ماده اول – وزارت دارائی مجاز است بانکی به اسم بانک رهنی ایران با سرمایه دویست ملیون ریال با مشارکت بانک ملی ایران تأسیس و تا میزان ۶۰ درصد (۶۰%) سرمایه آن را تعهد و پرداخت نماید. و هر موقع مقتضی بداند تا چهل و نه درصد سهام این بانک را به اتباع ایران انتقال دهد.
ماده دوم – وزارت دارائی سهم خود را در سرمایه این بانک از محل ذخیره پشیز بعد از وضع هزینه‌های ضرب و تهیه مسکوکات نامبرده و از سایر محلهائی که بعداً تعیین و به تصویب مجلس شورای ملی خواهد رسانید تأمین و پرداخت خواهد کرد.
ماده سوم – وزارت دارائی نوع عملیات و اساسنامه بانک را به تصویب هیئت وزیران خواهد رسانید.
ماده چهارم – سهام این بانک تا میزانی که از ذخیره پشیز پرداخته شده مطابق بهای اسمی آنها پشتوانه پشیز محسوب و ماده ۴ قانون نهم اسفندماه ۱۳۱۵ [قانون راجع به مسکوک خرد] و کلیه مقررات و قوانین مربوط به ذخیره پشیز که مخالف مفاد این قانون باشد ملغی میگردد.
این قانون که مشتمل بر چهار ماده است در جلسه بیست و پنجم دیماه یکهزار و سیصد و هفده به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – حسن اسفندیاری