مصوب ۱۳۲۴/۹/۲۲
ماده واحده – برای اجرای سریع و عادلانه مقررات قانون مالیات بر درآمد مصوبه 19 آبان 1322 به کمیسیونهای مقرر در ماده 19 قانون مزبور اختیار داده میشود که اختلافات بین وزارت دارائی و مؤدی را در خصوص تشخیص و تعیین میزان مالیات 1323 و 1324 مؤدیان را از طریق جلب توافق طرفین حل و فصل نمایند.
لیکن در صورتی که جلب توافق در ظرف پانزده روز از تاریخ طرح اختلاف در کمیسیون ممکن نشود کمیسیون در باب اختلاف رسیدگی و میتواند میزان اختلاف را جرح و تعدیل نموده و در ظرف 15 روز رأی صادر خواهد نمود.
هر یک از طرفین اختلاف میتوانند بر رأی کمیسیون اعتراض نمایند به این اعتراض کمیسیون دیگری که آن نیز بر طبق ماده 12 قانون مزبور تشکیل خواهد گردید و مرکب از اشخاص دیگری خواهد بود در مرحله تجدید‌نظر بهمان مدتی که برای رسیدگی بدوی تعیین شده رسیدگی کرده رأی خواهد داد. این رأی برای طرفین قطعی و غیر قابل اعتراض خواهد بود. مبلغ مالیاتی که تادیه آن بموجب توافق مقرر در این قانون معین و بعهده مؤدی گذاشته میشود نبایستی از میزان مالیاتی که بموجب بند 1 و2 و3 تبصرۂ 4 این قانون مقرر شده است کمتر باشد.
تبصره 1 – وزیر دارائی یا قائم مقام آن حق دارند نسبت به توافق به اراء صادره از کمیسیونها نسبت بمواردی که میزان مالیات آن بر طبق تشخیص وزارت دارائی از پانصد هزار ریال بیشتر است در ظرف یک ماه از تاریخ ابلاغ اعتراض نماید. رسیدگی باین اعتراض در مرحله نهائی بدیوان دادرسی دارائی محول میشود و نیز مودی پس از تادیه مالیات مقرر میتواند بدیوان دادرسی دارائی شکایت نماید.
تبصره 2 – ریاست کمیسیونهای مقرر در ماده 19 قانون 19 آبان 1322 در نقاطی که دادگستری دائر است به تعیین رئیس دادگستری و اگر دادگستری نباشد با مامور اول وزارت کشور و اگر مامور اول وزارت کشور نباشد با مامور اول هر یک از ادارات دیگر دولت که در آنجا دائر باشد خواهد بود.
تبصره 3 – وزارت دارائی مکلف است نظر خود را نسبت به اظهارنامه‌های مالیاتی سال 1323 و 1324 که هر مودی باید تسلیم نماید منتهی تا آخر شهریور 1325 تعیین نموده به مودی اعلام دارد تا در صورت وجود اختلاف برای رفع آن بر طبق مقررات این قانون عمل شود.
مودیانی که مالیات بر درآمد هر یک از سنوات 1323 و 1324 را پرداخت نموده‌اند و میزان حقیقی آن از پنج هزار ریال تجاوز نمیکند مورد اعتراض واقع نمیشوند.
تبصره 4 – مودیانی که با وزارت دارائی اختلاف دارند میتوانند مالیات خود را از بابت هریک از دو سال 1323 و 1324 بترتیب ذیل پرداخته حساب آن را تا آخر اسفند 24 تسویه نمایند وزارت دارائی مکلف است بدون مباحثه آنرا به پذیرد.
1 – در صورتی که مالیات از بابت درآمد املاک مزروعی باشد تسویه مالیات جنسی و نقدی آن بقرار ذیل بعمل آید:
از بابت مالیات جنسی معادل جنسی که از بابت مالیات ارضی همان ملک در سال 1313 بر اساس جزو جمع پرداخته شده است یا به اختیار مودی معادل قیمت آن جنس به نرخ دولتی در روز تادیه و از بابت مالیات نقدی دو برابر مالیات نقدی که از بابت مالیات ارضی همان ملک در سال 1313 پرداخته شده است. در صورتی‌که مودی بخواهد مالیات خود را جنساً بپردازد تحویل جنس در محل ملک بعمل خواهد آمد.
2 – در صورتی که مالیات از بابت سایر انواع درآمد باشد معادل 3 برابر مبلغی که همان شخص از بابت مالیات بر درآمد خود در سال 1321پرداخته است مشروط بر اینکه این مبلغ از 10 هزار ریال بیشتر نباشد و معادل 3 برابر مبلغی که همان شخص از بابت مالیات بر درآمد خود در سال 1320 یا 1321 یا 1322 (هر کدام بیشتر بود است) پرداخته است در صورتی که این مبلغ از 10 هزار ریال بیشتر باشد.
3 – مأخذ مالیات خالصجاتی که بعد از سال 1313 فروخته شده است صدی ده حد متوسط عایداتی خواهد بود که در سه سال اخیر قبل از معامله عاید دولت شده است.
تبصره 5 – از تاریخ تصویب این قانون دیوان دادرسی دارائی جز در مورد مذکور تبصره یک این قانون دیگر باختلافات وزارت دارائی و مؤدی در خصوص تشخیص و تعیین میزان مالیات بر درآمد سال 1323 و 1324 رسیدگی نخواهد کرد. اختلافاتی که تا تاریخ تصویب این قانون رای قطعی نسبت بآنها صادر نشده باشد مشمول این تبصره خواهد بود.
تبصره 6 – کسانی که به موجب قانون 19 آبان 1322 مکلف به دادن اظهارنامه میباشند در صورتی که معلوم شود بموجب قانون مزبور مالیاتی به آنها تعلق نمیگیرد از پرداخت جریمه‌ای که بموجب ماده قانون 19 آبان 1322 برای تسلیم نکردن اظهارنامه مقرر شده است معاف خواهند بود. و نیز کسانی که میزان مالیات آنها بر طبق این قانون بموجب توافق یا بموجب رأی کمیسیون و یا بموجب تبصره 14 این قانون معین شد باشد از پرداخت جرائم مقرر در ماده 16 قانون 19 آبان 1322 معاف خواهند بود.
تبصره 7 – تا میزان دو درصد از مبلغی که از تاریخ تصویب این قانون تا روز آخر اسفند 1324 از طریق جلب توافق از طرف مؤدیان نقدا به صندوق دولت پرداخت میشود بتشخیص وزارت دارائی بین آن دسته از مامورین دارائی و آن عده از اعضاء کمیسیونها که اقدامات آنها در امر تشخیص یا توافق یا وصول مبالغ مزبور مستقیما مؤثر بوده است بعنوان پاداش بترتیبی که بموجب تصویبنامه هیئت وزیران تعیین میشود توزیع خواهد گردید.
تبصره 8 – هیجده درصد معافیت مذکور در بند الف ماده 10 قانون مالیات بر درآمد مصوب 19 آبان 1322 شامل سرمایه شرکتهای سهامی است که تا آخر اسفند ماه 1321 داشته‌اند و نسبت به سهام اضافی همان شرکتها از آن تاریخ به بعد فقط تا صدی شش معاف است.
این قانون که مشتمل بر یک ماده و هشت تبصره است در جلسه 22 آذر ماه یکهزار و سیصد و بیست و چهار به تصویب مجلس شورای ملی رسیده است.
رئیس مجلس شورای ملی
محمدصادق طباطبائی