ماده ۱ – از تاریخ اول فروردین ۱۳۴۴ مالیات ماهانه اتومبیل‌های سواری شخصی موضوع تبصره ۱۱ قانون بودجه سال ۱۳۳۵ و مقررات اصلاحی آن و همچنین مالیات کلیه وسائط نقلیه موتوری زمینی موضوع ماده ۱۳ قانون مالیات بر درآمد به استثنای اتوبوس و اتوکار و کامیون‌های گازوییلی لغو می‌گردد.
ماده ۲- [اصلاحی ۱۳۸۰/۱۱/۲۷]
عوارض شهرداریها از بابت فروش هر لیتر بنزین معادل ده درصد (۱۰%) بهای آن تعیین می‌گردد.
ماده ۳-
[به موجب تبصره ۶ قانون دریافت عوارض خروج از کشور، مصوب ۱۳۶۴/۴/۳۰ لغو شده است.]
[ماده ۳ – [اصلاحی ۱۳۵۶/۱۲/۲۵]
از تاریخ تقدیم این لایحه، از هر مسافری که با گذرنامه دولت شاهنشاهی ایران به خارج از کشور مسافرت می‌نماید برای هر بار خروج از کشور مبلغ بیست هزار ریال اخذ خواهد شد.
تبصره ۱ – [اصلاحی ۱۳۵۶/۱۲/۲۵]
از افراد خانواده که با یک گذرنامه مسافرت می‌کنند علاوه از مبلغ مذکور که از دارنده گذرنامه اخذ می‌شود برای هر فرد دیگر خانواده نیز مبلغ پنج هزار ریال اخذ خواهد شد.
تبصره ۲ – [اصلاحی ۱۳۵۶/۱۲/۲۵]
اطفال تا سن ۷ سالگی از پرداخت مبلغ مذکور در این قانون معاف خواهند بود.
تبصره ۳ – [اصلاحی ۱۳۵۶/۱۲/۲۵]
به زائرین عتبات عالیات تخفیفی به میزان هفتاد درصد مبالغ مذکور در این قانون داده می‌شود.
تبصره ۴ – [الحاقی ۱۳۵۶/۱۲/۲۵]
تعیین مسافرانی که مشمول این قانون نیستند طبق آیین‌نامه‌ای است که به وسیله وزارت امور اقتصادی و دارایی تنظیم و به تصویب کمیسیون امور اقتصادی و دارایی مجلس شورای ملی خواهد رسید. مصوبات هیأت وزیران در مورد معافیت از عوارض خروج از کشور تا تاریخ تصویب آیین‌نامه مذکور کماکان مجری خواهد بود.
تبصره ۵ – [الحاقی ۱۳۵۶/۱۲/۲۵]
صدور گذرنامه جداگانه توسط نمایندگیهای شاهنشاهی در خارج از کشور برای کسانی که با استفاده از تبصره یک این قانون با پرداخت پنج هزار ریال عوارض خروج به خارج از کشور مسافرت نموده‌اند موکول به پرداخت مابه‌التفاوت عوارض خروج از کشور تا مأخذ بیست هزار ریال مقرر در این قانون خواهد بود.
تبصره ۶ – [الحاقی ۱۳۵۶/۱۲/۲۵]
با اجرای این قانون تبصره ۶۵ قانون بودجه سال ۱۳۴۴ (۲۵۲۴ شاهنشاهی) کل کشور و تبصره ۲۸ قانون متمم بودجه سال ۱۳۴۶ (۲۵۲۶ شاهنشاهی) کل کشور لغو می‌شود.]
[ماده ۳ – از تاریخ اجراء این قانون از هر مسافری که با گذرنامه دولت شاهنشاهی ایران به خارج از کشور مسافرت می‌نماید برای هر بار خروج از کشور مبلغ ده هزار ریال اخذ خواهد شد.
تبصره ۱ – از افراد خانواده که با یک گذرنامه مسافرت می‌نمایند علاوه بر مبلغ مذکور که از دارنده گذرنامه اخذ می‌شود برای هر عضو دیگر خانواده مبلغ ۲۵۰۰ ریال اخذ خواهد شد.
[قانون اصلاح تبصره یک ماده ۳ قانون تأمین اعتبارات عمرانی و عمومی مصوب آذر ماه ۲۵۲۳]
تبصره ۲ – اطفال تا سن ۷ سالگی تمام از پرداخت مبلغ مذکور در این ماده و تبصره اول آن معاف خواهند بود.
تبصره ۳ – به زائرین عتبات عالیات و حجاج تخفیفی به میزان هفتاد درصد مبالغ مذکور در این ماده و تبصره‌های آن داده می‌شود.]
ماده ۴ – از تاریخی که از طرف دولت اعلام خواهد شد اخذ مالیات از مشروبات غیر الکلی که با وسائل ماشینی تهیه می‌شود بر اساس اندازه‌گیری حجم مایع از قرار هر لیتری ۱.۷۵ ریال وصول خواهد شد.
ماده ۵ – مالیات تهیه و فروش الکلهای صنعتی موضوع ردیف ۲۲۰۱ بخش دوم درآمدهای بودجه سال ۱۳۴۳ کل کشور از ۸۵۰۰۰۰۰۰۰ ریال به ۱۰۰۰۰۰۰۰۰۰ ریال افزایش داده می‌شود.
ماده ۶ – وجوه حاصل از اجراء مقررات مذکور در این قانون و افزایش بهاء مواد نفتی به استثناء عوارض شهرداریها به حساب درآمد عمومی کشور منظور و به ترتیب زیر بین درآمدهای عمومی و درآمد برنامه تقسیم می‌شود.
1 – در سال ۱۳۴۳ حداکثر ۶۵% برای درآمد برنامه.
2 – در سال ۱۳۴۴ حداکثر ۷۰% برای درآمد برنامه.
3 – در سال ۱۳۴۵ حداکثر ۷۵% برای درآمد برنامه.
4 – در سال ۱۳۴۶ حداکثر ۸۰% برای درآمد برنامه.
ماده ۷ – بند یک و دو تبصره ۴۲ قانون بودجه سال ۱۳۳۹ در مورد مسافرین ایرانی ملغی می‌گردد.
ماده ۸ – آیین‌نامه‌های اجرایی این قانون از طرف وزارت دارایی تنظیم و پس از تصویب هیأت وزیران قابل اجرا خواهد بود.
ماده ۹ – وزارت دارایی مأمور اجراء این قانون است.
قانون بالا مشتمل بر نه ماده و سه تبصره پس از اظهار ملاحظات مجلس سنا در تاریخ روز شنبه هفتم آذر ماه ۱۳۴۳ در جلسه روز یکشنبه هشتم آذر ماه یک هزار و سیصد و چهل و سه به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی – مهندس عبدالله ریاضی