت‌کننده کسر و به اداره امور اقتصادی و دارایی تأدیه شده است بیش از مالیات متعلق به جمع حقوق و مزایای دریافتی در سال مالیاتی است و یا مجموع حقوق و مزایای سالانه مستخدم در یک سال مالیاتی از 360000 ریال تجاوز نکرده است در صورتی که دریافت‌کننده حقوق بعد از انقضاء تیر ماه سال بعد تا آخر آن سال با تسلیم فرم مخصوص اظهارنامه که از طرف وزارت امور اقتصادی و دارایی تهیه خواهد شد به حوزه مالیاتی محل سکونت خود مبلغ مالیات اضافی مورد ادعا را مطالبه کند پس از رسیدگی ممیز مالیاتی حوزه مذکور با رعایت مواد 242 و 243 قانون مالیاتهای مستقیم مالیات اضافی قابل استرداد خواهد بود.
تبصره 3 – از پرداختهای غیر مستمر ده درصد بابت مالیات کسر و ظرف سی روز با صورتی حاوی نام و نشانی دریافت‌کنندگان و میزان آن به اداره امور اقتصادی و دارایی محل پرداخت خواهد شد.
ماده 2 – در تبصره 1 الحاقی به ماده 134 هر کجا عبارت "یک میلیون و سیصد و بیست هزار ریال" ذکر شده حذف و به جای آن عبارت. "دو میلیون و چهارصد هزار ریال" جایگزین می‌گردد.
ماده 3 – ارزش معاملاتی در سال 1358 (موضوع تبصره 2 ماده 23 قانون مالیاتهای مستقیم مصوب اسفند ماه 1345 و اصلاحیه‌های بعدی آن) عبارت خواهد بود از ارزش معاملاتی سال 1356 با کسر پانزده درصد آن در هر مورد.
ماده 4 – عبارت زیر به عنوان تبصره به ماده 268 قانون مالیاتهای مستقیم الحاق می‌گردد.
تبصره – هر گاه یک یا دو نفر از اعضاء هیأت عالی انتظامی مالیاتی خواه در مرحله بدوی یا تجدید نظر سابقه صدور رأی یا هر نوع اظهار نظری داشته باشند وزیر امور اقتصادی و دارایی باید حسب مورد یک یا دو نفر دیگر را به جای آنها تعیین نماید.
ماده 5 – مفاد این لایحه قانونی از تاریخ اول اردیبهشت ماه 1358 قابل اجراء می‌باشد.