شماره ۲۴۴۶۵ت۳۳۵ه – ۱۳۷۱.۰۷.۱۹
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۱.۶.۲۲ بنا به پیشنهاد شماره ۱۳۴۴۶ مورخ ۱۳۷۰.۱۲.۳ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به استناد تبصره (۳) ماده (۱۰) الحاقی به قانون خدمت پزشکان و پیراپزشکان موضوع ماده (۵) قانون “اصلاح موادی از قانون خدمت پزشکان و پیراپزشکان و الحاق مواد به آن” -مصوب ۱۳۷۰ – آییننامه اجرایی تبصره یاد شده را به شرح زیر تصویب نمودند:
ماده ۱ – به منظور تنظیم برنامه چگونگی همکاری پزشکان و پیراپزشکان مستقر در هر محل – اعم از آزاد و شاغل در بخش دولتی و خصوصی – کمیسیونی مرکب از رییس دانشگاه علوم پزشکی، مدیر عامل سازمان منطقهای بهداشت و درمان استان، معاونان امور درمان دانشگاه و سازمان و رییس سازمان نظام پزشکی محل، تشکیل میشود.
تبصره ۱ – رؤسای بیمارستانهای دانشگاهی یا بالاترین مسئول اجرایی بهداشت و درمان محل برای تأمین نیاز درمانگاهها و بخشهای اورژانس خود، نیازهای اینگونه واحدها را به پزشک و پیراپزشک به کمیسیون یاد شده ارائه مینمایند.
تبصره ۲ – پس از تنظیم برنامه توسط کمیسیون، بالاترین مقام اجرایی بهداشت و درمان محل، برنامه تنظیم شده را برای اقدام به پزشکان و پیراپزشکان، همچنین برای اطلاع و هماهنگیهای لازم به مقامات اجرایی استان اعلام مینماید.
تبصره ۳ – با توجه به تغییر و نقل و انتقال کادر درمانی، بنا به پیشنهاد هر یک از اعضای کمیسیون نسبت به فهرست تهیه شده بررسی و در صورت ضرورت، تجدید نظر به عمل میآید.
ماده ۲ – حق کشیک مقیم افراد موضوع این آییننامه در رشتههای اورژانس شامل جراحی عمومی، جراحی زنان، ارتوپدی، بیهوشی، قلب و عروق، مغز و اعصاب و متخصص داخلی که در بخش قلب و عروق مسئولیت دارد، همچنین رشتههای مربوط به بخشهای مراقبتهای ویژه (C.C.U و I.C.U) معادل ۱۰۰ برابر “ضریب محرومیت”، و در سایر رشتهها ۶۰ برابر “ضریب محرومیت” است.
حق کشیک آنکال در رشتههای اورژانس یاد شده، ۴۰ برابر “ضریبمحرومیت”، و در بقیه رشتهها، ۳۰ برابر “ضریب محرومیت” است.
کارمزد خدمات تشخیصی و درمانی برابر ضوابط مندرج در ماده (۶) آییننامه اجرایی قانون مجازات خودداری از کمک به مصدومین و رفع مخاطرات جانی -مصوب ۱۳۶۴ هیأت وزیران – پرداخت میشود.
تبصره ۱ – “ضریب محرومیت”، ضریب ریالی متغیری است که در مناطق مختلف با توجه به محرومیت و به تناسب وضعیت مرکز درمانی تعیین میشود.
تبصره ۲ – ارزش “ضریب محرومیت” بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ ریال متغیر بوده و کمیسیون موضوع ماده (۱) مجاز به اتخاذ تصمیم در محدوده یاد شده میباشد.
تبصره ۳ – کادر پزشکی و پیراپزشکی که به عناوین مختلف از جمله عدم اشتغال به حرفه پزشکی و بیماری تقاضای معافیت از انجام خدمت موضوع ماده (۱۰) قانون را دارند، باید تقاضای خود را به طور کتبی به رییس شبکه بهداشت و درمان محل ارائه دهند تا از طریق نظام پزشکی مرکز استان، مورد رسیدگی و تعیین تکلیف قرار گیرد.
ماده ۳ – چنانچه در شهرستانی نظام پزشکی تشکیل نشده باشد، نظام پزشکی استان، انجام وظایف ناشی از این آییننامه را عهدهدار میباشد. در صورتی که مرکز استان نیز فاقد نظام پزشکی باشد، شورای عالی نظام پزشکی، مرجع پزشکی دیگری را تعیین مینماید.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور