هیئت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۵۳/۵/۱۹ بنا به پیشنهاد شماره ۸۱۸۲ مورخ ۱۴ /۳ /۵۳ وزارت تعاون و امور روستاها آییننامه اجرائی تبصره ۲ ماده واحده قانون نحوه توزیع قند و شکر تولیدی کارخانجات قند و شکر را بشرح زیر تصویب نمودند
ماده ۱- سازمان غله و قند و شکر و چای کشور که در این آییننامه سازمان خوانده میشود مسئول اجرای این آییننامه خواهد بود.
ماده ۲- در فروردین ماه هر سال نرخ خرید قند و شکر تولیدی کارخانه های قند و تصفیه شکر کشور با تعیین مشخصات و حداقل استاندارد بصورت ناویژه (با ظرف) تحویل کارخانه به پیشنهاد مرکز بررسی قیمتها و تصویب مجمع عمومی سازمان اعلام خواهد شد در صورتی که به تشخیص مجمع عمومی نرخ گذاری برای سالن ضروری نباشد نرخ سال قبل مورد عمل خواهد بود.
تبصره ۱- نرخ خرید محصول کلیه کارخانجات در سراسر کشور یکسان خواهد بود.
تبصره ۲- نرخ خرید برای قند کله و قند حبه جداگانه تعیین میشود و این نرخها برای انواع قند کله و انواع قند حبه محصول تمام کارخانجات یکسان خواهد بود.
ماده ۳- بین سازمان و هر یک از کارخانجات قند قراردادی یکنواخت (قرارداد تیپ) بر مبنای ضوابط این آییننامه در هر سال برای محصول دوره بهره برداری آن سال برابر نرخ معینه موضوع ماده ۲ این آییننامه منعقد میگردد.
ماده ۴- [اصلاحی ۶۳۶۴ – ۱۳۵۴/۳/۱۱] – [اصلاحی ۱۳۷۰/۲/۲۵]
بهای محصول تولیدی از بهرهبرداری سالانه کلیه کارخانهها (اعم از دولتی، خصوصی و تحت پوشش) طبق برآورد سندیکای کارخانههای قند که براساس حد متوسطه محصول سه سال قبل بر مبنای نرخ مقرر در ماده (۲) محاسبه خواهد شد پس از تنظیم قرارداد به شرح زیر پرداخت میشود:
1 – سی (۳۰) درصد از ابتدای فروردین ماه.
2 – بیست (۲۰) درصد از پانزدهم اردیبهشت ماه همان سال.
3 – بیست (۲۰) درصد از شروع بهرهبرداری.
4 – بیست (۲۰) درصد در حین بهرهبرداری همان سال.
4 – باقیمانده تا میزان صد درصد محصول بدستآمده که به انبارهای کارخانه تحویل شده به نرخ مقر محاسبه و در خاتمه بهرهبرداری و تعیین مقدار قند و شکر تولیدی، پرداخت میگردد.
کلیه وجوه موضوع این ماده با دریافت سفته با امضای مجاز و به سررسید سی و یکم شهریور ماه سال بعد پرداخت خواهد شد.
در صورت تقاضای کارخانه و سازمان هر ماه یک بار سفتههای دریافتی را به میزان قند و شکر خروجی از انبار کارخانه مسترد خواهد داشت.
تبصره ۱ –
[در صورتی که پس از خاتمه بهره برداری معلوم شود که وجوه پرداختی و بهره های متعلق بیش از مجموع بهای محصول تولیدی باشد کارخانه گیرنده وجه مکلف است اضافه دریافتی را حداکثر ظرف یک ماه پس از انقضای مدت بهره برداری و بدون هیچگونه استمهالی بسازمان بپردازد و در صورت عدم پرداخت در مهلت مقرر فوق مبلغ بدهی از محل ضمانت نامه های دریافتی وصول خواهد شد.]
تبصره ۲-
[در مورد کارخانجات جدید الاحداث و یا کارخانه هائی که کمتر از مدت پنج سال سابقه بهرهبرداری دارند محصول تولیدی سال بهرهبرداری با توجه به ظرفیت تولید و سطح زیر کشت و قراردادهای مربوط که برای بهره برداری آن سال با چغندرکاران منعقد شده برآورد و پس از موافقت هیئت مدیره سازمان، بهای آن بر مبنای مقررات این ماده محاسبه و پرداخت خواهد شد.]
تبصره ۳- [الحاقی ۱۳۵۴]
تبصره ۴- [الحاقی ۱۳۵۴]
تبصره ۵- [لغو ۱۳۷۰/۲/۲۵]
تبصره ۷ – [الحاقی ۱۳۶۶/۱۰/۲۳] – [لغو ۱۳۷۰/۲/۲۵]
[به منظور تشویق زارعین چغندر کار ده درصد (۱۰%) بهره موضوع بندهای ۱ و ۲ این ماده از زارعین در قابل پرداخت علیالحساب به آنها دریافت نخواهد شد و بار مالی ناشی از این مصوبه توسط سازمان حمایت تولیدکنندگان و مصرفکنندگان با توجه به جدول گردش نقدینگی سازمان قند و شکر تأمین و پرداخت میگردد.]
ماده ۵ – انبار کارخانه در دوره بهره برداری و تا تخلیه کامل انبار تحت نظارت سازمان بوده و سازمان مکلف است ترتیبی اتحاذ نماید که دو ماه قبل از شروع هر دوره بهره برداری انبار تخلیه شود و هیچگونه هزینه ای بابت کرایه انبار و غیره توسط سازمان پرداخت نخواهد شد.
ماده ۶- محل تحویل کالا در انبار کارخانه خواهد بود و همچنین هزینه بارگیری از انبار کارخانه تا روی واگن و یا کامیون بعهده کارخانه میباشد.
ماده ۷ – کارخانجات مکلفند کلیه کالای تولیدی را که در انبار کارخانه متمرکز میشود تا تخلیه کامل انبار به هزینه خود بیمه نمایند.
ماده ۸- در صورتی که کارخانه به تشخیص سازمان بر خلاف نوع و کیفیت مندرج در قرارداد منعقده قند و یا شکر تولید کند سازمان حق تحویل گرفتن آن را ندارد و باید از طرف کارخانه مجددا” تصفیه و طبق مشخصات و استاندارد تحویل شود.
ماده ۹- شکر مورد احتیاج کارگاههای قندریزی در حد احتیاج واقعی به تشخیص سازمان غله و قند و شکر و چای کشور تامین میشود کارگاههای مذکور مکلفند قند استحصالی خود را به نرخ دولتی برسانند و ظرف شش ماه از تاریخ اجرای این آییننامه وضع تولید خود را از نظر بهداشتی و صنعتی و استاندارد محصول با مقررات مربوط تطبیق دهند.
ماده ۱۰- سازمان مکلف است حقوق دولتی و عوارض شهرداری متعلق بقند و شکر را در موقع فروش دریافت و به حسابهای مربوطه منظور نماید.