ماده واحده
از تاریخ ۱۳۵۸.۲.۱ مقررات زیر در مورد مستخدمین دولت که به یکی از مقامات مذکور در تبصره ماده ۳۲ قانون استخدام کشوری منصوب شده یا می‌شوند و همچنین مشمولین تبصره‌های ۲ و ۳ ماده ۳۰ و تبصره ۳ ماده ۳۶ و تبصره‌های ۲ و ۳ ماده ۱۱۷ قانون استخدام کشوری و یا مستخدمینی که به موجب قوانین و مقررات مربوط از حقوق مقامات مندرج در تبصره مذکور استفاده کرده و یا می‌کنند برقرار می‌شود.
۱ – کلیه نخست وزیران، وزراء و معاونین وزارتخانه‌ها و استانداران و هم طرازان آنها فقط تا زمانی که عهده‌دار مقام مربوط می‌باشند از حقوق موضوع تبصره ماده ۳۲ استفاده می‌نمایند و پس از پایان تصدی مقام مربوط و یا بازنشستگی و همچنین در مورد برقراری حقوق وظیفه ازکارافتادگی و‌فوت حقوق مربوط به این مقامات ملاک محاسبه قرار نمی‌گیرد.
۲ – در صورتی که مستخدمین فوق به صورت کارمند آماده به خدمت درآمده و یا درآیند و یا بازنشسته یا ازکارافتاده یا فوت شده یا بشوند و یا در مشاغل دیگری انجام وظیفه نمایند مبنای محاسبه حقوق آنها به شرح زیر می‌باشد:
الف – نخست وزیران، وزراء و همطرازان آنها معادل آخرین حقوق گروه و پایه جدول حقوق قانون استخدام کشوری.
ب – مشمولین بند (ب) ماده ۳۲ حقوق پایه استحقاقی در گروه ۱۱ جدول حقوقی قانون استخدام کشوری.
پ – معاونین وزارتخانه‌ها و همطرازان آنها معادل حقوق پایه استحقاقی در گروه ۱۱ جدول حقوق قانون استخدام کشوری.
تبصره – [اصلاحی ۱۳۵۸/۲/۱۸]
در مورد مستخدمینی از قبیل قضات، اعضا، هیأت علمی دانشگاه‌ها و مؤسسات عالی علمی دولتی و غیره که طبق مقررات قانونی مربوط حقوق بیشتری به آنان تعلق می‌گیرد و همچنین در مورد مشمولین بندهای (ب) و (پ) این قانون چنانچه حقوق قبل از انتصاب آنان به مقامات مذکور در این ماده بیش از ضوابط مندرج در بندهای (ب) و (پ) این قانون باشد از آن حقوق استفاده خواهند نمود.
۳ – کلیه وزارتخانه‌ها و سازمانها و مؤسسات و شرکتهای دولتی موظفند نسبت به اصلاح احکام صادره از تاریخ ۱۳۵۸.۲.۱ اقدام نمایند.