مصوب ۱۳۷۸/۵/۲۵
ماده واحده – از تاریخ لازم الاجراء شدن این قانون، ماده واحده لایحه قانونی تعیین تعطیلات رسمی کشور – مصوب ۱۳۵۹/۴/۸ – به ماده (1) و تبصره آن به تبصره ذیل ماده (1) اصلاح می گردد و دو بند زیر به عنوان ماده (2) و (3) و تبصره های ماده (2) به لایحه قانونی مذکور افزوده می‌‌شود:
1 – ماده 2 – هیأت وزیران با کسب نظر موافق روسای قوه مقننه و قوه قضائیه می تواند به مناسبت بروز بعضی حوادث و وقایع بسیار مهم، بعضی نقاط یا سراسر کشور را تعطیل رسمی (عمومی) اعلام کند.
تبصره 1 – کلیه مراجع قضائی و اجرائی در این گونه موارد مکلفند برای حفظ حقوق مردم، اقدامهای قضائی و اجرائی مقرر در روزی را که تعطیل اعلام شده است در وقت مناسب دیگری که از یک ماه تجاوز نکند معمول دارند.
تبصره 2 – هیأت دولت مجاز می باشد تدابیر لازم را برای ارائه خدمات ضروری توسط دستگاههای مربوط در روزهائی که تعطیل اعلام می کند اتخاذ و اعمال نماید.
تبصره 3 – کلیه مصوبات هیأت وزیران در مورد اعلام تعطیل رسمی (عمومی) تعدادی از روزها در سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی تنفیذ می گردد.
2 – ماده 3 – روز سوم جمادی الثانی به عنوان روز شهادت حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) تعطیل رسمی (عمومی) اعلام می شود و تعطیلی روز بیست و نهم اسفند ماه لغو می‌‌گردد.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و دو بند در جلسه علنی روز دوشنبه مورخ بیست و پنجم مرداد ماه یکهزار و سیصد و هفتاد و هشت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 27/ 5/ 1378 به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی – علی اکبر ناطق نوری