آیین‌نامه ‌اماکن عمومی [مصوب ۱۳۲۸]

تاریخ تصویب: ۱۳۲۸/۱۲/۲۷
تاریخ انتشار: ۱۳۲۹/۰۱/۲۲

[به موجب ماده ۳۱ ‌آیین‌نامه اماکن عمومی، مصوب ۱۳۶۳، لغو شده است.]

شماره 25169 – ۱۳۲۸/۱۲/۲۷


ماده 1ـ اماکن مصرحه در این آئین‌نامه عبارتند از کاباره ـ مهمانخانه ـ هتل ـ کافه رستوران ـ بار ـ مسافرخانه ـ پانسیون ـ کافه ـ قهوه‌خانه ـ کافه‌ قنادی و کلیه اماکن مشابه دیگری که برای پذیرائی اشخاص یا مسافرین دائر می‌شود.


ماده 2- داوطلبان افتتاح اماکن مذکور در ماده1 باید درخواستی که حاوی مراتب زیر باشد به شهربانی برای اخذ پروانه بدهند:
الف ـ اسم و اسم پدر و نام خانوادگی.
ب ـ شماره برگ نام و نشان (در صورتی که درخواست‌کننده تبعه خارجه باشد برگ تابعیت و شماره پروانه اقامت) و سه قطعه عکس تقاضاکننده.
ج ـ تعیین اینکه مکانی که تقاضای بازشدن آن می‌شود از چه نوع است و همچنین تعیین تمام مشخصات آن.
د ـ تعیین نام بنگاه.
هـ ـ در صورتی که شرکتی تقاضای افتتاح اماکن عمومی را بنماید معرفی مدیر مسئول و ذکر نام شرکاء و رونوشت اساسنامه شرکت.

و ـ [الحاقی ۱۳۳۷/۳/۱۵]
ارائه و تسلیم سند مالکیت و یا سند تصرف قانونی از طرف متقاضی نسبت به محلی که درخواست صدور پروانه به نام آن محل میشود.

ز ـ [الحاقی ۱۳۳۷/۳/۱۵]
تعیین نوع استفاده از امکنه عمومی مشمول ماده یک آیین‌نامه با موافقت مالک.


ماده 3ـ شهربانی پس از دریافت تقاضانامه یک نسخه از تقاضانامه و رونوشت شناسنامه و یک قطعه عکس متقاضی را برای شهرداری محل ارسال می‌دارد و شهرداری چنانچه افتتاح مکان مزبور را از لحاظ ساختمان و بهداشت و عوارض مربوط به شهرداری بلامانع تشخیص نمود موافقت خود را در ظرف ده روز به شهربانی ابلاغ خواهدکرد.


ماده 4- [اصلاحی ۱۳۳۷/۳/۱۵]
در نقاطی که شهربانی و یا شهرداری دائر نباشد بخشداری قائم مقام شهرداری و ژاندارمری قائم مقام شهربانی است و وظائف مذکور در این آیین‌نامه را انجام خواهند داد.


ماده 5 ـ پس از وصول نظر شهرداری در صورتی شهربانی پروانه افتتاح اماکن مزبور را صادر می‌نماید که شهرداری موافقت خود را با افتتاح اماکن عمومی از لحاظ مقررات مربوط به خود اعلام داشته باشد.


ماده 6 ـ تعیین نرخ کرایه اطاق در پانسیون و مهمان‌خانه و مسافرخانه و بطور کلی تعیین هر نرخی اعم از خوار و بار و غیره طبق مقررات با شهرداری خواهدبود.


ماده 7ـ مدت اعتبار پروانه اماکن عمومی یکسال است این پروانه در اول اسفندماه هر سالی باید تجدید شود و تقاضای تجدید آن ده روز قبل از اسفند خواهدبود.

تبصره- [الحاقی ۱۳۳۷/۳/۱۵]
در صورتی که صاحب پروانه ظرف سال قبل سابقه محکومیت از نوع اقدامات مذکور در شقوق چهارگانه اخیر مندرج در ماده 35 اصلاحی آیین‌نامه داشته باشد تجدید پروانه بکلی ممنوع است.


ماده 8 ـ متصدیان اماکن عمومی قبل از اخذ پروانه حق افتتاح اماکن خود را ندارند و در صورت خلاف مادامی که تحصیل نکرده باشند از اماکن عمومی به وسیله شهربانی جلوگیری خواهدشد.


ماده 9ـ در صورتی که عدم صلاحیت صاحب پروانه ضمن مدت اعتبار پروانه شهربانی محرز شود پروانه صادره ابطال و موافق ماده 8 با متصدی امکنه عمومی عمل خواهد شد.


ماده 10ـ پروانه صادره غیرقابل انتقال و فقط مخصوص کسی است که پروانه به نام او صادر شده و مستقیماً متصدی اداره امور امکنه عمومی باشد و انتقال اماکن عمومی به دیگران باید با تصویب شهربانی محل باشد.


ماده 11ـ تغییر محل اماکن عمومی در صورتی که مکان جدید از لحاظ ساختمان و غیره دارای شرایط مذکور در این آیین‌نامه باشد فقط باید به‌اطلاع شهربانی و شهرداری برسد.


ماده 12ـ هیچیک از صاحبان اماکن عمومی نمی‌توانند بنگاه خود را به‌ملّیت معین اختصاص دهند.


ماده 13ـ چنانچه صاحبان اماکن عمومی امور داخلی اماکن خود را به‌دیگری واگذار نموده باشند باید مدیرداخلی را به شهربانی معرفی نمایند.


ماده 14ـ صاحبان اماکن عمومی مکلفند کلیه کارکنان خود را به‌ شهربانی معرفی و اطلاع دهند و در صورت تغییر آنها کارکنان جدید خود را نیز ظرف 48 ساعت معرفی نمایند.


ماده 15ـ صاحبان اماکن عمومی مکلفند مواد این آئین‌نامه و دستورات مشترک شهربانی و شهرداری را در محل مناسبی که به رؤیت واردین برسد نصب نمایند.


ماده 16ـ صاحبان اماکن عمومی مسئول حفظ اثاثیه واردین می‌باشند که در امکنه عمومی اقامت نمایند و چنانچه از طرف واردین قسمتی از اثاثیه به صاحب امکنه عمومی سپرده شود باید رسید کتبی به وارد بدهند.


ماده 17ـ در صورتی که یکی از مسافرین در اماکن عمومی فوت نماید صاحب یا مدیر مؤسسه باید مراتب را کتباً با ذکر اسم شخص متوفی و شماره اطاق او به بهداری شهرداری و کلانتری محل اطلاع و تا ورود نماینده شهربانی یا دادسرا اطاق متوفی باید از طرف صاحب یا مدیر مؤسسه بسته‌ شده و احدی داخل آنجا نشود.


ماده 18ـ صاحبان و مدیران اماکن عمومی موظفند در هر موقع هرگونه توضیحاتی که مأمورین شهربانی بخواهند (نسبت به وضعیت امکنه و مسافرین و مستـخدمین) بلاتأمل در حدود اطـلاعاتی که دارند با نهـایت صـحت به آنها بدهند.


ماده 19ـ صاحبان اماکن عمومی مکلفند فهرست قیمت اطاق. اغذیه ـ نوشـابه و سایر چیزهائی که مورد مصـرف مشـتریان است در دسترس مشتریان بگذارند.


ماده 20ـ در موقعی که یکی از مسافرین مظنون یا مبتلای امراض واگیردار و عفونی از قبیل وبا ـ طاعون ـ حصبه و امثال آنها باشد صاحبان اماکن عمومی مکلفند بلافاصله مراتب را با ذکر اسم بیمار و شماره اطاق او به بهداری شهرداری و کلانتری محل اطلاع دهند.


ماده 21ـ صاحبان اماکن عمومی مکلفند سیاهه حساب مشتریان را تهیه و تسلیم مشتریان نمایند و نمی‌توانند به هیچ عنوانی اعم از صاحبان اماکن عمومی یا مستخدمین آنجا جز نرخی که به تصویب شهرداری رسیده از مشتری چیزی علاوه دریافت دارند.


ماده 22ـ صاحبان مهمانخانه و مسافرخانه مکلفند تابلوئی که شامل شماره اطاقهای آن امکنه باشد مقابل درب ورودی نصب نمایند.


ماده 23ـ چنانچه صاحبان اماکن عمومی بخواهند اتراکسیونی (موزیک ـ رقص ـ آواز ـ عمل آکروباتی ـ بار) در امکنه عمومی خود دائر نمایند باید اجازه مخصوصی از شهربانی تحصیل نمایند.


ماده 24ـ کلیه مستخدمین و کارکنان اماکن عمومی باید دارای برگ معاینه تندرستی از بهداری شهرداری و اجازه اشتغال از شهربانی باشند.


ماده 25ـ صاحبان اماکن عمومی (مهمانخانه ـ مسافرخانه ـ پانسیون ـ اطاق مبله) باید دفتری مطابق نمونه شهربانی برای ورود و خروج مسافرین تهیه و نام و نشان کامل آنها را قید نمایند.


ماده 26ـ اماکنی که برای اقامت مسافرین و سایر مردم تأسیس یافته از قبیل (مهمانخانه ـ پانسیون ـ مسافرخانه ـ اطاق مبله) باید هر موقع که مسافر به قصد سکونت در اماکن آنها وارد می‌شود اعلامیه ورود مسافر را مطابق نمونه که از طرف شهربانی داده می‌شود تعیین و به فاصله 12 ساعت بعد از ورود مسافر به شهربانی ارسال و رسید دریافت نمایند.


ماده 27ـ چنانچه مسافر خارجی در اماکن عمومی به قصد اقامت وارد شود متصدیان اماکن باید محل عزیمت مسافر را سؤال نموده در دفتر خود ثبت و بطور کلی صاحبان اماکن عمومی مکلفند اعلامیه دائر به ورود و خروج کلیه مسافرین روز خود را اول وقت هر روز بعد تنظیم و به شهربانی محل تسلیم کنند.


ماده 28ـ در صورتی که در اماکن عمومی مجلس جشن و عروسی و مهمانی و شب‌نشینی و امثال آن دائر شود صاحبان اماکن مکلفند 48 ساعت قبل شهربانی کشور را از جریان آن مطلع سازند.


ماده 29ـ برای اماکن عمومی نام باید فارسی انتخاب و فقط به زبان فارسی هم روی تابلو نوشته شود.


ماده 30ـ مسافرین مختار خواهند بود که در موقع خروج از اماکن عمومی کلید اطاق خود را تسلیم دفتر مؤسسه نموده و یا نزد خود نگاهدارند.


ماده 31ـ مسافرین برای صرف غذا در سالن عمومی یا اطاق خود آزاد خواهندبود.


ماده 32ـ صاحبان اماکن عمومی مکلند در مقابل وجهی که از مسافر از هر بابت خاذ می‌نمایند رسید تسلیم نمایند.


ماده 33ـ به محض آنکه اطاقی در اماکن عمومی از مسافر خالی شد صاحبان اماکن عمومی مکلف به تمیز کردن آن بوده و چنانچه مسافر مظنون یا مبتلا به امراض واگیردار و عفونی باشد بایستی در ضدعفونی آن اقدام نمایند.


ماده 34ـ فروش مشروبات الکلی غیر از کافه رستوران ـ بار ـ کاباره ـ و کاباره دانسینگ ممنوع است و صاحبان این قبیل اماکن مکلفند از ورود اشخاصی که کمتر از 18 سال دارند ممانعت نمایند.


ماده ۳۵- [اصلاحی ۱۳۳۷/۳/۱۵]
در اماکن عمومی اقدامات زیر ممنوع است:

الف ـ سخنرانی و نقالی و هر عمل دیگری که بر خلاف منظور از تشکیل امکنه عمومی و مفاد پروانه صادره مربوط به آن محل باشد بدون اجازه مخصوص شهربانی.

ب ـ تسهیل و یا فراهم نمودن وسیله عمل منافی عفت و شهوترانی در امکنه مربوطه و یا استخدام و یا اجیر نمودن اشخاص برای منظور فوق

ج ـ تشکیل جلسات در محل امکنه عمومی برای مقاصد سوء و خلاف قانون علیه دولت و امنیت مملکت

د ـ قبول و اسکان اشخاص شرور و دزد و بد سابقه در محل امکنه عمومی پس از اخطار کتبی شهربانی.

هـ ـ تهیه موجبات تسهیل خرید و فروش مواد افیونی و چرس و بنگ و استعمال آن.


ماده 36ـ در کلیه اماکن عمومی وسائل مقدماتی آتش‌نشانی طبق دستور شهرداری باید حاضر و آماده باشد.


ماده 37ـ دعاوی صاحبان اماکن عمومی و بالعکس در مقامات صالحه رسیدگی خواهدشد.


ماده 38ـ در اجرای ماده فوق چنانچه اختلافی بین صاحبان اماکن عمومی و واردین تولید شود فوراً شهربانی اگر رضایت‌نامه کتبی از طرفین نتواند تحصیل نماید آنها را به مقامات صالحه هدایت خواهدکرد.


ماده 39ـ در اماکن عمومی صداهای ناهنجار و ادای الفاظ رکیکه و حرکات زشت ممنوع است و صاحبان اماکن‌عمومی مکلفند متخلف را به‌مأمورین انتظامی معرفی نمایند.


ماده 40ـ یک نفر نمی‌تواند بیش از یک امکنه عمومی را اداره و پروانه آن را تحصیل نماید مگر اینکه برای اماکن دیگری که میخواهد تأسیس کند یک نفر مدیر صلاحیت‌دار که شهربانی صلاحیت او را گواهی نماید استخدام کند و در این صورت مدیر مزبور مسئول اداره اینگونه اماکن خواهد بود.


ماده ۴۱- [اصلاحی ۱۳۳۷/۳/۱۵]
در صورتی که صاحبان اماکن عمومی سه نوبت یا بیشتر در ظرف یک سال به مجازات خلافی مذکور در این آیین‌نامه محکوم گردند علاوه بر تعیین مجازات مقرره پروانه آنها نیز برای یک‌ الی سه سال طبق حکم دادگاه مربوطه توقیف خواهد شد.


ماده 42ـ درجه‌بندی و تعریف هریک از اماکن عمومی از حیث دارابودن وسائل با اداره کل شهربانی و موافقت شهرداری آن محل خواهدبود.


ماده ۴۳- [اصلاحی ۱۳۳۷/۳/۱۵]
متخلفین از مقررات مواد زیر به حبس تکدیری از سه روز تا ده روز به غرامت از سی ریال تا دویست ریال محکوم میشوند:
قسمت اخیر ماده 7 و 8 و از ماده 10‌الی ماده 29 و مواد 32 و 34 و 35 اصلاحی و مواد 36 و 39 و 40 این آیین‌نامه.


ماده 44ـ آیین‌نامه خلافی اماکن عمومی مصوب سال 1323 از تاریخ اجرای این آئین‌نامه ملغی است.

وزیر کشورـ وزیر دادگستری