[به موجب ماده ۴۴ آیین‌نامه اماکن عمومی، مصوب ۱۳۲۸، لغو شده است.]
1ـ اماکن مصرحه در این آیین‌نامه عبارت از کاباره ـ مهمانخانه (هتل) کافه رستوران ـ رستوران ـ بار ـ مسافرخانه ـ پانسیون ـ کافه ـ قهوه‌خانه و کلیه اماکن دیگری که برای پذیرائی یا مسافرت دایر می‌شود.
2ـ داوطلبان افتتاح یکی از اماکن مذکوره در ماده 1 درخواستی که حاوی مراتب مفصله ذیل باشد:
الف ـ اسم و اسم پدر و نام خانوادگی.
ب ـ شماره برگ نام و نشان (در صورتی که درخواست کننده تبعه خارجه باشد تابعیت و شماره پروانه اقامت).
ج ـ نوع بنگاه و تمام مشخصات لازمه.
د ـ محل سکونت.
هـ ـ نامی که برای بنگاه خود انتخاب کرده است تهیه و به شهرداری تسلیم دارند. شهرداری هویت درخواست کننده را به شهربانی ارسال می‌دارد و شهربانی مکلف است در ظرف ده روز نظر خود را نسبت به صلاحیت درخواست کننده به شهرداری اطلاع دهد.
3ـ اماکن عمومی به تناسب وضعیت خود بر طبق مقررات آیین‌نامه از طرف شهرداری هر شهر به درجاتی منقسم می‌گردد.
4ـ شهرداری با در نظر گرفتن وضعیت و با جلب نظر نمایندگان هر رسته و مقتضیات شهرداری پروانه دایر بودن اماکن و شرایط لازمه را در پروانه قید خواهد نمود.
5 ـ متصدیان اماکن عمومی قبل از اخذ پروانه از شهرداری حق افتتاح امکنه خود را ندارند و اگر چنانچه برخلاف این مشاهده شد شهرداری می‌تواند اضافه بر اجرای ماده33 آیین‌نامه در بستن محل اقدام نماید.
6 ـ مدت اعتبار پروانه یک سال بوده و در صورتی که ضمن مدت مزبور شهرداری عدم صلاحیت صاحب امکنه را تشخیص دهد می‌تواند در استرداد پروانه آن محل اقدام نماید و همین طور اگر عدم صلاحیت از طرف شهربانی تشخیص داده شود مراتب را به شهرداری اطلاع می‌دهند تا اقدام لازم از طرف شهرداری مجرا گردد.
7ـ تغییر محل اماکن عمومی باید با اجازه شهرداری به عمل آید.
8 ـ در صورتی که یکی از صاحبان اماکن عمومی قصد بستن بنگاه خود را داشته باشد باید قبلاً مراتب را کتباً به شهرداری اطلاع داده و اجاره‌نامه مزبور را نیز به شهرداری مسترد دارد.
9ـ تعیین نرخ اغذیه و نوشابه از وظایف مختصه شهرداری است که با رعایت درجه‌بندی هر یک از اماکن آگهی خواهد شد.
10ـ صاحبان اماکن موظفند کلیه آگهی‌ها و دستورهائی که از طرف شهرداری یا شهربانی راجع به اماکن عمومی صادر می‌شود در نقطه مناسبی جهت اطلاع مسافرین و واردین الصاق نمایند.
11ـ هیچیک از صاحبـان اماکن عمومی نمی‌تواننـد بنگاه خود را به ملیت‌های معینی اختصاص بدهند.
12ـ صاحبان مهمانخانه‌ها حق انتقال و یا واگذاری رستوران خود را بدون اجازه شهرداری به دیگری نخواهند داشت.
13ـ شهرداری مکلف است به محض صدور پروانه گشایش هر یک از اماکن یا تعطیل هر یک از آنها مراتب را به شهربانی اطلاع دهد و صاحبان اماکن نیز در موقع افتتاح یا تعطیل مراتب را به کلانتری محل اطلاع خواهند داد.
14ـ اماکنی که برای اقامت مسافرین تأسیس یافته از قبیل مهمانخانه پانسیون ـ مسافرخانه باید هر موقع که مسافر به قصد سکونت به اماکن آنها وارد می‌شود اعلامیه ورود مسافر را مطابق نمونه‌ای که از طرف شهربانی داده می‌شود منتها به فاصله 12 ساعت بعد از ورود مسافر به شهربانی ارسال و رسید دریافت دارند.
15ـ برای اجرای ماده چهارده هر یک از اماکن مند رجه در ماده نامبرده باید دارای دفاتر باشند که نمونه آن از طرف شهربانی داده شود.
16ـ صاحبان اماکنی که مسافرین در اماکن آنها توقف می‌نمایند در حدود قوانین موضوعه مسئول کلیه اثاثیه و امانات آنها می‌باشند.
17ـ در موقعی که یکی از مسافرین مظنون یا مبتلای امراض واگیر و عفونی از قبیل وبا ـ طاعون ـ حصبه و امثال آن باشد صاحبان اماکن عمومی مکلفند بلافاصله مراتب را با ذکر اسم شخصی که مبتلا شده و شماره اطاق که شخص بیمار سکونت دارد به اداره کل بهداری شهرداری و کلانتری محل اطلاع دهند.
18ـ در صورتی که یکی از مسافرین در اماکن عمومی فوت نماید صاحب یا مدیر مؤسسه باید بلافاصله مراتب را کتباً با ذکر اسم شخص متوفی و شماره اطاق او به اداره کل بهداری شهرداری و به کلانتری محل مربوطه اطلاع دهند.
19ـ تا ورود نماینده شهربانی یا نماینده پارکه اطاق شخص متوفی باید از طرف صاحب یا مدیر مؤسسه بسته شده و احدی داخل آنجا نشود.
20ـ در کلیه اماکن عمومی وسائل مقدماتی آتش‌نشانی مطابق دستور شهرداری باید همیشه حاضر و آماده باشد.
21ـ قبل از ضدعفونی کردن اطاقی که مسافرین بیمار در آن سکونت داشته جا دادن مسافر دیگر در آن اطاق ممنوع است.
22ـ مسافرین حق ندارند اشخاص غیر را شب در اطاق خود منزل دهند مگر این که اسامی آن در دفتر مهمانخانه ـ مسافرخانه ـ پانسیون یا اطاق مبله ثبت شود.
23ـ صاحبان و مدیران اماکن عمومی موظفند در هر موقع هرگونه توضیحاتی که مأمورین شهرداری و شهربانی بخواهند (نسبت به وضعیت امکنه و مسافرین و مستخدمین) بلا تأمل با نهایت صحت به آنها بدهند.
24ـ ورود اطفال و اشخاصی که کمتر از 18 سال داشته باشند به کاباره کافه بارها و بارها ممنوع است و در صورت عدم رعایت موضوع صاحب امکنه مسئول می‌باشد.
25ـ تشکیل جلسه قمار در اماکن عمومی اکیداً ممنوع است.
26ـ صداهای ناهنجار و ادای الفاظ زشت در اماکن ممنوع و صاحبان اماکن عمومی مکلفند به مرتکبین اخطار لازم را بنمایند و در صورت عدم اطاعت به مأمورین شهربانی مراجعه کنند.
27ـ مدیران اماکن عمومی موظفند فهرست بهای اطاق اغذیه و نوشابه مؤسسه خود را که از طرف شهرداری تعیین شده در دسترس مشتریان بگذارند.
28ـ صاحبان اماکن عمومی موظفند سیاهه حساب مشتریان را به فارسی (مگر اینکه مسافر خارجی بوده و طبق تقاضای خود او به یکی از السنه خارجه تهیه شود) تنظیم و تسلیم خود آنان نمایند در همین صورت ترجمه فارسی آن نیز باید نوشته شود.
29ـ مشخصات و هویت اماکن مندرج در ماده یک این آیین‌نامه طبق مقرراتی است که جداگانه برای درجه بندی اماکن عمومی از طرف شهرداری تدوین خواهد شد.
30ـ هر یک از صاحبان اماکن عمومی مکلفند این آیین‌نامه و همچنین مقررات مربوطه را در دسترس دایمی واردین قرار دهند.
31ـ کارکنان اماکن عمومی باید با جلب نظر نمایندگان رشته و تحصیل برگ عدم سوء سابقه اجازه‌نامه استخدام در اماکن را که از طرف شهرداری صادر می‌شود در دست داشته باشند و هیچ مسئول بنگاهی مجاز نیست که بدون پروانه شهرداری کارمندی را استخدام نماید.
32ـ در نقاطی که شهربانی یا شهرداری تأسیس نشده اجرای مواد این آیین‌نامه با فرماندار و یا بخشدار خواهد بود.
33ـ متخلفین از مواد 5 ـ 7ـ 8 ـ 10ـ 11ـ 12ـ 14ـ 17ـ 18ـ 19ـ 21ـ 22ـ 24ـ 26ـ 27ـ 30ـ 31 این آیین‌نامه بر حسب موارد و اهمیت موضوع از دو تا 10 روز حبس تکدیری و یا از پنجاه تا دویست ریال غرامت یا به هر دو مجازات محکوم می‌گردند.
34ـ این آیین‌نامه بلافاصله پس از تصویب به موقع اجراء گذارده شده و آیین‌نامه مصوبه ۱۳۱۷ ملغی خواهد بود.
وزیر کشور- وزیر دادگستری