ماده اول – از مجموع درآمد ویژه مشمولین ماده ۴ و ۵ و ۱۲ قانون مالیات بر درآمد مصوب ۲۹ آبانماه ۱۳۱۲ طبق نرخهای زیر مالیات گرفته خواهد شد.
کمتر از ۲۴۰۰ ریال بخشوده
از ۲۴۰۰ ریال تا ۵۰۰۰ ریال ۱% از مجموع
از ۵۰۰۱ ریال تا ۲۰۰۰۰ ریال ۳% از مازاد ۵۰۰۰ ریال
از ۲۰۰۰۱ ریال تا ۴۰۰۰۰ ریال ۶% « ۲۰۰۰۰ «
از ۴۰۰۰۱ ریال تا ۱۰۰۰۰۰ ریال ۱۰% « ۴۰۰۰۰ «
از ۱۰۰۰۰۱ ریال تا ۵۰۰۰۰۰ ریال ۱۵% « ۱۰۰۰۰۰ «
از ۵۰۰۰۰۱ ریال ببالا ۲۰%« ۵۰۰۰۰۰ «
ماده دوم – مالیات مقرر در ماده ۱ بدون رعایت حداقل بخشوده گی بمجرد تخصیص یا پرداخت به درآمدهای زیر نیز تعلق میگیرد.
1 – به درآمد مشمولین بند ( د) ماده ۱۲ قانون مالیات بر درآمد و حق تمبر مصوب ۲۹ آبانماه ۱۳۱۲.
2 – به درآمد حاصله از سهام شرکتهای سهامی و درآمد سهم الشرکه شرکتهای با مسئولیت محدود.
3 – به بهره هائی که از طرف بانکها و بنگاههای صرافی و تجاری پرداخت میشود.
4 – بوجوهی که بعنوان حق العمل و دلالی کارسازی میشود.
5 – به درآمدهای اتفاقی از قبیل حق داوری و پاداش و لاتاری و شرط بندی و نظائر آن.
پرداخت کنندگان درآمدهای مذکور موظفند از هر پرداختی که میکنند مالیات مقرر را حتی در مواردی که گیرندگان وجوه معترض باشند کسر و منتهی در ظرف یک ماه بصندوق دارائی محل بپردازند.
تبصره ۱ – گیرندگان حقوق و دستمزد و درآمدهای مذکور در این ماده در صورتی که مالیات مقرر از طرف دهنده کسر نشده باشد متضامناً با بنگاهها و اشخاصی که درآمدها را بپردازند مسئول تأدیه مالیاتهای مقرره خواهند بود.
تبصره ۲ – مشمولین ماده ۲ و ۳ این قانون در صورتی که مالیات حقوق و درآمدهای آنها نسبت به مجموع کسر نشده باشد شخصاً موظفند تا ۱۵ خرداد هر سال صورت کلیه حقوق و درآمد سال گذشته خود را در اظهارنامه رسمی تنظیم و مابه التفاوت مالیات متعلقه را به صندوق دارائی محل بپردازند.
ماده سوم – مالیات حقوق خدمتگزاران دولتی و کشوری و شهرداری و بطور کلی اشخاصی که از دیگران حقوق یا دستمزد دریافت میدارند ماهیانه بطور مقطوع از قرار زیر طبق مقررات ماده ۱۱ قانون مصوب ۲۹ آبان ماه ۱۳۱۲ دریافت خواهد شد.
میزان حقوق ماهیانه -مالیات ماهیانه
کمتر از ۲۰۰ ریال -بخشوده
از ۲۰۰ ریال تا ۲۴۹ ریال -۲. ریال
از ۲۵۰ ریال تا ۲۹۹ ریال ۲.۵۰ ریال
از ۳۰۰ ریال تا ۳۴۹ ریال -۳. ریال
از ۳۵۰ ریال تا ۳۹۹ ریال ۳.۵۰ ریال
از ۴۰۰ ریال تا ۴۴۹ ریال ۳.۵۰ ریال
از ۴۵۰ ریال تا ۴۹۹ ریال -۷. ریال
از ۵۰۰ ریال تا ۵۴۹ ریال -۸. ریال
از ۵۵۰ ریال تا ۵۹۹ ریال -۹. ریال
از ۶۰۰ ریال تا ۶۴۹ ریال ۹.۵ ریال
از ۶۵۰ ریال تا ۶۹۹ ریال -۱۰. ریال
از ۷۰۰ ریال تا ۷۴۹ ریال -۱۱. ریال
از ۷۵۰ ریال تا ۷۹۹ ریال -۱۲. ریال
از ۸۰۰ ریال تا ۸۴۹ ریال ۱۴.۵۰ ریال
از ۸۵۰ ریال تا ۸۹۹ ریال ۱۷.۵۰ ریال
از ۹۰۰ ریال تا ۹۴۹ ریال ۱۸.۵۰ ریال
از ۹۵۰ ریال تا ۹۹۹ ریال ۱۹.۵۰ ریال
میزان حقوق ماهیانه مالیات ماهیانه
از ۱۰۰۰ ریال تا ۱۰۴۹ ریال ۲۰.۵۰ ریال
از ۱۰۵۰ ریال تا ۱۰۴۹ ریال ۲۱.۵۰ ریال
از ۱۱۰۰ ریال تا ۱۱۴۹ ریال ۲۲.۵۰ ریال
از ۱۱۵۰ ریال تا ۱۱۹۹ ریال ۲۳.۵۰ ریال
از ۱۲۰۰ ریال تا ۱۲۴۹ ریال ۲۴.۵۰ ریال
از ۱۲۵۰ ریال تا ۱۲۹۹ ریال ۲۵.۵۰ ریال
از ۱۳۰۰ ریال تا ۱۳۴۹ ریال ۲۶.۵۰ریال
از ۱۳۵۰ ریال تا ۱۳۹۹ ریال ۲۷.۵۰ ریال
از ۱۴۰۰ ریال تا ۱۴۹۹ ریال ۳۵. ریال
از ۱۵۰۰ ریال تا ۱۵۹۹ ریال ۳۸. ریال
از ۱۶۰۰ ریال تا ۱۶۹۹ ریال ۴۱. ریال
از ۱۷۰۰ ریال تا ۱۷۹۹ ریال ۴۶.۵۰ریال
از ۱۸۰۰ ریال تا ۱۸۹۹ ریال ۵۲.۵۰ ریال
از ۱۹۰۰ ریال تا ۱۹۹۹ ریال ۵۸.۵۰ ریال
از ۲۰۰۰ ریال تا ۲۱۹۹ ریال ۶۷.۵۰ ریال
از ۲۲۰۰ ریال تا ۲۳۹۹ ریال ۷۹.۵۰ ریال
از ۲۴۰۰ ریال تا ۲۵۹۹ ریال ۹۱.۵۰ ریال
از ۲۶۰۰ ریال تا ۲۷۹۹ ریال ۱۰۳.۵۰ ریال
از ۲۸۰۰ ریال تا ۲۹۹۹ ریال ۱۱۵.۵۰ ریال
از ۳۰۰۰ ریال تا ۳۱۹۹ ریال ۱۲۷.۵۰ ریال
از ۳۲۰۰ ریال تا ۳۳۹۹ ریال -۱۴۱. ریال
از ۳۴۰۰ ریال تا ۳۵۹۹ ریال ۱۵۸.۵۰ ریال
از ۳۶۰۰ ریال تا ۳۷۹۹ ریال ۱۷۸.۵۰ ریال
از ۳۸۰۰ ریال تا ۳۹۹۹ ریال ۲۰۲.۵۰ ریال
از ۴۰۰۰ ریال تا ۴۱۹۹ ریال ۲۲۲.۵۰ ریال
از ۴۲۰۰ ریال تا ۴۳۹۹ ریال ۲۳۸.۵۰ ریال
از ۴۴۰۰ ریال تا ۴۵۹۹ ریال ۲۵۸.۵۰ ریال
از ۴۶۰۰ ریال تا ۴۷۹۹ ریال ۲۷۸.۵۰ ریال
از ۴۸۰۰ ریال تا ۴۹۹۹ ریال ۳۰۲.۵۰ ریال
از ۵۰۰۰ ریال تا ۵۴۹۰ ریال ۳۳۷.۵۰ ریال
از ۵۵۰۰ ریال تا ۵۹۹۰ ریال ۳۸۷.۵۰ ریال
از ۶۰۰۰ ریال تا ۶۴۹۰ ریال ۴۳۷.۵۰ ریال
از ۶۵۰۰ ریال تا ۶۹۹۰ ریال ۴۸۷.۵۰ ریال
از ۷۰۰۰ ریال تا ۷۴۹۰ ریال ۵۳۷.۵۰ ریال
از ۷۵۰۰ ریال تا ۷۹۹۰ ریال ۵۸۷.۵۰ ریال
از ۸۰۰۰ ریال تا ۸۴۹۰ ریال ۶۴۱.۵۰ ریال
از ۸۵۰۰ ریال تا ۸۹۹۰ ریال -۷۰۴. ریال
از ۹۰۰۰ ریال تا ۹۴۹۰ ریال -۷۷۹. ریال
از ۹۵۰۰ ریال تا ۹۹۹۰ ریال -۸۵۴. ریال
از ۱۰۰۰۰ ریال تا ۱۰۹۹۰ ریال ۹۶۶. ریال
از این به بالا تا حقوق ماهی ۴۱۰۰۰ ریال برای هر ۱۰۰۰ ریال اضافی ۱۵۰ ریال افزوده میشود.
از ۴۲۰۰۰ ریال تا ۴۲۹۹۰ ریال ۵۸۱۱.۵۰ ریال
از این به بالا برای هر یکهزار ریال اضافی ۲۰۰ ریال افزوده میشود.
ماده چهارم – اداره دارائی حق دارد برای اطمینان از صحت اظهارات مؤدیان هر نوع تحقیقی را که لازم میداند از آن جمله مراجعه به دفاتری که بازرگانان طبق قانون تجارت موظف بداشتن آن هستند بعمل آورده و در صورتی که مالیات اظهار شده را صحیح نداند نظر خود را با ذکر دلایل کتباً بمؤدی ابلاغ و اخطار کند تا اگر واخواهی دارد در ظرف ۲۰ روز از تاریخ ابلاغ اخطار واخواهی خود را با ذکر دلیل توسط دارائی یا فرمانداری یا بخشداری یا پست سفارشی به کمیسیون تشخیص بدهد در صورت تسلیم صریح مؤدی به تشخیص دارائی اعم از اینکه قبل یا بعد از اخطار باشد و یا عدم واخواهی در ظرف مدت مقرر میزان مالیات مشخصه قطعی خواهد بود مگر آنکه اشتباه در محاسبه شده باشد.
ماده پنجم – شرکتهای مشمول مالیات موظفند در صورتی که سال محاسباتی آنها با سال خورشیدی تطبیق کند تا ۱۵ تیر هر سال و چنانچه سال محاسباتی آنها با سال خورشیدی تطبیق ننماید در ظرف چهار ماه پس از خاتمه سال محاسباتی خود رونوشتی از آخرین ترازنامه و حساب های سود و زیان خود که صحت آن از طرف نمایندگان صلاحیت دار آنها تصدیق شده باشد بضمیمه کلیه اطلاعاتی که برای اجرای مقررات این قانون و آیین‌نامهای مربوطه به آن لازم باشد به اداره دارائی محلی که مرکز اصلی شرکت یا مرکز اداری شرکت خارجی در ایران در آن محل واقع است بانضمام مالیاتی که بدرآمد آنها تعلق میگیرد تسلیم نمایند.
ماده ششم – در موارد زیر درآمد مؤدیان از روی نشانیها تعیین خواهد شد:
1 – در صورتی که مؤدیان در ظرف مدت قانون اظهارنامه یا ترازنامه ندهند.
2 – در صورتی که دارای دفاتر قانونی نبوده و یا دفاتر آنها مطابق مقررات قانون تجارت نگاهداری نشده باشد.
برای تشخیص اینکه نشانیها در هر محل حاکی از چه میزان درآمد است و برای رفع اختلاف بین ادارات دارائی و مؤدیان در هر حوزه مالیاتی یک یا چند کمیسیون بنام کمیسیون تشخیص تشکیل میشود نشانیها و طرز تشکیل کمیسیون های تشخیص و حدود صلاحیت و طرز رسیدگی آنها در آیین‌نامه مصوب کمیسیون قوانین دارائی مجلس تعیین خواهد شد.
تبصره – درآمد سالیانه پیشه وران جزء که مطابق قانون تجارت ملزم بنگاهداری دفاتر تجارتی نیستند از طرف کمیسیون تشخیص هر محل بطور مقطوع تعیین میشود.
طرز تعیین درآمد مزبور و وصول مالیات متعلقه آن به موجب آیین‌نامه خواهد بود که به تصویب هیأت وزیران خواهر رسید.
[تصویبنامه راجع به تبصره ماده ششم قانون مالیات بر درآمد، مصوب ۱۳۱۹/۱/۱۴]
ماده هفتم – ماده ۲۳ قانون مصوب ۲۹ آبان ماه ۱۳۱۲ در مورد این قانون نیز مجری میباشد.
ماده هشتم – ماده ۸ و ماده ۱۷ و تبصره دوم ماده ۲۳ قانون مالیات بر درآمد مصوب ۲۹ آبان ماه ۱۳۱۲ و قانون اصلاح قانون مالیات بر درآمد مصوب ۲۴ آذر ۱۳۱۳ و قانون متمم قانون مالیات بر درآمد مصوب ۲۱ آبان ماه ۱۳۱۵ و ماده ۵ قانون متمم بودجه ۱۳۱۵ و کلیه مقررات و آیین‌نامه هائی که مخالف این قانون است از تاریخ اول فروردین ماه ۱۳۱۸ ملغی و این قانون از همان تاریخ به موقع اجرا گذارده میشود.
تبصره- مالیات سنواتی مشمولین مالیات بر درآمد که تا اول سال ۱۳۱۸ واریخت نشده است طبق نرخ های قانون ۲۴ آذر ۱۳۱۳ و آیین‌نامه های مربوطه به آن واریخت خواهد شد.
این قانون که مشتمل بر هشت ماده است در جلسه بیست و هشتم اسفند ماه یکهزار و سیصد و هفده به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
نواب ریاست مجلس شورای ملی – مرتضی بیات – دکتر طاهری