ماده واحده – ماده ۴۲ و تبصره آن و ماده ۴۳ قانون پستی مصوب سال ۱۲۹۴ (۲۴۷۴ شاهنشاهی) به شرح زیر اصلاح می‌گردد.
۱ – ماده چهل و دوم – در صورتی که تمام یا جزئی از یک امانت بیمه نشده مفقود یا محتوی آن ضایع شود غرامت آن بر اساس فهرست زیر به فرستنده یا نماینده او پرداخت می‌شود.
1 – برای هر امانت تا ۱ کیلوگرم دویست (۲۰۰) ریال.
2 – برای هر امانت بیش از ۱ تا ۲ کیلوگرم پانصد (۵۰۰) ریال.
3 – برای هر امانت بیش از ۳ تا ۵ کیلوگرم هشتصد (۸۰۰) ریال.
4 – برای هر امانت بیش از ۵ تا ۱۰ کیلوگرم، یک هزار و دویست (۱۲۰۰) ریال.
5 – برای هر امانت بیش از ۱۰ تا ۱۵ کیلوگرم یک هزار و پانصد (۱۵۰۰) ریال.
6 – برای هر امانت بیش از ۱۵ تا ۲۰ کیلوگرم دو هزار (۲۰۰۰) ریال.
همین که مبلغ بیمه شده موضوع ماده چهل و یکم یا خسارت تعیین شده در این ماده به فرستنده امانت یا نماینده او پرداخت شد تمام حقوق او از این بابت به وزارت پست و تلگراف و تلفن تعلق خواهد گرفت.
تبصره – چنانکه فرستنده یک امانت پستی که مفقود شده حاضر به قبول خسارات فوق نباشد در صورت پیدا شدن حق مطالبه عین آن را دارد مگر آنکه ظرف یک سال از تاریخی که حاضر به قبول خسارت نشده است مجدداً به دریافت خسارت رضایت دهد.
۲ – ماده چهل و سوم – علاوه بر غرامت‌های مذکور در مواد ۴۱ و ۴۲ اداره پست کرایه‌ای را هم که برای امانات مفقوده دریافت کرده است به فرستنده مسترد می‌دارد و در صورت فقدان یک شیء سفارشی اداره پست ملزم است که به فرستنده یا گیرنده آن غرامت زیر را بپردازد.
الف – مبلغ هفتصد و پنجاه (۷۵۰) ریال برای مرسولات سفارشی داخله.
ب – غرامتی که در قراردادهای بین‌المللی تعیین شده است در صورتی که مرسول سفارشی راجع به مبادله بین‌المللی باشد.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده پس از اظهار ملاحظات مجلس سنا در جلسه روز چهارشنبه ۲۵۳۷.۳.۳۱، در جلسه روز پنجشنبه هشتم تیرماه دو هزار و پانصد و سی و هفت شاهنشاهی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی