‌قانون تشکیل نیروی پایداری

تاریخ انتشار: ۱۳۴۷/۱۱/۲۳

مصوب ۱۳۴۷/۱۰/۳۰

[‌قانون انتقال نیروی پایداری به ژاندارمری کل کشور]


‌ماده 1 – به منظور آماده نمودن افراد کشور برای شرکت در یک روش دفاع خانه و دهکده و همکاری مؤثر آنان با نیروهای مسلح شاهنشاهی در دفاع‌ از سرزمین کشور شاهنشاهی ایران علیه هر نوع تجاوز و خرابکاری نیروی پایداری وسیله وزارت جنگ تشکیل می‌گردد.


‌ماده 2 – [اصلاحی ۱۳۵۷/۸/۲]
کلیه اتباع دولت شاهنشاهی ایران که سن آنان حداقل 15 سال تمام بوده و دارای شرایط لازم برای خدمت در نیروی پایداری باشند می‌توانند به‌ عضویت نیروی مزبور درآیند. شرایط لازم برای خدمت و قبول عضویت در آیین‌نامه اجرایی این قانون تعیین می‌شود.


‌ماده 3 – افراد زیر عضو نیروی پایداری محسوب می‌گردند:
‌الف – افرادی که آموزش مقدماتی مقرر را به پایان رسانده و مراسم تحلیف را انجام
داده و برگ عضویت دریافت کرده باشند.
ب – کلیه کادر اداری و آموزشی نیروی پایداری.


‌ماده 4 – مدت آموزش آن عده از اعضای نیروی پایداری که خدمت زیر پرچم را انجام داده‌اند بر حسب مورد جزو تعلیمات مراحل احتیاط یا ذخیره‌ آنان محسوب و در صورت موفقیت در آزمایش‌های مربوط مشمول مقررات مواد 48 و 49 قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی خواهند بود.


‌ماده 5 – افرادی که خدمت زیر پرچم را انجام داده‌اند تا زمانی که در عضویت نیروی پایداری باقی هستند از احضار تعلیماتی در مراحل احتیاط و‌ ذخیره معاف بوده و در هنگام بسیج نیرو جزو نیروی پایداری بسیج خواهند شد.


‌ماده 6 – مدت آموزش آن عده از داوطلبان عضویت نیروی پایداری که در یکی از وزارتخانه‌ها، مؤسسات دولتی، مؤسسات وابسته به دولت،‌ بخش‌های خصوصی مشغول انجام وظیفه می‌باشند جزو مدت خدمت آنان در همان سازمان محسوب و سازمان‌های مزبور مکلف به پرداخت کلیه‌ حقوق و مزایای آنان در مدت آموزش تمرین‌ها و عملیات می‌باشند.
‌تبصره – حداکثر تعداد داوطلبان وزارتخانه‌ها، مؤسسات دولتی، مؤسسات وابسته به دولت و بخش‌های خصوصی که برای آموزش و تمرینات‌ لازم در هر نوبت احضار می‌شوند از پنج درصد عده کل کارکنان واجد شرایط وزارتخانه یا مؤسسه یا بخش خصوصی مربوط نباید تجاوز نماید.


ماده 7 – اعتبار لازم برای تأمین کلیه هزینه‌های نیروی پایداری همه‌ساله در بودجه وزارت جنگ پیش‌بینی خواهد شد.


ماده 8 – کادر اداری و آموزشی نیروی پایداری را می‌توان از اشخاص زیر تشکیل داد:
‌الف – افسران بازنشسته ارتش شاهنشاهی و ژاندارمری کل کشور.

ب – [اصلاحی ۱۳۵۷/۸/۲]
درجه‌داران بازنشسته ارتش شاهنشاهی و ژاندارمری کشور شاهنشاهی و هم ردیفان آنان.

ج – [اصلاحی ۱۳۵۷/۸/۲]
افسران و درجه‌داران شاغل ارتش شاهنشاهی و ژاندارمری کشور شاهنشاهی.

‌تبصره – عده‌ای از اعضای داوطلب نیروی پایداری طبق مقررات آیین‌نامه خاص به منظور تشکیل گروه‌های رهبری استخدام می‌شوند.


‌ماده 9 – به هر یک از اعضاء نیروی پایداری که از وزارتخانه‌ها، مؤسسات دولتی، مؤسسات وابسته به دولت و یا بخش‌های خصوصی حقوق یا‌ دستمزد دریافت نمی‌کنند در مدت آموزش و عملیات و هم چنین به افسران و درجه‌داران بازنشسته هنگام اشتغال در نیروی پایداری ماهانه مبلغی به‌ عنوان حق‌الزحمه پرداخت خواهد شد.
‌میزان حق‌الزحمه موضوع این ماده در آیین‌نامه اجرایی این قانون تعیین می‌شود.

‌تبصره 1 – [الحاقی ۱۳۵۷/۸/۲]
اعضای نیروی پایداری موضوع این ماده و داوطلبان عضویت نیروی پایداری موضوع ماده 6 در مدت آموزش و تمرینات و عملیات از جیره‌ روزانه و وسایل حمل و نقل و زیست نیز استفاده خواهند نمود.

‌تبصره 2 – [الحاقی ۱۳۵۷/۸/۲]
به افسران و درجه‌داران و همردیفان بازنشسته که در نیروی پایداری خدمت می‌کنند فوق‌العاده بدی آب و هوا و فوق‌العاده محرومیت از‌ تسهیلات زندگی و فوق‌العاده محل خدمت به مأخذ مقرر برای افسران و درجه‌داران و همردیفان شاغل و به نسبت حق‌الزحمه دریافتی آنان پرداخت‌ می‌شود.
‌هزینه سفر و فوق‌العاده انتقال و فوق‌العاده مأموریت آنان نیز به میزان پرداختی به پرسنل همدرجه شاغل در نیروهای مسلح شاهنشاهی قابل پرداخت‌ می‌باشد.


‌ماده 10- [اصلاحی ۱۳۵۲/۲/۱۸]
هر گاه اعضای نیروی پایداری در مدت خدمت در نیروی مزبور ضمن عملیات بر اثر حوادث یا سوانح ناشی از انجام مأموریت محوله بیمار،‌ معلول یا فوت یا شهید شوند با آنان یا وراث قانونی آنان به شرح زیر رفتار خواهد شد:

‌الف – هر گاه جزء افسران یا درجه‌داران یا افراد شاغل یا همردیفان آنان باشند طبق قوانین و مقررات استخدامی نیروهای مسلح شاهنشاهی.

ب – در صورتی که جزء افسران، درجه‌داران و افراد بازنشسته یا همردیفان آنان باشند طبق مقررات قانون راجع به بیمه افراد کادر ثابت ارتش و‌ ژاندارمری در مقابل حوادث که به مناسبت انجام وظیفه رخ می‌دهد و آیین‌نامه مربوط و مقررات مواد 85 و 86 قانون استخدام نیروهای مسلح‌ شاهنشاهی.

ج – در صورتی که کارمند یکی از وزارتخانه‌ها یا مؤسسات دولتی یا مؤسسات وابسته به دولت یا بخش خصوصی باشند که دارای مقررات خاص بیمه‌ و بازنشستگی هستند طبق مقررات استخدامی و بیمه مربوط به مستخدمین شاغلی که به سبب انجام وظیفه معلول یا فوت شده یا بشوند.

‌د – هر گاه مشمول مقررات قانون کار و قانون بیمه‌های اجتماعی باشند طبق مقررات مربوط به بیمه‌شدگانی که به سبب حوادث ناشی از کار بیمار، معلول یا فوت شده یا بشوند.

‌تبصره 1 – اشخاص موضوع بندهای (ج) و (‌د) این ماده در صورتی که ضمن عملیات شهید شوند از لحاظ میزان مستمری و حق بیمه مانند افسران و‌ کارمندان تابع قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی با آنان رفتار می‌شود و مابه‌التفاوتی که علاوه بر مبالغ پیش‌بینی شده در قوانین استخدام و بیمه‌ مربوط به آنان تعلق می‌گیرد حسب مورد از بودجه وزارت جنگ یا ژاندارمری یا شهربانی کل کشور پرداخت خواهد شد.

تبصره 2 – با اشخاصی که مشمول هیچ یک از بندهای الف، ب، ج و د این ماه نباشند طبق آیین‌نامه قانون بیمه افسران و کارمندان نیروهای مسلح‌ شاهنشاهی رفتار می‌شود.
‌در صورتی که اشخاص بالا مشمول ماده 4 این قانون باشند با توجه به درجات مقرر و در صورتی که قبلاً خدمت زیر پرچم خود را انجام نداده باشند با‌ توجه به مدارج تحصیلی هر یک و در نظر گرفتن قوانین و مقررات مربوط به خدمت وظیفه با آنان مانند افسر، درجه‌دار یا سرباز وظیفه رفتار و کلیه حق‌ بیمه آنان حسب مورد از محل بودجه وزارت جنگ یا ژاندارمری یا شهربانی کل کشور تأمین و پرداخت خواهد شد.

‌تبصره 3 – به اشخاص مندرج در تبصره 2 که بر اثر رشادت و شرکت در عملیات و یا تمرینات صحرایی حین انجام وظیفه معلول یا شهید یا فوت شده‌ یا بشوند با توجه به موقعیت اجتماعی و میزان درآمدی که داشته‌اند و ابراز رشادتی که نموده‌اند به پیشنهاد فرمانده نیرو و یا فرمانده یا رییس سازمان‌ مربوط و تصویب اعلیحضرت همایون شاهنشاه بزرگ ارتشتاران حسب مورد به خود یا به وراث قانونی آنان ماهانه حقوقی که کمتر از حقوق و مزایای‌ گروهبان یکم نخواهد بود حسب مورد از بودجه وزارت جنگ یا ژاندارمری یا شهربانی کل کشور مستمراً پرداخت خواهد شد.

‌تبصره 4 – هر یک از داوطلبان عضویت در نیروی پایداری که ضمن عملیات آموزشی یا به سبب آن معلول یا فوت شده یا بشوند و مشمول هیچیک از‌ مقررات استخدامی و بیمه مندرج در این قانون نباشد حسب مورد به خود یا وراث قانونی او با رعایت مفاد تبصره 3 حداکثر مبلغی معادل حقوق و‌ مزایای سرباز داوطلب حسب مورد از بودجه وزارت جنگ یا ژاندارمری یا شهربانی کل کشور مستمراً پرداخت خواهد شد.

‌تبصره 5 – پس از فوت معلولین مذکور در تبصره‌های 3 و 4 دو سوم حقوق و مزایای دریافتی آنان به عنوان مستمری به وراث قانونی آنان پرداخت‌ خواهد شد.

‌تبصره 6 – کسانی که به نحوی از انحاء در عملیات رزمی با نیروهای مسلح شاهنشاهی همکاری نموده و در ضمن عملیات یا به سبب آن بیمار یا معلول‌ یا مجروح یا کشته می‌شوند در صورتی که عضویت نیروی پایداری را نداشته باشند در حکم اعضای نیروی پایداری محسوب و حسب مورد مشمول‌ یکی از مقررات این ماده خواهند بود.

‌تبصره 7 – هر گاه مشمولین بندهای ج و دو تبصره‌های 2 و 6 این ماده ضمن عملیات رزمی در نیروی پایداری یا به سبب همکاری با نیروهای مسلح‌ شاهنشاهی اسیر یا مفقودالاثر شوند تا زمانی که در اسارت هستند یا وضع آنان معلوم نشده است با عائله تحت تکفل آنان برابر مقررات تبصره 3 این‌ ماده رفتار خواهد شد.

‌تبصره 8 – کسانی که از اول سال 1320 خورشیدی تا تاریخ تصویب این قانون به سبب همکاری با نیروهای مسلح شاهنشاهی معلول یا کشته شده‌اند‌ حسب مورد خود یا وراث قانونی آنان از تاریخ تصویب این اصلاحیه از مقررات این ماده استفاده خواهند کرد.

‌تبصره 9 – منظور از وراث قانونی مصرح در این قانون وراثی هستند که طبق قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی حق دریافت مستمری را دارند.‌

تبصره 10 – تحقیق و تشخیص و اظهار نظر درباره اینکه شهادت یا فوت یا معلولیت یا جرح، بیماری، اسارت و مفقودالاثر شدن اشخاص موضوع این‌ ماده به سبب انجام وظیفه یا بر اثر همکاری با نیروهای مسلح شاهنشاهی بوده است یا نه به عهده کمیسیونهای بدوی و عالی خواهد بود که عده اعضای‌ آن و همچنین نحوه تطبیق وضع مشمولین این ماده با درجات نظامی در آیین‌نامه اجرایی این قانون تعیین خواهد شد.


[‌ماده 10 – هرگاه اعضای نیروی پایداری در مدت خدمت در نیروی مزبور ضمن عملیات یا بر اثر حوادث یا سوانح ناشی از انجام وظیفه بیمار یا‌ معلول یا فوت یا شهید شوند با آنان یا وراث قانونی آنان به شرح زیر رفتار خواهد شد:
‌الف – هرگاه افسر یا درجه‌دار شاغل باشند طبق قوانین و مقررات استخدامی نیروهای مسلح شاهنشاهی.
ب – در صورتی که کارمند یکی از وزارتخانه‌ها یا مؤسسات دولتی یا مؤسسات وابسته به دولت یا بخش‌های خصوصی باشند طبق مقررات‌ استخدامی و بیمه مربوط به مستخدمینی که به سبب انجام وظیفه معلول یا فوت می‌شوند.
ج – در صورتی که افسر یا درجه‌دار بازنشسته باشند طبق مقررات قانون راجع به بیمه افراد کادر ثابت ارتش و ژاندارمری در مقابل حوادث که به‌مناسبت انجام وظیفه رخ می‌دهد و آیین‌نامه مربوط و مقررات مواد 85 و 86 قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی.
‌د – چنانچه مشمول مقررات بیمه‌های اجتماعی باشند طبق مقررات مربوط به بیمه‌شدگانی که به سبب حوادث ناشی از کار معلول یا فوت‌ می‌شوند.
ه – در صورتی که مشمول مقررات بیمه‌های اجتماعی نباشند طبق مقررات قانون راجع به بیمه افراد کادر ثابت ارتش و ژاندارمری در مقابل حوادث‌که به مناسبت انجام وظیفه رخ می‌دهد و آیین‌نامه مربوط.

‌تبصره 1 – اشخاص موضوع بندهای (ب) و (‌د) این ماده در صورتی که ضمن عملیات شهید شوند از لحاظ میزان مستمری و حق بیمه مانند‌افسران و کارمندان تابع قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی با آنان رفتار می‌شود و مابه‌التفاوتی که علاوه بر مبالغ پیش‌بینی شده در قوانین‌استخدامی و بیمه مربوط به آنان تعلق می‌گیرد از بودجه وزارت جنگ پرداخت خواهد شد.

‌تبصره 2 – با اشخاص موضوع بند (ه) این ماده در صورتی که مشمول مقررات ماده 4 این قانون باشند طبق آیین‌نامه قانون بیمه افسران و کارمندان‌ نیروهای مسلح شاهنشاهی و ژاندارمری کل کشور رفتار می‌شود و در صورتی که قبلاً خدمت زیر پرچم خود را انجام نداده باشند با توجه به مدارج‌ تحصیلی هر یک و در نظر گرفتن قوانین و مقررات مربوط به خدمت وظیفه عمومی مانند افسر یا درجه‌دار یا سرباز وظیفه رفتار و کلیه حق بیمه آنان از‌محل بودجه وزارت جنگ تأمین و پرداخت خواهد شد.]


ماده 11 – کادر نیروی پایداری در تمام مدت خدمت در نیروی مزبور و اعضای نیروی پایداری در مدت آموزش تکمیلی و تمرین‌ها و عملیات در‌ زمان صلح و جنگ از لحاظ مقررات انضباطی و کیفری تابع قوانین و مقررات ارتش شاهنشاهی خواهند بود.

‌تبصره 1 – داوطلبان عضویت نیروی پایداری در مدت آموزش تابع مقررات انضباطی ارتش شاهنشاهی می‌باشند.

‌تبصره 2 – اعضای نیروی پایداری که برای آموزش‌های تکمیلی یا شرکت در تمرین‌ها و عملیات احضار می‌شوند چنانچه نتوانند به موقع در محل‌ معین حاضر گردند باید ظرف پنج روز از تاریخ احضار علت عدم حضور خود را کتباً به دبیرخانه نیروی پایداری اعلام دارند.
‌در صورتی که عذر این قبیل اعضاء موجه باشد با تعهد شرکت در دوره بعدی آموزش یا تمرین یا عملیات عضویت آنان ادامه خواهد یافت و در غیر این‌ صورت از نیروی پایداری اخراج و برگ عضویت آنان باطل می‌گردد.


‌ماده 12 – [اصلاحی ۱۳۵۷/۸/۲]
در صورتی که یکی از اعضاء نیروی پایداری قصد استعفا داشته باشد باید مراتب را به طور کتبی به ضمیمه برگ عضویت به نیروی پایداری استان یا شهرستانی که کارت عضویت از آن دریافت داشته تسلیم دارد و ظرف یک ماه پس از تاریخ تسلیم استعفانامه از عضویت نیروی پایداری مستعفی شناخته می‌شود و برگ عضویت او باطل خواهد شد‌ مگر این که قبل از پایان مهلت انصراف خود را از استعفا کتباً اعلام کرده باشد.

‌تبصره 1 – اعضاء نیروی پایداری از تاریخ اعلام بسیج تا خاتمه وضع فوق‌العاده حق استعفا نخواهند یافت.

‌تبصره 2 – پذیرش مجدد اعضای مستعفی منوط به موافقت نیروی پایداری خواهد بود.

‌تبصره 3 – کسانی که به علت استعفا و یا اخراج از عضویت نیروی پایداری برکنار شوند از نظر مراحل خدمت وظیفه عمومی تابع مقررات قانون‌ خدمت نظام وظیفه عمومی خواهند بود.


‌ماده 13 – این قانون از اول فروردین ماه 1347 قابل اجراء می‌باشد.


ماده 14 – ‌[اصلاحی ۱۳۵۷/۸/۲]
آیین‌نامه اجرایی این قانون به پیشنهاد وزارت کشور به تصویب هیأت وزیران می‌رسد.


‌ماده 15 – [الحاقی ۱۳۵۷/۸/۲]
افسران و درجه‌داران و همردیفان بازنشسته که در نیروی پایداری خدمت می‌کنند از لحاظ استفاده از مرخصی مشمول مقررات مربوط به‌ مرخصی افسران و درجه‌داران و همردیفان شاغل در نیروهای مسلح شاهنشاهی می‌باشند.


قانون فوق مشتمل بر چهارده ماده و نه تبصره که در جلسه روز یکشنبه هشتم دی ماه یک هزار و سیصد و چهل و هفت به تصویب مجلس شورای ملی‌ رسیده بود در جلسه روز دوشنبه سی‌ام دی ماه یک هزار و سیصد و چهل و هفت شمسی به تصویب مجلس سنا رسید.

‌رئیس مجلس سنا – جعفر شریف‌امامی