قانون موافقت‌نامه همکاری علمی و فنی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی ‌

تاریخ تصویب: ۱۳۵۰/۰۳/۲۲
تاریخ انتشار: ۱۳۵۰/۰۴/۲۳

ماده واحده :
موافقت نامه همکاری علمی و فنی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی مشتمل بر یک مقدمه و ۷‌ ماده که در تاریخ ششم اسفند ماه ۱۳۴۹ برابر ۲۵ فوریه ۱۹۷۱ در تهران به امضای نمایندگان مختار دو دولت رسیده است تصویب و بدولت اجازه‌ مبادله آن داده میشود.

قانون فوق مشتمل بر یک ماده و متن موافقتنامه ضمیمه پس از تصویب مجلس شورایملی در جلسه روز یکشنبه ۲۶ر۲ر۱۳۵۰ در جلسه روز شنبه ‌بیست و دوم خردادماه یکهزار و سیصد و پنجاه شمسی به تصویب مجلس سنا رسید.

رئیس مجلس سنا – جعفر شریف‌امامی



موافقتنامه همکاری علمی و فنی
بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی ‌

دولت شاهنشاهی ایران و دولت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی بمنظور تحکیم مناسبات دوستی و مودت موجود و تقویت همکاری فیمابین در‌ زمینه‌های علمی و فنی بر اساس احترام متقابل و رعایت حق حاکمیت و عدم مداخله در امور داخلی و بر مبنای تساوی حقوق بشرح زیر موافقت‌ مینمایند: ‌

ماده ۱ – طرفین متعاهدین توسعه همکاری علمی و فنی بین دو کشور را ترویج خواهند نمود و با موافقت متقابل ضمن توجه به تجربیاتی که ‌دانشمندان و کارشناسان آنها کسب نموده‌اند و با در نظر گرفتن امکانات موجود موارد مختلفی را که برای این نوع همکاریها صلاح بدانند تعیین خواهند‌ نمود. ‌


ماده ۲ – همکاریهای موضوع این موافقتنامه بخصوص بصورت‌های زیر انجام خواهد شد:
1 – مبادله هیئت‌های نمایندگی علمی و فنی و مبادله دانشمندان و محققین و کارشناسان و مبادله استادان برای سخنرانیهای علمی و فنی و مبادله‌ اطلاعات علمی و فنی.
2 – تشکیل سمینارهای علمی و فنی دو جانبه در خصوص مسائل مورد علاقه طرفین.
3 – مطالعه مشترک مسائل علمی و فنی با امکان بکار بستن نتایج آن در تولیدات صنعتی و کشاورزی و سایر رشته‌ها.
4 – بررسی طرق استفاده از روشهای مختلف علمی در صنعت و کشاورزی و سایر رشته‌ها.


ماده ۳ – بر اساس موافقتنامه حاضر – طرفین متعاهدین همکاری بین سازمانها و مؤسسات ذیعلاقه دو کشور را – بموجب موافقتنامه‌ها و قراردادهائی ‌که بدین منظور منعقد خواهد گردید – ترویج و توسعه خواهند داد.


ماده ۴ – موافقتنامه‌ها و قراردادهائیکه اساس ترویج و توسعه همکاری بین سازمانها و مؤسسات ذیعلاقه دو کشور قرار خواهند گرفت – با رعایت‌ قوانین جاری دو کشور منعقد خواهد گردید.


ماده ۵ – طرفین متعاهدین موافقت دارند – برای رسیدگی بمسائل مربوط به همکاری علمی و فنی و نظارت بر اجرای موافقتنامه حاضر و تعیین‌ رشته‌هائی که در آن این همکاریها میتواند توسعه یابد – به تشکیل کمیسیون مختلط ایران و شوروی مبادرت ورزند – این کمیسیون مختلط لااقل سالی‌ یکمرتبه متناوباً در ایران و اتحاد شوروی تشکیل جلسه خواهد داد.


ماده ۶ – هر یک از طرفین متعاهدین انجام تشریفاتی را که طبق حقوق داخلی خود برای لازم‌الاجراء شدن موافقتنامه حاضر ضروری است به اطلاع‌ طرف دیگر خواهد رسانید و این موافقتنامه از تاریخ دومین اطلاعیه اعتبار خواهد یافت.


ماده ۷ – این موافقتنامه برای مدت پنج سال معتبر میباشد و پس از این تاریخ هر یک از طرفین متعاهدین میتواند آنرا در هر موقع فسخ کند.
‌قصد فسخ بوسیله طرفی که تصمیم بفسخ دارد بطرف متعاهد دیگر اعلام خواهد شد و ششماه بعد از اعلام فسخ موافقتنامه منفسخ تلقی خواهد‌ گردید.

‌تهران – بتاریخ ۶ اسفند ۱۳۴۹ برابر ۲۵ فوریه ۱۹۷۱ در دو نسخه بزبانهای فارسی و روسی تهیه شده و هر دو متن متساویاً معتبر میباشد. ‌
از طرف دولت شاهنشاهی ایران – از طرف دولت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی
اردشیر زاهدی ‌


‌موافقتنامه فوق مشتمل بر یک مقدمه و هفت ماده منضم بقانون موافقتنامه همکاری علمی و فنی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت اتحاد جماهیر‌ شوروی سوسیالیستی میباشد.

‌رئیس مجلس سنا – جعفر شریف‌امامی