شماره: ۱۷۶۴۷۷/ت۳۷۲۹۲ – ۱۳۸۹/۸/۸
وزیران عضو کارگروه تصویبنامه شماره ۷۲۸۸۴/ت ۳۴۴۵۲ هـ مورخ ۱۳۸۴/۱۱/۹ بنا به پیشنهاد شورای عالی کار و به استناد تبصره (۵) ماده (۱۳۱) قانون کار – مصوب ۱۳۶۹ – و با رعایت تصویبنامه یاد شده، آیین‌نامه چگونگی تشکیل، حدود وظایف و اختیارات و نحوه عملکرد انجمنهای صنفی و کانونهای مربوط را به شرح زیر تصویب نمودند:
فصل اول – کلیات
ماده ۱ – در اجرای ماده (۱۳۱) قانون کار– مصوب ۱۳۶۹ – به منظور حفظ حقوق و منافع مشروع و قانونی و بهبود وضع اقتصادی کارگران و کارفرمایان که خود متضمن حفظ منافع جامعه نیز است، کارگران مشمول قانون کار و کارفرمایان هر حرفه یا صنعت می توانند با رعایت مقررات قانونی و این آیین‌نامه مبادرت به تشکیل انجمن صنفی نمایند.
ماده ۲ – کمترین حد نصاب لازم برای تشکیل انجمن صنفی کارگری در سطح کارگاه ده نفر و در حرفه یا صنعت، حداقل پنجاه عضو از حرفه یا صنعت مربوط در قسمتی از شهرستان تا سراسر استان می باشد. انجمن صنفی کارفرمایی، با عضویت دست کم ده شخص حقیقی یا حقوقی (کارفرما) شاغل در آن حرفه یا صنعت در حوزه جغرافیائی مورد درخواست در قسمتی از یک استان تا سراسر کشور تشکیل می شود.
تبصره ۱- [اصلاحی ۱۳۹۹/۱۲/۱۳]
چنانچه در سطح یک استان به لحاظ عدم کسب نصاب یاد شده، در یک حرفه یا صنعت خاص، انجمن صنفی کارگری و کارفرمایی قابل تشکیل نباشد، جهت فراگیر نمودن آن، می توان انجمن صنفی حرفه یا صنعت خاص را با توجه به تقاضای کارگران و کارفرمایان شاغل در حرفه یا صنعت مورد تقاضا در استان های مورد نظر، با نظر وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در حوزه جغرافیایی فراتر از استان با اولویت استان های همجوار تشکیل داد.
تصویبنامه شماره ۱۰۵۵۶۹/ت۵۶۹۱۴ه مورخ ۲۲ /۸ /۱۳۹۸ مشمول حکم این تبصره نمی باشد.
تبصره ۲ – در صورتی که علی رغم رعایت تبصره (۱)، نصاب تشکیل انجمن صنفی کارفرمائی در سطح یک حرفه یا صنعت وجود نداشته باشد، وزارت کار و امور اجتماعی نظر نهایی در خصوص امکان تشکیل انجمن صنفی مورد نظر را اعلام می نماید.
تبصره ۳ – عضویت کارگران و کارفرمایان به اعتبار شغل و فعالیتهای مختلف در انجمن های صنفی کارفرمایی یا کارگری متفاوت مجاز است ولی نمی توانند در بیش از یک انجمن صنفی کارفرمایی یا کارگری به عنوان رئیس هیات مدیره یا دبیر انتخاب شوند.
تبصره ۴ – تعداد اعضای هیات مدیره انجمنهای صنفی کارگری در سطح کارگاه متناسب با تعداد اعضای انجمن صنفی، به شرح زیر خواهد بود:
|
ردیف
|
تعداد اعضای انجمن صنفی
|
تعداد اعضای هیات مدیره
|
|
|
اصلی
|
علی البدل
|
||
|
۱
|
از ۱۰ تا ۱۵۰ نفر
|
۳
|
۲
|
|
۲
|
از ۱۵۱ تا ۵۰۰ نفر
|
۵
|
۲
|
|
۳
|
از ۵۰۱ تا ۱۰۰۰ نفر
|
۷
|
۲
|
|
۴
|
از ۱۰۰۱ تا ۵۰۰۰ نفر
|
۹
|
۳
|
|
۵
|
۵۰۰۱ نفر و بالاتر
|
۱۱
|
۳
|
ماده ۳ – به منظور هماهنگی در انجام وظایف محول شده و قانونی، انجمن های صنفی هر حرفه یا صنعت یک استان می توانند مطابق این آیین‌نامه نسبت به تشکیل کانون انجمنهای صنفی آن حرفه یا صنعت در آن استان اقدام نمایند.
تبصره ۱ – کانونهای انجمن های صنفی حرفه یا صنعت خاص در استان ها از اجتماع نمایندگان دارای حق رای هیأت مدیره حداقل پنج انجمن صنفی مربوط تشکیل می شود.
تبصره ۲ – در شرایطی که به لحاظ محدودیت یک حرفه یا صنعت خاص، امکان تشکیل کانون مربوط در استان میسر نباشد، انجمن های صنفی حرفه یا صنعت خاص می توانند با تجمیع استانهای دارای حرفه یا صنعت مذکور، فقط یک کانون سراسری تشکیل دهند.
تبصره ۳ – انجمن های صنفی حرفه یا صنعت خاص با توجه به تعداد اعضای خود، نمایندگان موضوع تبصره (۱) را به مجمع عمومی کانون معرفی می نمایند.
تبصره ۴ – [الحاقی ۱۳۹۹/۱۲/۱۳]
در صورت تشکیل کانون استانی در سطح یک حرفه یا صنعت خاص دست کم در ده استان، کانون سراسری همان حرفه یا صنعت خاص با پیشنهاد کانون عالی کارفرمایان ضمن تغییر اساسنامه و انطباق ساختار خود با کانون جدید، عضویت کانون های استانی حرفه یا صنعت خاص موجود را به جای انجمن های صنفی عضو از استان مربوط بپذیرد و به کانون هماهنگی کانون های استانی حرفه یا صنعت خاص سراسر کشور تغییر یابد یا در صورت عدم وجود کانون سراسری، کانون های استانی حرفه یا صنعت خاص می توانند در ابتدا نسبت به تأسیس کانون هماهنگی مذکور اقدام کنند. انجمن های عضو کانون استان ها، نمی توانند عضو کانون سراسری باشند.
ماده ۴ – کانون انجمن های صنفی حرف یا صنایع استان توسط نمایندگان معرفی شده از سوی کانونهای حرفه یا صنعت خاص استان مربوط با توجه به تعداد انجمن های صنفی عضو، حداکثر به تعداد سه نماینده از هر کانون، طبق اساسنامه کانون حرف یا صنایع استان و نمایندگان معرفی شده از سوی انجمن های صنفی که کانون مربوط را تشکیل نداده اند، تأسیس می شود.
تبصره – تا زمانی که در یک استان کانونهای حرفه یا صنعت خاص تشکیل نشده باشد، انجمن های صنفی استان می توانند با توجه به تعداد اعضا که در اساسنامه کانون حرف یا صنایع استان مشخص خواهد شد، نمایندگان خود را به مجمع عمومی کانون حرف یا صنایع همان استان معرفی نمایند.
ماده ۵ – کانون انجمن های صنفی هر استان از نمایندگان کانون انجمن های صنفی حرف و کانون انجمنهای صنفی صنایع استان با توجه به تعداد اعضا و طبق اساسنامه کانون استان تشکیل می شود.
تبصره ۱ – تا زمانی که در یک استان، کانونهای انجمن های صنفی حرف یا صنایع استان تشکیل نشده باشد، انجمن های صنفی استان می توانند با توجه به تعداد اعضا طبق اساسنامه کانون انجمن های صنفی استان، نمایندگان خود را به کانون استان معرفی یا به عضویت آن درآیند.
تبصره ۲ – [اصلاحی ۱۳۹۹/۱۲/۱۳]
حداقل تعداد مورد نیاز از نمایندگان عضو مجمع عمومی کانون استان که در بخش صنعت شاغل هستند، برای عضویت در هیئت مدیره کانون کارفرمایان استان، به پیشنهاد کانون عالی کارفرمایان، با در نظر داشتن فراوانی و تعداد تشکل های حرفه و صنعت در سطح منطقه، در اساسنامه کانون استان درج می شود. این نسبت در کانون کارگری استان به گونه ای خواهد بود که حداقل دو پنجم (که از چهار نفر کمتر نخواهد بود) از اعضای اصلی هیئت مدیره از بخش صنعت، انتخاب شوند.
ماده ۶ – [اصلاحی ۱۳۹۹/۱۲/۱۳]
کانون های عالی انجمنهای صنفی کارگری یا کارفرمایی کشور (کانون عالی کارگران یا کارفرمایان کشور) توسط نصف به علاوه یک کانون های استانی انجمن های صنفی کارگری و کارفرمایی طبق اساسنامه کانون عالی ذیربط تأسیس می‌شود.
تبصره ۱- [اصلاحی ۱۳۹۹/۱۲/۱۳]
انجمن های صنفی کارگری و کارفرمایی که حوزه فعالیت آنها فرا استانی است، می توانند حسب مورد به عضویت کانون عالی کارگران و کارفرمایان درآیند.
تبصره ۲- [اصلاحی ۱۳۹۹/۱۲/۱۳]
تا زمانی که در یک استان کانون کارگری و کارفرمایی استان تأسیس نشده باشد انجمن های صنفی کارگری و کارفرمایی همان استان حسب مورد می توانند ضمن عضویت در کانون عالی ذیربط، نمایندگان خود را به تعداد هر سه انجمن یک نماینده انتخاب و به مجمع عمومی کانون عالی کارگران و کارفرمایان کشور معرفی نمایند.
تبصره ۳- [الحاقی ۱۳۹۹/۱۲/۱۳]
در مواردی که کانون کارگری استان تأسیس شده و دارای اعتبار است، علاوه بر اعضای اصلی هیئت مدیره آن که در مجامع عمومی کانون عالی کارگران کشور دارای حق رأی هستند، انجمن های صنفی کارگری عضو کانون استانی نیز می‌توانند مطابق اساسنامه کانون عالی، نمایندگان خود را به تعداد هر سه انجمن یک نماینده که دارای حق راًی می‌باشند انتخاب و به مجمع عمومی کانون عالی کارگران کشور معرفی نمایند.
تبصره ۴- [اصلاحی ۱۳۹۹/۱۲/۱۳]
تعداد ۵ نفر از ۹ نفر اعضای اصلی و ۲ نفر از ۴ نفر اعضای علی البدل هیات مدیره کانونهای عالی انجمنهای صنفی کارگری یا کارفرمایی، از بین اعضای مجمع عمومی کانون عالی که در بخش صنعت شاغل هستند انتخاب می‌شود و باید نسبت فوق همواره محفوظ بماند.
ماده ۷ – به منظور تاسیس و فراهم نمودن مقدمات تشکیل تشکلهای موضوع این آیین‌نامه، هیئت مؤسسی مرکب از حداقل سه نفر از اشخاص ذیربط با توجه به نوع تشکل، با وظایف زیر تشکیل می شود:
1 – ارایه درخواست تأسیس انجمن صنفی یا کانون مربوط حسب مورد به وزارت کار و امور اجتماعی یا واحد کار و امور اجتماعی استان مربوط.
2 – انتشار آگهی پذیرش عضو (آگهی در شرف تأسیس) در روزنامه کثیر الانتشار سراسری یا روزنامه محلی (با توجه به حوزه فعالیت تشکل) به غیر از انجمن های صنفی کارگری در سطح کارگاه.
3 – بررسی درخواستهای متقاضیان عضویت از نظر داشتن شرایط عضویت و اظهار نظر در مورد آن و همچنین تهیه فهرست اسامی و مشخصات آنان.
4 – تهیه پیش نویس اساسنامه با رعایت مواد (۱۱) و (۱۲) این آیین‌نامه.
5 – دعوت از اعضا جهت تشکیل مجمع عمومی موسس به منظور تصویب اساسنامه و انتخاب اعضای هیات مدیره، بازرس یا بازرسان.
6 – تسلیم دعوتنامه تشکیل مجمع عمومی به وزارت کار و امور اجتماعی به منظور نظارت بر انتخابات.
تبصره – پس از انتخاب هیات مدیره تشکلهای موضوع این آیین‌نامه، هیات مؤسس بخودی خود منحل می گردد.
ماده ۸ – تشکلهای موضوع این آیین‌نامه دارای سه رکن زیر خواهند بود :
1 – مجمع عومی
2 – هیات مدیره
3 – بازرس یا بازرسان
تبصره – چگونگی تشکیل مجامع عمومی، حدود وظایف و اختیارات ارکان تشکل و سایر مواردی که در این آیین‌نامه پیش بینی نشده در اساسنامه تشکل درج خواهد شد.
ماده ۹ – شرایط داوطلبان عضویت در هیات مدیره و بازرسان تشکلهای موضوع این آیین‌نامه به شرح زیر می باشد :
1 – تابعیت جمهوری اسلامی ایران
2 – التزام عملی به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
3 – عدم وابستگی به احزاب و گروههای سیاسی غیر قانونی
4 – نداشتن محکومیت قطعی کیفری موثر
5 – عدم اعتیاد به مواد مخدر.
ماده ۱۰ – هیات مدیره تشکلهای موضوع این آیین‌نامه، مکلفند دست کم سه ماه پیش از پایان دوره، مجمع عمومی را برای تجدید انتخابات دعوت نمایند به گونه ای که تا پایان دوره اعتبار هیات مدیره، انتخابات مسوولان تشکل انجام شده باشد.
تبصره ۱ – بازرس یا بازرسان یا یک چهارم از اعضا می توانند در هر زمانی که تشخیص دهند نسبت به دعوت برای تشکیل مجمع عمومی اقدام نمایند.
تبصره ۲ – حداکثر دو ماه پس از پایان دوره، بازرس یا بازرسان نسبت به تشکیل مجمع عمومی و تجدید انتخابات اخطار می دهند. یک سوم اعضا تا چهارماه فرصت دارند تا نسبت به دعوت مجمع عمومی و تجدید انتخابات اقدام نمایند.
تبصره ۳ – چنانچه شش ماه پس از پایان دوره، تجدید انتخابات صورت نگرفته باشد، بازرس یا بازرسان مکلفند انحلال تشکل – انجمنهای صنفی کارفرمایی یا کانون مربوط – را به وزارت کار و امور اجتماعی اعلام نمایند. در صورت عدم اقدام، وزارت کار و امور اجتماعی، به هزینه تشکل از طریق درج آگهی در یکی از روزنامه های کثیر الانتشار یا روزنامه محلی مربوط به حوزه فعالیت تشکل، انحلال تشکل را اعلام می نماید.
فصل سوم – چگونگی ثبت و انحلال انجمنهای صنفی و کانونهای مربوط
ماده ۱۱ – ضوابط و مقررات قانونی که باید در اساسنامه انجمنهای صنفی و کانونهای مربوط درج شود، ظرف سه ماه از تاریخ ابلاغ این آیین‌نامه بنا به پیشنهاد شورای عالی کار به تصویب وزیر کار و امور اجتماعی خواهد رسید.
ماده ۱۲ – تشکل های موضوع این آیین‌نامه به هنگام تشکیل، موظف به تنظیم اساسنامه با رعایت مقررات قانونی و طرح و تصویب آن در مجمع عمومی مربوط و ثبت در وزارت کار و امور اجتماعی می باشند.
ماده ۱۳ – ثبت تشکل های موضوع این آیین‌نامه و انتخاب و تجدید انتخاب یا تغییر اعضای هیات مدیره، دبیر و بازرسان و هرگونه تغییر یا اصلاح اساسنامه تشکلهای فوق الذکر، مستلزم تسلیم مدارک ذیل به وزارت کار و امور اجتماعی می باشد:
1 – تقاضا نامه تأسیس تشکل (در مرحله تأسیس)
2 – دو نسخه اساسنامه (در مرحله تأسیس) یا دو نسخه اساسنامه اصلاح شده در صورت ایجاد تغییرات (در مراحل پس از تأسیس)
3 – صورتجلسه هیات رئیسه و نظارت مجمع عمومی که با حضور، نظارت و تایید نماینده وزارت کار و امور اجتماعی تنظیم شده باشد.
4 – آگهی پذیرش عضو، منتشر شده در روزنامه (در مرحله تأسیس)
5 – فهرست اسامی امضا شده شرکت کنندگان در مجمع عمومی
6 – فهرست اسامی و مشخصات کامل اعضا
7 – آگهی دعوت مجمع عمومی منتشر شده در روزنامه (با توجه به حوزه فعالیت)
8 – صورتجلسه هیات مدیره مبنی بر تقسیم وظایف هیات مدیره
9 – پرسشنامه آماری تکمیل شده مربوط به مشخصات عضای هیات مدیره، بازرسان و دبیر تشکل.
تبصره – تشکلهای موضوع این آیین‌نامه در صورت درج در اساسنامه مربوط، مکلفند آگهی های اطلاع رسانی خود را در روزنامه سراسری یا محلی معین شده در مجمع عمومی (با توجه به حوزه فعالیت تشکل) درج نمایند.
ماده ۱۴ – وزارت کار و امور اجتماعی پس از دریافت مدارک یاد شده در ماده (۱۳) در صورت احراز صحت برگزاری مجامع عمومی عادی یا فوق العاده، تکمیل و صحت مدارک، ظرف یک ماه نسبت به ثبت و صدور گواهینامه و آگهی انجام انتخابات و انتشار آن در روزنامه رسمی کشور و یکی از روزنامه های کثیر الانتشار به هزینه تشکیل ذیربط اقدام خواهد نمود.
تبصره ۱- [اصلاحی ۱۳۹۹/۱۲/۱۳]
نظارت بر انتخابات تشکل های کارگری فراتر از یک استان و عالی موضوع این آیین‌نامه، بر عهده وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی خواهد بود و در خصوص تشکل های کارگری که حوزه فعالیت آنها در محدوده یک استان باشد؛ با واحد تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان مربوط است. نظارت بر انتخابات تشکل های کارفرمایی استانی، فراتر از یک استان و عالی موضوع این آیین‌نامه، به طور مشترک برعهده وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و کانون عالی کارفرمایان خواهد بود و در سطح استان نیز بر عهده واحد تعاون، کار و رفاه اجتماعی و کانون عالی و کانون کارفرمایان همان استان است.
تبصره ۲ – وزارت کار و امور اجتماعی مکلف است هنگام ثبت، مراقبت نماید که وظایف مصوب در اساسنامه با سایر قوانینی که وظایف خاصی را برای صنوف پیش بینی نموده است، از قبیل قوانین نظام صنفی، نظام پزشکی، کانون وکلای دادگستری تداخل یا مغایرت نداشته باشد.
تبصره ۳- [الحاقی ۱۳۹۹/۱۲/۱۳]
ثبت تشکل های موضوع این آیین‌نامه بر اساس حوزه فعالیت آنها به شرح تبصره (۱) این ماده حسب مورد بر عهده وزارت وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و واحدهای تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان ذیربط است.
تبصره ۴- [اصلاحی ۱۳۹۹/۱۲/۱۳]
ملاک تشخیص حرفه یا صنعت، نظر وزارت کار و امور اجتماعی می باشد.
ماده ۱۵ – ثبت دو تشکل همگن (انجمن صنفی یا کانون) در یک حرفه یا صنعت در حوزه فعالیت جغرافیایی مشترک مجاز نیست.
تبصره ۱ – چنانچه در یک حوزه جغرافیائی یا در سطح یک حرفه یا صنعت، انجمن صنفی تأسیس شده باشد، تشکیل انجمن صنفی دیگری در بخشی از حوزه فعالیت آن در سطح تخصصی تر از حرفه یا صنعت مذکور مشروط بر حصول نصاب لازم، مجاز است و نمایندگی اعضا در حوزه یا نوع فعالیت را بر عهده خواهد داشت.
تبصره ۲ – در صورت وجود ابهام در ماده (۱۵) و تبصره (۱) آن، وزارت کار و امور اجتماعی نظر نهایی را اعلام خواهد نمود.
ماده ۱۶ – انحلال تشکلهای موضوع این آیین‌نامه، موجب تضییع حق یا اسقاط تکلیف دو طرف قرارداد در پیمانهای دسته جمعی منعقد شده قبلی نخواهد بود.
تبصره – ایفای تعهدات و تصفیه حسابها، به عهده هیات تصفیه تشکل منحل شده خواهد بود که در صورت عدم انتخاب، بازرسان و رییس هیات مدیره سابق با هماهنگی وزارت کار و امور اجتماعی این وظیفه را عهده دار خواهند بود. در صورت عدم اقدام بازرسان و رئیس هیات مدیره سابق، وزارت کار و امور اجتماعی نسبت به پیگیری قانونی امر از طریق مراجع ذیربط فوق اقدام می نماید.
ماده ۱۷ – تشکل های موضوع این آیین‌نامه در موارد زیر منحل و ثبت آنها نیز لغو می گردد:
1 – چنانچه مدت اعتبار هیات مدیره تشکل پایان یافته و ظرف شش ماه نسبت به تجدید انتخابات آن اقدام نشده باشد.
2 – بنا به تصویب مجمع عمومی فوق العاده.
3 – در صورت صدور رای قطعی از طرف مراجع قضایی ذی صلاح.
تبصره ۱ – از تاریخ انحلال تشکل، اختیارات مسئولان آن خاتمه یافته و تحت نام تشکل یاد شده، حق ادامه فعالیت ندارند. مراتب انحلال و تصفیه طبق اساسنامه مربوط انجام و به هزینه تشکل منحل شده در یکی از روزنامه های سراسری یا محلی (براساس حوزه فعالیت تشکل)، جهت اطلاع همگان درج خواهد شد.
تبصره ۲ – در مواردی که تشکل های موضوع این آیین‌نامه براساس بندهای (۱) و (۲) ماده (۱۷) این آیین‌نامه منحل شوند، بازرس یا بازرسان و یا وزارت کار و امور اجتماعی مکلفند انحلال تشکل را مطابق تبصره (۳) ماده (۱۰) این آیین‌نامه اعلام نمایند.
ماده ۱۸ – هزینه های نظارت بر انتخابات، ثبت و آموزش انجمنهای صنفی و کانونهای مربوط توسط وزارت کار و امور اجتماعی از محل همکاریهای اعضا و خودیاری آنان تأمین می شود. میزان سهمیه قابل پرداخت هر انجمن صنفی پس از تعیین در شورای عالی کار، قابل وصول خواهد بود چنانچه در زمان انحلال، هریک از انجمن های صنفی و کانونهای مربوط فاقد دارایی باشند، هزینه درج آگهی از محل درآمد حاصل از اجرای این ماده پرداخت خواهد شد.
ماده ۱۹ – ثبت تشکلهای صنفی موضوع این آیین‌نامه و نظارت بر انتخابات و فعالیت آنها به عهده وزارت کار و امور اجتماعی است. در صورتی که اداره کل سازمانهای کارگری و کارفرمایی در وزارتخانه یاد شده، فعالیت انجمن صنفی یا کانونهای مربوط یا یکی از اعضای هیات مدیره آن را مغایر با قوانین و مقررات تشخیص دهد، مراتب را جهت اخذ تصمیم به دادگاه صالح ارجاع می کند.
ماده ۲۰ – تشکل های موضوع این آیین‌نامه مکلفند اطلاعیه کتبی زمان و مکان تشکیل مجامع عمومی خود را حداقل بیست روز پیش از تشکیل بدون احتساب روزهای تعطیل، به وزارت کار و امور اجتماعی تسلیم نمایند.
فصل چهارم – وظایف و اختیارات انجمنهای صنفی و کانون های مربوط
ماده ۲۱ – وظایف و اختیارات انجمنهای صنفی کارگری به شرح زیر است :
1 – کوشش در جهت استیفای حقوق و خواستهای مشروع و قانونی اعضای صنف
2 – برنامه‌ریزی و پیگیری در ارتقای سطح مهارت کارگران عضو
3 – تلاش برای آموزش فرهنگی و اجتماعی اعضا به منظور ارتقای سطح آگاهی های لازم در شناخت و تامین حقوق اعضا
4 – تلاش در بررسی و تحقیق در خصوص مشکلات، نارسائی های اقتصادی، مهارتی، افزایش بهره‌وری و ارائه پیشنهادات به اعضا، مدیران و مسئولان مربوط و جلوگیری از سیاسی شدن عملکرد انجمن صنفی
5 – دریافت ورودیه، حق عضویت و کمکهای داوطلبانه به ترتیبی که در اساسنامه مقرر می شود
6 – همکاری در جهت تاسیس و تقویت شرکتهای تعاونی، صندوق قرض الحسنه مرتبط با وظایف تشکل و تلاش در جهت تامین امکانات رفاهی اعضا با رعایت مقررات مربوط
7 – همکاری با وزارت کار و امور اجتماعی در جهت شناخت بهتر مشکلات کارگری و اجرای قانون کار
8 – عضویت در کانون انجمنهای صنفی مربوط پس از تصویب مجمع عمومی انجمن
9 – فعالیت مشترک با کانون انجمنهای صنفی مربوط در حدود قوانین و مقررات کشور
10 – همکاری با سایر تشکلهای کارگری و کارفرمایی وانجام سایر وظایف و اختیاراتی که به موجب قانون برعهده انجمن های صنفی قرار داده شده است.
11 – شرکت در مذاکرات حرفه ای و انعقاد پیمانهای دسته جمعی با کارفرمایان یا تشکلهای کارفرمایی.
ماده ۲۲ – وظایف و اختیارات کانونهای انجمنهای صنفی کارگری (کانونهای حرفه یا صنعت خاص، حرف یا صنایع، استان و عالی) به شرح زیر است:
1 – شرکت در مذاکرات حرفه ای و انعقاد پیمانهای دسته جمعی با سازمانهای کارفرمایی ذیربط
2 – ایجاد هماهنگی بین اعضا به منظور پیشبرد امور و ارتقای سطح مهارت و بهره‌وری کارگران
3 – همکاری با دستگاههای اجرایی و مراجع ذیربط به منظور حسن اجرای قوانین و مقررات مربوط به تشکلهای کارگری از راههای مختلف از جمله برگزاری گردهماییهای مربوط
4 – ارائه نظر مشورتی و حقوقی در خصوص تهیه لوایح و طرح‌های مربوط به قوانین کار و تأمین اجتماعی، مسائل رفاهی و حقوق قانونی کارگران به مراجع ذیربط
5 – کوشش در جهت استیفای حقوق صنفی و خواستهای مشروع و قانونی اعضا
6 – همکاری در جهت تاسیس و تقویت شرکتهای تعاونی، صندوق قرض الحسنه و سایر موسسات مرتبط با وظایف تشکل و همچنین تلاش در جهت تأمین امکانات رفاهی اعضا.
تبصره – انتخاب نمایندگان قانونی کارگران در مراجع و مجامع قانونی داخلی و بین المللی با توجه به مقررات مربوط و با تصویب هیات مدیره کانون مربوط انجام می شود.
ماده ۲۳ – وظایف و اختیارات انجمنهای صنفی کارفرمایی و کانونهای مربوط (کانونهای حرفه یا صنعت خاص، حرف، صنایع، استان و عالی) به شرح زیر است:
1 – کوشش در جهت استیفای حقوق صنفی و خواستهای مشروع و قانونی اعضا
2 – جمع آوری اطلاعات، بررسی و تحقیق درباره مشکلات، شناخت نیازها و اولویتها
3 – برنامه‌ریزی برای تأمین نیازها، توسعه و گسترش فعالیتها
4 – کوشش در ارتقای بهره‌وری منابع و ظرفیت تولید، انتقال و نوآوری تکنولوژیک
5 – سعی در بهبود کیفیت تولید، بررسی، شناخت و استقرار روشهای نوین کنترل کیفیت
6 – کوشش در جهت هماهنگی در امر آموزش و ارتقای مهارت نیروی انسانی مورد نیاز، همکاری با وزارت کار و امور اجتماعی و سایر دستگاهها و نهادهای ذیربط برای انجام آموزش های مربوط به حفاظت فنی و بهداشت کار
7 – همکاری در جهت تأسیس و تقویت شرکتهای تعاونی مرتبط با وظایف تشکل
8 – قبول مسئولیت و همکاری با وزارتخانه ها، سازمانها و نهادهای رسمی در انجام وظایف و تکالیفی که این دستگاهها به انجمن های صنفی و کانونهای مربوط محول می کنند و آمادگی برای ارائه مشورتهای لازم به آنها
9 – ایجاد ارتباط با تشکلها و سازمانهای مرتبط با وظایف انجمنهای صنفی یا کانونهای مربوط در داخل یا خارج از کشور در چارچوب فعالیتهای صنفی و قوانین و مقررات کشور
10 – جمع آوری ورودیه، حق عضویت و کمکهای داوطلبانه به ترتیبی که در اساسنامه مقرر می شود
11 – همکاری با انجمنهای صنفی کارگری یا کانونهای مربوط و دیگر انجمنهای صنفی کارفرمایی و سایر تشکلهای کارفرمایی
12 – انجام تحقیقات لازم و ارائه نظر مشورتی و حقوقی در خصوص تهیه لوایح و طرح‌های مربوط به قوانین کار و تأمین اجتماعی و مسائل رفاهی و حقوق قانونی کارفرمایان به مراجع ذیربط
13 – ایجاد هماهنگی بین اعضا به منظور پیشبرد امور
14 – همکاری با دستگاههای اجرایی و مراجع ذیربط جهت حسن اجرای قوانین و مقررات مربوط
15 – شرکت در مذاکرات حرفه ای و انعقاد پیمانهای دسته جمعی با تشکلهای کارگری یا سایر سازمانهای کارفرمایی ذیربط.
تبصره – انتخاب نمایندگان قانونی کارفرمایان در مراجع و مجامع قانونی داخلی و بین المللی با توجه به مقررات مرتبط با تصویب هیات مدیره کانون انجمنهای صنفی کارفرمایی مربوط انجام می شود.
ماده ۲۴ – تشکلهای موضوع این آیین‌نامه مکلفند ساختار، تشکیلات و اساسنامه خود را با آیین‌نامه جدید منطبق نمایند.
ماده ۲۵ – این آئین‌نامه، جایگزین آیین‌نامه چگونگی تشکیل، حدود وظایف و اختیارات و چگونگی عملکرد انجمنهای صنفی و کانونهای مربوط، موضوع تصویبنامه شماره ۵۲۲۵۱/ت۵۱۳ه مورخ ۱۳۷۱/۱۱/۱۴ و اصلاحیه آن، موضوع تصویبنامه شماره ۳۲۵۹۰/ت ۱۷۴۵۳ هـ مورخ ۱۳۷۷/۱۱/۱۴ می گردد.
این تصویبنامه در تاریخ ۳ /۸ /۱۳۸۹ به تأیید مقام محترم ریاست جمهوری رسیده است.
محمد رضا رحیمی
معاون اول رئیس جمهور