[به موجب ماده ۹ قانون مربوط به محصلین ایرانی در خارجه، مصوب ۱۳۳۶ لغو شده است.]
ماده واحده – وزارت فرهنگ مکلف است فارغ التحصیل های رتبه اول رشته های مختلف سال تحصیلی 32 – 1331 دانشکده ها و هنرسرای عالی را با رعایت سایر مقررات مربوط به اعزام محصلین به خارجه جهت ادامه و تکمیل تحصیلات برای مدتی که در آئین نامه مصوبه شورای عالی فرهنگ تعیین خواهد شد بخارجه اعزام دارد و مخارج رفت و برگشت آنها را با سریعترین وسائل و همچنین مخارج تحصیل و توقف آنان را تا پایان تحصیلات بمیزانی که به سایر دانشجویان دولتی داده میشود بپردازد.
تبصره 1 – دولت مکلف است اعتبار لازم در بودجه فرهنگ برای هر سال تأمین نماید تا فارغ التحصیلهای رتبه اول رشته های مختلف دانشکده های کشور برای ادامه تحصیل به ممالک خارجه اعزام شوند.
تبصره 2 – رعایت جهات اخلاقی دانشجویان شرط استفاده از مزایای این قانون است و تشخیص صلاحیت دانشجو با شورای دانشکده مربوطه و وزارت فرهنگ میباشد.
تبصره 3 – وزارت فرهنگ از تاریخ تصویب این قانون مکلف است از دانشجویانی که در خارج کشور تحصیلات خود را تمام نموده و رتبه اول را حائز میشوند تشویق مؤثر بعمل آورد.
تبصره 4 – وزارت فرهنگ مکلف است دانشجویان ایرانی دانشکده های خارجه را هم که شورای عالی فرهنگ صلاحیت آنان را تصدیق کرده باشد در صورتی که حائز رتبه اول کلاس خود شوند برای سال تحصیلی بعد مشمول مزایای این قانون نماید.
تبصره 5 – اشخاصی که به این ترتیب به خارج فرستاده میشوند مکلفند پس از اتمام تحصیلات خود به ایران برگردند والا کلیه مخارج را که دولت به آنها داده مسترد دارند.
این قانون که مشتمل بر ماده واحده و شش تبصره است در جلسه روز یکشنبه نوزدهم دیماه یکهزار و سیصد و سی و سه به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – رضا حکمت
قانون بالا در جلسه دوشنبه 29 آذرماه 1333 به تصویب مجلس سنا رسیده است.