برای اطلاع خاطر عموم اطباء و دندانسازان و دواسازان و قابلههای اتباع خارجه ذیلاً نظامنامه صدور جواز و محل اشتغال اطباء خارجی که به تصویب وزارت جلیله داخله رسیده درج میشود.
رئیس صحیه کل مملکتی- دکتر کولونیه
نظامنامه صدور جواز و محل اشتغال اطبای خارجی
قسمت اول ـ صدور جواز
ماده ۱ ـ کلیه اطباء و دندانسازان و دواسازان و قابلههای اتباع خارجه اعم از آنهائی که از سابق در ایران اشتغال به حرفه خود داشته یا آنهائی که جدیداً وارد میشوند مکلفند خود را به صحیه کل معرفی نموده و تقاضای اجازه اشتغال به شغل خود را بنمایند.
تبصره ـ اطباء و دندانسازان ـ دواسازان و قابلههای اتباع خارجه که جدیداً وارد میشوند مکلفند در بدو ورود شخصاً به صحیه کل حاضر شده و تقاضای جواز نمایند و قبل از تحصیل جواز از مبادرت بمشاغل مذکوره ممنوعاند.
ماده ۲ ـ تقاضانامه باید در روی اوراق چاپی که از طرف صحیه کل داده خواهد شد نوشته شود.
ماده ۳ ـ تقاضاکننده باید در ورقه تقاضانامه صریحاً ذکر نماید در کدام یک از رشتههای مذکوره در ماده (۱) میخواهد اشتغال داشته باشد.
اطباء ـ دندانسازان ـ دواسازها و قابلههای اتباع خارجه که از سابق در ایالات و ولایات ایران به حرفههای مذکوره اشتغال داشتهاند میتوانند اوراق تقاضانامه چاپی را از نمایندگان صحیه کل دریافت داشته و پس از تکمیل به صحیه کل در تهران ارسال دارند.
ماده ۴ ـ تقاضاکننده موظف است بورقه تقاضانامه تصدیقی از وزارت جلیله معارف مبنی بر رسیدگی و صحت مدارک علمی خود ملصق نماید و سوادی هم از مدارک خود به صحیه کل بدهد.
ماده ۵ ـ صحیه کل پس از ملاحظه تقاضانامه و تصدیق وزارت جلیله معارف محل اشتغال دندانساز ـ دواساز یا قابله را در مدت دو ماه معلوم و کتباً اعلام خواهد داشت که در چه نقطه میتواند به شغل خود اشتغال ورزد.
ماده ۶ ـ در صورتی که تقاضا کننده قبول نمود در محلی که صحیه کل معین نموده بعمل خود اشتغال نماید برای کارهای طبی و جراحی مبلغ دوهزار ریال و برای امور دندانسازی و دواسازی و قابلگی مبلغ یکهزار ریال علاوه بر مالیات جواز طبابت که کلیه اطباء دندانسازان و قابلهها میدهند بهصندوق صحیه کل پرداخته و قبض رسیدی که معادل وجه پرداختی تمبر بدان الصاق شده باشد دریافت میدارد و وجه مزبور دیگر بهیچ عنوان مسترد نخواهد شد.
ماده ۷ ـ پس از پرداخت وجه صحیه کل جواز اشتغال را صادر خواهد نمود و جواز مذکور محل اشتغال و رشته که تقاضاکننده میخواهد وارد عمل شود تعیبن میگردد.
قسمت دوم ـ محل اشتغال
ماده ۸ ـ اطباء، دندانسازان و دواسازان و قابلههای اتباع خارجه که دارای جواز از صحیه کل شدهاند موظفند در همان ناحیه و محلی که در اجازهنامه آنها قید شده بکار خود اشتغال ورزند و حق ندارند بهیچ عنوان محل کار خود را تغییر دهند مگر در مواقع اجبار فوقالعاده و استثناء با تشخیص و اجازه ثانوی صحیه کل.
ماده ۹ـ اطباء ـ دندانسازان ـ دواسازان و قابلههای دارای جواز مکلفند در هر محلی که مشغول حرفه خود هستند نسبت به امور صحی عمومی تابع مقررات صحیه کل بوده و در صورت تخلف از مقررات برحسب تشخیص صحیه کل از عمل خود معلق یا ممنوع خواهند شد.