قانون مالیات دخانیات

[به موجب ماده ۱۰ قانون اصلاح قانون مالیات دخانیات، مصوب ۱۳۰۳/۱۲/۲۷ نسخ شده است.]

[به موجب ماده ۱۲ قانون انحصار دولتی دخانیات، مصوب ۱۳۰۷/۱۲/۲۹ لغو شده است.]

مصوب ۶ میزان مطابق ۱۸ ذیقعده ۱۳۳۳ قمری

ماده 1 – بر اقسام توتون و تنباکو که در خاک ایران بعمل آمده باشد مالیات دخانیات برقرار میشود.

ماده 2 – مالیات دخانیات مذکوره در ماده اول که از عوارض غیر مستقیم است از قرار صدی سی از قیمت دریافت خواهد شد. در صورتی که در‌ تعیین قیمت تنباکو و توتون، مابین مالیات‌ بده و مأمورین مالیه اختلافی حاصل شود، صدی سی از عین جنس دریافت خواهد شد. مالیات مقرره نسبت بتوتون سیگار، از قرار صدی بیست است.

ماده 3 – دولت میتواند در صورت اقتضاء، توتون و تنباکوی ساخته یا نساخته که حمل بخارجه میشود از مالیات دخانیات معاف بدارد.

ماده 4 – هر کس هر مقدار توتون و تنباکو بطور قاچاق یا بهر نحو دیگر از ادای مالیات بگریزاند، عین جنس ضبط خواهد شد.

ماده 5 – مالیات دخانیات مذکوره در این قانون، مستقیماً از زارع اخذ نخواهد شد.

ماده 6 – برای اجرای مواد مذکوره فوق، وزیر مالیه کمیسیونی از اشخاص بصیر با اطلاع تشکیل داده نظامنامه که مستلزم حسن اداره و سهولت‌ جریان امور مالیات دخانیات و آسایش عامه است تهیه نموده پس از تصویب کمیسیون قوانین مالیه مجلس شورای ملی و رسیدن به صحه همایونی بموقع اجرا گذارده خواهد شد.