ماده ۱ – ماده ۶ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب اسفندماه ۱۳۴۵ و تبصره ۱ اصلاحی مصوب ۱۳ مرداد ۱۳۵۳ و تبصره‌های ۲ و ۳ آن حذف و متن زیر جایگزین آن می‌گردد.
ماده ۶ – پرداخت‌کنندگان حقوق هنگام هر پرداخت یا تخصیص آن مکلفند مالیات متعلق را پس از وضع معافیت‌های مقرر در مورد مزد یا مقرری یا حقوق اصلی و مزایای مستمر بر اساس درآمد سالانه و با توجه به این که حقوق‌بگیر اساساً در چه مدت هر سال می‌تواند درآمد مزبور را تحصیل نماید به شرح زیر:
تا ۴۸۰۰۰۰ ریال حقوق سالانه پس از کسر ۳۶۰۰۰۰ ریال به نرخ ۱۰%
نسبت به مازاد ۴۸۰۰۰۰ ریال حقوق سالانه تا ۷۲۰۰۰۰ ریال به نرخ ۱۲%
نسبت به مازاد ۷۲۰۰۰۰ ریال حقوق سالانه تا به نرخ مقرر در ماده ۱۳۴ کسر و ظرف سی روز با صورتی حاوی نام و نشانی دریافت‌کنندگان حقوق و میزان آن به اداره امور اقتصادی و دارایی محل تأدیه کنند و در ماه‌های بعد فقط تغییرات را صورت دهند.
تبصره ۱ – کلیه مستخدمینی که حقوق آنان از اعتبار وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی و وابسته به دولت و شرکتهای دولتی پرداخت می‌شود و نیز کارکنانی که در اجرای قانون واگذاری بیمارستانهای وزارت بهداری و بهزیستی به شیر و خورشید سرخ یا سایر مؤسسات عام‌المنفعه منتقل شده‌اند اعم از اعتبارات درآمد عمومی یا برنامه‌ای یا اختصاص و همچنین کارکنان دربار سابق و مؤسسات عالی علمی غیر دولتی تا مبلغ ۷۲۰۰۰۰ ریال حقوق سالانه از نصف مالیات فوق بخشوده می‌باشند.
تبصره ۲ – در مواردی که ادعا شود که مالیاتهای موضوع این ماده که از طرف پرداخت‌کننده کسر و به اداره امور اقتصادی و دارایی تأدیه شده است بیش از مالیات متعلق به جمع حقوق و مزایای دریافتی در سال مالیاتی است و یا مجموع حقوق و مزایای سالانه مستخدم در یک سال مالیاتی از ۳۶۰۰۰۰ ریال تجاوز نکرده است در صورتی که دریافت‌کننده حقوق بعد از انقضاء تیر ماه سال بعد تا آخر آن سال با تسلیم فرم مخصوص اظهارنامه که از طرف وزارت امور اقتصادی و دارایی تهیه خواهد شد به حوزه مالیاتی محل سکونت خود مبلغ مالیات اضافی مورد ادعا را مطالبه کند پس از رسیدگی ممیز مالیاتی حوزه مذکور با رعایت مواد ۲۴۲ و ۲۴۳ قانون مالیاتهای مستقیم مالیات اضافی قابل استرداد خواهد بود.
تبصره ۳ – از پرداختهای غیر مستمر ده درصد بابت مالیات کسر و ظرف سی روز با صورتی حاوی نام و نشانی دریافت‌کنندگان و میزان آن به اداره امور اقتصادی و دارایی محل پرداخت خواهد شد.
ماده ۲ – در تبصره ۱ الحاقی به ماده ۱۳۴ هر کجا عبارت “یک میلیون و سیصد و بیست هزار ریال” ذکر شده حذف و به جای آن عبارت. “دو میلیون و چهارصد هزار ریال” جایگزین می‌گردد.
ماده ۳ – ارزش معاملاتی در سال ۱۳۵۸ (موضوع تبصره ۲ ماده ۲۳ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب اسفند ماه ۱۳۴۵ و اصلاحیه‌های بعدی آن) عبارت خواهد بود از ارزش معاملاتی سال ۱۳۵۶ با کسر پانزده درصد آن در هر مورد.
ماده ۴ – عبارت زیر به عنوان تبصره به ماده ۲۶۸ قانون مالیاتهای مستقیم الحاق می‌گردد.
تبصره – هر گاه یک یا دو نفر از اعضاء هیأت عالی انتظامی مالیاتی خواه در مرحله بدوی یا تجدید نظر سابقه صدور رأی یا هر نوع اظهار نظری داشته باشند وزیر امور اقتصادی و دارایی باید حسب مورد یک یا دو نفر دیگر را به جای آنها تعیین نماید.
ماده ۵ – مفاد این لایحه قانونی از تاریخ اول اردیبهشت ماه ۱۳۵۸ قابل اجراء می‌باشد.