‌لایحه قانونی مربوط به تصویبنامه‌‌هایی که از تاریخ ۱۹ اردیبهشت‌ماه ۱۳۴۰ تا تاریخ افتتاح مجلسین (۱۴ مهرماه ۴۲) از‌ هیئت وزیران صادر شده

ماده واحده
دولت مکلف است ظرف مدت یک ماه از تاریخ تصویب این قانون هر یک از تصویبنامه‌‌هایی را که احتیاج به تحصیل مجوز قانونی‌ داشته و از تاریخ ۱۹ اردیبهشت ماه ۱۳۴۰ تا تاریخ افتتاح مجلسین (۱۴ مهرماه ۱۳۴۲) از هیئت وزیران صادر و اجراء شده و ادامه اجرای آن را ‌ضروری می‌داند و یا اجرای آن تمام شده است ضمن لوایح جداگانه بر حسب مورد به مجلس سنا یا مجلس شورای ملی تقدیم نماید.
‌چنانچه هر یک از تصویبنامه‌‌های مزبور از طرف مجلسی که بدواً به آن رسیدگی مینماید در شور اول رد شد تصویبنامه مزبور از تاریخ رد منسوخ و‌ موقوف ‌الاجرا خواهد بود. و هرگاه اصلاحی در مواد آن بعمل آید از تاریخ تصویب نهایی بطوری که اصلاح شده است بموقع اجراء گذاشته خواهد ‌شد.
‌رییس هر یک از مجلسین مجاز است هر یک از تصویبنامه‌های غیرمالی تقدیم شده را که مقتضی بداند با استفاده از ماده ۴ آیین ‌نامه مشترک مجلسین‌ به کمیسیون مشترک مربوط ارجاع نماید که ظرف مدت سه ماه مورد رسیدگی و اظهارنظر قرار دهد. ‌مقررات فعلی تصویبنامه‌ های ارجاع شده به کمیسیون مشترک تا اظهارنظر نهایی آن کمیسیون موقتاً قابل اجراء میباشد. تصویب‌نامه‌های مزبور بنحوی که مورد تصویب کمیسیون مشترک قرار میگیرد تا تصویب نهایی مجلسین اجراء خواهد شد و گزارش آن به مجلسی که آن را به کمیسیون ارجاع ‌کرده است تقدیم میشود که طبق مقررات مورد رسیدگی قرار گیرد. تصویب‌نامه‌هایی که کمیسیون مشترک رد نماید تا تصویب نهایی مجلسین قابل اجرا ‌نیست.

‌تبصره – تصویب‌نامه‌‌هایی که مستلزم کسب مجوز قانونی بوده و ظرف مدت مذکور در این قانون ضمن لوایح جداگانه به مجلسین تقدیم نشود از ‌درجه اعتبار ساقط خواهد بود.

قانون فوق که مشتمل بر ماده واحده و یک تبصره است در جلسه روز یکشنبه هفدهم آذرماه یک هزار و سیصد و چهل و دو به تصویب طرف مجلس‌ شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی – مهندس عبدالله ریاضی

لایحه فوق مشتمل بر ماده واحده و یک تبصره در جلسه روز ۴ شنبه بیستم آذرماه یکهزار و سیصد و چهل و دو شمسی به تصویب مجلس سنا رسیده است.
رییس مجلس سنا