۱۲۲۵۰ – ۱۳۳۸/۷/۳
[قانون کار ۱۳۳۷]
هیئت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۳۸/۶/۳۱ بنا به پیشنهاد شماره 10713 مورخ 13338/5/18 وزارت کار آئین نامه اشتغال به کار اتباع بیگانه را مشتمل بر 12 ماده و چهار تبصره بشرح زیر تصویب نمودند.
ماده 1) اتباع بیگانه نمیتوانند در ایران به کار اشتغال ورزند مگر آنکه با رعایت مقررات این آئین نامه از وزارت کار پروانه کار تحصیل نمایند.
ماده 2) پروانه کار با توجه بمقتضیات و احتیاجات مناطق مختلف کشور و فهرست مشاغلی که برای اتباع بیگانه ممنوع تشخیص داه میشود با مراعات اصل معامله متقابل و رعایت اصول زیر صادر میشود:
1 ـ در بین اتباع ایرانی آماده بکار افراد واجد اطلاعات و تخصص مشابه وجود نداشته باشد.
2 ـ حقوق یا مزد تبعه بیگانه از حقوق یا مزد اتباع ایرانی برای کار مساوی کمتر نباشد.
ماده 3) وزارت کار در اردیبهشت ماه هر سال فهرست مشاغلی که برای اتباع بیگانه ممنوع تشخیص داده میشود تعیین و اعلام خواهد نمود.
تبصره ـ وزارت کار میتواند به شرط معامله متقابل اتباع بیگانه ای را که مدت پنج سال متوالی قبل از ممنوع شناخته شدن شغل معینی با پروانه کار بشغل مزبور اشتغال داشته اند از شمول این ماده مستثنی سازد.
ماده 4) الف ـ اشخاصی که قصد استخدام اتباع بیگانه را برای اشتغال بکار در ایران دارند مکلفند قبل از دعوت آنان بکشور پرسشنامه ای را که از طرف وزارت کار در اختیار آنان گذارده میشود تکمیل و صحت مندرجات آن را گواهی نموده بوزارت کار تسلیم نمایند وزارت کار پس از رسیدگی در صورت موافقت مراتب را برای صدور روادید با اجازه اشتغال بکار بوزارت امور خارجه اعلام خواهد داشت.
ب ـ اتباع بیگانه ای که رأساً تقاضای اشتغال بکار در ایران را دارند بایستی قبل از عزیمت پرسشنامه مربوط را از نمایندگی دولت شاهنشاهی دریافت و تکمیل نموده پس از گواهی نمایندگی مزبور بوزارت کار ارسال دارند. وزارت امور خارجه فقط در صورت موافقت وزارت کار نسبت بصدور روادید با اجازه اشتغال بکار اقدام خواهد نمود.
تبصره ـ موافقت وزارت کار با صدور روادید با اجازه اشتغال بکار از تاریخ موافقت تا مدت سه ماه اعتبار خواهد داشت.
ماده 5) اتباع بیگانه ای که با اجازه اشتغال بکار بایران میآیند موظفند ظرف یک ماه از تاریخ ورود برای اخذ پروانه کار بوزارت کار مراجعه کنند.
ماده 6) پروانه کار حداکثر در هر نوبت برای مدت یک سال صادر و یا تمدید می گردد.
تبصره 1 ـ تقاضای تمدید پروانه کار بایستی ظرف یکماه قبل از انقضای مدت اعتبار پروانه از طرف دارنده آن بوزارت کار تسلیم گردد.
تبصره 2 ـ صدور و یا تمدید پروانه اقامت در مورد مشمولین این آئین نامه موکول بدر دست داشتن پروانه کار می‌باشد و مدت اعتبار پروانه اقامت نبایستی از مدت اعتبار پروانه کار تجاوز کند.
ماده 7 – پروانه کار فقط برای کار معین و کارفرما و کارگاه و منطقه ای که در آن قید گردیده معتبر خواهد بود و هرگونه تغییر در نوع کارفرما و یا کارگاه و یا منطقه منوط بموافقت وزارت کار است.
ماده 8) هر کارفرما که تبعه بیگانه در استخدام دارد مکلف است در صورت اخراج و یا ترک کار تبعه مزبور و یا فسخ قرارداد کار مراتب را با ذکر علت در مدت ده روز به وزارت کار اطلاع دهد.
ماده 9) وزارت کار می تواند بدون رعایت تشریفات مقرر در آئین نامه برای اشخاص زیر پروانه کار صادر نماید.
1 ـ اتباع بیگانه ای که بموجب قوانین ایران کارت بازرگانی تحصیل نموده باشند.
2 ـ متخصصین و کارشناسانی که بمنظور رسیدگی بامور مؤسسات و یا نصب و تعمیر ماشین آلات بایران می آیند.
مشروط بر اینکه مدت اقامت آنان در ایران از سه ماه متوالی یا متناوب در هر سال تجاوز ننموده و ظرف ده روز پس از ورود برای دریافت پروانه کار بوزارت کار مراجعه نمایند.
3 ـ هنرپیشگان و افراد دستجات موسیقی مشروط بر اینکه مدت اقامت آنان در ایران از سه ماه متوالی یا متناوب در هر سال تجاوز ننموده و ظرف پنج روز پس از ورود برای دریافت پروانه کار بوزارت کار مراجعه نمایند.
4 ـ پناهندگان بایران و افراد بدون تابعیت مشروط بر اینکه اجازه اقامت تحصیل کرده باشند.
5 ـ اشخاصی که بدون اشتغال بکارهائی که پروانه کار لازم داشته لااقل پنجسال متوالی در ایران اقامت داشته اند.
6 ـ متخصصین و کارشناسانی که از طرف وزارتخانه ها برای انجام تعهدات و وظائفی طبق قراردادها و موافقت ها بکشور دعوت میشوند و از طرف وزارتخانه مربوط تقاضای صدور پروانه اشتغال شود.
ماده 10) دارندگان پروانه های کاری که قبل از تصویب این آئین نامه صادر شده موظفند ظرف یک ماه قبل از انقضای مدت اعتبار پروانه بوزارت کار مراجعه نمایند وزارت کار می تواند چنانچه تبعه بیگانه واجد شرائط مقرر در این آئین نامه باشد پروانه کار جدید صادر نماید.
ماده 11) هیچ کس نباید تبعه بیگانه را که پروانه کار معتبر ندارد بکار بگمارد.
ماده 12) متخلفین از مقررات این آئین نامه بمجازات مقرر در ماده 59 قانون کار محکوم خواهند گردید.
از طرف نخست وزیر ـ اشرف احمدی