در تاریخ ۱۲ مرداد ۱۳۰۹ به تصویب مجلس شورای ملی رسیده و در ۱۹ مرداد بصحه ملوکانه موشح گردیده است.
ماده واحده – از تاریخ اجرای قانون استخدام کشوری، کلیه مستخدمین نظمیه اعم از صاحب منصب و مامورین با رتبه افراد و ردیف افراد (خواه مشمول قانون استخدام کشوری باشند خواه نباشند) که در نتیجه ایفای وظیفه تلف شده‌اند یا خواهند شد دو ثلث بلاکسر آخرین مقرری خدمت آنها بدون رعایت سن و مدت خدمت، در باره ورثه قانونی آنها که در ماده ۳ قانون وظایف مورخ ۱۹ ربیع الاول ۱۳۲۶ تصریح شده و بعلاوه در باره برادر و خواهری که در کفالت آنها بوده‌اند بعنوان وظیفه بطور تساوی برقرار و از زمان فوت به آنها پرداخته خواهد شد.
این قانون که مشتمل بر یک ماده است در جلسه دوازدهم مردادماه یک هزار و سیصد و نه شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – دادگر