ماده اول – از مجموع درآمد ویژه مشمولین ماده 4 و 5 و 12 قانون مالیات بر درآمد مصوب 29 آبانماه 1312 طبق نرخهای زیر مالیات گرفته خواهد شد.
کمتر از 2400 ریال بخشوده
از 2400 ریال تا 5000 ریال 1% از مجموع
از 5001 ریال تا 20000 ریال 3% از مازاد 5000 ریال
از 20001 ریال تا 40000 ریال 6% « 20000 «
از 40001 ریال تا 100000 ریال 10% « 40000 «
از 100001 ریال تا 500000 ریال 15% « 100000 «
از 500001 ریال ببالا 20%« 500000 «
ماده دوم – مالیات مقرر در ماده 1 بدون رعایت حداقل بخشوده گی بمجرد تخصیص یا پرداخت به درآمدهای زیر نیز تعلق میگیرد.
1 – به درآمد مشمولین بند ( د) ماده 12 قانون مالیات بر درآمد و حق تمبر مصوب 29 آبانماه 1312.
2 – به درآمد حاصله از سهام شرکتهای سهامی و درآمد سهم الشرکه شرکتهای با مسئولیت محدود.
3 – به بهره هائی که از طرف بانکها و بنگاههای صرافی و تجاری پرداخت میشود.
4 – بوجوهی که بعنوان حق العمل و دلالی کارسازی میشود.
5 – به درآمدهای اتفاقی از قبیل حق داوری و پاداش و لاتاری و شرط بندی و نظائر آن.
پرداخت کنندگان درآمدهای مذکور موظفند از هر پرداختی که میکنند مالیات مقرر را حتی در مواردی که گیرندگان وجوه معترض باشند کسر و منتهی در ظرف یک ماه بصندوق دارائی محل بپردازند.
تبصره 1 – گیرندگان حقوق و دستمزد و درآمدهای مذکور در این ماده در صورتی که مالیات مقرر از طرف دهنده کسر نشده باشد متضامناً با بنگاهها و اشخاصی که درآمدها را بپردازند مسئول تأدیه مالیاتهای مقرره خواهند بود.
تبصره 2 – مشمولین ماده 2 و 3 این قانون در صورتی که مالیات حقوق و درآمدهای آنها نسبت به مجموع کسر نشده باشد شخصاً موظفند تا 15 خرداد هر سال صورت کلیه حقوق و درآمد سال گذشته خود را در اظهارنامه رسمی تنظیم و مابه التفاوت مالیات متعلقه را به صندوق دارائی محل بپردازند.
ماده سوم – مالیات حقوق خدمتگزاران دولتی و کشوری و شهرداری و بطور کلی اشخاصی که از دیگران حقوق یا دستمزد دریافت میدارند ماهیانه بطور مقطوع از قرار زیر طبق مقررات ماده 11 قانون مصوب 29 آبان ماه 1312 دریافت خواهد شد.
میزان حقوق ماهیانه -مالیات ماهیانه
کمتر از 200 ریال -بخشوده
از 200 ریال تا 249 ریال -2. ریال
از 250 ریال تا 299 ریال 2.50 ریال
از 300 ریال تا 349 ریال -3. ریال
از 350 ریال تا 399 ریال 3.50 ریال
از 400 ریال تا 449 ریال 3.50 ریال
از 450 ریال تا 499 ریال -7. ریال
از 500 ریال تا 549 ریال -8. ریال
از 550 ریال تا 599 ریال -9. ریال
از 600 ریال تا 649 ریال 9.5 ریال
از 650 ریال تا 699 ریال -10. ریال
از 700 ریال تا 749 ریال -11. ریال
از 750 ریال تا 799 ریال -12. ریال
از 800 ریال تا 849 ریال 14.50 ریال
از 850 ریال تا 899 ریال 17.50 ریال
از 900 ریال تا 949 ریال 18.50 ریال
از 950 ریال تا 999 ریال 19.50 ریال
میزان حقوق ماهیانه مالیات ماهیانه
از 1000 ریال تا 1049 ریال 20.50 ریال
از 1050 ریال تا 1049 ریال 21.50 ریال
از 1100 ریال تا 1149 ریال 22.50 ریال
از 1150 ریال تا 1199 ریال 23.50 ریال
از 1200 ریال تا 1249 ریال 24.50 ریال
از 1250 ریال تا 1299 ریال 25.50 ریال
از 1300 ریال تا 1349 ریال 26.50ریال
از 1350 ریال تا 1399 ریال 27.50 ریال
از 1400 ریال تا 1499 ریال 35. ریال
از 1500 ریال تا 1599 ریال 38. ریال
از 1600 ریال تا 1699 ریال 41. ریال
از 1700 ریال تا 1799 ریال 46.50ریال
از 1800 ریال تا 1899 ریال 52.50 ریال
از 1900 ریال تا 1999 ریال 58.50 ریال
از 2000 ریال تا 2199 ریال 67.50 ریال
از 2200 ریال تا 2399 ریال 79.50 ریال
از 2400 ریال تا 2599 ریال 91.50 ریال
از 2600 ریال تا 2799 ریال 103.50 ریال
از 2800 ریال تا 2999 ریال 115.50 ریال
از 3000 ریال تا 3199 ریال 127.50 ریال
از 3200 ریال تا 3399 ریال -141. ریال
از 3400 ریال تا 3599 ریال 158.50 ریال
از 3600 ریال تا 3799 ریال 178.50 ریال
از 3800 ریال تا 3999 ریال 202.50 ریال
از 4000 ریال تا 4199 ریال 222.50 ریال
از 4200 ریال تا 4399 ریال 238.50 ریال
از 4400 ریال تا 4599 ریال 258.50 ریال
از 4600 ریال تا 4799 ریال 278.50 ریال
از 4800 ریال تا 4999 ریال 302.50 ریال
از 5000 ریال تا 5490 ریال 337.50 ریال
از 5500 ریال تا 5990 ریال 387.50 ریال
از 6000 ریال تا 6490 ریال 437.50 ریال
از 6500 ریال تا 6990 ریال 487.50 ریال
از 7000 ریال تا 7490 ریال 537.50 ریال
از 7500 ریال تا 7990 ریال 587.50 ریال
از 8000 ریال تا 8490 ریال 641.50 ریال
از 8500 ریال تا 8990 ریال -704. ریال
از 9000 ریال تا 9490 ریال -779. ریال
از 9500 ریال تا 9990 ریال -854. ریال
از 10000 ریال تا 10990 ریال 966. ریال
از این به بالا تا حقوق ماهی 41000 ریال برای هر 1000 ریال اضافی 150 ریال افزوده میشود.
از 42000 ریال تا 42990 ریال 5811.50 ریال
از این به بالا برای هر یکهزار ریال اضافی 200 ریال افزوده میشود.
ماده چهارم – اداره دارائی حق دارد برای اطمینان از صحت اظهارات مؤدیان هر نوع تحقیقی را که لازم میداند از آن جمله مراجعه به دفاتری که بازرگانان طبق قانون تجارت موظف بداشتن آن هستند بعمل آورده و در صورتی که مالیات اظهار شده را صحیح نداند نظر خود را با ذکر دلایل کتباً بمؤدی ابلاغ و اخطار کند تا اگر واخواهی دارد در ظرف 20 روز از تاریخ ابلاغ اخطار واخواهی خود را با ذکر دلیل توسط دارائی یا فرمانداری یا بخشداری یا پست سفارشی به کمیسیون تشخیص بدهد در صورت تسلیم صریح مؤدی به تشخیص دارائی اعم از اینکه قبل یا بعد از اخطار باشد و یا عدم واخواهی در ظرف مدت مقرر میزان مالیات مشخصه قطعی خواهد بود مگر آنکه اشتباه در محاسبه شده باشد.
ماده پنجم – شرکتهای مشمول مالیات موظفند در صورتی که سال محاسباتی آنها با سال خورشیدی تطبیق کند تا 15 تیر هر سال و چنانچه سال محاسباتی آنها با سال خورشیدی تطبیق ننماید در ظرف چهار ماه پس از خاتمه سال محاسباتی خود رونوشتی از آخرین ترازنامه و حساب های سود و زیان خود که صحت آن از طرف نمایندگان صلاحیت دار آنها تصدیق شده باشد بضمیمه کلیه اطلاعاتی که برای اجرای مقررات این قانون و آیین‌نامهای مربوطه به آن لازم باشد به اداره دارائی محلی که مرکز اصلی شرکت یا مرکز اداری شرکت خارجی در ایران در آن محل واقع است بانضمام مالیاتی که بدرآمد آنها تعلق میگیرد تسلیم نمایند.
ماده ششم – در موارد زیر درآمد مؤدیان از روی نشانیها تعیین خواهد شد:
1 – در صورتی که مؤدیان در ظرف مدت قانون اظهارنامه یا ترازنامه ندهند.
2 – در صورتی که دارای دفاتر قانونی نبوده و یا دفاتر آنها مطابق مقررات قانون تجارت نگاهداری نشده باشد.
برای تشخیص اینکه نشانیها در هر محل حاکی از چه میزان درآمد است و برای رفع اختلاف بین ادارات دارائی و مؤدیان در هر حوزه مالیاتی یک یا چند کمیسیون بنام کمیسیون تشخیص تشکیل میشود نشانیها و طرز تشکیل کمیسیون های تشخیص و حدود صلاحیت و طرز رسیدگی آنها در آیین‌نامه مصوب کمیسیون قوانین دارائی مجلس تعیین خواهد شد.
تبصره – درآمد سالیانه پیشه وران جزء که مطابق قانون تجارت ملزم بنگاهداری دفاتر تجارتی نیستند از طرف کمیسیون تشخیص هر محل بطور مقطوع تعیین میشود.
طرز تعیین درآمد مزبور و وصول مالیات متعلقه آن به موجب آیین‌نامه خواهد بود که به تصویب هیأت وزیران خواهر رسید.
[تصویبنامه راجع به تبصره ماده ششم قانون مالیات بر درآمد، مصوب ۱۳۱۹/۱/۱۴]
ماده هفتم – ماده 23 قانون مصوب 29 آبان ماه 1312 در مورد این قانون نیز مجری میباشد.
ماده هشتم – ماده 8 و ماده 17 و تبصره دوم ماده 23 قانون مالیات بر درآمد مصوب 29 آبان ماه 1312 و قانون اصلاح قانون مالیات بر درآمد مصوب 24 آذر 1313 و قانون متمم قانون مالیات بر درآمد مصوب 21 آبان ماه 1315 و ماده 5 قانون متمم بودجه 1315 و کلیه مقررات و آیین‌نامه هائی که مخالف این قانون است از تاریخ اول فروردین ماه 1318 ملغی و این قانون از همان تاریخ به موقع اجرا گذارده میشود.
تبصره- مالیات سنواتی مشمولین مالیات بر درآمد که تا اول سال 1318 واریخت نشده است طبق نرخ های قانون 24 آذر 1313 و آیین‌نامه های مربوطه به آن واریخت خواهد شد.
این قانون که مشتمل بر هشت ماده است در جلسه بیست و هشتم اسفند ماه یکهزار و سیصد و هفده به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
نواب ریاست مجلس شورای ملی – مرتضی بیات – دکتر طاهری