مصوب ۱۳۱۰/۷/۱۱
ماده اول – اداره کل تجارت می‌تواند با اجازه مخصوص دولت به اشخاصی که تقاضا دارند سرمایه را که در خارجه دارند بصورت ماشین‌آلات و مایحتاج ماشین‌های مذکوره که برای بهبودی صادرات مفید است و یا برای رفع احتیاج از محصولات و مصنوعات خارجی مؤثر است و مشمول قسمت هـ – ماده 4 متمم قانون انحصار تجارت خارجی نمیشود به ایران انتقال دهند در مقابل تعهد صدوری که مدت انجام ان از تاریخ ورود اجناس مزبوره به گمرکخانه ایران در هر مورد بنظر دولت تشخیص داده می‌شود جواز ورود آن اجناس را بدهد.
ماده دوم – دادن جواز ورود ماشین الات برای کارخانه جات مهمه علاوه بر رعایت مقررات متمم قانون انحصار تجارت خارجی و ماده اول این قانون مشروط بر این است که درخواست‌کننده در درخواست خود محل نصب کارخانه را که باید با موافقت نظر دولت انتخاب شود معلوم نماید.
این قانون که مشتمل بر دو ماده است در جلسه یازدهم مهر ماه 1310 شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – دادگر