نظامنامه مخارج مسافرت و فوق‌العاده کلیه مامورین دولتی [مصوب ۱۳۰۷]

تاریخ تصویب: ۱۳۰۷/۱۱/۰۱
تاریخ انتشار: ۱۳۰۷/۱۱/۰۱

نظر به اینکه نظامنامه‌های مختلف مخارج مسافرت و فوق‌العاده یومیه که تاکنون بموقع عمل گذاشته شده باعث بطوء جریان امور اداری گردیده و لازم است نظامنامه جامعی برای مخارج مسافرت کلیه مامورین دولت تنظیم و مقرر شود بنابراین هیئت وزراء در جلسه ۱ر۱۱ر۳۰۷ نظامنامه ذیل را به تصویب و عموم وزارتخانه‌ها و ادارات دولتی مکلف به اجرای آن میباشند.

فصل اول- خرج سفر

ماده ۱- مخارج مسافرت عبارتست از خرج حمل و نقل مستخدم از محل توقف به نقاطی که در حکم مسافرت مستخدم قید شده است.

ماده ۲ ـ میزان مخارج مسافرت برای کلیه راهها در داخله مملکت بطور مقطوع مطابق جدول ذیل است:

رتبه مستخدم
خرج سفر برای هر فرسخ
پائین تر از رتبه یک و مستخدم سرپائی
۴ قران
۱
۵ قران
۲
۵ قران
۳
۶ قران
۴
۶ قران
۵
۷ قران
۶
۷ قران
۷
۸ قران
۸
۸ قران
۹
۱۰ قران

ماده ۳ ـ مستخدمینی که بخارج از حدود مملکت مسافرت مینمایند خرج سفرشان در داخله مطابق ماده دوم و در قسمت خارج از سرحد بشرح ذیل بطور مقطوع پرداخته خواهد شد.

نقاط ماموریت
مستخدمین رسمی
مستخدمین جزء
بین‌النهرین ـ چخانسوزـ کویته – بادکوبه
۲۵۰ قران
۱۸۰ قران
موصل ـ هرات
۵۰۰ قران
۲۰۰ قران
نقاط قفقاز (به استثناء بادکوبه)
۶۲۰ قران
۳۷۰ قران
ترکستان ـ مسکو
۹۰۰ قران
۵۰۰ قران
جده ـ مصر ـ اسلامبول ـ طرابوزان ـ ارض روم ـ سوریه
۱۲۵۰ قران
۹۵۰ قران
بمبائی ـ کراجی ـ برلن ـ ورشو ـ بالکان ـ آنقره
۱۵۰۰ قران
۱۶۰ قران
کلکته ـ دهلی ـ شمیلا (از راه دزداب)
۱۷۵۰ قران
۱۲۵۰ قران
کابل
۱۸۰۰ قران
۱۲۵۰ قران
بروکسل ـ پاریس ـ رم ـ برلن ـ لندن- مادرید ـ لیسبون – لاهه ـ اسکاندیناوی – وینه
۲۵۰۰ قران
۱۵۰۰ قران
واشنگتن ـ پکن ـ توکیو
۵۰۰۰ قران
۳۰۰۰ قران

تبصره ـ به مستخدمینی که خانواده همراه داشته باشند یک برابر علاوه تادیه میشود.

تبصره ۲ ـ به سفراء کبار و وزراء مختار و مامورین فوق‌العاده که در ردیف آنها محسوب میشوند علاوه بر میزان فوق نصف خرج سفر برای سایر مخارج اختصاصی آنها تادیه خواهد شد.

تبصره ۳ ـ مخارج مسافرت مامورین مقیم خارجه بین شهر‌های مختلف خارجه در ماموریت‌هائی که به آنها ارجاع میشود بتشخیص و تصدیق وزراء مختار پرداخته خواهد شد.


ماده ۴ ـ مسافرت از یک نقطه بنقطه دیگر در داخله مملکت به نسبت مسافت بین آن دو نقطه در داخله تادیه میشود مگر اینکه بملاحظه مقتضیات محلی وزارت خانه‌های مربوطه مصلحت بدانند که مستخدم مسافرت خود را از طریق خارجه طی نماید در این صورت بر طبق مواد فوق رفتار خواهد شد.


ماده ۵ ـ مخارج مسافرت مامورین دولتی به نسبت نزدیکترین طریق پرداخته خواهد شد.

تبصره ـ مسافت کلیه راهها مطابق احصائیه‌های رسمی محسوب شده و در نقاطی که هنوز احصائیه نشده است بر طبق معمول محل منظور خواهد شد.


ماده ۶ ـ در صورتی که مستخدمی در غیر از موطن اصلی خود منتظر خدمت شود به شرط عزیمت از محل ماموریت مخارج مسافرت خود را تا به وطن اصلی خود دریافت خواهد داشت.

تبصره ـ مقصود از موطن اصلی محل اقامت خانواده مستخدم بوده و بموجب ورقه هویت معلوم میشود.


ماده ۷ ـ مستخدمینی که برای محاکمه در غیر موطن اصلی خود معلق میشوند پس از رسیدگی و اثبات بی‌تقصیری یا تشخیص محکومیت هرگاه جزء منتظرین خدمت قرار داده شوند و بخواهند بوطن خود مراجعت نمایند خرج سفر خود را تا موطن اصلی دریافت خواهند کرد و نیز مستخدمینی که برای محاکمه بمرکز احضار میشوند حق دریافت خرج سفر خود را خواهند داشت.


ماده ۸ ـ در صورتی که مسافرت مستخدم از طرف وزارت خانه‌ بمقتضیاتی موقوف شود باید خرج مسافرت ماخوذه را مسترد دارد.


ماده ۹ ـ بمستخدمینی که برحسب تقاضای خودشان تبدیل ماموریت یا مرخصی داده میشود خرج سفر داده نخواهد شد مگر وقتی که پنج سال متوالی در یک محل مانده باشد و این حق برای مستخدمین غیر بومی که در نقاط بدآب و هوا ماموریت داشته‌اند پس از سه سال توقف حاصل است در موقع مرخصی خرج سفر از محل ماموریت تا موطن اصلی پرداخته میشود.

تبصره ـ مستخدمینی که پس از طی دوره ماموریت خود بشرح فوق پس از (سه یا پنج سال) خدمت به مرخصی میروند حق دریافت مخارج مسافرت خود را تا موطن اصلی ذهابا و ایابا خواهند داشت و در این صورت دوره ماموریتشان تجدید خواهد شد.


ماده ۱۰ ـ بمامورینی که شغل آنها مستلزم مسافرت دائمی است از قبیل تحصیل داران و امنای مالیه جزء و سوار و غیره مخارج مسافرت در حوزه ماموریت پرداخته نمیشود و وجوهی که بانها داده میشود بعنوان علیق خواهد بود ولی مفتشین وزارتی و مفتشین ایالتی مشمول این ماده نبوده و خرج سفر آن ها پرداخته خواهد شد.


ماده ۱۱ ـ برای پرداخت علیق حکم وزارتی لازم است و مبلغ مقطوع آن ماهی هشت تومان (۸۰ قران) خواهد بود.


ماده ۱۲ ـ بمستخدمین مشروحه ذیل خرج سفر پرداخته نمیشود:
الف ـ بمستخدمینی که بمرخصی میروند (مگر به شرط مذکور در ماده ۹) .
ب ـ بمستخدمینی که از خدمت دولت منفصل یا استعفا داده باشند.
ج ـ بمستخدمینی که وسائل حمل و نقل آنها از طرف دولت تهیه شده باشد.
د ـ بمستخدمین مذکور در ماده ۱۰
هـ ـ به اشخاصی که در موقع مرخصی از محلی بمحل دیگر مسافرت و در محل ثانی مشغول خدمت میشوند مگر مشمول ماده نهم باشند.
و ـ به مستخدمینی که بنا بر تقاضای خودشان به نقاط دیگر انتقال یابند مگر مشمول ماده (۹) باشند.


ماده ۱۳ ـ حقوق مستخدمین کنتراتی با اشل تطبیق و با هر رتبه مطابقه کرده از همان قرار با آنها رفتار خواهد شد.


ماده ۱۴ ـ مسافرت با طیاره مشروط به اجازه مخصوص وزارت خانه مربوطه و تادیه مخارج آن از مقررات این نظامنامه مستثنی است.


فصل دوم- فوق‌العاده

ماده ۱۵ ـ فوق‌العاده یومیه عبارت از وجوهی است که علاوه بر حقوق معموله اداری بطور موقت بمستخدمین داده میشود و پرداخت فوق‌العاده مزبور برای این است که مخارج مستخدمین فوق‌الذکر در مدت مامویت موقتی جبران گردد و میزان آن بترتیب ذیل مقرر است:

رتبه مستخدمین
فوق العاده یومیه
پائین‌تر از رتبه ۱ و مستخدمین سرپائی
۸ قران
۱
۱۰ قران
۲
۱۰ قران
۳
۱۴ قران
۴
۱۴ قران
۵
۱۸ قران
۶
۱۸ قران
۷
۲۰ قران
۸
۲۰ قران
۹
۲۰ قران

ماده ۱۶ ـ فوق‌العاده یومیه از تاریخ حرکت تا تاریخ معاودت پرداخته خواهد شد مگر اینکه به مامور مزبور ابلاغ شود که بمحل ماموریت موقتی خود بطور دائم انتقال یافته است در این صورت فوق‌العاده مذکور از تاریخ وصول حکم جدید بمامورین پرداخته نخواهد شد.


ماده ۱۷ ـ برای ماموریت هائی که مدت آن کمتر از شش ساعت و یا مسافت آن کمتر از ۳ فرسخ باشد نصف فوق‌العاده مزبور تادیه خواهد شد.


ماده ۱۸ ـ مستخدمینی که مدت ماموریتشان از۳ ماه تجاوز کند در ردیف مستخدمین منتقل محسوب و فوق‌العاده یومیه بآنها پرداخته نخواهد شد مگر اینکه وجود آنها برای ماموریت موقتی ضروریت پیدا کرده و ادامه فوق‌العاده یومیه بموجب حکم وزارتی تصویب شده باشد والا پس از انقضاء سه ماه پرداخت فوق‌العاده موقوف خواهد شد.


ماده ۱۹ ـ مستخدمین کنتراتی فوق‌العاده یومیه را مطابق حقوقی که با رتبه قانونی تطبیق بشود دریافت خواهند نمود.

تبصره ـ با کلیه شوفرها مطابق مستخدمین جزء رفتار خواهد شد.


ماده ۲۰ ـ مستخدمینی که بماموریت میروند موظفند ماموریت خود را در کمترین مدت ممکنه انجام و بمرکز اصلی فوراً مراجعت نمایند مامورینی که این نکته را رعایت ننموده یا مدت مسافرت خود را تعمدا امتداد دهند از خدمت معلق و مورد تعقیب و محاکمه واقع خواهند شد.


ماده ۲۱ ـ بمستخدمینی که وسایل حمل و نقل آنها از طرف دولت تهیه شده فوق‌العاده یومیه با شرائط مقرره در این نظامنامه پرداخته میشود.


ماده ۲۲ ـ مدتی که مستخدمین در طی طریقند نباید از مدتی که مرسوم و معمول بوسایط نقلیه است تجاوز نماید مگر تاخیر بواسطه واقعه غیرمترقبه بوده باشد.


ماده ۲۳ ـ فوق‌العاده یومیه مامورین که به مسافرت موقت به خارجه اعزام میشوند بشرح ذیل پرداخته خواهد شد.

رتبه
مبلغ
از رتبه یک الی ۳ و دون اشل و مستخدمین سرپائی
۳۰ قران
از رتبه ۴ الی ۶ و دون اشل و مستخدمین سرپائی
۴۰ قران
از رتبه ۷ الی ۹ و دون اشل و مستخدمین سرپائی
۵۰ قران

تبصره ـ مبلغ فوق برای مدتی که مستخدم در یک شهر خاجی توقف نماید پرداخته میشود و شامل نقاط بین راه که برای آن خرج سفر مقطوع پرداخته شده نخواهد بود ـ تاریخ ورود و خروج بمحل ماموریت بوسیله تصدیق سفارت خانه‌ها و قونسولگری ها مشخص خواهد بود.


ماده ۲۴ ـ برای جبران خساراتی که در موقع انتقال مستخدم از نقطه بنقطه دیگر در ماموریت های ثابت وارد میشود فوق‌العاده انتقال بشرح ذیل پرداخته خواهد شد.

رتبه
مبلغ
پائین‌تر از رتبه یک و رتبه ۱
۲۰۰ قران
پائین‌تر از رتبه یک و رتبه ۲
پائین‌تر از رتبه یک و رتبه ۳
۲۵۰ قران
پائین‌تر از رتبه یک و رتبه ۴
پائین‌تر از رتبه یک و رتبه ۵
پائین‌تر از رتبه یک و رتبه ۶
۳۵۰ قران
پائین‌تر از رتبه یک و رتبه ۷
پائین‌تر از رتبه یک و رتبه ۸
۴۵۰ قران
پائین‌تر از رتبه یک و رتبه ۹

تبصره ۱ ـ این ماده شامل مامورین خارجه نیز میشود.

تبصره ۲ ـ فوق‌العاده مزبور باستثنای ماموریت های موقتی در هر مورد که مسافرت مستخدم مستلزم تغییر مکان است و خرج سفر داده میشود پرداخته خواهد شد.


ماده ۲۵ ـ اشخاصی که کار و ماموریتشان طوری است که مرتبا بایستی از جهت امور ساختمان و تعمیرات یا ممیزی در منازل صحرائی یا اقامتکاه های موقتی بسر برند ممکن است مدد معاش بعنوان (فوق‌العاده مقطوع‌ صحرائی) معادل نصف فوق‌العاده یومیه رتبه خود دریافت دارند بدیهی است پرداخت این فوق‌العاده برای مدتی خواهد بود که اشخاص مربوطه بایستی از شهری که در آن اقامت دارند خارج بوده و همچنین از شهری که قاعدتا انتظار می‌رود در آن اقامت نمایند دور باشد پرداخت این فوق‌العاده باید در حکم ماموریت مستخدم ذکر شده باشد.

تبصره ـ این ماده مشمول مامورین مندرج در ماده۱۰ نخواهد بود.


مواد مخصوصیه

ماده ۲۶ ـ هیچگونه مخارج مسافرت یا فوق‌العاده انتقال داده نخواهد شد مگر مطابق مقررات این نظامنامه.


ماده ۲۷ ـ هیچیک از وزارت خانها و ادارات دولتی نمیتوانند مستخدمین را بماموریت اعزام دارند مگر اینکه اعتبار کافی برای پرداخت مخارج مسافرت و فوق‌العاده موجود باشد یا اینکه مامور کتبا متعهد شود که مخارج مسافرت یا فوق‌العاده مطالبه ننماید.


ماده ۲۸ ـ هیچگونه اصلاحی در این نظامنامه بدون تصویب هیئت دولت نمی‌توان نمود.


ماده ۲۹ ـ کلیه نظامنامه‌ها و دستوراتی که تا کنون راجع بخرج سفر و فوق‌العاده و اعاشه در وزارتخانه‌ها و ادارات معمول‌ به و مجری بوده و مخالف مقررات این نظامنامه باشد از تاریخ تصویب این نظامنامه ملغی خواهد بود.