ماده اول – مقصود از اصل ۸۲ متمم قانون اساسی آنست که هیچ حاکم محکمه عدلیه را نمیتوان بدون رضای خود او از شغل قضائی به شغل اداری و یا به صاحب منصبی پارکه منتقل نمود، و تبدیل محل ماموریت قضات با رعایت رتبه آنان مخالف با اصل مذکور نیست.
ماده دوم – ماموریت هیچیک از قضات و صاحبمنصبان پارکه در نقاط بد آب و هوا بیش از سه سال نباید بطول انجامد مگر با رضایت خود مامور. از تاریخ اختتام ماموریت هر قاضی و صاحب منصب پارکه در نقاط بد آب و هوا تا پنج سال به ان مامور نمیتوان در هیچ نقطه بد آب و هوائی ماموریت داد مگر با رضای خود او.
هر یک سال ماموریت اشخاص فوق پس از اجرای این قانون در نقاط بد آب و هوا در موقع ترفیع دو سال محسوب میشود مشروط بر اینکه لااقل دو سال تمام در نقاط مذکور ماموریت داشته باشد.
تبصره – نقاط بد آب و هوای مذکور در این ماده، بموجب نظامنامه وزارت عدلیه معین خواهد شد.
ماده سوم – قضاتی که با رعایت ماده اول این قانون محل ماموریت آنها تبدیل شده و از قبول ماموریت امتناع نمایند متمرد محسوب و در محکمه انتظامی تعقیب و مطابق نظامنامه های وزارت عدلیه مجازات خواهند شد.
ماده سوم – نسبت به فارغ‌التحصیل‌های کلاس قضائی دوره اول، شرط دوم ماده اول قانون استخدام قضات و صاحبمنصبان پارکه مصوب ۲۸ اسفند ۱۳۰۶ لازم الرعایه نیست.
ماده پنجم – این قانون از ۱۵ شهریورماه ۱۳۱۰ بموقع اجرا گذارده میشود.
چون بموجب قانون ۲۴ فروردین ماه ۱۳۱۰ وزیر عدلیه مجاز است کلیه لوایح قانونی را که مجلس شورای ملی پیشنهاد مینماید پس از تصویب کمیسیون فعلی قوانین عدلیه بموقع اجرا گذارده و پس از ازمایش انها در عمل نواقصی را که در ضمن جریان ممکن است معلوم شود رفع و قوانین مزبوره را تکمیل نموده ثانیا برای تصویب بمجلس شورای ملی پیشنهاد نماید علیهذا قانون تفسیر اصل ۸۲ متمم قانون اساسی مشتمل بر پنج ماده که در تاریخ بیست و ششم امردادماه ۱۳۱۰ شمسی به تصویب کمسیون قوانین عدلیه مجلس شورای ملی رسیده قابل اجراست.
عین قانون بضمیمه فرمان همایون ملوکانه در کابینه ریاست وزراء ضبط است.
مهر کابینه ریاست وزراء
رییس مجلس شورای ملی – دادگر