تعرفه جدید عوارض فرود و توقف هواپیما و سایر خدمات فرودگاهی و عوارض مربوط به گواهینامه‌های فنی و‌ هواپیماها و کارکنان پرواز

تعاریف
‌حداکثر وزن – منظور حداکثر وزن مجاز هواپیما هنگام بلند شدن است Maximum Take off Weight‌ که در گواهینامه معتبر صلاحیت پرواز‌ هواپیما ذکر شده و چنانچه چنین گواهینامه‌ای در دسترس نباشد حداکثر وزن مجاز هواپیما همان است که در نشریه سازنده هواپیما درج گردیده است. ‌
روز – منظور فاصله زمانی بین طلوع و غروب آفتاب در سطح زمین در فرودگاه مربوطه میباشد.
‌فرود – منظور فرود در یکی از فرودگاههای کشوری متعلق بدولت میباشد.
‌فرود و یا پرواز شب – منظور فرود یا پرواز در فاصله بین ساعات غروب و طلوع آفتاب و یا در هر زمان دیگری است که بنا بمقتضیات فنی و یا‌ درخواست خلبان هواپیما باید با استفاده از وسائل روشنائی فرودگاه انجام شود.
‌هواپیمای خصوصی – منظور هواپیمائی است که گواهینامه صلاحیت پرواز آن مشروط بر عدم استفاده هواپیما در حمل و نقل عمومی صادر شده‌باشد و برای پروازهای خصوصی بدون قصد انتفاع مورد استفاده قرار گیرد.

ماده ۱ – عوارض فرود.
برای هر دفعه فرود آمدن هواپیماهائی که مشمول این قانون میشوند:
برای هر هزار کیلوگرم حداکثر وزن ۱۰۰ ریال دریافت‌ میشود. در محاسبه حداکثر وزن کمتر از هر هزار کیلوگرم هزار کیلوگرم محسوب خواهد شد. ‌

ماده ۲ – عوارض توقف.
هواپیماهائی که مشمول این قانون میشوند عوارض زیر را بابت توقف در هوای آزاد یا آشیانه برای هر بیست و چهار‌ساعت بایستی بپردازند:
1 – حداقل عوارض پرداختی ۱۰۰ ریال است.
2 – تا ۵۰ هزار کیلوگرم از قرار هر هزار کیلوگرم ۲۰ ریال.
3 – از ۵۰ هزار کیلوگرم ببالا علاوه بر عوارض فقره ۲ فوق نسبت بمازاد هر هزار کیلوگرم ۱۵ ریال.
4 – چنانچه توقف در آشیانه یا مکان سر پوشیده باشد عوارض متعلقه دو برابر میگردد.
در محاسبه حداکثر وزن کمتر از هر هزار کیلوگرم هزار کیلوگرم‌ محسوب خواهد شد. ‌

تبصره ۱ – توقف هواپیما در صورتی که کمتر از یک ساعت باشد مجانی و معاف از پرداخت است و توقف بیش از یک ساعت تا بیست و چهار‌ ساعت – بیست و چهار ساعت محسوب میشود.

تبصره ۲ – منظور از توقف فاصله زمانی بین هر فرود و برخاستن هواپیما میباشد که عوارض آن جداگانه محاسبه و دریافت میگردد.

ماده ۳ – عوارض روشنائی (‌یا عوارض پرواز شب).
علاوه بر عوارض مذکور در مواد ۱ و ۲ برای عملیاتی که مستلزم استفاده از وسایل روشنائی باند‌ میباشد عوارض زیر دریافت میگردد:
‌الف – برای هر مرتبه استفاده از وسائل ‌الکتریکی روشنائی باند ۲۰۰۰ ریال.
ب – برای هر دفعه استفاده از وسائل ‌روشنائی نفتی یا علائم دیگر که معد به پرواز ‌شب باشد در فرودگاه‌هائی که فاقد وسائل ‌الکتریکی است ۱۰۰۰ ریال.
ج – برای هر بار پرواز از روی باند ‌بدون نشستن کامل (Touch and go Low Pass)‌که ‌مستلزم استفاده از وسائل روشنائی باند باشد. ۲۰۰۰ ریال
‌د – برای هر بار عبور از باند یا حرکت ‌در محوطه فرودگاه که منتهی به برخواستن هواپیما ‌نشود و مستلزم استفاده از وسائل روشنائی باند ‌باشد (Runway cross). 500 ریال.

ماده ۴ – عوارض استفاده از وسائل ناوبری و مخابراتی و سرویسهای مراقبت پرواز در پروازهای عبوری بدون توقف در ایران.
از هر هواپیما که از‌یک یا تمام وسائل ناوبری و مخابراتی هواپیمائی کشوری و سایر سرویسهای مراقبت پرواز در پروازهائی که بطور عبوری از فراز خاک ایران صورت‌ میگیرد استفاده نماید ۲۰۰۰. ریال دریافت میگردد.

تبصره ۱ – پروازهائی که مدت عبور آن از فراز خاک ایران کمتر از ۱۵ دقیقه باشد از پرداخت عوارض خدمات فوق‌الذکر معاف میباشد.

تبصره ۲ – اداره کل هواپیمائی کشوری مجاز است هواپیماهای کشورهائی را که بر اساس معامله متقابله از هواپیماهای ایرانی برای استفاده از‌ وسائل ناوبری و مخابراتی و سرویسهای مراقبت پرواز حقوقی دریافت نمیدارند از عوارض مشروح در ماده ۴ فوق معاف دارد.

ماده ۵ – عوارض صدور گواهی‌نامه صلاحیت پرواز.
برای بازرسی و صدور گواهینامه صلاحیت پرواز نسبت به هواپیماهائی که در ایران به ثبت‌ رسیده است و حداقل هر سال یکبار بعمل میآید عوارض زیر دریافت میشود.

 اگر حداکثر وزن هواپیما از ۱۲۵۰۰ کیلوگرم تجاوز نماید مبلغ ۳۰ ریال نسبت به هر یکصد کیلوگرم مازاد بر ۱۲۵۰۰ کیلوگرم اضافه میشود.

ماده ۶ – عوارض تمدید موقت اعتبار گواهینامه صلاحیت پرواز
الف – عوارضی که برای تمدید موقت اعتبار گواهینامه صلاحیت پرواز هر هواپیما تعلق میگیرد معادل عوارضی است که طبق ماده ۵ این تعرفه‌ باید پرداخت شود.
ب – عوارض مقرر در بند الف برای تمدیدهای موقت بیش از یک هفته میباشد و در مورد تمدیدهای موقت کمتر از یک هفته فقط برای یکبار‌ عوارض مقرر در ماده ۵ دریافت نخواهد شد.

ماده ۷ – عوارض صدور گواهینامه ثبت هواپیماها.
برای هر دفعه صدور گواهینامه ثبت و تابعیت هواپیماها عوارض زیر اخذ میگردد

تبصره – در صورتی که مالک هواپیما تغییر کند گواهینامه ثبت باید طبق مقررات آئین‌نامه ثبت و تابعیت هواپیما بنام مالک جدید صادر گردد و‌ عوارض مربوطه از مالک جدید دریافت میگردد.

ماده ۸ – تعرفه عوارض آزمایش بمنظور صدور گواهینامه‌های خلبانی و سایر گواهینامه‌های فنی هواپیمائی

تبصره ۱ – برای آزمایش چنانچه از هواپیمای دولتی استفاده گردد مبالغ زیر دریافت میگردد:
1 – هواپیمای یک موتور ساعتی ۲۰۰۰ ریال
2 – هواپیمای دو موتور ساعتی ۵۰۰۰ ریال
3 – هواپیمای دوموتوره جت ساعتی ۱۰۰۰۰ ریال
4 – پرواز با دستگاه مخصوص Link Trainer ساعتی ۳۰۰ ریال

تبصره ۲ – برای صدور نسخه دوم هر نوع گواهینامه ۲۰۰ ریال دریافت میگردد.

تبصره ۳ – برای تجدید قسمتی از آزمایش کلی گواهینامه هر دفعه ۲۰۰ ریال دریافت میگردد.

ماده ۹ – عوارض متفرقه.
1 – حق اشتراک کتاب اطلاعات هواپیمای کشوری (AiP) هر نسخه ۱۲۰۰ ریال.
2 – ارسال اصلاحیه‌های بعدی کتاب فوق سالیانه هر نسخه ۶۰۰ ریال.
3 – صدور گواهینامه تأسیس فرودگاه خصوصی هر نسخه ۳۰۰۰ ریال.
4 – صدور پروانه بهره‌برداری هوائی موضوع ماده ۱۷ قانون هواپیمائی کشوری ۳۰۰۰۰‌ریال.
5 – اجازه‌نامه تأسیس آموزشگاهه‌ای تعلیماتی ‌هواپیمائی با رعایت مفاد ماده ۱۷ قانون ‌هواپیمائی کشوری ۲۰۰۰ ریال.
6 – اجازه‌نامه پروازهای بازرگانی موضوع قسمت ‌اخیر ماده ۱۷ قانون هواپیمائی کشوری ۲۰۰۰ ریال.
7 – اجازه‌نامه تعمیرگاههای هواپیما ۲۰۰۰۰ ریال.
8 – اضافه کردن اختیارات تعمیرگاه ‌فنی هواپیما ۵۰۰۰ ریال.

ماده ۱۰ – معافیتها:
در موارد زیر عوارض مربوطه دریافت نمیگردد.
1 – هواپیماهای متعلق بدربار سلطنتی.
2 – هواپیماهای متعلق به دولت که بمنظورهای غیر بازرگانی پرواز مینمایند.
3 – هواپیماهای متعلق برؤسای کشورها و نمایندگان سیاسی و وابسته‌های سفارتخانه‌های مقیم کشور شاهنشاهی ایران که بمنظور غیر بازرگانی‌ پرواز مینمایند.
4 – هواپیماهائی که بنا بتوصیه یکی از سازمانهای دولتی ایران بمنظور همکاریهای نظامی و اقتصادی و کشاورزی و غیره و یا بنا بدعوت دولت‌شاهنشاهی ایران در فرودگاههای ایران به پروازهای غیر انتفاعی مبادرت نمایند.
5 – هواپیماهائی که بمنظور نجات در موارد سانحه در ایران پرواز مینمایند.
6 – پروازهای آزمایشی که بنا بدستور اداره کل هواپیمائی بمنظور احراز صلاحیت پرواز هواپیما صورت میگ‌یرد.
7 – فرودهائی که بنا بدستور مقامات هواپیمائی و یا امنیتی ایران بمنظور کنترل پرواز صورت میگیرد.
8 – حق اشتراک کتاب اطلاعات هواپیمائی کشوری (A.I.P) و حق تمدید آن در مورد سازمان‌های دولتی ایران و مقامات دولتی هواپیمائی کشورهای‌ خارجی.
9 – عوارض صدور و تمدید گواهینامه برای کارکنان هواپیمائی کل کشوری.

تعرفه فوق مشتمل بر ده ماده و هشت تبصره و تعاریف ضمیمه که به استناد ماده واحده بیست و پنجم بهمن ماه ۱۳۴۵ [‌قانون اخذ عوارض فرود آمدن و توقف هواپیماها و سایر خدمات فرودگاهی مشابه تعرفه فرودگاههای بین‌المللی] در تاریخ روز شنبه ۱۸/۶/۱۳۴۶‌ به تصویب کمیسیون راه و دارائی مجلس سنا رسیده بود بترتیب در تاریخ روز چهارشنبه بیست و نهم شهریور ماه و شنبه اول مهرماه یکهزار و‌ سیصد و چهل و شش شمسی مورد تصویب کمیسیونهای دارائی و راه مجلس شورای ملی قرار گرفت.

رئیس مجلس شورای ملی – مهندس عبدالله ریاضی