ماده واحده – به استناد ماده ۱۴۹ قانون استخدام کشوری مواد و تبصره‌های زیر از قانون استخدام کشوری مصوب ۱۳۴۵.۳.۳۱ اصلاح یا نسخ می‌شود:
۱ – تبصره ماده ۳ نسخ می‌شود.
۲ – ماده ۱۱ به طریق زیر اصلاح می‌شود.
ماده ۱۱ – مأموریت عبارت است از:
الف – محول شدن وظیفه موقت به مستخدم غیر از وظیفه اصلی که در پست ثابت سازمانی خود دارد.
ب – اعزام مستخدم به طور موقت به وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی و مؤسسات مذکور در بند (ت) ماده ۲ و مؤسسات عام‌المنفعه مستقل مندرج در جداول بودجه کل کشور یا سازمانهای بین‌المللی که دولت شاهنشاهی ایران عضویت آنها را پذیرفته یا سازمانهایی که دولت شاهنشاهی ایران شرکت در آنها را مقتضی بداند.
پ – اعزام مستخدم برای طی دوره‌های آموزشی یا کارآموزی در داخل یا خارج کشور.
۳ – ماده ۱۲ و تبصره‌های آن به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۱۲ – حقوق و مزایای مستخدمین در مدت مأموریت منحصراً از طریق یک صندوق قابل پرداخت است.
تبصره – آیین‌نامه نحوه اجرای مواد ۱۱ و ۱۲ به وسیله سازمان امور اداری و استخدامی کشور تهیه می‌شود و به تصویب هیأت وزیران می‌رسد.
۴ – ماده ۱۹ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۱۹ – افرادی که در دوره آزمایشی لیاقت و کاردانی و علاقه به کار از خود نشان
بدهند در پایان دوره آزمایشی به موجب حکم وزارتخانه یا مؤسسه استخدام‌کننده و
تأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور از لحاظ تطبیق با مقررات استخدامی در
عداد مستخدمین رسمی منظور و از حقوق و مزایای قانونی آن برخوردار خواهند شد.
۵ – مدیر عامل سازمان برنامه و دبیر کل سازمان امور اداری و استخدامی کشور از بند (ب) تبصره ماده ۳۲ حذف و به بند (پ) اضافه می‌شود.
۶ – تبصره زیر به عنوان تبصره ۶ به ماده ۳۸ اضافه می‌شود.
تبصره ۶ – فوق‌العاده شغل مقامات دولتی مذکور در ماده ۳ از یک برابر حقوق آنان نباید تجاوز کند.
۷ – کلمه (مأموریت) از بند (پ) ماده ۳۹ حذف و به جای آن کلمه (روزانه) گذاشته می‌شود.
۸ – کلمه مأمور از بند (ب) ماده ۴۰ حذف و به جای آن کلمه (اعزام) گذاشته می‌شود.
۹ – کلمه “انتقال” از بند (پ) ماده ۴۰ حذف و به جای آن عبارت (نقل مکان) گذاشته می‌شود.
۱۰ – بند (ث) از ماده ۵۹ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ث – اخراج از خدمت وزارتخانه یا مؤسسه دولتی متبوع.
۱۱ – تبصره زیر به عنوان تبصره چهار به ماده ۵۹ اضافه می‌شود.
تبصره ۴ – هرگاه مستخدم رسمی متهم به ارتکاب عملی شود که عنوان یکی از بزه‌های مندرج در بند (د) ماده ۱۹ قانون مجازات عمومی و خطای اداری را تواماً دارا باشد دادگاه اداری مستخدم مذکور را پس از صدور کیفرخواست دادستان اداری از خدمت معلق و دادرسی اداری را تا صدور حکم نهایی یا قرار موقوفی تعقیب از مراجع کیفری متوقف می‌دارد. حکم دادگاه کیفری در این مورد از حیث تشخیص بزهکاری یا بی‌گناهی مستخدم برای دادگاه اداری لازم‌الاتباع است.
در موردی که تعقیب در مرجع کیفری به جهتی از جهات موقوف گردد و دادگاه اداری هم مستخدم را در این مورد به یکی‌از مجازاتهای مندرج در بندهای (ت) یا (ث) یا (ج) محکوم ننماید مدت تعلیق جزء سابقه خدمت مستخدم محسوب و حقوق ایام تعلیق به او پرداخت خواهد شد.
۱۲ – در ماده ۷۱ کلمه (مأموریت) حذف و به جای آن کلمه (روزانه) گذشته می‌شود.
۱۳ – تبصره ۱ ماده ۷۱ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
تبصره ۱ – در مورد مستخدمین رسمی که در مؤسسات موضوع بند (ب) ماده ۱۱ این قانون
به خدمت مشغولند هشت و نیم درصد مذکور در این ماده از جمع حقوق و مزایای ایشان به
استثنای فوق‌العاده‌های تضمین و اضافه کار و کسر صندوق و روزانه کم شده به صندوق
بازنشستگی کشوری تحویل می‌شود.
۱۴ – تبصره ۲ ماده ۷۸ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
تبصره ۲ – میزان حقوق بازنشستگی مستخدمین رسمی که در موقع بازنشسته شدن تفاوت
تطبیق حقوق دریافت می‌دارند عبارت است از یک سی‌ام مجموع متوسط حقوق پایه و تفاوت
تطبیق حقوق آنان (بدون احتساب مدد معاش همسر و فرزند) ضربدر سنوات خدمت مشروط بر
اینکه حقوق بازنشستگی از مجموع آخرین حقوق پایه و تفاوت تطبیق قبل از بازنشستگی تجاوز نکند.
۱۵ – تبصره ۳ ماده ۷۸ به شرح زیر اصلاح و تبصره ۴ به ماده مزبور اضافه می‌شود.
تبصره ۳ – میزان حقوق بازنشستگی مستخدمین رسمی که در دوران خدمت به مقامات دولتی
مذکور در ماده ۳ منصوب شده یا می‌شوند اعم از شاغل‌یا بازنشسته عبارت است از یک
سی‌ام آخرین حقوق مربوط طبق جدول حقوق این قانون ضربدر سنوات خدمت مشروط بر اینکه
از حقوق مقام مربوط‌تجاوز نکند. اگر متصدیان مقامات مزبور مشمول مقررات خاص
استخدامی باشند در این صورت مخیرند فقط از یکی از دو حقوق بازنشستگی استفاده‌کنند.
این درخواست در صورتی مورد قبول واقع خواهد شد که مستخدم رسمی متقاضی در مدت ده
سال تمام طبق ضرایب قانونی کسور بازنشستگی را به تناسب حقوق مورد درخواست خود
پرداخته باشد و یا تعهد پرداخت آن را طی پنج سال بنماید در صورتی که نسبت به قسمتی
از حقوق مورد‌تقاضا در مدت ده سال مورد نظر کسور بازنشستگی را پرداخت کرده و نسبت
به قسمتی از آن پرداخت نکرده باشد تعهد پرداخت کسور فقط نسبت به‌مابه‌التفاوت کافی است.
تبصره ۴ – مستخدمین رسمی که در دوران بازنشستگی به مقامات دولتی مذکور در ماده ۳
نائل شده‌اند مشروط بر آنکه تاریخ تصدی مقامات مزبور قبل‌از سی و یک خرداد ماه
هزار و سیصد و چهل و پنج باشد و همچنین وزرای مختاری که فرمان همایونی داشته و به
عنوان رییس مأموریت مستقل‌سیاسی اعزام و تا تاریخ مذکور بازنشسته شده‌اند مشمول
تبصره فوق خواهند بود. مبنای محاسبه حقوق بازنشستگی این قبیل وزرای مختار بر
اساس حقوق معاون وزیر خواهد بود.
۱۶ – ماده ۹۱ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۹۱ – اشتغال بازنشستگان در مؤسسات مذکور در بند ت ماده ۲ و مؤسسات دولتی که
مشمول این قانون نیستند و عضویت هیأت دولت عامل برنامه و همچنین تصدی یکی از
مقامات مذکور در ماده ۳ موجب قطع حقوق بازنشستگی آنان در مدت اشتغال یا تصدی مقام
مربوط خواهد شد.
۱۷ – ماده ۹۶ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۹۶ – توقیف حقوق بازنشستگی یا وظیفه در قبال مطالبات دولت یا محکومیت حقوقی
یا عناوین دیگر از این قبیل فقط تا میزان یک چهارم حقوق یا عناوین دیگر از این
قبیل فقط تا میزان یک چهارم حقوق بازنشستگی یا وظیفه جایز است.
۱۸ – تبصره ماده ۱۰۱ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
تبصره – وجوه صندوق بازنشستگی را فقط در بانکهای دولتی ایران می‌توان نگهداری کرد. تعیین بانک و شرایط نگهداری وجوه بازنشستگی و میزان بهره آن با تصویب شورای پول و اعتبار خواهد بود.
۱۹ – تبصره ذیل به عنوان تبصره ۶ به ماده ۱۰۶ اضافه می‌شود.
تبصره ۶ – حقوق اعضای شورا معادل با حقوق معاون وزیر تعیین می‌شود.
۲۰ – ماده ۱۱۵ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۱۱۵ – حذف و یا ایجاد پست سازمانی فقط به پیشنهاد وزارتخانه یا مؤسسه دولتی
مربوط و تأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور به عمل خواهد آمد مشروط بر اینکه
اعتبار لازم برای ایجاد پست سازمانی جدید موجود باشد.
۲۱ – ماده ۱۱۷ به شرح زیر اصلاح و تبصره ذیل به عنوان تبصره ۲ به آن اضافه می‌شود.
ماده ۱۱۷ – مستخدمین رسمی که به علت حذف پست سازمانی یا انحلال وزارتخانه یا
مؤسسه دولتی به حال آماده به خدمت در می‌آیند شش ماه اول‌تمام حقوق و پس از آن تا
پایان دوران آمادگی به خدمت نصف حقوق گروه و پایه مربوطه خود را دریافت خواهند
نمود. در سایر موارد آمادگی به‌خدمت مستخدم فقط از نصف حقوق گروه و پایه مربوطه استفاده خواهد کرد.
تبصره ۲ – مستخدم رسمی که به یکی از مقامات دولتی موضوع ماده ۳ منصوب شود اگر پس
از تصدی مقام مذکور متصدی پستی نشود آماده به‌خدمت محسوب شده و در شش ماه اول از
تمام حقوق مقام مورد تصدی پست دیگری نیز آماده به خدمت شد در هیچ مورد حقوق آماده
به خدمت وی‌از حقوق مذکور در این تبصره کمتر نخواهد بود.
۲۲ – بند (ث) و بند (د) از ماده ۱۲۴ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ث – حال مأموریت و آن وضع مستخدمی است که به طور موقت مأمور انجام وظیفه‌ای غیر از
وظیفه اصلی پست ثابت سازمانی خود گردیده یا از طرف وزارتخانه یا مؤسسه متبوع برای
طی دوره آموزشی یا کار آموزشی یا خدمت در یکی از مؤسسات موضوع بند ب ماده ۱۱ این
قانون اعزام شده باشد.
د – حال تعلیق و آن وضع مستخدمی است که طبق حکم مقامات صلاحیتدار به علت صدور
کیفر خواست از طرف مقامات قضایی یا به علت تصمیم‌دادگاه اداری در حدود تبصره چهار
ماده ۵۹ این قانون از ادامه خدمت ممنوع می‌شود.
۲۳ – گروه‌های پنج و هفت از ماده ۱۳۳ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
گروه پنج – دارندگان رتبه دبیری غیر لیسانسیه و همچنین مستخدمینی که علاوه بر
داشتن گواهینامه دوره کامل متوسطه یک دوره تخصصی گذرانده‌باشند و ارزش دوره مذکور
از طرف شورای عالی آموزش و پرورش یا شورای مرکزی دانشگاه‌ها عالی یا فوق دیپلم
شناخته شده باشد.
گروه هفت – مستخدمینی که دوره تحصیلات دانشگاهی را تمام کرده و دانشنامه دکترا یا فوق لیسانس داشته باشند.
۲۴ – تبصره ماده ۱۳۳ به شرح ذیل اصلاح می‌شود:
تبصره – مستخدمینی که پس از اجرای مفاد ماده ۳۰ به استناد شغل مورد تصدی در گروهی
قرار می‌گیرند که شرایط احراز شغل آن گروه را ندارند در آن‌گروه ابقاء می‌شوند و
در پایه‌ای از آن گروه قرار می‌گیرند که حقوق آن پایه با تقریب اضافی به حقوقی که
مستخدم در گروه موقت می‌گرفته است‌نزدیک‌تر باشد. اینگونه مستخدمین در گروه قطعی
شغل خود فقط تا پایه‌ای می‌توانند ترفیع یابند که حقوق آن پایه با تقریب اضافی به
حداکثر حقوق گروه موقت که مستخدم داشته است نزدیک‌تر باشد.
۲۵ – تبصره زیر به عنوان تبصره ۲ به ماده ۱۳۳ اضافه می‌شود.
تبصره ۲ – سنوات خدمت بلاانقطاع غیر رسمی مستخدمین رسمی از لحاظ بازنشستگی و
وظیفه با رعایت تبصره‌های ۲ و ۳ ماده ۸۵ این قانون جزء‌سابقه خدمت ایشان منظور و
در مورد مستخدمین رسمی مشمول این قانون در مرحله تطبیق برای تشخیص پایه نیز محسوب خواهد شد.
۲۶ – تبصره‌های ۲ و ۴ ماده ۱۳۷ به شرح زیر اصلاح می‌شود.
تبصره ۲ – الف – تا هنگامی که گروه و پایه قطعی مستخدمین غیر رسمی بر اساس ماده
30 معین نشده است مستخدمین غیر رسمی که متصدی پست‌ثابت سازمانی هستند به طور موقت
در یکی از گروه‌های هفت گانه مشروحه ذیل قرار خواهند گرفت و حکم موقت برای آنان
صادر خواهد شد و پایه‌آنان در گروه مربوط با احتساب کلیه سنوات خدمت بلاانقطاع
دولتی آنان به ازاء هر دو سال یک پایه تشخیص می‌گردد.
گروه ۱ – مستخدمین جزء و تلفنچی‌ها و رانندگان با هر قدر تحصیل مشروط بر اینکه مشاغل آنان جزء مشاغل کارگری شناخته نشود.
گروه ۲ – مستخدمینی که دارای تحصیلات مقدماتی قدیمه یا تحصیل رسمی تا پایان دوره اول متوسطه هستند.
گروه ۳ – مستخدمینی که استخدام آنان طبق قوانین خاص مربوط مستلزم داشتن گواهینامه دوره اول متوسطه و گذراندن یک دوره آموزشی بوده که ارزش تحصیلی آن معادل دیپلم کامل شناخته نشده باشد.
گروه ۴ – مستخدمینی که دارای گواهینامه دوره کامل متوسطه یا گواهینامه از
هنرستانها یا آموزشگاه‌های حرفه‌ای یا فنی باشند که معادل تحصیلات‌دوره کامل
متوسطه شناخته شده باشد.
گروه ۵ – مستخدمینی که دارای گواهینامه دوره کامل متوسطه هستند و یک دوره تخصصی
گذرانده‌اند که ارزش آن از طرف شورای عالی آموزش و‌پرورش یا شورای مرکزی
دانشگاه‌ها عالی یا فوق دیپلم شناخته شده باشد.
گروه ۶ – مستخدمینی که دارای دانشنامه لیسانس هستند یا ارزش تحصیلی آنها لیسانس شناخته شده باشد.
گروه ۷ – مستخدمینی که دوره تحصیلات دانشگاهی را تمام کرده و دانشنامه دکترا یا فوق لیسانس داشته باشند.
ب – در مرحله دوم گروه و پایه قطعی مستخدمین مزبور مانند سایر مستخدمین رسمی تعیین و با آنان به همان طریق رفتار خواهد شد.
تبصره ۴ – حقوق گروه و پایه‌ای که به ترتیب فوق به مستخدم غیر رسمی تعلق می‌گیرد
اگر از مجموع حقوق ثابت و مزایای مستمری که مستخدم به‌اقتضای پست مورد تصدی دریافت
می‌دارد که جزء فوق‌العاده‌ها و هزینه‌های مذکور در این قانون منظور نشده کمتر
باشد مابه‌التفاوت به عنوان مزایای‌شغل به طور موقت تا زمان اجرای ماده ۳۸ به وی
پرداخت می‌شود ولی اگر مجموع حقوق و مزایای مستمر مستخدم از حداقل حقوق گروه موقت
وی‌کمتر باشد مستخدم حقوق پایه یک گروه مربوط پرداخت خواهد شد و در غیر این دو
صورت به مستخدم پایه‌ای داده می‌شود که حقوقش برابر یا با تقریب اضافی نزدیکترین
مبلغ به مجموع حقوق ثابت و مزایای مستمر وی باشد.
۲۷ – تبصره ۷ ماده ۱۳۷ به عنوان تبصره ۵ به ماده ۱۳۶ منتقل می‌گردد و به جای آن تبصره زیر گذاشته می‌شود.
تبصره ۷ – ترفیعات مستخدمین غیر رسمی پس از تبدیل وضع فقط تا مدت چهار سال بابت
مزایای شغل آنان محسوب خواهد شد ولی پس از انقضاء این مدت ترفیعات خود را بر اساس
این قانون دریافت خواهند داشت.
۲۸ – تبصره زیر به عنوان تبصره ۱۰ به ماده ۱۳۷ اضافه می‌شود.
تبصره ۱۰ – ملاک تعیین گروه موقت مستخدمین رسمی و غیر رسمی موضوع دو ماده ۱۳۳ و
137 بالاترین مدرک تحصیلی است که در تاریخ تصویب این قانون اصلاحی داشته باشند.
۲۹ – ماده ۱۳۹ و تبصره آن به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۱۳۹ – وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی مشمول این قانون با آن عده از مستخدمین
غیر رسمی که در تاریخ تصویب قانون در خدمت دارند و بر‌اساس این قانون تبدیل وضع
نمی‌یابند صرفاً از نظر پرداخت حقوق مانند مستخدم آماده به خدمت رفتار خواهند کرد و
هر موقع به پست سازمانی گمارده شوند طبق مقررات این قانون به مستخدم رسمی تبدیل وضع می‌یابند.
تبصره – دولت می‌تواند سوابق خدمت آن عده از مستخدمین غیر رسمی را که تبدیل وضع
نمی‌یابند به تقاضای آنان با پرداخت یک ماه آخرین حقوق‌در ازاء هر سال خدمت به
اضافه حقوق ایام مرخصی استحقاقی استفاده نشده آنان باز خرید نماید.
۳۰ – تبصره ۱ ماده ۱۴۰ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
تبصره ۱ – مستخدمین غیر رسمی که در یکی از مقامات مذکور در ماده ۳ خدمت کنند در
مرحله اول بر اساس مدرک تحصیلی طبق بند الف تبصره ۲ ماده ۱۳۷ و در صورتی که در
مؤسسات دولتی غیر مشمول این قانون متصدی شغلی بوده‌اند با توجه به مدرک تحصیلی که
در دست دارند با رعایت ماده ۱۳۳ تبدیل وضع می‌یابند.
۳۱ – ماده ۱۴۱ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۱۴۱ – تا زمانی که ماده ۳۰ اجراء نشده است استخدام رسمی برای تصدی پستهای
ثابت سازمانی طبق مقررات این قانون به عمل خواهد آمد و‌گروه موقت مستخدمین جدید با
رعایت حداقل مدارک تحصیلی لازم برای احراز شغل مورد نظر به شرح زیر تعیین و حقوق
آنان بر اساس جدول مندرج در این قانون پرداخت خواهد شد و پس از اجرای مفاد ماده ۳۰
با آنان مانند سایر مستخدمین رسمی رفتار می‌شود.
گروه ۱ – متصدیان مشاغلی که حداقل شرط تحصیلی لازم برای احراز آنها داشتن
گواهینامه ششم ابتدایی است.
گروه ۲ – متصدیان مشاغلی که حداقل شرط تحصیلی لازم برای احراز آنها داشتن
گواهینامه سوم متوسطه است.
گروه ۳ – متصدیان مشاغلی است که حداقل شرط تحصیلی لازم برای احراز آنها طبق
قوانین خاص مربوط داشتن گواهینامه دوره اول متوسطه و‌گذراندن یک دوره آموزشی بوده
که ارزش تحصیلی آن معادل دیپلم کامل شناخته نشده باشد.
گروه ۴ – متصدیان مشاغلی که حداقل شرط تحصیلی لازم برای احراز آنها داشتن دیپلم
دوره کامل متوسطه یا گواهینامه از هنرستانها یا آموزشگاه‌های‌حرفه‌ای یا فنی باشد
که معادل تحصیلات دوره کامل متوسطه شناخته شده باشد.
گروه ۵ – متصدیان مشاغلی که حداقل شرط تحصیلی لازم برای احراز آنها داشتن
گواهینامه دوره کامل متوسط و گذراندن یک دوره تخصصی است که‌ارزش آن از طرف شورای
عالی آموزش و پرورش یا شورای مرکزی دانشگاه‌ها عالی یا فوق دیپلم شناخته شده باشد.
گروه ۶ – متصدیان مشاغلی که حداقل شرط تحصیلی لازم برای احراز آنها داشتن
دانشنامه لیسانس باشد.
گروه ۷ – متصدیان مشاغلی که حداقل شرط تحصیلی لازم برای احراز آنها داشتن دانشنامه دکترا یا فوق لیسانس باشد.
۳۲ – ماده ۱۴۳ و تبصره آن به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۱۴۳ – مستخدمین رسمی مشمول این قانون که در زمان اجرای مرحله موقت تطبیق
موضوع ماده ۱۳۳ این قانون به عنوان مأمور در خدمت یکی‌از مؤسسات موضوع بند ب ماده
11 هستند تا وقتی که از طرف وزارتخانه و مؤسسه دولتی مربوط خود احضار و دعوت به
کار نشده و یا از طرف‌مؤسسه‌ای که در آن مشغول خدمت هستند عدم احتیاج به وجود آنان
اعلام نشده است به خدمت خود در آن مؤسسات ادامه خواهند داد و تا زمانی که‌خدمت
ایشان در آن مؤسسات ادامه دارد اشتغال آنان در مؤسسات مذکور در حکم خدمت رسمی تلقی
شده و جزء سابقه خدمت رسمی آنان محسوب‌خواهد شد. در صورت اعلام عدم احتیاج به وجود
این قبیل مأمورین و نبودن پست ثابت سازمانی در وزارتخانه یا مؤسسه دولتی متبوع
مستخدم به‌حال آماده به خدمت در خواهد آمد.
تبصره – تعیین گروه قطعی مستخدمین موضوع این ماده موکول به اشتغال آنان در یکی از
وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی مشمول این قانون است.
۳۳ – ماده ۱۴۴ به شرح زیر اصلاح می‌شود:
ماده ۱۴۴ – مستخدمین رسمی مشمول این قانون که قبل از سی و یکم خرداد ماه هزار و
سیصد و چهل و پنج در یکی از مؤسسات دولتی مستثنی شده یا مؤسسات مذکور در بند ت
ماده ۲ این قانون به صورت رسمی استخدام شده و یا به آن مؤسسات منتقل شده‌اند
کماکان به خدمت در آن مؤسسات‌ادامه خواهند داد مدت خدمت این گونه مستخدمین جزء
سابقه خدمت رسمی آنان محسوب خواهد شد. گروه و پایه این مستخدمین فقط در مرحله موقت
موضوع ماده ۱۳۳ تعیین می‌شود تعیین گروه قطعی آنان موکول به اشتغال در یکی از
وزارتخانه‌ها یا مؤسسات دولتی مشمول قانون خواهد بود.
اصلاحیه فوق مشتمل بر یک ماده که شامل ۳۳ بند می‌باشد و به استناد ماده ۱۴۹ لایحه قانونی استخدام کشوری در تاریخ روز پنجشنبه پانزدهم تیر ماه ۱۳۴۶ به تصویب کمیسیون شماره ۳ مجلس سنا رسیده بود در جلسه روز پنجشنبه بیست و دوم تیر ماه یک هزار و سیصد و چهل و شش شمسی مورد تصویب کمیسیون امور استخدام و سازمانهای اداری مجلس شورای ملی قرار گرفت.
رییس مجلس شورای ملی – مهندس عبدالله ریاضی