ماده واحده – اراضی و املاک مشمول ماده ۱ قانون ثبت املاک در مناطق عشایری مصوب سال ۱۳۴۴ که در مهلت مقرر تقاضای ثبت آنها نشده مجدداً تعیین و آگهی می‌شوند.
اشخاص ذینفع می‌توانند ظرف دو سال از تاریخ انتشار آگهی تقاضای خود را مستقیماً و یا از طریق ثبت محل به هیأت حل اختلاف مذکور در ماده ۲ آن قانون تسلیم نمایند.
هیأت مزبور به تقاضاهای قبلی که خارج از مهلت مقرر در ماده ۳ قانون مزبور همچنین کلیه تقاضاهایی که پس از انتشار آگهی واصل شده رسیدگی و اتخاذ تصمیم می‌نماید.
تبصره – در مورد آن قسمت از اراضی و املاک مذکور در این ماده که بر اساس قوانین و مقررات اصلاحات ارضی به زارعین انتقال یافته مدعیان مالکیت سابق آن اراضی و املاک می‌توانند به هیأت حل اختلاف مراجعه نمایند هیأت با توجه به دلائل و مدارک مالکیت به تقاضای آنان رسیدگی نموده و در صورت احراز استحقاق متقاضی تصمیم خود را دائر به پرداخت وجه یا تحویل قبوض یا دستور پرداختهای مربوط به فروش ملک اعلام خواهد نمود.
تصمیم مزبور به وسائل مقتضی در محل آگهی می‌شود. معترضین می‌توانند ظرف یک ماه از تاریخ انتشار آگهی به دادگاه محل وقوع ملک شکایت نمایند.
دادگاه به این شکایت خارج از نوبت و بدون رعایت تشریفات آیین دادرسی مدنی رسیدگی می‌کند و رأی آن قطعی است. در صورتی که ظرف مهلت فوق شکایتی نشده باشد تصمیم هیأت قطعی و قابل اجرا خواهد بود.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و یک تبصره پس از تصویب مجلس شورای ملی در جلسه روز سه‌شنبه اول آبان ماه ۱۳۵۲ در جلسه روز دوشنبه دوازدهم آذر ماه یک هزار و سیصد و پنجاه و دو به تصویب مجلس سنا رسید.
رییس مجلس سنا – جعفر شریف‌امامی