در تعقیب تصویب‌نامه مورخ ۲۳ ثور ۱۳۳۴ راجع به رفع اختلافات فیمابین صاحبان مستغلات و مستأجرین آنها و نظر به شکایات و تظلماتی که ارجاع این امر به کمیسیریهای نظمیه تولید نموده و از آنجا که تأسیس محاکم صلحیه در نواحی مختلفه شهر بر خلاف سابق دخالت مامورین نظمیه را ایجاب مینماید، هیئت وزراء عظام در جلسه پنجم دلو ۱۲۹۷ بر طبق پیشنهاد وزارت جلیله عدلیه مواد پنچگانه ذیل را تصویب فرمودند:
ماده اول – تصویب‌نامه مورخ ۲۳ ثور ۱۳۳۴ راجع به رفع اختلافاتی که فیمابین موجرین و مستاجرین مستغلات حاصل شود الغاء و بجای آن مواد ذیل تصویب میگردد:
ماده دویم – در صورت تعدی و مسامحه مستاجرین در اداء وجه الاجاره هر موجری میتواند بصلحیه ناحیه محل اقامت مستاجر رجوع و پرداخت وجه الاجاره و تخلیه مستغل خود را تقاضا نماید.
ماده سوم – در صورتی که اجاره‌نامه موجر در دفتر ثبت اسناد ثبت شده باشد صلحیه مزبور قطع نظر از مبلغ مدعابه دعوی راجع به وجه الاجاره و تخلیة عین مستأجره را پذیرفته مطابق ماده چهارم رفتار خواهد کرد.
ماده چهارم – صلحیه‌های نواحی در صورتی که میزان وجه‌الاجاره از بیست تومان تجاوز نکند بفوریت رسیدگی کرده و حکم مقتضی خواهد داد و در صورتی که میزان وجه‌الاجاره از بیست تومان متجاوز باشد مدعی به را تامین و در صورت لزوم حکم تخلیه خانه یا مستغل را نیز میدهند تا اینکه برای تسویه قطعی مابه‌الاختلاف بین موجر و مستأجر ذی نفع مراجعه بمحکمه صالحه و تقاضای اصدارحکم مقتضی بشود.
ماده پنجم – وزیر عدلیه مامور اجراء مواد فوق است.