نظر به بند اول از ماده ۴۸۴ اصول محاکمات جزائی مقرر میدارد:
ماده اول ـ هرگاه کسی که محکوم به حبس شده است مریض بوده و مرض او مانع از اجراء مجازات باشد اجرا و حکم تا موقعی که منافی با مرض می‌باشد به تعویق می‌افتد.
ماده دوم ـ هرگاه محکوم مریض بخواهد در حال آزادی معالجه نماید باید کفیل دهد و یا وجه‌الضمانه نقدا در صندوق عدلیه تودیع کند در این صورت تا موقعی که اجراء حکم منافی با مرض نباشد ازاد خواهد بود اگر چه در موقع محکومیت در حال توقیف بوده باشد.
ماده سوم ـ تعیین مدت کفالت و میزان وجه‌الکفاله و یا وجه‌الضمانه به نظر مدعی‌العموم بدایت است.
ماده چهارم ـ هرگاه محکوم مریض نتواند کفیل و یا وجه‌الضمانه بدهد در صورتی که قبلا توقیف شده باشد در حال توقیف باقی و اگر آزاد باشد توقیف گشته و معالجه او در توقیف گاه بعمل خواهد آمد ولی مدعی‌العموم میتواند در صورت اقتضا محکوم را آزاد گذاشته و یا مستخلص نماید در این صورت محکوم باید تا موقع اجراء حکم تحت نظر پلیس قرار گیرد.
داور
مهر وزارت عدلیه اعظم