ماده واحده – ماده ۱۰ قانون تشکیل نیروی پایداری مصوب دی ماه ۱۳۴۷ به شرح زیر اصلاح می‌گردد:
ماده ۱۰ – هر گاه اعضای نیروی پایداری در مدت خدمت در نیروی مزبور ضمن عملیات بر اثر حوادث یا سوانح ناشی از انجام مأموریت محوله بیمار، معلول یا فوت یا شهید شوند با آنان یا وراث قانونی آنان به شرح زیر رفتار خواهد شد:
الف – هر گاه جزء افسران یا درجه‌داران یا افراد شاغل یا همردیفان آنان باشند طبق قوانین و مقررات استخدامی نیروهای مسلح شاهنشاهی.
ب – در صورتی که جزء افسران، درجه‌داران و افراد بازنشسته یا همردیفان آنان باشند طبق مقررات قانون راجع به بیمه افراد کادر ثابت ارتش و ژاندارمری در مقابل حوادث که به مناسبت انجام وظیفه رخ می‌دهد و آیین‌نامه مربوط و مقررات مواد ۸۵ و ۸۶ قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی.
ج – در صورتی که کارمند یکی از وزارتخانه‌ها یا مؤسسات دولتی یا مؤسسات وابسته به دولت یا بخش خصوصی باشند که دارای مقررات خاص بیمه‌و بازنشستگی هستند طبق مقررات استخدامی و بیمه مربوط به مستخدمین شاغلی که به سبب انجام وظیفه معلول یا فوت شده یا بشوند.
د – هر گاه مشمول مقررات قانون کار و قانون بیمه‌های اجتماعی باشند طبق مقررات مربوط به بیمه‌شدگانی که به سبب حوادث ناشی از کار بیمار، معلول یا فوت شده یا بشوند.
تبصره ۱ – اشخاص موضوع بندهای (ج) و (د) این ماده در صورتی که ضمن عملیات شهید شوند از لحاظ میزان مستمری و حق بیمه مانند افسران و کارمندان تابع قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی با آنان رفتار می‌شود و مابه‌التفاوتی که علاوه بر مبالغ پیش‌بینی شده در قوانین استخدام و بیمه مربوط به آنان تعلق می‌گیرد حسب مورد از بودجه وزارت جنگ یا ژاندارمری یا شهربانی کل کشور پرداخت خواهد شد.
تبصره ۲ – با اشخاصی که مشمول هیچ یک از بندهای الف، ب، ج و د این ماه نباشند طبق آیین‌نامه قانون بیمه افسران و کارمندان نیروهای مسلح شاهنشاهی رفتار می‌شود.
در صورتی که اشخاص بالا مشمول ماده ۴ این قانون باشند با توجه به درجات مقرر و در صورتی که قبلاً خدمت زیر پرچم خود را انجام نداده باشند با توجه به مدارج تحصیلی هر یک و در نظر گرفتن قوانین و مقررات مربوط به خدمت وظیفه با آنان مانند افسر، درجه‌دار یا سرباز وظیفه رفتار و کلیه حق بیمه آنان حسب مورد از محل بودجه وزارت جنگ یا ژاندارمری یا شهربانی کل کشور تأمین و پرداخت خواهد شد.
تبصره ۳ – به اشخاص مندرج در تبصره ۲ که بر اثر رشادت و شرکت در عملیات و یا تمرینات صحرایی حین انجام وظیفه معلول یا شهید یا فوت شده‌یا بشوند با توجه به موقعیت اجتماعی و میزان درآمدی که داشته‌اند و ابراز رشادتی که نموده‌اند به پیشنهاد فرمانده نیرو و یا فرمانده یا رییس سازمان مربوط و تصویب اعلیحضرت همایون شاهنشاه بزرگ ارتشتاران حسب مورد به خود یا به وراث قانونی آنان ماهانه حقوقی که کمتر از حقوق و مزایای گروهبان یکم نخواهد بود حسب مورد از بودجه وزارت جنگ یا ژاندارمری یا شهربانی کل کشور مستمراً پرداخت خواهد شد.
تبصره ۴ – هر یک از داوطلبان عضویت در نیروی پایداری که ضمن عملیات آموزشی یا به سبب آن معلول یا فوت شده یا بشوند و مشمول هیچیک از مقررات استخدامی و بیمه مندرج در این قانون نباشد حسب مورد به خود یا وراث قانونی او با رعایت مفاد تبصره ۳ حداکثر مبلغی معادل حقوق و مزایای سرباز داوطلب حسب مورد از بودجه وزارت جنگ یا ژاندارمری یا شهربانی کل کشور مستمراً پرداخت خواهد شد.
تبصره ۵ – پس از فوت معلولین مذکور در تبصره‌های ۳ و ۴ دو سوم حقوق و مزایای دریافتی آنان به عنوان مستمری به وراث قانونی آنان پرداخت خواهد شد.
تبصره ۶ – کسانی که به نحوی از انحاء در عملیات رزمی با نیروهای مسلح شاهنشاهی همکاری نموده و در ضمن عملیات یا به سبب آن بیمار یا معلول یا مجروح یا کشته می‌شوند در صورتی که عضویت نیروی پایداری را نداشته باشند در حکم اعضای نیروی پایداری محسوب و حسب مورد مشمول یکی از مقررات این ماده خواهند بود.
تبصره ۷ – هر گاه مشمولین بندهای ج و دو تبصره‌های ۲ و ۶ این ماده ضمن عملیات رزمی در نیروی پایداری یا به سبب همکاری با نیروهای مسلح شاهنشاهی اسیر یا مفقودالاثر شوند تا زمانی که در اسارت هستند یا وضع آنان معلوم نشده است با عائله تحت تکفل آنان برابر مقررات تبصره ۳ این ماده رفتار خواهد شد.
تبصره ۸ – کسانی که از اول سال ۱۳۲۰ خورشیدی تا تاریخ تصویب این قانون به سبب همکاری با نیروهای مسلح شاهنشاهی معلول یا کشته شده‌اند حسب مورد خود یا وراث قانونی آنان از تاریخ تصویب این اصلاحیه از مقررات این ماده استفاده خواهند کرد.
تبصره ۹ – منظور از وراث قانونی مصرح در این قانون وراثی هستند که طبق قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی حق دریافت مستمری را دارند.
تبصره ۱۰ – تحقیق و تشخیص و اظهار نظر درباره اینکه شهادت یا فوت یا معلولیت یا جرح، بیماری، اسارت و مفقودالاثر شدن اشخاص موضوع این ماده به سبب انجام وظیفه یا بر اثر همکاری با نیروهای مسلح شاهنشاهی بوده است یا نه به عهده کمیسیونهای بدوی و عالی خواهد بود که عده اعضای آن و همچنین نحوه تطبیق وضع مشمولین این ماده با درجات نظامی در آیین‌نامه اجرایی این قانون تعیین خواهد شد.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده پس از تصویب مجلس سنا در تاریخ روز دوشنبه ۱۳۵۲.۲.۳ در جلسه روز سه‌شنبه هجدهم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و پنجاه و دو شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی