گرچه مطابق ماده یک مقررات استخدامی شرکتهای دولتی موضوع بند پ ماده ۲ قانون استخدام کشوری مصوب خرداد ماه سال ۵۲ از تاریخ اجرای قانون مزبور کارمندان شرکتهای فوقالاشعار منجمله سازمان مسکن مشمول قانون بالا میباشند، اما نظر به اینکه حکم مقید در ماده ۵ آییننامه استخدامی سازمان مسکن که تا قبل از تصویب قانون فوق قابل اجرا بوده برای کارمندان سازمان مزبور که قبل از تصویب قانون نامبرده اخراج شدهاند ایجاد حق مکتسب کرده است و با اجرای مقررات جدید حقوق مندرج در ماده نامبرده به قوت خود باقی است بنابراین رأی صادره از شعبه ۶۹ دادگاهعمومی تهران مبنی بر اینکه اخراج کارمند شاکی باید بر اساس مدلول آییننامه فوق باشد صحیح و منطبق با موازین قانونی است.
این رأی طبق ماده ۳ مواد الحاقی به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب سال ۳۷ برای دادگاهها در موارد مشابه لازمالاتباع است.