نظر به این که وصف الزامی بودن به طور مطلق و در همه قواعد یکسان نمی‌باشد و نیز فوق‌العاده‌هایی از قبیل هزینه سفر و نقل مکان از جمله حقوقی است که با گذشت مستخدم منتفی می‌شود و سازمان متبوع ملزم به پرداخت آن نمی‌باشد، بنابراین رأی ۱۳۲-۶۷.۳.۳۱ شعبه هشتم دیوان که بر مبنای همین نظر صادر شده صحیح و منطبق با موازین قانونی تشخیص می‌گردد. این حکم بر طبق ماده ۲۰ قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع مربوطه در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری