مصوب ۱۳۳۵/۱/۱۸
ماده 1 – در صورتی که مالک یا نماینده او بنظر نمایندگان دارائی که بموجب تبصره یک ماده دهم قانون برای رسیدگی بآفت و خسارت محصول تعیین شده‌اند تسلیم نباشد میتواند از تاریخ تنظیم و امضای صورت مجلس در ظرف ده روز اعتراض خود را به دارائی تسلیم نماید در این صورت رئیس هیئت رسیدگی و مالک یا نماینده او و خبره مرضی الطرفین نسبت بمیزان خسارت اظهارنظر و صورت مجلس تنظیم خواهند نمود و رأی اکثریت هیئت برای طرفین قطعی است.
تبصره 1- ادارات دارائی در اول هر سال پنج نفر از اشخاص بصیر در امور کشاورزی که صالح و معتمد محل باشند بعنوان خبره مرضی الطرفین انتخاب و تعیین می نماید و در موارد لزوم یکی از پنج نفر مذکور از طرف مؤدی انتخاب خواهند شد.
ماده 2 – صاحبان املاکی که سابقه ممیزی ندارند مکلفند تا آخر دیماه سال 1335 اظهارنامه مالیاتی که متضمن درآمد خالص مالکانه باشد به اداره دارائی محل تسلیم و در همانموقع مالیات مورد قبول خود را بپردازند هر گاه مؤدی از تسلیم اظهارنامه و پرداخت مالیات در موعد مذکور خودداری نماید و همچنین در مواردی که اداره دارائی اظهارنامه را ناقص و بر خلاف حقیقت تشخیص دهد مالیات مؤدی طبق تحقیقاتی که بعمل خواهد آمد رأساً تشخیص و ابلاغ خواهد شد مؤدی میتواند بتشخیص مذکور در ظرف سی روز از تاریخ ابلاغ اعتراض نماید باین اعتراض در کمیسیون مقرر در‌تبصره یازده ماده دهم قانون رسیدگی خواهد شد.
مالیاتی که باین ترتیب تعیین میشود نسبت به بقایای سنواتی نیز مأخذ عمل و مطالبه خواهد بود.
ماده سوم – برای ممیزی هر ملک هیئتی مرکب از سه نفر که یکی از آنها کارشناس خواهد بود از طرف دارائی تعیین و بمحل اعزام میگردد هیئت مزبور با حضور مالک یا نماینده مجاز او ملک را ممیزی و نتیجه تحقیقات و رسیدگی خود را در نمونه های مخصوصی که از طرف وزارت دارائی تهیه و‌در دسترس ادارات دارائی گذارده شده منعکس و به امضای هیئت و مالک یا نماینده مجاز او میرساند.
تبصره 1 – برای اجرای امر ممیزی هیئت های ممیزی باید نکات زیر را درنظر بگیرند:
1 – در مورد شتوی (غله) در نقاطی که بذر را مالک میدهد عایدات مالکانه پس از وضع بذر تعیین خواهد شد.
2 – درآمدهای صیفی عبارتند از حبوبات – نباتات روغنی – پنبه – چغندر – سبزیجات – تره‌بار – یونجه و غیره در صورتی که طبق معمول محل سهمی عاید مالک بشود.
3 – در مورد بهره شلتوک سهم مالک مطابق معمول محل تعیین خواهد شد.
تبصره – هیئت های ممیزی مکلفند سهم مالکانه را از محصول صیفی از حیث مقدار تعیین و بنرخهای معینه از طرف کمیسیون مقرر در تبصره 6 ماده 10 قانون به نقد تسعیر نمایند.
ماده چهارم – نتیجه ممیزی از طرف دارائی بمالک ابلاغ میشود چنانچه مالک بممیزی مذکور اعتراض داشته باشد در ظرف سی روز از تاریخ ابلاغ اعتراض خود را کتباً به اداره دارائی تسلیم نماید باین اعتراض کمیسیون مقرر در تبصره یازده ماده دهم قانون طبق مقررات رسیدگی و رأی کمیسیون قطعی است و نیز در صورت عدم تسلیم اعتراض در موهد مقرر مالیات مشخصه قطعی و قابل وصول خواهد بود.
تبصره 1 – روز ممیزی از طرف هیئت ممیزی یا دارائی هر محل قبلا تعیین و بمالک ابلاغ خواهد شد و مالک یا قائم مقام او موظفند برای اداء توضیحات در محل حاضر شوند عدم حضور مالک یا نماینده مجاز او مانع از انجام عمل ممیزی نخواهد بود.
تبصره 2 – مخارج تجدید ممیزی املاک موضوع تبصره 8 ماده دهم قانون نیز بعهده مالک میباشد.
تبصره 3 – ادارات دارائی میتوانند کارشناس هیئت های ممیزی را از بین کارمندان واجد شرایط خود انتخاب نمایند.
ماده پنجم – نسبت به ممیزی هائی که بموجب تبصره 4 ماده 10 قانون بر حسب تقاضای مالکین بعمل میآید نتیجه ممیزی از تاریخ تقاضای مالک مأخذ دریافت مالیات خواهد بود و نسبت به ممیزی هائی که بموجب بند (ب) ماده 10 قانون بعمل میآید هر گاه ملک مورد ممیزی سابقه مالیاتی نداشته باشد نتیجه ممیزی نسبت به سنوات گذشته نیز مأخذ دریافت مالیات میباشد و هرگاه سابقه مالیاتی داشته باشد از تاریخ قطعیت مأخذ تشخیص مالیات قرار خواهد گرفت.
ماده ششم – مالکین مکلفند در موقع خرید ملک مفاصاحساب مالیاتی سنواتی آن را از فروشنده مطالبه نمایند در غیراین صورت چنانچه بقایای مالیاتی وجود داشته باشد بعهده خریدار خواهد بود.
ماده هفتم – ادارات دارائی مکلفند پس از دریافت تمام مالیات نقد و جنس هر سال مفاصاحساب بمؤدی بدهند.
آئین نامه فوق که مشتمل بر 7 ماده و شش تبصره است و در تاریخ 18 فروردین ماه 1335 به تصویب کمیسیون قوانین دارائی مجلس شورای ملی رسیده است بموجب قانون مالیات بر درآمد و املاک مزروعی و مستغلات و حق تمبر مصوب 16 فروردین ماه ۱۳۳۵ قابل اجرا میباشد.
رئیس مجلس شورای ملی – رضا حکمت