ماده واحده:
1 – از تاریخ ۱۳۵۷.۱۱.۲۳ عنوان “قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی به قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران” تغییر می‌یابد و مادامی که سازمانهای ژاندارمری کل کشور و شهربانی جمهوری اسلامی دارای قوانین و مقررات جداگانه مربوط به خود نشده‌اند کماکان تابع مقررات مذکور خواهند بود.
۲ – تبصره ماده ۱۰۲ قانون استخدام ارتش جمهوری اسلامی ایران با اصلاحاتی به تبصره ۷ تبدیل و تبصره ۵ و ۶ و ۸ به شرح زیر به ماده مذکور اضافه می‌گردد:
تبصره ۵ – پرسنلی که با داشتن حداقل بیست سال تمام سابقه خدمت مستند به احکام صادره از دادگاه انقلاب اسلامی اخراج شده و یا می‌شوند از تاریخ اخراج با عائله تحت تکلف آنان با رعایت تبصره ۴ این ماده برابر مقررات تبصره ۲ ماده مزبور رفتار خواهد شد و هر گاه مدت آنان کمتر از بیست سال تمام باشد مستمری عائله تحت تکلف در مورد کسانی که پانزده تمام یا بیشتر سابقه خدمت دارند بر مبنای همان سالهای خدمت و درباره سایرین به سالهای خدمت با ارفاق پنج سال به شرطی که از پانزده سال بیشتر نشود و حسب مورد وزارت دفاع ملی یا وزارت کشور (ژاندارمی، شهربانی) پرداخت خواهد شد.
تبصره ۶ – با وراث مستمری‌بگیر پرسنل وظیفه که به موجب احکام صادره از دادگاه‌های انقلاب معدوم شده یا می‌شوند برابر مقررات ماده ۹۱ قانون استخدام ارتش جمهوری مربوط به فوت عادی رفتار خواهد شد مشروط بر این که دادگاه انقلاب اسلامی رأی پرداخت مستمری داده باشد.
تبصره ۷ – مشمولین مقررات تبصره ۲ و ۳ و ۴ و ۵ و ۶ حق استفاده از هیچ یک از مزایای بازنشستگی مربوطه نخواهند داشت.
تبصره ۸ – در تمام تبصره‌های فوق‌الذکر هیچ یک از موارد نبایستی با احکام صادره دادگاه‌ها مغایرتی داشته باشند.