مصوب ۱۳۳۴/۹/۳۰
ماده واحده – مجلس شورای ملی عهدنامه مودت بین ایران و ایسلند را که مشتمل بر یک مقدمه و 5 ماده میباشد در تاریخ 24 تیر ماه 1329 مطابق پانزدهم ژوئیه 1950 در استکهلم به امضاء رسیده است تصویب مینماید.
این قانون که مشتمل بر ماده واحده و متن عهدنامه ضمیمه است در جلسه پنج شنبه سی‌ام آذر ماه یکهزار و سیصد و سی و چهار به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
نایب رئیس مجلس شورای ملی
متن عهدنامه مودت بین ایران و ایسلند
اعلیحضرت همایون شاهنشاه ایران
و
حضرت رئیس جمهور ایسلاند
نظر به اینکه مایلند روابط مودت بین ایران و ایسلاند را مستحکم نمایند با توجه بلزوم تشریک مساعی دو کشور بمنظور همکاری در ایجاد و توسعه روابط بین‌المللی بر اساس صلح و عدالت و با پیروی از اصول منشور ملل متحد تصمیم بانعقاد عهدنامه مودت گرفته و برای این مقصود نمایندگان مختار خود را تعیین نمودند:
اعلیحضرت همایون شاهنشاه ایران
جناب آقای سفیرکبیر باقر کاظمی وزیر مختار و نماینده فوق‌العاده ایران در کشورهای اسکاندیناوی و ایسلاند.
حضرت رئیس جمهور ایسلاند
آقای دکتر هلکی پالسون بریم کاردار ایسلاند در سوئد
مشارالیهما بعد از مبادله اختیارنامه‌های خود که در کمال صحت و اعتبار بود در موارد زیر موافقت حاصل نمودند.
ماده 1 ) صلح خلل‌ناپذیر و دوستی صمیمانه و دائمی بین کشور شاهنشاهی ایران و جمهوری ایسلاند و همچنین بین اتباع دو کشور مستقر خواهد بود.
ماده 2 ) طرفین معظمین متعاهدین موافقت دارند روابط سیاسی و کنسولی خود را طبق اصول و معمول حقوق عمومی بین‌المللی ادامه دهند و نیز موافقت دارند نمایندگان سیاسی و کنسولی هر یک از طرفین متعاهدین در قلمرو و طرف متعاهد دیگر از معامله‌ای که بموجب اصول و معمول حقوق عمومی بین‌المللی مقرر است به شرط معامله متقابله که در هر حال نامساعدتر از رفتار معموله نسبت به نمایندگان سیاسی و کنسولی دولت کاملةالوداد نباشد برخوردار گردند.
ماده 3 ) طرفین معظمین متعاهدین موافقت دارند روابط کنسولی و بازرگانی و گمرکی و بحرپیمائی بین کشورهای خود و همچنین شرائط اقامت و توقف اتباع خود را در قلمرو یکدیگر بموجب قراردادهای مخصوصی بر اساس تساوی کامل و معامله متقابله تنظیم نمایند.
ماده 4 ) طرفین معظمین متعاهدین موافقت دارند کلیه اختلافاتی را که ممکن است بین آنها بظهور برسد و به وسائل دوستانه در مدت مناسبی از مجرای معمولی سیاسی حل نگردد بطریق مسالمت‌آمیز تصفیه نمایند و این حق را برای خود محفوظ میدارند که در هر مورد بموجب توافق مخصوصی طرز عملی را که بنظر آنها مناسبتر میرسد تعیین نمایند و نیز موافقت دارند که اگر طرفین حق قضاوت دیوان بین‌المللی دادگستری را قبول کنند کلیه اختلافات مذکوره در ماده 36 اساسنامه دیوان مزبور را عنداللزوم با وجود مقررات فوق به آن دیوان ارجاع نمایند.
ماده 5 ) این عهدنامه به تصویب خواهد رسید و اسناد تصویبی در اسرع اوقات ممکنه در استکهلم مبادله خواهد گردید. عهدنامه مزبور پانزده روز پس از مبادله اسناد تصویبی بموقع اجرا گذارده خواهد شد.
بنا بمراتب فوق نمایندگان تام‌الاختیار طرفین این عهدنامه را امضاء و بمهر خود ممهور نمودند.
این عهدنامه در دو نسخه به زبانهای فارسی و ایسلاندی و فرانسه که هر سه متن متساویاً معتبر میباشد در تاریخ بیست و چهارم تیر ماه 1329 (مطابق پانزدهم ژوئیه 1950) در استکهلم تنظیم گردید.
عهدنامه فوق که مشتمل بر یک مقدمه و پنج ماده است در جلسه پنجشنبه سی‌ام آذر ماه یکهزار و سیصد و سی و چهار به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
نایب رئیس مجلس شورای ملی – امان‌الله اردلان