ماده ۱ – از تاریخ اول فروردین ۱۳۳۳ میزان تفاوت حقوق پایه‌های کمک آموزگاری و آموزگاری و دبیری بشرح زیر تعیین میگردد:
الف – کمک آموزگاری و آموزگاری حقوق پایه یک طبق ماده دوازده قانون تعلیمات اجباری میباشد و در موقع ارتقاء از پایه ای بپایه بالاتر تا پایه پنج ۱ سوم و از پایه شش تا پایه هشت ۱ پنجم و از پایه نه ببالا ۱ ششم حقوق پایه مادون علاوه خواهد شد.
ب – دبیری
حقوق پایه یک دبیری طبق ماده دوازده قانون تعلیمات اجباری میباشد و در موقع ارتقاء از پایه ای بپایه بالاتر تا پایه چهار ۱ چهارم و از پایه پنج تا پایه هشت یک پنجم و پایه نه ۱ ششم و پایه ده ۱هشتم حقوق پایه مادون علاوه خواهد شد.
تبصره ۱ – دارندگان پایه های کمک آموزگاری و آموزگاری و اداری که طبق آئین نامه مخصوص که به تصویب شورای عالی فرهنگ برسد بسمت مدیری یا نظامت مدارس منصوب شوند و همچنین رؤسای فرهنگ در شهرستانها مشمول تبصره ۲ ماده ۱۲ قانون تعلیمات اجباری بوده و از فوق العاده فنی استفاده خواهند نمود.
تبصره ۲ – کلیه لیسانسه ها و مهندسین و کسانیکه ارزش تحصیلات آنها عالی شناخته شده است که پایه آموزگاری یا اداری دارند و همچنین کسانی که قبلا پایه دبیری داشته بپایه اداری تبدیل نموده اند در صورتی که در تاریخ تصویب این قانون در خدمت وزارت فرهنگ یا دانشکده ها یا هنرسرای عالی باشند و سه سال سابقه تدریس عملی یا نظری داشته و یا دارا شوند میتوانند رتبه خود را برتبه دبیری با رعایت آخرین حقوق ثابت خود تبدیل نموده و بتدریس مشغول شوند. حقوق رتبه های دبیری مندرج در ماده ۱۲ قانون تعلیمات اجباری ملاک این تبدیل خواهد بود و مدت توقف در آخرین پایه آنان جزء توقف در پایه دبیری که بموجب این قانون تشخیص میشود محسوب میگردد. لیسانسه ها و مهندسین که از تاریخ تصویب این قانون بخدمت وزارت فرهنگ گمارده میشوند در صورتی میتوانند پس از سه سال تدریس رتبه خود را برتبه دبیری تبدیل کنند که لااقل سه سال در شهرستانها انجام وظیفه نمایند و در غیر این صورت پس از پنج سال تدریس میتوانند رتبه خود را برتبه دبیری تبدیل کنند.
تبصره ۳ – از تاریخ تصویب اینقانون دبیرانی میتوانند بخدمت اداری آموزشی وزارت فرهنگ پذیرفته شوند و از مزایای این قانون استفاده کنند که لااقل ده سال در مدارس طبق آئین نامه خدمات فنی تدریس و یا بشغل ریاست و نظامت اشتغال داشته باشند. کسانی که فعلا در وزارت فرهنگ متصدی مشاغل فنی هستند و ده سال سابقه تدریس یا ریاست یا نظامت ندارند در صورتی میتوانند از مزایای این قانون استفاده کنند که در خارج از وقت اداری حداقل هفته ای شش ساعت بدون اخذ حقوق یا فوق العاده از این بابت تدریس نمایند تا به نصاب ده سال برسند. در صورت عدم انجام این قسمت حق ندارند از مزایای این قانون استفاده نمایند.
تبصره ۴ – وزارت فرهنگ موظف است از تاریخ تصویب این قانون لغایت یکماه صورت ادارات و دوائر فنی خود را با توجه باینقانون و تبصره ۲ ماده ۱۲ قانون تعلیمات اجباری و ماده ۳ آئین نامه شماره ۳ اجرای تبصره ۲ ماده ۱۲ مصوب ۱۴ مرداد ۱۳۳۲ کمیسیون فرهنگ مجلس شورای ملی تهیه و به تصویب کمیسیون فرهنگ مجلسین برسانند چنانچه پس از انقضاء یکماه صورت مزبور بکمیسیون فرهنگ مجلسین تسلیم نشود کلیه شاغلین مشاغل فنی که در وزارت فرهنگ مشغول خدمت هستند از مزایای تبصره ۲ ماده ۱۲ قانون تعلیمات اجباری نمیتوانند استفاده نمایند.
در هر صورت شاغلین مشاغل غیرفنی بهیچوجه حق ندارند از مزایای مندرج در تبصره مزبور استفاده کنند.
تبصره ۵ – مدیران و ناظم های دبیرستانها و دبیرانی که با رتبه های اداری یا آموزگاری مشغول خدمت هستند (باستثناء مشمولین تبصره ۲ این قانون) در صورتی که هشت سال سابقه تدریس یا ۱۵ سال خدمت آموزشی داشته باشند میتوانند رتبه خود را برتبه دبیری تبدیل نمایند.
تبصره ۶ – مدیران و ناظمهای دبستانها و آموزگارانی که با رتبه اداری مشغول خدمت هستند در صورتی که هشت سال سابقه تدریس یا ۱۵ سال خدمت آموزشی داشته میتوانند رتبه خود را برتبه آموزگاری تبدیل نمایند.
تبصره ۷ – لیسانسه های دانشسرای عالی که در خارج از سازمانهای وزارت فرهنگ مشغول خدمت هستند میتوانند در صورت احتیاج وزارت فرهنگ بتقاضای خودشان به فرهنگ منتقل و پایه خود را بپایه دبیری تبدیل نمایند مشروط بر اینکه تعهدی بسپارند که بتعیین وزارت فرهنگ لااقل پنج سال در خارج تهران و حومه صرفاً بتدریس اشتغال ورزند و با عدم انجام این تعهد رتبه آنها بوضع پیش از تبدیل باز خواهد گشت و در اختیار مؤسسه ایکه قبلا بوده اند قرار میگیرند.
تبصره ۸ – برای کسانی که بموجب قوانین موجوده فعلی و این قانون حق تبدیل پایه خود را داشته و یا خواهند داشت در تمام موارد میزان حقوق های قبل از تصویب این قانون ملاک تبدیل خواهد بود و رتبه آنها با رعایت حقوق ثابت رتبه های قبل از تصویب این قانون تعیین می شود و توقف آنها در آخرین پایه از لحاظ ترفیع جزو توقف در پایه جدید محسوب میگردد.
تبصره ۹ – دبیرانی که با رعایت مقررات مربوط بدانشگاه بپایه دانشیاری نائل میشوند از مازاد حقوق و کمک پایه دبیری خود تا موقعی که حقوق و کمک پایه دانشیاری آنها بآن میزان برسد استفاده خواهند نمود و نیز برای دبیرانی که پیش از این تاریخ بپایه دانشیاری نائل شده اند به شرط پیدا شدن اعتبار از تاریخ تصویب این قانون مشمول این تبصره خواهند بود. دبیرانی که دارای ده سال سابقه تدریس در دانشگاه باشند با رعایت مقررات مربوط به دانشگاه و احراز مقام دانشیاری میتوانند رتبه خود طبق آخرین حقوق ثابت دریافتی بپایه دانشیاری تبدیل نمایند.
تبصره ۱۰ – از تاریخ اجرای اینقانون میزان تفاوت حقوق پایه های دانشیاری بدین ترتیب اصلاح میشود پایه یک طبق ماده ۱۲ قانون تعلیمات اجباری میباشد و در موقع ارتقاء از پایه بپایه بالاتر از پایه یک تا پایه پنج یک پنجم و از پایه شش تا پایه هشت یک ششم و از پایه هشت به نه یک هفتم و از پایه نه به ده یک هشتم حقوق پایه مادون علاوه خواهد شد و این اصلاح با رعایت ماده ۱۲ قانون تعلیمات اجباری مشمول پایه های استادی و دانشیاری خواهد بود و منبعد هیچیک از استادان و دانشیاران حق ندارند با استفاده از حقوق استادی یا دانشیاری خارج از دانشگاه مشاغل دیگری در وزارت خانه ها و ادارات و مؤسسات دولتی قبول کرده و یا از وزارتخانه ها و ادارات و مؤسسات دولتی بهیچ عنوانی از عناوین حقوق دریافت دارند.
تبصره ۱۱ – ملاک پرداخت فوق العاده های خارج از مرکز و بدی آب و هوا و فوق العاده فنی و سایر مزایا حقوق ثابت قبل از اجرای این قانون خواهد بود.
تبصره ۱۲ – مابه التفاوتی که بموجب این قانون حاصل میشود با پیدا شدن اعتبار قابل پرداخت خواهد بود و چنانچه دولت نتواند بودجه لازم را برای تأمین اعتبار تغییر اشل معلمین یک جا تهیه نماید با پیدا شدن اعتبار مکلف است متدرجاً بترتیب اضافه اعتبار کمک آموزگاران – آموزگاران – دبیران – دانشیاران استادان را تأمین و پرداخت نماید. معلمین شهرستانها در موقع تأمین اعتبار مقدم خواهند بود استفاده از عواید نفت برای تأمین اعتبار مابه التفاوت ممنوع است.
تبصره ۱۳- [لغو ۱۳۳۶/۴/۲۳]
[وزارت دارائی مکلف است از تاریخ تصویب این قانون بمحصلین ایرانی که در خارج کشور بتحصیلات عالیه مشغول میباشند (اعم از اینکه دوره متوسطه را در داخله یا خارجه بپایان رسانده باشند) و جریان تحصیلی آنها مورد تأیید وزارت فرهنگ و سرپرست محصلین خارج کشور باشد ارز نرخ دولتی بدون احتساب گواهی نامه بفروشد.]
تبصره ۱۴ – رئیس و معاون و معلمین دانشکده های شهرستانها اعم از اینکه در محل اقامت داشته و در آنجا استخدام شده یا بشوند و یا در سایر‌نقاط بوده و از مرکز اعزام شده یا بشوند میتوانند از فوق العاده اختصاصی موضوع تبصره ۳ قانون تأسیس دانشگاههای شهرستانها مصوب خرداد ۱۳۲۸ استفاده نمایند.
تبصره ۱۵ – دارندگان پایه کمک آموزگاری در صورتی که دارای ۸ سال سابقه تدریس باشند میتوانند تقاضا کنند پایه کمک آموزگاری آنها به آموزگاری تبدیل شود.
تبصره ۱۶ – معلمین دانشکده ها که بر طبق آئین نامه خاص مصوب شورای دانشگاه تهران برای مطالعات علمی به خارج از کشور میروند حقوق و مزایای خود را بارز دولتی دریافت خواهند داشت.
و نیز وزارت فرهنگ مجاز است هر سال حداکثر ۲۵ نفر از دبیران خود را که در دبیرستانها طبق آئین نامه خدمات فنی مشغول تدریس هستند بموجب آئین نامه خاص که به تصویب شورای عالی فرهنگ رسیده باشد برای مدت یکسال جهت مطالعه بخارج از کشور اعزام دارد و حقوق و مزایای آنانرا بارز دولتی بپردازد.
تبصره ۱۷ – از تاریخ تصویب این قانون رئیس هر دانشگاه از میان سه نفر از رؤسای دانشکده ها و استادان کرسی داری که پایه استادی آنان کمتر از ۹ نباشد بر حسب پیشنهاد شورای دانشگاه و موافقت وزیر فرهنگ یک نفر بموجب فرمان همایونی برای مدت سه سال تعیین و منصوب خواهد شد.
اشخاصی که دو دوره متوالی عهده دار ریاست دانشگاه شده اند نمیتوانند برای دوره سوم متوالیاً باین سمت انتخاب شوند و در انتخاب و پیشنهاد ۳ نفر از طرف شورای دانشگاه نصاب رأی در حداقل نصف بعلاوه یک از عده حاضر اعضاء شورا خواهد بود.
تبصره ۱۸ – وزارت فرهنگ و کشاورزی و دارائی موظفند برای اجرای قانون تأسیس دانشگاههای شهرستانها مصوب سوم خرداد ۲۸ ظرف مدت دو ماه بتأسیس دانشکده پزشکی در آبادان و دانشکده کشاورزی در حمیدیه (اهواز) اقدام نمایند.
تبصره ۱۹ – آموزگارانی که پس از تصویب این لایحه نیز باخذ درجه لیسانس از یکی از دانشکده ها موفق شوند از لحاظ تبدیل رتبه آموزگاری برتبه دبیری مشمول تبصره ۲ این لایحه خواهند شد.
تبصره ۲۰ – طلاب علوم دینی که در اعتاب مقدسه تحصیلات عالیه مینمایند بتصدیق وزارت فرهنگ از لحاظ گذرنامه و ارفاقات ارزی مشمول مقررات مربوط بمحصلین خارج از کشور میباشند.
تبصره ۲۱ – وزارت فرهنگ و وزارت دارائی مکلفند برای اجرای قانون تأسیس دانشگاههای شهرستانها مصوب ۳ خرداد ۳۲۸ با کمک شرکت ملی نفت ایران در ظرف ۳ ماه از تاریخ تصویب این قانون دانشکده نفت خوزستان را در آبادان تأسیس نمایند.
تبصره ۲۲ – ماده ۱۷ قانون تأسیس دانشگاه مصوب خرداد ۱۳۱۳ بطریق زیر اصلاح میشود:
ترتیب محاکمه اداری اعضاء دانشگاه و تعیین مجازات آنها بموجب نظامنامه خاصی است که از طرف شورای دانشگاه تنظیم و به تصویب هیئت وزیران رسیده باشد.
تبصره ۲۳ – دانشکده پزشکی تهران مجاز است با تصویب شوراهای دانشکده و دانشگاه بر طبق احتیاجات خود کرسیهای جدیدی ایجاد کند.
تبصره ۲۴ – رؤسای درمانگاهها و بخش های دانشکده پزشکی مشمول مقررات تبصره ده خواهند بود.
ماده ۲ – وزارت فرهنگ مکلف است کمیسیونهایی مرکب از رؤسای صلاحیتدار وزارت فرهنگ و یک یا چند نفر روانشناس متخصص در تعلیم و تربیت تشکیل داده و متدرجا نسبت بصلاحیت معلمین از نظر اخلاقی و روحی رسیدگی دقیق نمود و پس از تصدیق آن کمیسیون معلمین را بطور قطع بشغل تعلیم برقرار نمایند.
این قانون که مشتمل بر دو ماده و بیست چهار تبصره است در جلسه پنج یازدهم آذرماه یکهزار و سیصد و سی و سه به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – رضا حکمت
قانون بالا در جلسه چهارشنبه ۲۶ آبانماه ۱۳۳۳ به تصویب مجلس سنا رسیده است.