شماره ۱۶۳۹۶ت۲۶۲۳۸ه – ۱۳۸۱.۰۴.۱۲
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۸۱.۴.۵ بنا به پیشنهاد مشترک شماره ۱.۲۰۰۸۹ مورخ ۱۳۸۰.۱۲.۲۸ وزارتخانه‌های صنایع و معادن، بازرگانی و جهاد کشاورزی و به استناد ماده (۳۲) قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران – مصوب ۱۳۷۹ – آیین‌نامه اجرایی ماده یادشده را به شرح ذیل تصویب نمود:
فصل اول – تولید
ماده ۱- وزارت جهاد کشاورزی موظف است در جهت افزایش کمی و کیفی تولید و به منظور کاهش قیمت تمام شده چغندرقند و نیشکر با توجه به سیاست‌های کلی کشاورزی کشور نسبت به امکان‌سنجی مناطق مستعد تولید، توسعه و ترویج مکانیزاسیون، بهبود روش‌های زراعی و تهیه و تأمین به موقع نهاده‌های موردنیاز، برنامه‌ریزی و اقدام لازم به عمل آورد.
ماده ۲- وزارت صنایع و معادن موظف است در چارچوب قوانین و مقررات و مأموریت‌های محوله در‌جهت توسعه، بازسازی و نوسازی صنعت قند و شکر و نیل به استانداردهای تولید به ویژه در جهت افزایش‌بهره‌وری، بهبود کیفیت و کاهش قیمت تمام شده محصول سیاستگذاری، برنامه‌ریزی و اقدام لازم به عمل‌آورد.
فصل دوم – قیمت گذاری
ماده ۳- به منظور اطمینان کشاورزان و جلوگیری از کاهش تولید چغندر قند همه ساله براساس قانون تضمین خرید محصولات کشاورزی – مصوب ۱۳۶۸- قیمت خرید تضمینی چغندرقند به پیشنهاد وزارت جهاد کشاورزی و تصویب وزیران عضو شورای اقتصاد تعیین و ابلاغ می‌گردد.
تبصره – برای تشویق کشاورزان به افزایش سطح زیرکشت چغندرقند و بالابردن عملکرد در هکتار و‌توسعه مکانیزاسیون به منظور بهره‌وری هر چه بیشتر و استفاده بهینه از آب و خاک، کارخانه‌های قند و شکر می‌توانند چغندر مورد نیاز خود را بالاتر از نرخ تضمینی به صورت نقدی و یا تخصیص مزایای غیرنقدی خریداری و با کشاورزان قرارداد منعقد نمایند.
ماده ۴- به منظور حمایت از تولیدکنندگان و مصرف کنندگان قند و شکر قیمت‌های حمایتی جهت حفظ تعادل بازار به صورت زیر تعیین و اعلام می‌گردد.
۴-۱- قیمت پایه قند و شکر براساس نرخ تضمینی خرید چغندرقند و سایر هزینه‌های تولید و سود عادله به عنوان حداقل قیمت توسط هیأت تعیین و تثبیت قیمت‌ها و با حضور نماینده انجمن صنفی کارخانه‌های قند و شکر ایران تعیین می‌گردد.
۴-۲- در جهت حمایت از مصرف کنندگان چنانچه قیمت قند و شکر در بازار داخلی بیش از ده درصد (۱۰%) از نرخ پایه بالاتر رود وزارت بازرگانی به منظور تعدیل و تنظیم بازار اقدام خواهد نمود.
تبصره – قیمت و فروش قند و شکر تولیدی توسط کارخانه‌ها با توجه به عدم الزام به رعایت قانون نحوه توزیع قند و شکر تولیدی کارخانه‌های کشور مصوب ۱۳۵۳ آزاد می‌باشد.
فصل سوم – تأمین و توزیع
ماده ۵- به منظور تأمین به موقع قند و شکر مورد نیاز کشور، وزارت بازرگانی (سازمان‌ها و مؤسسات‌وابسته ) مکلف است :
۵-۱- براساس بند (الف) ماده (۴۶) قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و
فرهنگی جمهوری‌اسلامی ایران مصوب ۱۳۷۹، نیاز سالانه قند و شکر یارانه‌ای خانوار و
سایر موارد مصوب شورای اقتصاد را‌از طریق خرید تولیدات داخلی و واردات (با اولویت
شکر خام) با برنامه و زمان بندی مشخص و به ترتیب‌مقرر از سوی شورای اقتصاد تأمین و
با نرخ‌های مصوب توزیع نماید.
۵-۲- علاوه بر اجرای تکلیف موضوع بند (۵ -۱) به منظور فراهم نمودن امکان تنظیم
بازار در عرضه‌قند و شکر حداکثر معادل سه ماه مصرف کشور را از طریق اولویت خرید
تولید داخلی یا واردات (با اولویت‌شکر خام) به عنوان ذخیره خریداری و نگهداری
نماید.
ماده ۶- به منظور حمایت از تولیدکنندگان و مصرف کنندگان، وزارت بازرگانی موظف است
نسبت به‌تنظیم بازار قند و شکر بر مبنای قیمت‌های حمایتی تعیین شده از طریق افزایش
یا کاهش عرضه، افزایش یا‌کاهش واردات به طرق مقتضی، اعمال سیاست‌های تعرفه ای
مناسب و خرید تولیدات داخلی اقدام نماید.نقدینگی مورد نیاز در این رابطه در
ابتدای هر سال در جدول گردش نقدینگی دستگاه مباشر به پیشنهاد وزارت بازرگانی توسط
سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور منظور خواهد شد.
فصل چهارم – واردات و صادرات
ماده ۷- واردات شکر خام و سفید با رعایت شرایط ذیل آزاد است.
۷-۱- در اجرای بند (ب) ماده (۴۶) قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و
فرهنگی جمهوری‌اسلامی ایران و به منظور حمایت از تولید داخلی و تنظیم بازار،
واردات شکر خام یا سفید منوط به پرداخت‌مابه‌التفاوت مقرر خواهد بود.
۷-۲- به منظور حمایت از تولیدکنندگان داخلی شکر مابه التفاوت موضوع این ماده باید
به نحوی‌محاسبه و دریافت گردد که قیمت شکر سفید و قند حاصل از تصفیه شکر خام
وارداتی با احتساب سود عادله‌از نرخ حمایتی موضوع بند (۴-۱) کمتر نباشد.
۷-۳- عرضه شکر خام وارداتی بدون تصفیه در کارخانه‌های داخلی مجاز نمی‌باشد.
ماده ۸- صادرات قند و شکر تولید داخلی یا حاصل از تصفیه شکر خام وارداتی با رعایت
قوانین و‌مقررات مربوط مجاز است.
فصل پنجم – تسهیلات و اعتبارات
ماده ۹- نقدینگی «سرمایه در گردش» مورد نیاز کارخانه‌های قند و شکر «چغندری و
نیشکری» در طول برنامه سوم توسعه همه ساله به پیشنهاد کمیته موضوع ماده (۱۰) این
آیین‌نامه تعیین و توسط وزارت صنایع و‌معادن به سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور
اعلام می‌گردد.
سازمان مذکور موظف است تسهیلات مورد نیاز را در آیین‌نامه اجرایی تبصره مربوط
قانون بودجه سنواتی منظور نماید.
بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران نیز مکلف است تسهیلات اعتباری منظور شده را از
طریق بانک‌های عامل در اختیار کارخانه‌هایی که معرفی می‌شوند قرار دهد و به نحوی
برنامه‌ریزی نماید که حداقل سی درصد (۳۰%) از تسهیلات مذکور حداکثر تا پایان
فروردین ماه هر سال پرداخت گردد.
تبصره – میزان و زمان استفاده از هر یک از کارخانه‌های قند و شکر «چغندری و
نیشکری» از تسهیلات موضوع این ماده براساس دستورالعمل مصوب کمیته موضوع ماده (۱۰)
این آیین‌نامه توسط وزارت صنایع و معادن تعیین و به بانک عامل اعلام خواهد شد.
ماده ۱۰- به منظور نظارت بر حسن اجرای مفاد این آیین‌نامه و نیز تنظیم دستورالعمل‌های مورد لزوم کمیته ای مرکب از وزارتخانه‌های امور اقتصادی و دارایی، صنایع و معادن، جهاد کشاورزی، سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور، بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و انجمن صنفی کارخانه‌های قند و شکر کشور به مسؤولیت وزارت بازرگانی تشکیل می‌گردد.
تبصره – در صورت لزوم اعمال هرگونه تغییرات در این آیین‌نامه مراتب به پیشنهاد کمیته موضوع این ماده از طریق وزیر بازرگانی جهت تصویب به هیأت وزیران ارسال می‌گردد.
محمدرضا عارف – معاون اول رییس جمهور