مصوب ۱۳۱۱/۲/۳
ماده اول – وارد و خارج کردن اسلحه ناریه و مهمات جنگی و مواد محترقه و اسلحه شکاری و اسلحه سرد جنگی ممنوع است مگر به اجازه دولت.
ساختن هر نوع اسلحه ناریه و مهمات جنگی و اسلحه شکاری و اسلحه سرد جنگی و مواد محترقه به استثنای باروت، منوط به اجازه قبلی وزارت جنگ، و ساختن باروت و اشتغال به کسب اسلحه فروشی و تعمیر اسلحه و فروش مهمات جنگی و مواد محترقه، منوط به اجازه نظمیه است.
جواز داشتن و حمل و نقل اسلحه ناریه و مهمات جنگی و اسلحه شکاری و مواد محترقه، در داخل شهرها از طرف نظمیه و در خارج شهرها و همچنین شهرهائی که نظمیه در آنجا نباشد از طرف اداره امنیه داده خواهد شد.
متخلفین از مقررات فوق، به سه ماه تا سه سال حبس تأدیبی یا به سیصد تا ده هزار ریال جزای نقدی و یا به هر دو مجازات محکوم میشوند.
ماده دوم – این قانون از اول خرداد ماه 1311 بموقع اجراء گذارده شده و نظامنامه اجرای آن را هیئت دولت تصویب خواهد کرد.
[آیین‌نامه قانون اسلحه و مهمات جنگی و مواد محترقه]
چون بموجب قانون 30 فروردین 1311 (وزیر عدلیه مجاز است لوایح قانونی را که بمجلس شورای ملی پیشنهاد می‌نماید پس از تصویب کمیسیون فعلی قوانین عدلیه بموقع اجراء گذارده و پس از آزمایش آنها در عمل نواقصی را که در ضمن جریان ممکن است معلوم شود رفع و قوانین مزبوره را تکمیل نموده ثانیا برای تصویب بمجلس شورای ملی پیشنهاد نماید) علیهذا قانون راجع به اسلحه و مهمات جنگی مشتمل بر دو ماده که در تاریخ سوم اردی بهشت ماه یکهزار و سیصد و یازده شمسی به تصویب کمیسیون قوانین عدلیه مجلس شورای ملی رسیده است قابل اجراء است.
رئیس مجلس شورای ملی – دادگر