ماده اول – به وزارت مالیه اجازه داده میشود از تاریخ تصویب این قانون فقط در شهرها و قصبات، از هر کشتار بز دو قران از گوسفند دو قران و ده شاهی از بره سه قران از گاو و گوساله سه قران و دهشاهی و از گاومیش پنج قران دریافت دارد.
ماده دوم – وزارت مالیه مکلف است از ابتدای ۱۳۰۸ تا سه سال با جلب نظر وزارت داخله اعتبار کمکهای لازم را نسبت ببلدیه‌های شهرها و قصباتی که مسلخ ندارند برای تأسیس و نگاهداری مسلخ در بودجه‌های مملکتی منظور دارند.
ماده سوم – پس از اجرای این قانون کرایه مسلخ و عوارض دیگر بهیچ اسم و رسم از ذبایح دریافت نخواهد شد و وزارتمالیه مکلف است معادل مبلغی را که بلدیه‌ها سالیانه از ذبایح برای نگاهداری و کرایه و تنظیم مسلخ و امور قصابی از کشتار شهرها و قصبات دریافت مینمودند و همچنین مؤسسه شیر و خورشید سرخ در تبریز و مشهد از ذبایح برای مصارف خیری و صحی دریافت میداشتند از روی عایدات آذر ماه ۱۳۰۷ حساب کرده بانها همه ساله عاید دارد که به همان مصارف معینه برسانند.
ماده چهارم – وزارت داخله مکلف است بتوسط بلدیه‌ها در شهرها و قصبات مسلخ هائی مطابق اصول صحی معین نماید که خارج از آنها کشتاری نشود و هر گاه در نقاطی که دارای مسلخ هستند کسی در خارج از مسلخ کشتاری نماید از پنج قران تا یک تومان جزای نقدی خواهد شد.
تبصره – قصبات مملکت را وزارت داخله تعیین نموده و پس از تصویب هیئت وزراء اعلان خواهد نمود.
ماده پنجم – قربانی اضحی و نذور و عقیقه و کشتاری که بحکم اجبار برای احتراز از مرگ حیوانات در نتیجه ناخوشی و یا حادثه‌ای میشود از مقررات مواد یک و چهار معافست.
این قانون که مشتمل بر پنج ماده است در جلسه هیجدهم بهمن ماه یکهزار و سیصد و هفت شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – دادگر