[به موجب آیین‌نامه چگونگی استفاده از خودروهای دولتی، مصوب ۱۳۸۶ لغو شده است.]
۲۶۰۵۵ت۱۴۷۷۵ه – ۱۳۷۴/۵/۹
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۴/۵/۴ بنا به پیشنهاد شماره .۵۵۶د مورخ ۱۳۷۴.۲.۶ سازمان امور اداری و استخدامی کشور و به استناد بند “ک” تبصره (۱۳) قانون بودجه سال ۱۳۷۴ کل کشور آیین‌نامه اجرایی چگونگی استفاده از خودروهای دولتی را به شرح زیر تصویب نمود:
ماده ۱ – کلیه وزارتخانه‌ها، مؤسسات و شرکتهای دولتی شامل سازمانها و شرکتهایی که شمول قوانین و مقررات عمومی بر آنها مستلزم ذکر نام است، (مانند شرکت ملی نفت ایران، سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، سازمان صنایع ملی ایران و…) و نهادها و مؤسسات عمومی، مشمول این آیین‌نامه هستند.
ماده ۲ – خودروهای سواری موضوع این آیین‌نامه وسایل نقلیه‌ای هستند که برای انجام امور اداری و خدماتی در اختیار دستگاه‌های موضوع ماده یک این آیین‌نامه قرار دارند و به ترتیب زیر طبقه‌بندی می‌شوند:
الف – خودروهای سواری موضوع این آیین‌نامه وسایل نقلیه‌ای هستند که برای انجام امور اداری و خدماتی در اختیار دستگاه‌های موضوع ماده یک این آیین‌نامه قرار دارند و به ترتیب زیر طبقه‌بندی می‌شوند:
الف – خودروهای خدمات عمومی که نصب نمره دولتی و نوشتن عبارت “خودرو خدمت” و نام دستگاه در اختیار دارنده در دو طرف آن الزامی است. نصب نمره دولتی و درج عبارت “خودرو خدمت” و نام دستگاه در اختیار دارنده برای خودروهای وزارت اطلاعات الزامی نیست.
ب – خودروهای خدمات اختصاصی که دارای نمره شخصی هستند و در اختیار دستگاه‌های موضوع ماده یک این آیین‌نامه قرار دارند.
ماده ۳ – استفاده از کلیه خودروهای دستگاه‌های موضوع ماده یک این آیین‌نامه به استثنای خودروهای اختصاصی و تشریفاتی، در خارج از ساعات اداری (با‌راننده یا بدون راننده) ممنوع است.
تبصره ۱ – استفاده از اتومبیلهای موضوع این آیین‌نامه در خارج از ساعات اداری فقط برای انجام مأموریتهای اداری و با حکم مأموریت مجاز است.
تبصره ۲ – خودروهای عملیاتی دستگاه‌های دولتی از شمول ممنوعیت موضوع این ماده مستثنی می‌باشند.
ماده ۴ – مقامات و رده‌های مجاز زیر، در صورت وجود امکانات لازم در دستگاه ذیربط می‌توانند اتومبیل سواری در اختیار داشته باشند:
– معاونان رؤسای سه قوه.
– اعضای هیأت دولت و معاونان آنها، سفرا و رؤسای نمایندگیهای خارج از کشور، استانداران، معاونان استانداران، فرمانداران، مدیران کل، روسای سازمانهای مستقل دولتی، مدیران عامل و اعضای موظف هیأت مدیره شرکتها دولتی، روسها و معاونان و دبیران فرهنگستانها، روسای دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها و معاونان آنها، روسای دانشکده‌ها و پژوهشکده‌ها، شهرداران مناطق شهرهای بزرگ و مراکز استانها، مشاوران مقامات تا سطح معاونان وزرا، رییس دیوان عالی کشور، دادستان کل کشور، رؤسای دیوان عدالت اداری، بازرسی کل کشور، دیوان محاسبات کشور و معاونان آنها، رؤسای دادگستریهای شهرستانها و دادگاه‌ها، رؤسای‌شعب دادگاه انتظامی قضات، قضات دیوان عالی کشور، اعضای شورای نگهبان، مجمع تشخیص مصلحت نظام، اعضای شوراهای عالی که دارای پست سازمانی ثابت باشند، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، رؤسای بنیادها و نهادهای انقلاب اسلامی و معاونان آنها، رؤسای سازمانها و مدیران عامل شرکتهای وابسته به بنیادها و نهادهای انقلاب اسلامی، مسئولان نهادهای انقلاب اسلامی در استانها و مشاوران رؤسای کل نهادهای انقلاب اسلامی. فرماندهان نیروهای سه گانه ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، فرمانده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران، جانشین و معاونان آنها، رؤسا و معاونان بازرسی کل نیروهای نظامی و انتظامی، رییس و معاونان ستاد کل نیروهای مسلح و ستادهای مشترک ارتش و سپاه، فرماندهان لشکر، فرماندهان نواحی نظامی و انتظامی (استانها)، جانشین و معاونان آنان، فرماندهان مناطق نظامی و انتظامی (شهرستانها)، مدیر کل و رؤسای سازمانهای وابسته به نیروهای نظامی و‌انتظامی و ادارات مرکزی، فرماندهان مراکز آموزش مستقل نظامی و انتظامی، رؤسای سازمانهای عقیدتی – سیاسی و حفاظت و اطلاعات نیروهای نظامی و انتظامی و معاونان آنان.
تبصره – خودروهای خدمات اختصاصی (با راننده یا بدون راننده) صرفاً در اختیار مقامات موضوع تبصره (۲) ماده (۱) قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت – مصوب ۱۳۷۰ – و همترازان آنها قرار می‌گیرد. مقامات موضوع بندهای “الف” و “ب” تبصره یاد شده فقط از یک دستگاه اتومبیل می‌کنند.
ماده ۵ – عدم اجرای مفاد این آیین‌نامه از سوی دستگاه‌های موضوع ماده (۱) این آیین‌نامه تخلف محسوب و دستگاه‌های متبوع استفاده کننده از خودرو در صورت دریافت گزارش از مراجع ذیربط یا مشاهده هر گونه تخلف از مفاد این آیین‌نامه مکلفند برخورد اداری لازم را با متخلف به عمل آورند.
تبصره – مأموران نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران مکلفند در صورت مشاهده تخلف یا استفاده غیر مجاز از خودروهای موضوع این آیین‌نامه، مراتب را به سازمان مربوط جهت اقدامات قانونی گزارش کنند.
ماده ۶ – آن دسته از مستخدمان دستگاه‌های موضوع ماده (۱) این آیین‌نامه که خودروی دولتی خریداری کرده‌اند، تا پنج سال پس از تاریخ خرید، حق استفاده از خدمات حمل و نقل اداری از محل سکونت به محل کار و بالعکس – به استثنای اتوبوس و مینی‌بوس – همچنین استفاده از حق ایاب و ذهاب را ندارند. هزینه ایاب و ذهاب فقط به آن دسته از مقامات موضوع ماده (۴) این آیین‌نامه که خودروی دولتی خریداری نکرده و از خدمات حمل و نقل اداری از محل سکونت به‌محل کار و بالعکس استفاده نمی‌کنند به شرح زیر پرداخت می‌شود:
الف – در شهر تهران تا یکصد و پنجاه هزار (۱۵۰.۰۰۰) ریال.
ب – در شهرهای مشهد، اصفهان، تبریز و شیراز تا یکصد هزار (۱۰۰.۰۰۰) ریال.
ج – در سایر شهرها تا هشتاد هزار (۸۰.۰۰۰) ریال.
ماده ۷ – دستگاه‌های موضوع ماده (۱) این آیین‌نامه مکلفند هر چهار ماه یک بار گزارش عملکرد مربوط را به هیأت موضوع بند “ل” تبصره (۱۳) قانون بودجه سال ۱۳۷۴ کل کشور ارایه کنند.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور