ماده ۱ – مؤسسات مشمول قانون حمایت کارمندان در برابر اثرات ناشی از پیری و ازکارافتادگی و فوت مکلفند هنگام پرداخت حقوق کارمندان خود که مشمول قانون مذکور هستند هفت درصد از حقوق هر یک از آنان را بابت حق بیمه سهم کارمند کسر نموده و پس از اضافه کردن چهارده درصد به آن بابت حق بیمه سهم کارفرما مجموع آن را به صندوق مربوط پرداخت کنند.
تبصره ۱ – منظور از حقوق در این آیین‌نامه هر گونه مقرری است که تحت عنوان حقوق یا دستمزد یا حق‌الزحمه و امثال آن و یا مزایای نقدی به‌طور مستمر به اعتبار شغل به کارمندان پرداخت می‌شود.
فهرست مقرریهای موضوع این تبصره درباره هر صندوق با رعایت مقررات استخدامی مربوط به پیشنهاد وزارت کار و امور اجتماعی و تأیید شورای عالی تأمین اجتماعی تعیین خواهد گردید.
تبصره ۲ – [اصلاحی ۱۳۵۴/۳/۵]
از اول فروردین ۱۳۵۴ حداکثر حقوق مأخذ احتساب حق بیمه و مستمریهای موضوع این آیین‌نامه معادل حداکثر حقوق جدول حقوق موضوع ماده ۳۲ قانون استخدام کشوری می‌باشد. هر موقع ضریب جدول حقوق موضوع قانون مذکور افزایش یابد به همان نسبت حداکثر حقوق موضوع این تبصره نیز افزایش خواهد یافت.
ماده ۲ – نحوه وصول حق بیمه و همچنین میزان خسارات دیر کرد و جرائم مربوط به آن تابع مقرراتی است که در قانون بیمه‌های اجتماعی در مورد وصول حق بیمه و خسارات دیرکرد و جرائم پیش‌بینی گردیده است.
ماده ۳ – مستمری بازنشستگی با احراز شرایط زیر برقرار می‌شود:
الف – حداقل ده سال تمام حق بیمه مقرر پرداخت شده باشد.
ب – سن کارمند مرد به ۶۰ سال تمام و سن کارمند زن به ۵۵ سال تمام رسیده باشد.
ماده ۴ – مستمری بازنشستگی عبارت از(۴۰).(۱) متوسط حقوق آخرین سه سال پرداخت حق بیمه کارمند ضربدر سالهای پرداخت حق بیمه وی می‌باشد و این مستمری با توجه به حداکثر مذکور در تبصره ۲ ماده یک از(۵).(۴) متوسط مزبور تجاوز نخواهد کرد.
ماده ۵ – کارمندان مؤسسات می‌توانند در صورت تمایل با داشتن ۳۵ سال تمام سابقه پرداخت حق بیمه یا ۶۰ سال سن در مورد مرد و ۵۵ سال در مورد زن درخواست بازنشستگی نمایند.
تبصره – کارمندان مشمول مقررات این ماده در صورتی که قبل از رسیدن به سن‌های مذکور از کار افتاده شوند بلافاصله از مستمری بازنشستگی استفاده خواهند کرد.
ماده ۶ – کارمندان مؤسسات که به خدمت وظیفه احضار می‌شوند برای این که مدت خدمت
وظیفه جزو سالهای پرداخت حق بیمه آنان منظور گردد می‌توانند پس از پایان خدمت و
اشتغال مجدد در مؤسسه‌ای که قبل از اعزام به خدمت در آنجا مشغول به کار بوده‌اند
حق بیمه سهم خود و کارفرما را بر‌مبنای آخرین حقوقی که از مؤسسه دریافت داشته‌اند
حداکثر در ۱۲۰ قسط ماهانه بپردازند.
ماده ۷ – در صورتی که کارمند به هر علت از کار افتاده شود ماهانه معادل(۴۰).(۱) متوسط حقوق آخرین سه سال پرداخت حق بیمه ضربدر سالهای پرداخت حق بیمه را به عنوان مستمری از کار افتادگی دریافت خواهد داشت و این مستمری با توجه به حداکثر مذکور در تبصره ۲ ماده یک از (۵).(۴)متوسط مزبور تجاوز نخواهد کرد و در صورتی که سالهای پرداخت حق بیمه کارمند از ۱۵ سال کمتر باشد این مدت ۱۵ سال منظور خواهد گردید.
تبصره ۱ – در صورتی که سالهای پرداخت حق بیمه کارمند کمتر از سه سال باشد متوسط
حقوق مدتی که حق بیمه پرداخت کرده است محاسبه و سالهای پرداخت حق بیمه کارمند ۱۵
سال منظور خواهد شد.
تبصره ۲ – از کار افتادگی موضوع این آیین‌نامه عبارت از عدم توانایی کامل و دائمی
کارمند به انجام دادن کار و کسب درآمد با رعایت ضوابط مقرر در قانون بیمه‌های
اجتماعی می‌باشد که باید مورد تأیید صندوق مربوط قرار گیرد. در صورت بروز اختلاف
موضوع در هیأتی مرکب از سه نفر کارشناسان‌منتخب وزارت کار و امور اجتماعی، شورای
عالی تأمین اجتماعی و صندوق مربوط مطرح خواهد شد و تصمیم هیأت مزبور به اکثریت آراء قاطع است.
ماده ۸ – در صورتی که کارمند بازنشسته یا از کار افتاده فوت شود بازماندگان وی (۵).(۴) مستمری او را دریافت خواهند داشت.
ماده ۹ – در صورتی که کارمند قبل از برقراری مستمری بازنشستگی فوت شود بازماندگان وی از (۵).(۴) مستمری بازنشستگی استحقاقی او استفاده خواهند کرد.
در این مورد سالهای پرداخت حق بیمه کارمند در صورتی که از ۱۵ سال کمتر باشد ۱۵ سال منظور خواهد شد.
ماده ۱۰ – بازماندگانی که طبق مواد ۸ و ۹ مستمری به آنان تعلق می‌گیرد به ترتیب زیر استفاده خواهند کرد:
همسر کارمند تا زمانی که شوهر اختیار نکرده باشد و شوهر کارمند در صورتی که از
کار افتاده بوده و از هیچگونه مستمری استفاده نکند از پنجاه درصد مستمری در صورتی
که کارمند دارای چند همسر باشد سهم متعلق به همسر به تساوی بین آنان تقسیم خواهد شد.
فرزندان کارمند تا پایان سال ۲۰ سالگی و در صورت ادامه تحصیل در مؤسسات رسمی عالی
آموزشی تا پایان ۲۵ سالگی (در مورد دختران مشروط بر این که شوهر نداشته باشند)
همچنین فرزندان علیل و یا از کار افتاده هر یک از ۲۵ درصد مستمری و در صورتی که
هیچیک از پدر و مادر در قید حیات‌نباشند هر یک از ۵۰ درصد.
پدر و مادر کارمند مشروط بر این که تحت تکفل کارمند بوده و سن پدر ۶۰ سال تمام و
سن مادر ۵۰ سال تمام یا بیشتر باشد و یا علیل یا از کارافتاده‌باشند از ۲۰ درصد
مستمری و در صورتی که بازمانده دیگر واجد شرایط وجود نداشته باشد از ۵۰ درصد.
تبصره – مجموع سهام بازماندگان نمی‌تواند از صد درصد مستمری تجاوز نماید و در
صورتی که از این میزان تجاوز کند سهم هر یک از بازماندگان‌به تناسب درصدهای مذکور
در این ماده کاهش خواهد یافت.
ماده ۱۱ – در صورتی که هر یک از بازماندگان کارمند متوفی فوت شود یا فاقد شرایط
استحقاق دریافت مستمری گردد سهم او با در نظر گرفتن درصدهای مذکور در ماده ۱۰ به
سهم بقیه بازماندگان اضافه خواهد گردید.
ماده ۱۲ – در صورتی که بیمه شده مشمول قانون حمایت کارمندان در برابر اثرات ناشی
از پیری و ازکارافتادگی و فوت از خدمت مؤسسه‌ای که در آن به کار مشغول است خارج
شود و در مؤسسه دیگری که مشمول قانون مزبور می‌باشد ولی دارای صندوق جداگانه‌ای
است مشغول کار شود کلیه حق بیمه‌های پرداختی سهم او و سهم کارفرما به اضافه ۶%
بهره مرکب سالانه و کلیه تعهدات صندوق قبلی به صندوق اخیر منتقل خواهد گردید.
ماده ۱۳ – در صورتی که بیمه شده مشمول قانون حمایت کارمندان در برابر اثرات ناشی
از پیری و ازکارافتادگی و فوت از شمول قانون مزبور خارج‌شود هرگاه سابقه پرداخت حق
بیمه وی پنج سال یا کمتر باشد حق بیمه پرداختی وی به اضافه ۶% بهره مرکب سالانه و
هرگاه بیش از پنج سال و کمتر از‌ده سال سابقه پرداخت حق بیمه داشته باشد حق بیمه
پرداختی سهم او و نصف حق بیمه پرداختی سهم مؤسسه به اضافه ۶% بهره مرکب سالانه پس
از‌رسیدن به سن ۶۰ سالگی در مورد کارمند مرد و ۵۵ سالگی در مورد کارمند زن پرداخت
می‌شود و در صورتی که قبل از رسیدن به سنین مذکور از کار‌افتاده یا فوت شود وجوه
مزبور بلافاصله به او یا به بازماندگان او بر حسب مورد پرداخت خواهد شد.
ماده ۱۴ – میزان مستمریهای موضوع این آیین‌نامه هر سه سال یک بار با توجه به
تغییرات شاخص هزینه زندگی از طرف وزارت کار و امور اجتماعی پیشنهاد و مورد بررسی
شورای عالی تأمین اجتماعی قرار خواهد گرفت. در صورتی که شاخص هزینه زندگی طی مدت
مزبور پنج درصد یا بیشتر افزایش یافته باشد شورای عالی به منظور افزایش میزان
مستمریها به تناسب این افزایش بر طبق مقررات مربوط اقدام به عمل خواهد آورد.
ماده ۱۵ – در صورتی که انحلال یکی از مؤسسات مشمول قانون حمایت کارمندان در برابر اثرات ناشی از پیری و ازکارافتادگی و فوت ادامه کار صندوق مربوط را غیر ممکن سازد با تصمیم شورای عالی تأمین اجتماعی کلیه وجوه و تعهدات صندوق مزبور به یکی دیگر از صندوق‌های حمایت کارمندان واگذار خواهد گردید.
آیین‌نامه فوق مشتمل بر پانزده ماده و شش تبصره به استناد ماده ۵ قانون حمایت کارمندان در برابر اثرات ناشی از پیری و ازکارافتادگی و فوت در جلسات ۱۳۵۱.۳.۲۸ و ۵۱.۴.۳ به تصویب کمیسیونهای کار و امور اجتماعی و دارایی مجلس سنا و در جلسه سیزدهم تیرماه یک هزار و سیصد و‌پنجاه و یک شمسی به تصویب کمیسیونهای کار و امور اجتماعی و دارایی مجلس شورای ملی رسیده است.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی