شماره ۱۰۴۱۴ – ۱۳۷۴.۰۸.۲۴
تصمیم نمایندگان ویژه رییس جمهور که در جلسه مورخ ۷۴.۸.۲۱ ستاد پشتیبانی برنامه تنظیم بازار و بر اساس اصل یکصد و بیست و هفتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و به استناد تصویبنامه شماره ۴۰۲۱۴ت ۲۸۷ ه مورخ ۱۳۷۳.۷.۲۳ به عنوان تصمیم هیأت وزیران اتخاذ شده است به شرح زیر جهت اجرا ابلاغ میگردد.
ماده ۱ – در این آییننامه واژههای زیر به جای عبارتهای مشروح به کار میرود.
الف – قانون: قانون نحوه اعمال تعزیرات حکومتی راجع به قاچاق کالا و ارز مصوب ۱۳۷۴.۲.۱۲ مجمع تشخیص مصلحت نظام”.
ب – ادارههای مأمور وصول درآمدهای دولت: هر اداره یا سازمان یا مؤسسه دولتی که به موجب قوانین با شرح وظایف مصوب سازمانی خود موظف به وصول درآمدهای دولت باشند، مانند گمرک، دخانیات و شیلات.
ج – سازمان کاشف: سازمانی است که وظیفه مبارزه با قاچاق و کشف کالای قاچاق را به عهده دارد.
د – کمیسیون مرکزی: کمیسیون مرکزی قیمتگذاری و نظارت بر فروش متشکل از نمایندگان وزارتین بازرگانی و کشور، سازمان تعزیرات حکومتی، گمرک جمهوری اسلامی ایران، نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران و سازمان جمعآوری و فروش اموال تملیکی که با مسئولیت ریاست سازمان جمعآوری و فروش اموال تملیکی در مرکز تشکیل خواهد شد.
ه – کمیسیون استان: کمیسیون قیمتگذاری و نظارت بر فروش که در هر استان تشکیل میگردد و متشکل از نمایندگان وزارت بازرگانی، سازمان تعزیرات حکومتی، گمرکی جمهوری اسلامی ایران، نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران و سازمان جمعآوری و فروش اموال تملیکی و با مسئولیت سازمان مذکور میباشد.
و – خریداران: سازمانها و فروشگاههای زنجیرهای و اتحادیههای تعاونی مصرف که میتوانند در خرید کالا شرکت نمایند، از جمله فروشگاههای زنجیرهای واتحادیههای تعاونی مصرف که میتوانند در خرید کالا شرکت نمایند، از جمله فروشگاههای زنجیرهای رفاه، شهر و روستا، سازمان اتکا، فروشگاههای سپه، اتحادیههای امکان، فرهنگیان، کارکنان دولت.
ز – پایه بهای کالا: مبنای محاسبه بهای کالاهای قاچاق وارداتی عبارتند از ارزش سیف بر اساس قیمت ارز صادراتی (بر مبنای اعلام بانک مرکزی) و مبالغ سود بازرگانی مندرج در ماده (۱۵) مقررات صادرات و واردات و عوارض مربوط به همان کالاست و مبنای محاسبه بهای کالاهای قاچاق خروجی عبارت از قیمت صادراتی همان کالاست.
ح – قیمت کارشناسی کالا: قیمتی است که کمیسیونهای استانها با استفاده از کارشناسان خبره و با توجه به پایه بهای کالاها تعیین مینمایند.
ماده ۲ – دبیرخانه کمیسیون مرکزی قیمتگذاری و نظارت بر فروش موظف است حداقل در هر ماه یک بار جلسه کمیسیون مرکزی را تشکیل و عملکرد کمیسیونهای استانها را مورد ارزیابی قرار دهد.
کمیسیون مذکور قیمت پایه کالاها را بر اساس بند “ز” ماده (۱) هر سه ماه یک بار تعیین و به کمیسیونهای استانها ابلاغ خواهد نمود. ضمناً این کمیسیون موظف است دستورالعملهای اجرایی این آییننامه را تهیه و ابلاغ نماید و نظرات کمیسیون مرکزی برای کمیسیونهای استانها لازمالاجرا میباشد.
ماده ۳ – ادارههای مأمور وصول درآمدهای دولت موظفند طبق قوانین مربوطه بلافاصله پس از ضبط کالا نسبت به اعلام مشخصات کامل کالاهای مکشوفه به دبیرخانه کمیسیون استان اقدام نمایند.
ماده ۴ – دبیرخانه کمیسیون قیمتگذاری و نظارت بر فروش استانها موظفند هفتهای یک بار نسبت به تشکیل جلسات کمیسیون در محل سازمان جمعآوری و فروش اموال تملیکی استان اقدام و در خصوص تمام گزارشات واصله برابر مواد آتی اتخاذ تصمیم نماید. کمیسیون با حضور نصف به علاوه یک نفر اعضا رسمیت مییابد.
تبصره ۱ – در استانهایی که سازمان جمعآوری و فروش اموال تملکی نماینده مقیم نداشته باشد جلسات در محل ادارههای کل امور اقتصادی و دارایی تشکیل میشوند.
تبصره ۲ – تصمیمگیری در مورد قیمتگذاری و فروش کالاهای دخانی و شیلاتی با دعوت از نمایندگان ذیربط در کمیسیون صورت خواهد گرفت و در صورت عدم حضور نمایندگان مذکور در جلسه تصمیمگیری لازم انجام خواهد شد.
ماده ۵ – کمیسیونهای استانها با توجه به نرخهای ابلاغی از سوی کمیسیون مرکزی موضوع (ماده ۳) نسبت به تعیین بهای کارشناسی کالاهای هر پرونده با استفاده از کارشناسان خبره و بر حسب نوع و کیفیت کالا اقدام صورتجلسهای مشتمل بر تعداد پروندههای مطروحه و تصمیمات متخذه در آن جلسه جهت اجرا تنظیم مینمایند.
ماده ۶ – دبیرخانه کمیسیونهای استانها موظفند حداکثر ظرف مدت دو روز از تاریخ تنظیم صورتجلسه نسبت به دعوت خریداران برای شرکت در جلسه فروش اقدام و تاریخ برگزاری جلسات فروش حداکثر سه روز از تاریخ دعوتنامه میباشد.
ماده ۷ – کمیسیونهای استانها کالاهای سریعالفساد از جمله مواد غذایی و نوشیدنی فاسدشدنی را حداکثر ظرف مدت سه روز تعیین تکلیف و نسبت به فروش به خریداران (بند و ماده ۱) اقدام و گزارش آن را به کمیسیون مرکزی ارسال دارند.
تبصره – کمیسیون مرکزی دستورالعمل اجرایی برای فروش سایر کالاهایی را که سریعاً ضایع میگردد از جمله احشام و میوهجات را به کمیسیون استانها ابلاغ خواهند کرد.
ماده ۸ – جلسات فروش با حضور حداقل سه خریدار رسمی خواهد شد و در صورتی که تعداد خریداران به حد نصاب نرسد جلسه بعدی بدون رعایت حدنصب فوقالذکر حداکثر ظرف مدت ۲۴ ساعت تجدید خواهد شد.
ماده ۹ – دبیرخانه کمیسیون استانها اطلاعات مربوط به زمان و مکان فروش را به اطلاع خریداران خواهند رساند.
ماده ۱۰ – در هر مرحله از فروش کالا، متناسب با ارزش کالای موجود و تعداد
خریداران شرکتکننده، سهمیهای ( از انواع کالاهای موجود) برای هر یک ازخریداران
(با اولویت در پیشنهاد قیمت و نحوه پرداخت) از سوی کمیسیون استان تعیین میگردد.
ماده ۱۱ – سازمان جمعآوری و فروش اموال تملکی استان موظف است بلافاصله پس از دریافت رسید واریز بهای کالا به حساب سازمان مذکور نسبت بهصدور احکام فروش اقدام نماید و مبالغ حاصل از فروش را به حساب خزانه واریز کند.
ماده ۱۳ – خریداران موظفند از تاریخ وصول احکام فروش کالا از سوی سازمان جمعآوری و فروش اموال تملیکی حداکثر ظرف مدت ۵ روز نسبت به تحویل کالا و انتقال آن اقدام نمایند.
ماده ۱۴ – ادارات مأمور وصول درآمدهای دولت موظفند پس از هر مرحله فروش نسبت به
تعیین سهم هر یک از سازمانهای کاشف و کاشفین اقدام و مراتب رابه خزانه و سازمان
کاشف اعلام دارند و نسبت به پرداخت سهم هر یک از محل تنخواه مربوطه اقدام کنند.
ماده ۱۵ – کمیسیونهای استانها موظفند روشهای نظارتی برای کنترل فروش کالاهای فروخته شده به خریداران را بر اساس دستورالعملهای ابلاغی از سوی کمیسیون مرکزی برای عرضه مستقیم به مصرفکنندگان پیشبینی و اعمال نمایند.
ماده ۱۶ – خریداران موضوع ماده (۶) این آییننامه موظفند برای عرضه مستقیم کالاهای مشمول این آییننامه به مصرفکنندگان، کالا را به صورت خرده فروشیعرضه نمایند.
ماده ۱۷ – کمیسیون مرکزی موظف است گزارش عملکرد کمیسیونهای استانها را به صورت ماهانه به معاونت اجرایی رییس جمهور گزارش نماید.
ماده ۱۸ – از تاریخ تصویب این آییننامه کلیه مقررات و آییننامههای مغایر با این آییننامه ملغی میباشد.
تبصره – کلیه کالاهای قاچاق موجود در انبارها بر اساس مفاد این آییننامه به فروش میرسد.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور