[به موجب لایحه قانونی عفو عمومی متهمان و محکومان جزایی، مصوب ۱۳۵۸/۶/۱۳ لغو شده است.]
ماده واحده- کلیه کسانی که تا تاریخ ۱۳۵۸/۲/۱۸ در مراجع قضائی مورد تعقیب قرار گرفته‌اند، اعم از اینکه حکم قطعی درباره آنان صادر شده یا نشده باشد، حسب مورد از تعقیب یا مجازات معاف خواهند شد، مشروط به اینکه شاکی یا مدعی خصوصی نداشته یا شاکی یا مدعی خصوصی از شکایت خود گذشت کرده باشند.
تبصره ۱ ـ محکومان به حبس در دارالتأدیب یا کانون اصلاح و تربیت و کسانی که قبلاً به هر عنوان از عفو استفاده کرده باشند نیز مشمول مقررات این قانون خواهند بود.
تبصره ۲ ـ جرائم و محکومیتهای زیر از شمول مقررات این قانون مستثنی میباشد:
تصرف غیرقانونی و اختلاس بیش از مبلغ پانصد هزار ریال و ارتشاء بیش از مبلغ پنجاه هزار ریال
قتل عمدی و قتل در حکم عمدی، اعمال منافی به عنف، سرقتهای جنائی موضوع مواد ۲۲۲ و ۲۲۳ و ۲۲۵ قانون مجازات عمومی،
کلاهبرداری از درجه جنائی موضوع قسمت اخیر ماده ۲۳۸ قانون مجازات عمومی،
وارد کردن و ساختن مواد مخدر از هر نوع،
سرقت موضوع قانون راجع به تشدید مجازات سارقین مسلح که وارد منزل یا مسکن اشخاص بشوند مصوب تیرماه ۱۳۳۳ و قانون مربوط به تشدید مجازات سرقت مسلحانه مصوب دی ماه ۱۳۳۸،
راهزنی در راهها و شوارع و سرقت با اسلحه موضوع مواد ۴۰۸ و ۴۰۹ و ۴۱۰ قانون دادرسی و کیفر ارتش،
جرائم موضوع قانون تشدید مجازات ربایندگان اشخاص مصوب ۱۳۴۵، قانون تشدید مجازات رانندگان متخلف مصوب ۱۳۳۵ و جرائمی که رسیدگی به آن در صلاحیت دادگاههای انقلاب شناخته شده است.
نخست وزیر