ماده واحده – به دولت اجازه داده می‌شود اعتبار اجرای برنامه چهارم را از مبلغ پانصد و شصت و هشت میلیارد و چهارصد میلیون (۵۶۸۴۰۰۰۰۰۰۰۰) ریال به مبلغ پانصد و هفتاد و هفت میلیارد و چهارصد میلیون (۵۷۷۴۰۰۰۰۰۰۰۰) ریال افزایش داده و وجوه لازم را در اختیار سازمان برنامه بگذارد که بر اساس جداول پیوست و برای نیل به هدفهای برنامه به مصرف برسد.
تبصره ۱ – تقسیم سالانه اعتبار بالا به شرح زیر است :
سال ۱۳۴۷ ۷۳.۴ میلیارد ریال
سال ۱۳۴۸ ۸۴.۹ میلیارد ریال
سال ۱۳۴۹ ۱۰۱.۶ میلیارد ریال
سال ۱۳۵۰ -۱۴۳. میلیارد ریال
سال ۱۳۵۱ ۱۷۴.۵ میلیارد ریال
سازمان برنامه می‌تواند به موجب ماده چهارم قانون برنامه چهارم عمرانی کشور با موافقت هیأت عالی برنامه و تصویب کمیسیونهای برنامه مجلسین تغییرات لازم را در تقسیم سنواتی فوق بدهد بدون اینکه در کل مبلغ اعتبار تقلیلی حاصل شود.
تبصره ۲ – مبلغ سه میلیارد ریال موضوع موضوع تبصره ۱۹ بودجه سال ۱۳۵۱ کل کشور به شرح زیر بین فصول برنامه تقسیم می‌شود:
فصل اول – کشاورزی و دامپروری ۱.۵ میلیارد ریال
فصل هشتم – عمران دهات ۰.۵ میلیارد ریال
فصل دهم – ساختمان و مسکن -۱. میلیارد ریال
جمع ۳ میلیارد ریال
و توزیع اعتبارات مزبور بین بندهای فصول نامبرده با تصویب هیأت عالی برنامه خواهد بود.
تبصره ۳ – به منظور تجهیز و به کار انداختن سرمایه‌های بخش خصوصی در امر تهیه و تدارک واحدهای مسکونی دسته‌جمعی ارزان قیمت برای گروه‌های کم درآمد، سازمان برنامه می‌تواند با رعایت اصول زیر اقدام به اعطای کمک بهره وام‌های خرید واحدهای مسکونی دسته‌جمعی و خانه‌های سازمانی کارگری بنماید و نیز تعهد پرداخت کمک بهره را در طول مدت وام‌های طویل‌المدت مسکن که سر رسید آخرین اقساط پرداخت اصل و بهره آن ممکن است از دوره برنامه عمرانی چهارم کشور تجاوز کند بنماید:
الف کل مبلغ کمک بهره وام‌های مسکن که سازمان برنامه می‌تواند در طی برنامه عمرانی چهارم پرداخت و یا تعهد پرداخت نماید از پانصد میلیون (۵۰۰۰۰۰۰۰۰) ریال تجاوز نخواهد کرد.
ب – از پانصد میلیون ریال مذکور در بند (الف) فوق آن مبلغ که طی دوره برنامه عمرانی چهارم پرداخت می‌شود به حساب اعتبارات مصوب فصل ساختمان و مسکن برنامه چهارم و مبلغ بقیه که طی برنامه‌های عمرانی بعدی پرداخت می‌گردد به حساب اعتبارات فصل مسکن برنامه‌های مزبور منظور خواهد شد.
ج – ضوابط کلی و شرایط اعطای کمک بهره وام‌های مسکن از جمله حداکثر میزان کمک بهره قابل پرداخت و توزیع متناسب آن بین تهران و شهرستان‌های کشور تابع آیین‌نامه‌ای است که به تصویب هیأت عالی برنامه خواهد رسید.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و سه تبصره و جداول ضمیمه پس از تصویب مجلس شورای ملی در جلسه روز پنجشنبه ۱۳۵۰.۱۲.۱۹ در جلسه فوق‌العاده روز چهارشنبه بیست و پنجم اسفند ماه یک هزار و سیصد و پنجاه شمسی به تصویب مجلس سنا رسید.
رییس مجلس سنا – جعفر شریف‌امامی