قانون عهدنامه مودت بین ایران و ایتالیا

تاریخ انتشار: ۱۳۳۴/۱۰/۲۷

مصوب ۱۳۳۴/۹/۳۰


ماده واحده – مجلس شورای ملی عهدنامه مودت بین ایران و ایطالیا را که مشتمل بر یک مقدمه و شش ماده میباشد و در تاریخ دوم مهر ماه 1329‌ مطابق با 24 سپتامبر 1950 میلادی در تهران بامضاء رسیده تصویب مینماید.

این قانون که مشتمل بر یک ماده و متن عهدنامه ضمیمه است در جلسه پنجشنبه سی‌ام آذر ماه هزار و سیصد و سی و چهار به تصویب مجلس‌ شورای ملی رسید.

نایب رئیس مجلس شورای ملی



متن عهدنامه مودت بین ایران و ایطالیا

‌اعلیحضرت همایون شاهنشاه ایران
‌و
‌رئیس جمهور ایطالیا
‌نظر باینکه متقابلا مایلند علائق مودت قدیمی بین دو کشور بیش از پیش تشدید گردد تصمیم به انعقاد عهدنامه مودت گرفته و برای این مقصود ‌نمایندگان تام‌الاختیار خود را بطریق زیر تعیین نمودند:
‌از طرف اعلیحضرت همایون شاهنشاه ایران
‌جناب آقای محسن رئیس وزیر امور خارجه
‌از طرف رئیس جمهور ایطالیا:
‌جناب آقای مارکی آلبرتو روسی لونگی سفیر کبیر فوق‌العاده و تام‌الاختیار
‌مشارالیها پس از مبادله اختیارنامه‌های خود که در کمال صحت و اعتبار بود نسبت بموارد ذیل موافقت حاصل نمودند:


ماده یکم – بین دولتین معظمین ایران و ایطالیا و همچنین اتباع دو کشور صلح خلل‌ناپذیر و دوستی صمیمانه دائم برقرار خواهد بود.


ماده دوم – طرفین معظمین متعاهدین موافقت دارند که بمنظور ادامه روابط سیاسی و کنسولی خود را طبق اصول و معمول حقوق بین‌الملل عمومی‌اقدام نمایند .
‌بنابراین با نمایندگان سیاسی و کنسولی هر یک از طرفین معظمین متعاهدین در قلمرو و طرف دیگر همان معامله خواهد شد که در اصول و معمول ‌حقوق بین‌الملل عمومی مقرر گردیده است و در هر حال با در نظر گرفتن اصل معامله متقابله این رفتار نمیتواند کمتر از رفتاری باشد که نسبت ب‌نماینده سیاسی و کنسولی هر دولت کاملة ‌الوداد دیگر اعمال میگردد.


ماده سوم – نظر باینکه طرفین معظمین متعاهدین معتقد هستند که معرفت متقابل با احوال یکدیگر بهترین عامل اساسی و لازم برای حسن تفاهم بین ‌ملل میباشد موافقت دارند نهایت سعی را برای توسعه روابط فرهنگی بین دو کشور مبذول دارند و با اعتقاد به اصل فوق طرفین متعهد میشوند کلیه ‌تدابیری را که بمنظور تسهیل مبادلات متقابله فرهنگی و علمی و هنری باید اتخاذ گردد بررسی نمایند. ‌


ماده چهارم – طرفین معظمین متعاهدین موافقت دارند کلیه اختلافاتی را که بین آنها به ظهور بپیوندد (‌از هر قبیل که باشد) و از طریق سیاسی حل و‌تسویه نشود بطریق مسالمت‌آمیز به ترتیبی که طبق قرارداد مخصوص تعیین خواهد شد حل نمایند. ‌


ماده پنجم – این عهدنامه به تصویب مقامات مقننه طرفین معظمین متعاهدین خواهد رسید و پس از 30 روز از تاریخ مبادله اسناد تصویبی که در تهران‌ بعمل خواهد آمد بموقع اجراء گذارده خواهد شد.


ماده ششم – این عهدنامه در دو نسخه به سه زبان فارسی – ایطالیائی و فرانسه تنظیم گردید.
در صورت بروز اختلاف متن فرانسه معتبر خواهد بود. ‌

نمایندگان تام‌الاختیار طرفین این عهدنامه را در تهران بتاریخ دوم مهر ماه سال 1329 مطابق با 24 ماه سپتامبر سال 1950 امضاء و بمهر خود‌ ممهور نمودند.


عهدنامه فوق که مشتمل بر ماده واحده و یک مقدمه و شش ماده است در جلسه پنجشنبه سی‌ام آذر ماه یکهزار و سیصد و سی و چهار به تصویب‌ مجلس شورای ملی رسید.