هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۹.۱۱.۵ بنا به پیشنهاد شماره ۳۰.۳۴۸۵۴ مورخ ۱۳۷۹.۱۱.۵ سازمان انرژی اتمی ایران و به استناد ماده (۱۲۳) قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران – مصوب ۱۳۷۹ – آیین‌نامه استخدامی سازمان انرژی اتمی ایران را به شرح زیر تصویب نمود:
فصل اول – کلیات و تعاریف
ماده ۱- تعاریف:
الف – سازمان: عبارت است از سازمان انرژی اتمی ایران که به موجب قانون سازمان انرژی اتمی ایران مصوب ۱۳۵۳ تأسیس گردیده است.
ب – شرکتهای تابعه: عبارت است از شرکتهایی که به موجب بند (الف) ماده (۴) قانون سازمان انرژی اتمی ایران تأسیس گردیده یا می‌شود و بیش از ۵۰ درصد سهام آنها متعلق به سازمان است.
پ – آیین‌نامه: منظور آیین‌نامه استخدامی سازمان انرژی اتمی ایران می‌باشد.
ت – استخدام : عبارت است از پذیرفتن شخص جهت اشتغال به خدمت در سازمان.
ث – استخدام دایم (رسمی): [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
عبارت است از پذیرفتن شخص حقیقی جهت انجام خدمت مستمر و تمام وقت که به موجب حکم رسمی در یکی از پستهای سازمانی سازمان منصوب می‌گردد.
ج – استخدام قراردادی: [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
عبارت است از پذیرفتن شخص حقیقی جهت انجام کار مشخص تمام وقت در یکی از پستهای سازمانی برای مدت معین و طبق شرایط مندرج در قرارداد استخدامی مربوط.
چ – حکم رسمی: دستور کتبی مقامات صلاحیتدار سازمان است که در خصوص امور استخدامی و در حدود مقررات مربوط صادر می‌شود.
ح – شغل: عبارت است از مجموعه وظایف و مسؤولیتهای مرتبط و مشخصی که از طرف سازمان به عنوان کار واحد شناخته شده است.
خ – اعضای هیأت علمی: [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
افرادی که در چارچوب قوانین و مقررات مربوط به هیأت علمی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی کشور و مراکز تحقیقاتی و پژوهشی و مقررات این آیین‌نامه در پست سازمانی بکار گرفته شده یا می‌شوند.
د – کارکنان (مستخدمان): [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
کارکنان سازمان شامل اعضای هیأت علمی، کارکنان رسمی (دایمی) و کارمندان قراردادی می‌باشند.
ذ – کارکنان خارجی: افرادی هستند که به طور موقت در استخدام سازمان در آمده و تابعیت غیر ایرانی داشته باشند.
ر – نمودار سازمانی: عبارت است از نمودار تشکیلات اصلی سازمان تا سطوح مدیریت که جهت تحقق اهداف و وظایف قانونی طراحی و اجرا می‌گردد.
ز – تشکیلات تفصیلی: عبارت است از مجموعه پستهای سازمانی و شرح وظایف مربوط.
ژ – پست سازمانی: [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
عبارت است از محلی در تشکیلات سازمان که جهت انجام خدمات مستمر و تمام وقت و ارجاع آن به یک کارکنان سازمان در نظر گرفته شده است.
س – پست موقت: عبارت است از محلی که جهت انجام خدمات غیر مستمر و تمام وقت برای ارجاع به یک کارمند قراردادی برای مدت مشخص در نظر گرفته شده است.
ش – شرایط احراز شغل: عبارت از مجموعه تواناییها، قابلیتها، اطلاعات و مهارتهایی است که داشتن آنها برای انجام وظایف و قبول مسؤولیتهای شغل ضروری است.
ص – ارزشیابی شاغل: عبارت است از مقایسه آن دسته از عوامل و خصوصیات و تواناییهای فردی که مورد نیاز حرفه و یا تخصص کارمند باشد به‌منظور تعیین ارزش و اهمیت نسبی آنها با استفاده از معیارهای مورد سنجش.
ض – ارزشیابی شغل: عبارت است از مقایسه مهارتها، مسؤولیتها و شرایط محیط کار هر یک از مشاغل سازمان به منظور تعیین ارزش و اهمیت نسبی آنها با استفاده از معیارها و ضوابط مورد سنجش .
ط – تجربه: مهارتهایی است که فرد در طول سنوات خدمت خود و در ارتباط با شغل مورد تصدی کسب نموده و نامبرده را قادر می‌سازد وظایف مربوط به شغل را به انجام رساند.
ظ – شرح وظیفه: عبارت است از شرح منظم و مدونی که وظایف، مسؤولیتها و اختیارات پستهای سازمان را مشخص می‌سازد.
ع – تطبیق: عبارت است از وفق دادن وضع کارمندان سازمان با ضوابط این آیین‌نامه.
غ – تسهیلات بهداشتی و رفاهی: [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
عبارت از تسهیلاتی است که حسب شرایط و به منظور حفظ سلامتی، ایمنی و رفاهی کارمندان از قبیل بهداشت، بیمه و درمان، تهیه و تحویل لباس کار، وسایل و تجهیزات ایمنی، باشگاه، مهد کودک، غذای گرم و …. فراهم می‌شود.
ف – افزایش سنواتی: عبارت است از اعمال افزایش سالانه که بازای هر سال خدمت قابل قبول کارمند و بر اساس امتیازات موضوع جداول شماره (۴) و (۵) این آیین‌نامه تعلق می‌گیرد.
ق – رتبه: عبارت است از تقسیم بندی مراتب شغلی کارمندان طبق طبقه‌بندی فصل سوم این آیین‌نامه.
ک – ارتقا: عبارت است از احراز رتبه بالاتر طبق ضوابط فصل سوم این آیین‌نامه.
گ – انتقال: عبارت است از تغییر محل خدمت کارمندان به یکی از صورتهای زیر:
۱ – [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
در سازمان از یک واحد به واحد دیگر یا از یک شهر به شهر دیگر.
۲- [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
به سایر دستگاههای دولتی طبق مقررات این آیین‌نامه.
ل – مأموریت: عبارت است از محول شدن وظیفه ای موقت به کارمند به غیر از وظیفه اصلی یا اعزام وی برای مدت مشخص به خارج از محل خدمت پست سازمانی مربوط یا اعزام کارمند برای طی دوره آموزشی و کارآموزی در داخل و خارج کشور یا اعزام به سایر دستگاهها حسب مقررات این‌آیین‌نامه.
ماده ۲- شورای امور اداری و استخدامی: به منظور نظارت بر حسن اجرای این آیین‌نامه، ایجاد هماهنگی، ارایه پیشنهاد در مورد اصلاح یا تغییر مفاد آیین‌نامه، اصلاح تشکیلات سازمانی، تعیین ضوابط انتصاب، آموزش، ارزشیابی و تعیین ضوابط گزینش متخصصان و ارتقای کارکنان، شورایی تحت عنوان شورای امور اداری و استخدامی سازمان انرژی اتمی ایران که در این آیین‌نامه به اختصار شورا نامیده می‌شود با ترکیب ذیل تشکیل می‌شود:
الف – معاونان سازمان.
ب – دو نفر نماینده با انتخاب و حکم رییس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور.
تبصره ۱- معاون اداری و مالی سازمان ریاست شورا را به عهده خواهد داشت.
تبصره ۲ – تصمیمات این شورا با اکثریت آرا پس از تأیید رییس سازمان قابل اجرا می‌باشد.
تبصره ۳ – شورا می‌تواند کارگروههای (کمیته‌های) تخصصی از افراد و مسؤولین ذی صلاح در ارتباط با وظایف مربوط به تشکیلات، استخدام، حقوق و مزایا، آموزش و … تشکیل دهد.
ماده ۳- وظایف شورای امور اداری و استخدامی به قرار ذیل است:
الف – نظارت بر اجرای مقررات این آیین‌نامه.
ب – بررسی مشکلات اجرایی و ارایه پیشنهاد در مورد تغییر و اصلاح این آیین‌نامه.
پ – بررسی و تدوین نظامنامه‌ها و دستورالعملهای اجرایی این آیین‌نامه .
ت – بررسی تشکیلات سازمان و ارایه پیشنهاد در مورد تغییر یا اصلاح آن.
ث – بررسی نظام پرداخت و طرح ارزشیابی مشاغل و ارایه پیشنهاد در مورد تغییر یا اصلاح آنها.
ج – ارزیابی نحوه عملکرد سالانه واحدهای مختلف سازمان بر اساس دستورالعمل ارزیابی عملکرد.
چ – نظارت بر نحوه ارزشیابی سالانه کارمندان و ارایه پیشنهادات در جهت برقراری نظام انگیزشی مورد نیاز.
ح – بررسی و ارایه نظرات مشورتی در موضوعاتی که رییس سازمان در زمینه اداری و استخدامی به شورا ارجاع می‌نماید.
خ – پیگیری استقرار نظام مدیریت مشارکتی در سازمان.
تبصره ۱- آیین‌نامه داخلی شورا توسط شورا تنظیم و به تأیید رییس سازمان خواهد رسید.
تبصره ۲ – مصوبات شورا پس از تأیید رییس سازمان توسط معاون اداری و مالی ابلاغ خواهد شد.
تبصره ۳ – کلیه تصمیمات شورا که متضمن ایجاد بار مالی جدید باشد پس از تأمین اعتبار قابل اجرا خواهد بود.
فصل دوم – شرایط ورود به خدمت و انتصابات
ماده ۴- ورود به خدمت و تعیین صلاحیت استخدامی افرادی که داوطلب استخدام یا اشتغال در سازمان هستند طبق تشکیلات تفصیلی مورد تأیید سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و مجوزهای صادر شده از سوی مراجع ذی‌ربط و بر اساس شایستگی و رعایت عدالت استخدامی انجام می‌شود.
ماده ۵ – استخدام در سازمان بر دو نوع است:
الف – استخدام دایم (رسمی).
ب – استخدام قراردادی.
ماده ۶ ـ [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
استخدام رسمی، قراردادی و عضو هیأت علمی برای تصدی پستهای سازمانی انجام می‌گیرد.
ماده ۷ – [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
استخدام اشخاص واجد شرایط برای خدمت از طریق مسابقه امتحان انجام می‌شود.
تبصره ۱- در مواردی که استخدام برای تخصصهای ویژه و کمیاب و یا مشاغل مدیریتی صورت می‌گیرد سازمان می‌تواند با موافقت شورا از طریق امتحان اقدام کند.
تبصره ۲ – شرایط و نحوه برگزاری مسابقه یا امتحان استخدامی به موجب دستورالعملی که به تصویب شورا می‌رسد تعیین خواهد شد.
ماده ۸ – افراد داوطلب برای استخدام اعم از رسمی و قراردادی بایستی دارای شرایط ذیل باشند:
الف – تابعیت جمهوری اسلامی ایران .
ب- متدین به دین مبین اسلام یا یکی از ادیان رسمی کشور .
پ – مؤمن به نظام جمهوری اسلامی و معتقد به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران .
ت – [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
دارا بودن کارت پایان خدمت وظیفه یا معافیت دائم در صورت مشمول بودن.
ث – نداشتن سابقه محکومیت جزایی مؤثر، عدم شهرت به فساد و معتاد نبودن به مواد افیونی .
ج – دارا بودن شرایط لازم برای احراز شغل مورد نظر طبق مفاد دستورالعملهای مربوط.
چ – داشتن صحت مزاج و توانایی انجام کار بر اساس گواهی مراجع ذی صلاح.
ح – برخورداری از شرایط سنی زیر:
حداقل ۱۸ سال و حداکثر ۴۰ سال تمام با رعایت قانون اصلاح حداکثر سن داوطلبان
استخدام مصوب ۱۳۷۱.۱.۲۲ جهت استخدام دایم در سازمان.
حداقل ۱۸ سال جهت استخدام قراردادی در سازمان
تبصره ۱- احراز شرایط مندرج در بندهای (پ) و (ث) در مورد داوطلبان استخدام به عهده هیأت مرکزی گزینش خواهد بود.
تبصره ۲ – در ارتباط با کارشناسان متخصص که دسترسی به خدمات آنها در بازار کار دشوار می‌باشد، شورا می‌تواند ضوابط خاصی را تدوین و جهت اجرا ابلاغ نماید.
ماده ۹ – نحوه انتخاب، ارزیابی و تعیین مرتبه علمی اعضای هیأت علمی سازمان و ترفیع و ارتقای آنان در چارچوب مقررات مربوط به اعضای هیأت علمی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی و پژوهشی کشور بنا به تشخیص و تأیید هیأت ممیزه اعضای هیأت علمی سازمان خواهد بود.
تبصره – وظایف هیأت ممیزه موضوع این ماده و اعضای آن بر اساس پیشنهاد رییس سازمان و با تأیید و حکم وزیر علوم، تحقیقات و فناوری مشخص می‌گردد.
ماده ۱۰ – در مواردی که امکان تأمین نیروی انسانی مورد نیاز از بین افراد ایرانی میسر نباشد سازمان می‌تواند از افراد واجد شرایط غیر ایرانی به‌طور موقت و با رعایت قوانین و مقررات موضوعه استفاده نماید.
تبصره – استخدام، تعیین حقوق و مدت خدمت اتباع بیگانه به موجب مقررات مخصوص خود خواهد بود که به پیشنهاد سازمان به تصویب هیأت‌وزیران خواهد رسید.
ماده ۱۱ – کسانی که در آزمونهای استخدام دایم (مسابقه یا امتحان) پذیرفته می‌شوند قبل از ورود به خدمت دایم، یک دوره خدمت آزمایشی را طی‌خواهند کرد.
تبصره – [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
انتصاب افرادی که دوره آزمایشی را طی می‌کنند به پستهای سازمانی بلامانع است.
ماده ۱۲ – [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
مواردی که استخدام منوط به طی دوره آموزشی یا کارآموزی و موفقیت در آزمون مربوط می‌باشد، هنگام صدور حکم به عنوان کارمند رسمی و یا صدور قرارداد به عنوان کارمند قراردادی طول مدت آموزش و خدمت آزمایشی به عنوان سابقه خدمت قابل احتساب است.
ماده ۱۳ – [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
مدت خدمت آزمایشی کارکنانی که به استخدام دایم سازمان پذیرفته می‌شوند حداقل یک سال و حداکثر سه سال خواهد بود در صورتی که نحوه خدمت و رفتار آنان رضایت بخش ارزیابی گردد، به عنوان کارمند رسمی قطعی پذیرفته می‌شوند.
تبصره ۱- [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
تبدیل وضع کارمندان آزمایشی به رسمی قطعی پس از اعلام نظر هیأت مرکزی گزینش سازمان، بر اساس پیشنهاد مدیر و تأیید نحوه خدمت و رفتار توسط معاونت مربوط صورت می‌گیرد.
تبصره ۲ – کارمند در مدت خدمت آزمایشی از حقوق ثابت و فوق العاده‌های کارکنان رسمی برخوردار گردیده و از حقوق ثابت و فوق العاده‌های مربوط، طبق مقررات کسور متعلقه برداشت و به صندوقهای ذی‌ربط واریز می‌گردد.
تبصره ۳ – در صورت برکناری از خدمت در طول دوره آزمایشی حقوق و فوق العاده‌های ایام مرخصی استحقاقی استفاده نشده به اضافه کسور بازنشستگی سهم کارمند و پس انداز سهم کارمند قابل پرداخت است.
تبصره ۴ – استفاده از حالات استخدامی زیر در طول مدت خدمت آزمایشی امکان‌پذیر نمی‌باشد:
الف – انتقال به سایر دستگاهها.
ب – استفاده از مرخصی بدون حقوق.
ج – اعزام به مأموریت (به جز مأموریتهای آموزشی کوتاه مدت مرتبط با دوره خدمت آزمایشی).
ماده ۱۴ – داوطلبان استخدام در سازمان در صورت تساوی در شرایط استخدامی و نتیجه آزمون در موارد زیر حق تقدم خواهند داشت:
الف – [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
داوطلبانی که سابقه خدمت تمام وقت در مشاغل تخصصی سازمان یا شرکتها و مؤسسات تابعه سازمان را به صورت قراردادی داشته باشند.
ب – ایثارگران بر اساس قوانین و مقررات مربوط.
پ – دانش آموختگان مقاطع تحصیلی کارشناسی ارشد و دکتری که پایان نامه مربوط را در سازمان گذرانده باشند.
ت – مشمولان طرح نظام وظیفه که دوران خدمت خود را در سازمان سپری کرده باشند.
ماده ۱۵ ـ [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
استخدام افرادی که به موجب آرای صادر شده از مراجع قضایی یا هیأت‌های پاکسازی،هیأت‌های بازسازی نیروی انسانی، هیأت‌های رسیدگی به تخلفات اداری یا سایر هیأت‌ها و مراجع قانونی وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی و وابسته به دولت یا نهادهای انقلاب اسلامی محکوم به بازخرید، بازنشستگی، اخراج و یا انفصال دائم از خدمات دولتی گردیده اند، ممنوع است.
ماده ۱۶ – استخدام مجدد کارمند مستعفی سازمان با احراز شرایط زیر بلامانع است:
الف – سازمان به وجود او نیاز داشته باشد.
ب – شغل سازمانی بدون متصدی متناسب با تحصیل او وجود داشته باشد.
پ – سن وی پس از کسر سنوات خدمت قبلی به حداکثر شرایط سنی موضوع ماده (۸) نرسیده باشد.
ت – [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
در مدت ترک خدمت سازمان مرتکب جرایم کیفری که ارتکاب آنها منع استخدامی دارد یا محکوم به انفصال از خدمت دولتی و یا بر اساس قوانین و مقررات مربوط به تعدیل نیروی انسانی بازخرید نشده باشد.
ث – در مسابقه یا امتحان استخدامی پذیرفته شده باشد.
ماده ۱۷ – [حذف ۱۳۸۴/۲/۲۵]
ماده ۱۸ – [حذف ۱۳۸۴/۲/۲۵]
ماده ۱۷ – [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
کارمندان قراردادی از لحاظ مقررات انضباطی تابع ضوابط عمومی مربوط به کارمندان رسمی می‌باشند مگر آنکه در مقررات مربوط یا متن قرارداد حکم دیگری مقرر شده باشد.
ماده ۲۰ – [حذف ۱۳۸۴/۲/۲۵]
فصل سوم – حقوق و مزایا
ماده ۱۸ – [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
حقوق ثابت کارمندان رسمی قراردادی سازمان عبارت از وجهی است که در ازای خدمات انجام شده از ناحیه آنان طبق ارزیابی تواناییها، لیاقتها و خصوصیات فردی مورد نیاز با توجه به اهمیت وظایف و مسؤولیتها و بر اساس مجموع امتیازات شغل و شاغل ضرب در ضریب ریالی تعیین و به صورت ماهانه پرداخت می‌گردد.
ماده ۱۹ – مزایای (فوق العاده‌های) مستمر: عبارت از مبالغی است که همه ماهه با توجه به شغل مورد تصدی کارکنان به طور مستمر پرداخت می‌شود و شامل فوق العاده مدیریت، فوق العاده خاص، فوق‌العاده کار با اشعه، فوق العاده سختی شرایط محیط کار و نوبت کاری، فوق العاده محرومیت از تسهیلات زندگی، بدی آب و هوا و محل خدمت و کمک هزینه عایله مندی و اولاد می‌باشد.
ماده ۲۰ – مزایای (فوق العاده‌های) غیر مستمر: شامل بخشی از فوق العاده‌ها می‌باشد که علاوه بر حقوق ثابت و مزایای مستمر کارکنان تحت عناوین فوق العاده بهره وری، فوق العاده اضافه کار، فوق العاده اشتغال خارج از کشور، فوق العاده مأموریت داخل کشور و کمک هزینه مسکن پرداخت‌می‌شود.
ماده ۲۱ – حقوق و مزایا: عبارت است از مجموع حقوق ثابت و فوق العاده‌های مستمر و غیر مستمر.
ماده ۲۲ – نحوه ارزیابی عوامل مبتنی بر روش امتیازی می‌باشد، که برای تعیین و مشخص نمودن امتیاز هر عامل و زیر مجموعه آن از جداول امتیازات مربوط استفاده خواهد شد.
ماده ۲۳ – کلیه مشاغل سازمان در سه مجموعه اصلی به شرح زیر دسته بندی می‌شوند:
الف – مجموعه مشاغل خدمات فنی و خدمات عمومی (مشاغل خدماتی).
ب – مجموعه مشاغل اداری، مالی، اقتصادی، آموزشی، حقوقی (مشاغل پشتیبانی).
ج – مجموعه مشاغل فنی کاربردی تخصصی و علوم پایه و هسته ای (مشاغل اصلی).
تبصره ۱- هر یک از مجموعه مشاغل مذکور در بندهای (ب) و (ج) به لحاظ تعیین امتیاز تجربه مفید در دو سطح کارشناسی و غیر کارشناسی تعریف می‌شوند.
تبصره ۲ – مشاغل سطح کارشناسی مشاغلی هستند که برای تصدی و اجرای وظایف مربوط به آنها داشتن حداقل مدرک تحصیلی کارشناسی مطلوب ضرورت دارد.
ماده ۲۴ – برای ارزیابی شاغل، عوامل مشخص مربوط در سه بخش عمده تحصیلات، سنوات خدمت و لیاقتهای فردی مورد سنجش و بررسی واقع می‌شود.
تبصره ۱- تحصیلات شامل تحصیلات رسمی، مدارک تحصیلی اضافی، دوره‌های آموزشی و زبان خارجه است.
تبصره ۲ – سنوات خدمت شامل تجربه سنواتی، تجربه مفید، سابقه مدیریت و خدمت نظام وظیفه است. امتیاز خدمت نظام وظیفه با توجه به مقطع تحصیلی کارمند در زمان انجام خدمت نظام وظیفه تعیین می‌شود.
تبصره ۳ – لیاقتهای فردی را تألیفات و آثار علمی، ارایه طرح‌های ارزنده، عضویت در کارگروهها (کمیته‌ها) و شوراهای علمی، تشویقات و تدریس در رشته تخصصی تشکیل می‌دهند.
ماده ۲۵ – تحصیلات رسمی: تحصیلات رسمی عبارت است از اکتساب معلوماتی که فرد به استناد آن از مؤسسات آموزشی داخل و یا خارج از کشور گواهینامه رسمی (مورد تأیید مراجع ذی صلاح کشور) دریافت می‌دارد. جدول شماره (۱) امتیاز تخصیص داده شده به مقاطع تحصیلی را در درجات نیاز تحصیلی مختلف و با کیفیت مربوط با حداقل ۴۵۰ و حداکثر ۱۳۶۵ امتیاز تعیین می‌نماید.
جدول شماره ۱- امتیازات تحصیلات رسمی
دامنه
تحصیلات
درجه نیاز تحصیلی کیفیت دیپلم کاردانی
کارشناسی
کارشناسی ارشد دکترا
الف خوب ۴۵۰ ۵۷۰ ۷۰۵ ۷۹۵ ۱۰۰۵
ممتاز ۴۵۰ ۵۹۴ ۷۶۵ ۸۷۰ ۱۱۱۰
ب خوب ۴۹۵ ۵۹۴ ۷۶۵ ۸۷۰ ۱۱۱۰
ممتاز ۴۹۵ ۶۲۴ ۸۴۰ ۹۶۰ ۱۲۳۰
ج خوب ۶۲۴ ۸۴۰ ۹۶۰ ۱۲۳۰
ممتاز ۶۹۰ ۹۳۰ ۱۰۶۵ ۱۳۶۵
تبصره ۱- به افرادی که دو مدرک تحصیلی هم سطح کارشناسی به بالا را کسب کرده اند
امتیاز مطلوب‌ترین مدرک آنها نسبت به وظایف محوله به وی از جدول شماره (۱) انتخاب
و در مورد مدرک دوم در صورتی که تحصیلات مربوط بتواند اثر مستقیمی در پیشبرد وظایف
او در سازمان داشته باشد‌حداکثر به ترتیب ۲۰۰، ۳۰۰، ۴۰۰ امتیاز برای مدارک اضافی
کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا در نظر گرفته می‌شود.
تبصره ۲ – در مورد افرادی که پیش از تصویب این آیین‌نامه به استخدام سازمان
درآمده اند و تحصیلاتی کمتر از حد دیپلم دارند حداکثر ۸۰% امتیاز تحصیلی دیپلم
قابل محاسبه می‌باشد.
تبصره ۳ – [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
دوره‌های طی شده توسط افراد شاغل که به عنوان معادلهای استخدامی توسط سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور همتراز و تعیین سطح شده است از امتیاز سطح تعیین شده برخوردار می‌شوند.
تبصره ۴ – دستورالعمل اجرایی نحوه گروه بندی رشته‌های تحصیلی و تعیین درجه (کیفیت) آنها موضوع جدول شماره (۱) و نیز نحوه امتیازدهی درجه نیاز تحصیلی (الف)، (ب) و (ج) و محاسبه موضوعات تبصره‌های (۱)، (۲) و (۳) این ماده به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۲۶ – امتیاز دوره‌های آموزشی از لحاظ عنوان و مدت از جدول شماره (۲) و مفاد تبصره‌های ذیل آن تعیین و با حداقل ۴۰ و حداکثر ۲۰۰ امتیاز تعیین و محاسبه می‌شود.
جدول شماره ۲- امتیازات دوره‌های آموزشی
مدت
محتوی بیشتر از ۴۵ ساعت‌بیشتر بیشتر از ۹۰ ساعت بیشتراز ۱۸۰ ساعت
خدماتی ۴۰ ۸۰ ۱۴۰
اداری، مالی، اقتصادی، آموزشی، حقوقی ۶۰ ۱۰۰ ۱۶۰
مدیریت ۸۰ ۱۲۰ ۱۸۰
فنی کاربردی تخصصی و علوم پایه و‌هسته‌ای ۱۰۰ ۱۴۰ ۲۰۰
تبصره ۱- امتیازات مربوط به اینگونه دوره‌ها با توجه به تعداد آنها مجموعا” تا ۴۸۰ امتیاز قابل محاسبه است.
تبصره ۲ – تعلق امتیاز دوره آموزشی منوط به آن است که طی این قبیل دوره‌ها با
تشخیص و توصیه سازمان بوده و ادراک یا مهارت شغلی کارمندان را افزایش دهد.
ماده ۲۷ – زبان خارجی: امتیاز این عامل با توجه به درجه تسلط فرد بر زبانهای خارجی مورد نظر و درجه نیاز سازمان به ضرورت دانستن زبان خارجی در انجام وظایف محول شده با استفاده از جدول شماره (۳) تعیین و حداقل ۳۰ و حداکثر ۱۳۵ امتیاز برای هر زبان مورد نیاز منظور می‌گردد.
جدول شماره ۳- امتیازات زبان خارجی
درجه نیاز
درجه تسلط متعارف مبرم
متوسط ۳۰ ۶۰
خوب ۶۰ ۹۰
کامل ۹۰ ۱۳۵
تبصره – ضوابط تشخیص نیاز و تعریف مشخصات درجات سه گانه تسلط و نیز حداکثر امتیاز قابل محاسبه برای دو زبان معتبر مختلف به تصویب شورا می‌رسد.
ماده ۲۸ – [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
امتیاز سنوات خدمت با توجه به عنوان شغل یا پست سازمانی مربوط و تعلق آن به یکی از مجموعه‌های شغلی موضوع ماده (۲۲) مطابق جدول شماره (۴) انتخاب و منظور می‌شود.
جدول شماره ۴- امتیازات سنوات خدمت
مجموعه خدماتی اداری، مالی، اقتصادی، آموزشی، حقوقی فنی کاربردی تخصصی و علوم پایه و هسته‌ای
مشاغل خدمات عمومی خدمات فنی غیرکارشناسی
کارشناسی غیر کارشناسی کارشناسی
امتیازات هر سال “۳۶”، “۴۸”، “۵۰”، “۶۵”، “۵۰” و”۷۵” [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
تبصره ۱- [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
بابت هر سال خدمت در سطوح مدیریت به معاونان، مدیران کل، معاونان مدیران کل و همترازان آنها، به ترتیب ۳۶، ۳۰ و ۲۴ امتیاز و به بقیه عناوین سرپرستی و مسؤولیت ۱۵ امتیاز اضافه بر امتیازات سنوات خدمت تعلق می‌گیرد. عناوین همتراز با مشاغل فوق توسط شورا تعیین می‌گردد.
تبصره ۲ – دوران خدمت نظام وظیفه جزو سنوات خدمت محسوب شده و به هر سال آن حسب مقطع تحصیلی مربوط در دوران خدمت وظیفه برای مدارک کارشناسی و غیر کارشناسی به ترتیب ۲۱ و ۱۲ امتیاز تعلق می‌گیرد.
ماده ۲۹ – تجربه مفید به آن قسمت مهارتهای اکتسابی عملی، که بر اساس نتایج ارزشیابی عملکرد کارکنان مستقیماً” در افزایش کارآیی فردی مؤثر است اطلاق می‌گردد برای محاسبه امتیازات تجربه مفید با توجه به مجموعه‌های شغلی و سطح تجربه از جدول شماره (۵) استفاده می‌شود.
جدول شماره ۵- امتیازات تجربه مفید
سطح تجربه
مجموعه مشاغل غیر کارشناسی کارشناسی
فنی کاربری تخصصی و علوم پایه و هسته‌ای (مشاغل اصلی) تا مقطع متوسطه در مقطع
کاردانی درجات تحصیلی
لیسانس فوق لیسانس دکترا
فنی کاربری تخصصی و علوم پایه و‌هسته‌ای (مشاغل اصلی) ۶۰ ۷۵ ۱۲۰ ۱۳۸ ۱۹۸
اداری، مالی، اقتصادی، آموزشی، حقوقی، (مشاغل پشتیبانی) ۵۴ ۶۰ ۱۰۲ ۱۲۰ ۱۷۱
خدمات عمومی، خدمات فنی (مشاغل خدماتی) ۳۳ ۴۵
[اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵ – سطر سوم جدول شماره (۵) ذیل ماده (۳۲) حذف می‌گردد.]
تبصره ـ [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
در مورد خدمات عمومی و خدمات فنی (مشاغل خدماتی) امتیاز تجربه مفید، به ترتیب “۳۳” و “۴۵” خواهد بود و نحوه تشخیص و تعیین امتیاز تجربه مفید طبق دستورالعملی است که به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۳۰- لیاقتهای فردی: عوامل قابل احصا به عنوان زمینه‌های وجود لیاقت فردی در کارمندان و میزان حداکثر امتیاز آنها در جدول شماره (۶) تعیین شده است.
جدول شماره ۶- حداکثر امتیازات لیاقتهای فردی
عوامل حداکثر امتیاز
تالیفات و آثار علمی ۶۰۰ [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
ارایه طرح‌های ارزنده ۶۰۰
عضویت‌در کمیته‌های تخصصی یا شوراهای علمی ۲۴۰
تشویق ۲۶
تدریس ۳۰۰
جمع امتیاز ۲۰۰۰
تبصره – دستورالعمل مربوط به شرح و تعریف هر یک از عوامل مذکور در جدول موضوع ماده فوق و همچنین چگونگی و جزییات تعیین و تعلق امتیاز به عوامل یاد شده تا حداکثر امتیاز مندرج در جدول به تصویب شورا می‌رسد.
ماده ۳۱ – امتیاز شغل: امتیاز شغل بر اساس ارزیابی عوامل مؤثر یا تعیین کننده وظایف و مسؤولیتهای مجموعه‌های مختلف شغل و رتبه مربوط به ترتیب در جداول شماره (۷) تا (۱۱) تعیین و برقرار می‌شوند.
جدول شماره ۷- امتیازات مجموعه مشاغل خدمات عمومی، خدمات فنی
(مشاغل خدماتی)
زیر مجموعه
رتبه خدمات عمومی خدمات فنی
یک ۹۷۵ ۱۳۵۰
دو ۱۰۳۵ ۱۴۴۰
سه ۱۱۵۵ ۱۶۰۵
چهار ۱۳۳۵ ۱۸۴۵
پنج ۱۵۶۰ ۲۱۶۰
جدول شماره ۸- امتیازات مجموعه مشاغل اداری، مالی، اقتصادی، آموزشی، حقوقی
(مشاغل پشتیبانی)
سطح شغل
رتبه کمک کارشناس کاردان کارشناس
یک ۱۵۹۰ ۲۲۳۵ ۳۵۱۰
دو ۱۶۸۰ ۲۳۷۰ ۳۷۲۰
سه ۱۸۷۵ ۲۶۴۰ ۴۱۴۰
چهار ۲۱۶۰ ۳۰۳۰ ۴۷۷۰
پنج ۲۵۵۰ ۳۵۷۰ ۵۶۱۰
جدول شماره ۹- امتیازات مجموعه مشاغل فنی کاربردی تخصصی
سطح شغل [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
رتبه کمک کارشناس کاردان کارشناس
یک ۱۶۹۵ ۲۳۷۰ ۳۷۲۰
دو ۱۸۰۰ ۲۵۰۵ ۳۹۴۵
سه ۱۹۹۵ ۲۷۹۰ ۴۳۹۵
چهار ۲۲۹۵ ۳۲۱۰ ۵۰۵۵
پنج ۲۷۰۰ ۳۷۸۰ ۵۹۴۰
جدول شماره ۱۰- امتیازات مجموعه مشاغل علوم پایه
سطح شغل
رتبه کمک کارشناس
تکنسین کاردان کارشناس
یک ۱۷۸۵ ۲۴۹۰ ۳۹۱۵
دو ۱۸۹۰ ۲۶۴۰ ۴۱۵۵
سه ۲۱۰۰ ۲۹۴۰ ۴۶۲۰
چهار ۲۴۱۵ ۳۳۹۰ ۵۳۲۵
پنج ۲۸۵۰ ۳۹۹۰ ۶۲۷۰
جدول شماره ۱۱- امتیازات مجموعه مشاغل هسته‌ای
سطح شغل [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
رتبه کمک کارشناس
تکنسین کاردان کارشناس
یک ۱۸۷۵ ۲۶۲۵ ۴۱۲۵
دو ۱۹۸۰ ۲۷۷۵ ۴۳۸۰
سه ۲۲۰۵ ۳۰۹۰ ۴۸۷۵
چهار ۲۵۵۰ ۳۵۵۵ ۵۶۱۰
پنج ۳۰۰۰ ۴۲۰۰ ۶۶۰۰
تبصره – تعیین ضوابط و ارزش گذاری هر کدام از عوامل مربوط به امتیازات موضوع این ماده به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۳۲ – به منظور جبران خدمات برجسته و کار خارج از وقت موظف اداری و کار
بیشتر از استانداردهای مشخص کارکنان، سازمان می‌تواند نسبت به پرداخت فوق العاده
بهره‌وری به صورت فوق‌العاده غیرمستمر و به میزان حداکثر تا ۷۰% مجموع امتیازات
شغل و شاغل ضرب در ضریب‌ریالی (و یا تا ۷۰% حقوق و فوق العاده مخصوص اعضای هیأت
علمی) آنان اقدام نماید. ضوابط پرداخت فوق العاده بهره‌وری به موجب
دستورالعملی‌خواهد بود که به تصویب شورا می‌رسد.
تبصره – میزان این فوق العاده در مورد برخی از کارشناسان متخصص با مدرک تحصیلی
لیسانس و بالاتر که بهره‌وری بیشتری داشته باشند با نظر‌رییس سازمان تا ۱۰۰% قابل
افزایش است. افزایش موضوع این تبصره حداکثر تا ۱۰% کل کارکنان سازمان را شامل
خواهد شد.
ماده ۳۳ – فوق العاده مدیریت و سرپرستی : فوق العاده مدیریت و سرپرستی براساس امتیازات جدول شماره (۱۲) تعیین و برقرار می‌گردد.
جدول شماره ۱۲- امتیازات فوق العاده مدیریت و سرپرستی
عوامل ارزیانی
سطح مدیریتی مشاغل تعداد و ترکیب نیروی انسانی امکانات و تجهیزات گستردگی تشکیلات و تصمیمات
الف ب ج الف ب
معاون سازمان – – ۲۱۶۰ ۹۶۰ – ۱۶۸۰
مدیرکل.رییس مرکز.مدیردفتر ۸۸۵ ۱۳۲۰ ۱۷۵۵ ۷۸۰ ۶۹۰ ۱۳۶۵
معاون مدیرکل ۶۷۵ ۱۰۲۰ ۱۳۵۰ ۶۰۰ ۵۲۵ ۱۰۵۰
رییس اداره.رییس بخش ۵۴۰ ۸۱۰ ۱۰۸۰ ۵۴۰ ۴۲۰ ۸۴۰
معاون رییس اداره.رییس گروه ۴۰۵ ۶۱۵ ۸۱۰ ۴۲۰ ۳۱۵ ۶۳۰
کارشناس مسؤول ۳۶۰ ۵۴۰ ۷۲۰ ۳۶۰ – –
تبصره ۱- تعداد و ترکیب نیروی انسانی تحت نظر مدیریت در سه وضعیت به شرح زیر تعیین امتیاز می‌شود:
الف – مدیریت و سرپرستی مبنا.
ب – مدیریت و سرپرستی که تعداد کارمندان زیرنظر آن حداقل ۵۰ نفر، و یا بیش از ۲۰
نفر آنها دارای مدرک کارشناسی به بالا باشند.
ج – [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
مدیریت و سرپرستی که تعداد کارمندان زیرنظر آن حداقل ۱۰۰ نفر، و یا بیش از ۳۰ نفر آنها دارای مدرک کارشناسی به بالا باشند.
تبصره ۲ – امکانات و تجهیزات : [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
مجموعه امکانات و تجهیزاتی که تحت نظر مدیر یا سرپرست، قرار می‌گیرد از امتیاز برخوردار است. امتیاز این عامل در هر یک از سطوح مربوط توسط مدیر مستقیم و بالاتر پیشنهاد و به تصویب شورا یا کار گروه (کمیته) منتخب آن خواهد رسید.
تبصره ۳ – گستردگی تشکیلات و تصمیمات : شامل پراکندگی جغرافیایی، نیروی انسانی،
سطح و اهمیت تصمیم گیری و میزان گسترش آن و تعداد مدیریتهای زیر مجموعه می‌گردد و
در دو سطح (الف) و (ب) ارزیابی می‌شود:
الف – گستردگی تشکیلات و تصمیمات در سطح سازمان.
ب – گستردگی تشکیلات و تصمیمات که تعداد مدیران و رؤسای شاغل در حیطه نظارت مستقیم
مدیریت مورد نظر حداقل ۵نفر باشند یا دامنه‌تصمیمات و حوزه وظایف آنها فراتر از
سازمان باشد.
تبصره ۴ – همترازی سایر پستهای مدیریت و سرپرستی و همچنین همترازی مدیریتهای
ستادی و پشتیبانی که اهمیت وظایف آنها با عوامل ارزیابی مندرج در جدول شماره (۱۲)
قابل سنجش نیست برحسب سطح و جایگاه سازمانی آنها در تشکیلات مصوب سازمان و نقش
آنها در تصمیم‌سازی، برنامه‌ریزی، ساماندهی و امور نظارتی توسط شورا انجام می‌شود.
ماده ۳۴ – [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
ضریب ریالی هر امتیاز برای محاسبه حقوق و مزایای کارمندان مطابق ضریب ریالی کارکنان دولت ۲۳۰ تعیین می‌شود.
تبصره ۱- تغییر ضریب موضوع ماده فوق هر سال براساس مصوبه هیأت وزیران مربوط به تعیین ضریب ریالی کارکنان دولت اعمال خواهد شد.
تبصره ۲ – در صورت تغییر نظام پرداخت کارکنان دولت و تغییرات اساسی در ضریب
ریالی، تطبیق ضریب ریالی کارکنان سازمان با ضریب ریالی کارکنان دولت توسط سازمان
مدیریت و برنامه‌ریزی کشور اعلام خواهد شد.
ماده ۳۵ – [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
سازمان می‌تواند علاوه بر حقوق ثابت موضوع ماده (۱۸)، فوق العاده‌هایی به شرح زیر نیز به کارمندان خود پرداخت نماید.
الف – فوق العاده خاص : این فوق العاده به کسانی که دارای تجارب استثنایی و
حساسیت بالای شغلی می‌باشند پرداخت می‌گردد و به هر کدام از عوامل تجربه استثنایی
و حساسیت شغلی حداکثر ۲۰۰۰ امتیاز ( مجموعا” تا ۴۰۰۰ امتیاز) تعلق می‌گیرد، این
فوق العاده حداکثر ۵% تعداد کارکنان‌رسمی سازمان را شامل می‌شود.
ب – فوق العاده کار با اشعه: نحوه تعیین و پرداخت فوق العاده کار با اشعه در
سازمان در چارچوب قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب ۱۳۶۸.۱.۲۰ مجلس شورای اسلامی،
طبق دستورالعملی خواهد بود که به تصویب شورا خواهد رسید.
پ – فوق العاده اشتغال خارج از کشور : [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
پرداخت این فوق العاده به کارمندانی که در دفاتر و نمایندگیهای سازمان در خارج از کشور خدمت می‌نمایند طبق مقررات مربوط به فوق العاده اشتغال خارج از کشور کارمندان دولت و بر اساس دستورالعملی خواهد بود که به تصویب شورا خواهد رسید.
ت – فوق العاده مأموریت داخل کشور: پرداخت این فوق العاده در مورد کارمندانی که به منظور ایفای وظیفه موقت، به مأموریت داخل کشور اعزام می‌شوند براساس دستورالعملی خواهد بود که به تصویب شورا خواهد رسید.
ث – فوق العاده مأموریت خارج از کشور: این فوق العاده به کارمندانی که به مأموریت موقت به خارج از کشور اعزام می‌گردند براساس تصویب هیأت وزیران و اصلاحات و تغییرات بعدی آن قابل پرداخت می‌باشد.
ج – فوق العاده اشتغال خارج از مرکز: این فوق العاده به کارمندانی که در نقاط بد
آب و هوا، دور از مرکز و یا در مناطق محروم و فاقد تسهیلات زندگی، انجام وظیفه
می‌کنند طبق آیین‌نامه‌های مربوط و مصوب دولت پرداخت خواهد شد.
چ – فوق العاده سختی شرایط محیط کار: این فوق العاده به کارمندانی که در شرایط
غیرمتعارف محیط کار مجبور به انجام وظیفه می‌باشند قابل پرداخت است.
ح – فوق العاده نوبت کاری و کشیک : این فوق العاده به کارمندانی که در نوبتهای
غیرمتعارف در ساعات غیر موظف روزانه انجام وظیفه می‌نمایند قابل‌پرداخت می‌باشد.
خ – فوق العاده اضافه کاری: به کارکنانی که به صورت نوبت کاری و کشیک انجام وظیفه
می‌نمایند در قبال ساعات کار اضافی فوق العاده اضافه کار قابل پرداخت است. این فوق
العاده بر مبنای ۱۷۵۱ حقوق ثابت ماهانه قابل پرداخت است.
تبصره – [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
حداکثر میزان فوق العاده‌های موضوع ردیفهای (چ) و (ح) در هر مورد از ۲۰% مجموع حقوق ثابت ماهانه کارمندان تجاوز نخواهد کرد. دستورالعملهای مربوط به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۳۶ – کلیه امتیازات اعطاء شده به ایثارگران در بخش مشمول قانون استخدام کشوری به ایثارگران سازمان نیز تسری خواهد یافت.
ماده ۳۷ – سازمان می‌تواند به کارمندان خود در قبال انجام کار غیر از وظایف رسمی
محوله و در ساعات غیراداری حسب مورد حق حضور در‌جلسه، حق التدریس، حق تألیف، ترجمه
و حق التحقیق طبق ضوابطی که در حدود بخش مشمول قانون استخدام کشوری به تصویب شورا
می‌رسد پرداخت نماید.
ماده ۳۸ – سازمان می‌تواند کمک هزینه مسکن به کارمندانی که در نقاط بد آب و هوا
یا مناطق محروم و فاقد تسهیلات خدمت می‌کنند و از‌خانه‌های سازمانی سازمان استفاده
نمی‌نمایند با توجه به سطوح شغلی مختلف پرداخت نماید. ضوابط مربوط و میزان آن به
تصویب شورا خواهد‌رسید.
ماده ۳۹ – در صورت اعزام به مأموریت یا انتقال به خارج از کشور کلیه هزینه‌های
مربوط به تهیه و تمدید گذرنامه، عوارض خروج، بلیط رفت و‌برگشت هرگونه عوارض دیگر
مربوط به خروج از کشور و ورود به کشور دیگر بابت کارمند و خانواده تحت تکفل وی
برای یک بار رفت و برگشت بر‌عهده سازمان است.
ماده ۴۰ – به کارمندانی که جهت گذراندن دوره‌های آموزشی اعم از داخل یا خارج از
کشور اعزام می‌گردند برحسب مورد، کلیه هزینه‌های آموزشی‌مربوط از قبیل شهریه،
کتاب، لوازم آموزشی، هزینه معاینات پزشکی، امتحانات، بیمه و درمان و سایر
هزینه‌های ضروری پرداخت می‌گردد. ضوابط‌مربوط به میزان و نحوه پرداخت هزینه‌ها به
تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۴۱ – [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
سازمان مکلف است در مورد مشاغل خاص لباس کار و وسایل ایمنی لازم را تأمین نماید. دستورالعمل این ماده به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۴۲ – سازمان می‌تواند کارمندانی را که خدمت برجسته ای انجام دهند یا لیاقت فوق العاده ای که منجر به صرفه جویی و پیشرفت کار سازمان گردد ابراز دارند، با پرداخت حداکثر دو ماه حقوق ثابت و مزایای مستمر به عنوان پاداش و فقط یک بار در سال مورد تقدیر قرار دهد.
تبصره – تعریف و تشخیص و تعیین خدمات برجسته و نحوه قدردانی و نیز درصد (تعداد) کارکنانی که در هر سال می‌توانند مشمول پرداخت این پاداش گردند، طبق ضوابطی است که به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۴۳ – سازمان می‌تواند به کارمندانی که دوره‌های آموزشی و تحصیلی خود را با درجه ممتاز طی کنند جوایز نقدی یا وسایل و تجهیزات شغلی اعطا نماید.
تبصره – ضوابط و شرایط اعطای جوایز موضوع این ماده به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۴۴ – میزان عیدی و پاداش پایان سال حداکثر معادل یک ماه آخرین حقوق ثابت و
مزایای مستمر کارمندان در همان سال می‌باشد. مشروط بر‌اینکه از پنجاه درصد بالاترین
امتیازات شغل و شاغل ضرب در ضریب ریالی مندرج در جداول فصل سوم تجاوز ننماید.
ماده ۴۵ – سازمان مکلف است ماهانه به کارمندان متأهل خود کمک هزینه عائله مندی و اولاد مطابق با کارمندان مشمول قانون نظام هماهنگ پرداخت نماید.
ماده ۴۶ – سازمان مکلف است حداقل یک بار در سال عملکرد کارمندان و واحدهای
سازمانی را از نظر بازدهی، تخصص، لیاقت و شایستگی، تعهد و احساس مسؤولیت و کاردانی
مورد ارزیابی قرار داده و از نتایج ارزشیابی علاوه بر افزایشهای سنواتی، در جهت
تشخیص و اجرای نیازهای آموزشی‌ضمن خدمت یا بورسهای داخل و خارج از کشور و فراهم
نمودن زمینه ارتقای سطح کارشناسی و ترفیع رتبه کارمندان استفاده نماید.
تبصره – [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
دستورالعمل نحوه ارزشیابی و ارتقای سطح کارشناسی کارکنان و واحدهای سازمانی شامل عوامل و معیارها و شاخصهای بهره‌وری و همچنین نحوه ارتقای آنان در رتبه‌های یک تا پنج مجموعه‌های شغلی تعریف شده در این آیین‌نامه و تخصیص مشاغل به کمک کارشناسی، کاردانی، کارشناسی به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۴۷ – دستورالعمل اجرایی مربوط به نحوه استخدام و میزان حق الزحمه کارمندان قراردادی با رعایت تعادل حقوق و مزایای آنان با کارمندان رسمی شاغل در مشاغل مشابه به تصویب شورا خواهد رسید.
فصل چهارم – آموزش
ماده ۴۸ – [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
سازمان می‌تواند در چهارچوب نظام نامه آموزشی خود جهت بالا بردن سطح تخصص و مهارتهای فنی، حرفه ای، مدیریتی و معلومات عمومی کارمندان رسمی و افزایش کارآیی آنان و همچنین آماده نمودن نیروهای شایسته و لایق برای تصدی مشاغل بالاتر و آشنایی با فن آوریهای جدید برنامه‌های آموزشی یا کارآموزی‌لازم را برای آنان تنظیم و به مورد اجرا بگذارد یا آنان را جهت آموزش و کارآموزی در زمینه‌های مرتبط با فعالیتهای سازمان به مؤسسات آموزشی داخل و یا خارج از کشور اعزام نماید.
ماده ۴۹ – گذراندن دوره آموزشی یا کارآموزی در داخل کشور، مشروط به دارا بودن شرایط زیر می‌باشد:
۱ – آموزش در یکی از مؤسسات آموزشی معتبر کشور یا مراکز آموزشی سازمان که براساس مجوزهای صادر شده از مراجع ذی‌ربط تأسیس گردیده یا می‌گردد صورت گیرد.
۲ـ دوره مربوط، با وضعیت شغلی فعلی یا آتی فرد مرتبط باشد.
۳ – هر گونه هزینه دوره، مستقیما” در وجه مؤسسه آموزش دهنده پرداخت گردد.
۴ – [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
کارمند اعزامی باید رسماً متعهد گردد که پس از اتمام دوره مطابق مقررات قید شده در نظام نامه آموزشی در سازمان خدمت نماید و در صورت عدم موفقیت در دوره، کلیه هزینه‌های مربوط را براساس دفاتر سازمان پرداخت نماید.
تبصره – دوره آموزشی بلندمدت که به اخذ مدرک تحصیلی منجر می‌گردد با مجوز وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و دوره‌های آموزشی بلندمدت که دارای ارزش استخدامی است با مجوز سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور برگزار خواهد شد.
ماده ۵۰ – گذراندن دوره‌های آموزشی یا کارآموزی در خارج از کشور، مشروط به دارا بودن شرایط زیر می‌باشد:
۱- بنابه تشخیص سازمان، آموزش یا کارآموزی فوق در داخل کشور میسر نباشد.
۲ – دوره مربوط با وضعیت شغلی فعلی یا آتی فرد مرتبط باشد.
۳ – [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
کارمند اعزامی بایستی با ارایه ضمانتنامه لازم تعهد نماید که پس از پایان دوره مطابق مقررات قید شده در نظام نامه آموزشی برای سازمان خدمت نماید.
تبصره ۱- [حذف ۱۳۸۴/۲/۲۵]
تبصره ۲ – [حذف ۱۳۸۴/۲/۲۵]
ماده ۵۱ – سازمان می‌تواند در چارچوب مجوزهای استخدامی با اخذ تعهد خدمت و با
تضمین معتبر دانشجویان کارشناسی ارشد و دکترا که در رشته‌های مورد نیاز سازمان در
داخل و خارج از کشور تحصیل می‌نمایند را (راتبه گیر) نماید و برابر ضوابط و
مقررات از جمله قانون ممنوعیت ادامه‌تحصیل کارکنان دولت به آنها هزینه تحصیلی
پرداخت کند.
ماده ۵۲ – [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
سازمان می‌تواند به دانشجویانی که در مقاطع تحصیلی کارشناسی ارشد یا دکتری در زمینه‌های مورد نیاز سازمان تحقیق می‌کنند یا رساله پایان تحصیلات خود را در زمینه‌های مورد نظر سازمان تهیه و به سازمان ارایه می‌نمایند، کمک هزینه پرداخت کند. این کمک هزینه بدون اخذ تعهد خدمت از طرف دانشجو و الزام سازمان به استخدام وی می‌باشد.
ماده ۵۳ – سازمان می‌تواند به منظور ارتقای کیفیت فعالیتهای علمی و پژوهشی و
آشنایی اعضای هیأت علمی با دست آوردهای علمی و فن‌آوریهای جدید، فرصت‌های مطالعاتی
در اختیار اعضای هیأت علمی خود قرار دهد. چگونگی و نحوه استفاده از فرصت‌های
مطالعاتی برای اعضای‌هیأت علمی در چارچوب مقررات مربوط در مؤسسات آموزش عالی کشور
با پیشنهاد هیأت ممیزه به تصویب رییس سازمان خواهد رسید.
ماده ۵۴ – سازمان مکلف است طبق مفاد ماده (۲۲) قانون حفاظت در برابر اشعه و
آیین‌نامه اجرایی آن و همچنین دستورالعملهای اجرایی که در آینده مطابق شرایط روز
تدوین می‌گردد از طریق تهیه و تدوین ضوابط، مقررات، استانداردها و بکارگیری
امکانات تخصصی و آموزشی و پژوهشی‌مربوط دوره‌های آموزشی و بازآموزی لازم را برای
کلیه پرتوکاران سازمان به طور مستمر برقرار نماید.
ماده ۵۵ – [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
نظامنامه آموزشی سازمان شامل چگونگی تشکیل و اختیارات شورای آموزش و دستورالعملهای اجرایی مربوط به ضوابط انتخاب، کیفیت و نحوه آموزش و کارآموزی در داخل و خارج از کشور، نحوه و میزان پرداخت کمک هزینه و هزینه تحصیلی، نحوه استفاده از (راتبه‌های) اعطایی از طرف مؤسسات داخلی و خارجی، تعداد (راتبه‌گیرها)، رشته‌های مورد نظر و سایر مقررات مربوط به تنظیم و اجرای برنامه‌های آموزشی و کارآموزی سازمان به تصویب شورا خواهد رسید.
فصل پنجم – وضع استخدامی کارمندان
ماده ۵۶ ـ وضعیتهای استخدامی کارمندان سازمان در یکی از حالات زیر خواهد بود و نمی‌توان کارمند را در حالت استخدامی دیگر قرار داد:
الف : حالت اشتغال: وضع کارمندی است که مشغول انجام وظایف مربوط به پست سازمانی مورد تصدی یا انجام خدمت مشخصی می‌باشد.
ب : حالت استخدام آزمایشی : وضع کارمندی است که داوطلب استخدام دائم در سازمان بوده و قبل از صدور حکم قطعی استخدام مشغول طی دوره آزمایشی می‌باشد.
پ : حالت کارآموزی یا دوره آموزشی : وضع کارمندی است که مشغول طی دوره آموزشی یا کارآموزی برای احراز آمادگی جهت انجام خدمت است.
ت : حالت مأموریت: [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
وضع کارمندی است که بطور موقت مأمور انجام وظیفه‌ای غیر از وظیفه اصلی پست سازمانی خود گردیده است یا از طرف سازمان جهت کار آموزی یا خدمت، به واحد یا مؤسسه دیگری اعزام شده است.
ث : حالت مرخصی : وضع کارمندی است که از مرخصی استحقاقی یا بدون حقوق استفاده می‌نماید.
ج : حالت معذوریت: وضع کارمندی است که از مرخصی استعلاجی طبق این آیین‌نامه استفاده می‌نماید.
چ : حالت بازنشستگی : وضع کارمندی است که طبق مقررات و ضوابط این آیین‌نامه و یا
سایر مقررات قانونی مربوط بازنشسته گردیده و از حقوق‌بازنشستگی استفاده می‌نماید.
ح : حالت از کار افتادگی : وضع کارمندی است که بنا به تشخیص پزشکان معتمد سازمان یا کمیسیون پزشکی توانایی کارکردن را از دست داده و طبق مقررات از کار افتاده گردیده است و از حقوق وظیفه از کار افتادگی استفاده می‌نماید.
خ : حالت استعفاء : وضع کارمندی است که به درخواست خود از خدمت سازمان منفک می‌گردد.
د : حالت اخراج : وضع کارمندی است که طبق قانون مربوط یا مقررات این آیین‌نامه به خدمت وی در سازمان خاتمه داده شده است.
ذ : حالت بازخریدی : وضع کارمندی است که بنا به درخواست شخصی یا بر طبق مقررات این آیین‌نامه از خدمت سازمان معاف و سوابق خدمت او بازخرید می‌گردد.
ر : حالت آمادگی به خدمت: [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
وضع کارمندی است که به یکی از علل زیر تصدی پستی را بر عهده نداشته و در انتظار ارجاع وظیفه بسر می‌برد:
ـ حذف پست سازمانی.
نبودن پست سازمانی مناسب برای کارمند و عدم پذیرش پست محول شده از طرف او.
برکناری از پست مورد تصدی به علت عدم توانایی.
ز : حالت انفصال دایم: وضع کارمندی است که به موجب آراء یا احکام مراجع قانونی ذی صلاح برای همیشه از خدمت در سازمان محروم می‌شود.
ژ ـ حالت انفصال موقت: وضع کارمندی است که به موجب آراء و احکام مراجع قانونی ذی صلاح برای مدت معین از اشتغال در سازمان محروم می‌گردد.
س : حالت تعلیق : وضع کارمندی است که طبق حکم مقامات قضایی تا مدتی امکان حضور و ادامه خدمت در سازمان از او سلب می‌شود.
ش : حالت غیبت موجه: [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
وضع کارمندی است که با مجوز یا اطلاع مستقیم به عللی خارج از قدرت و اختیار خود نتواند در محل خدمت حاضر شود و‌موجه بودن عذر او برای سازمان محرز گردد.
ص : حالت غیبت غیر موجه : وضع کارمندی است که به صورت غیر مجاز و با عذر غیر موجه در محل خدمت خود حاضر نگردد.
ض : حالت قطع موقت خدمت: وضع کارمندی است که به دلایل مختلف قانونی به غیر از موارد تصریح شده در این ماده برای مدتی مشخص در سازمان به کار اشتغال نداشته باشد.
ماده ۵۷ـ چنانچه به علت حذف یا عدم وجود پست سازمانی و یا کاهش فعالیت و نهایتا”
انحلال واحد مربوط به وجود کارمند نیاز نبوده و یا اینکه دارای کارآیی لازم جهت
انجام وظایف پست سازمانی که به او محول گردیده است نباشد وضعیت خدمتی مشارالیه به
حالت آماده به خدمت در خواهد‌آمد.
تبصره ـ سازمان نمی‌تواند جز در موارد مصرح در این ماده یا با حکم مراجع قانونی
کارمند رسمی را از پست سازمانی وی بر کنار کند مگر اینکه بلافاصله او را به پست
سازمانی دیگری منصوب نماید.
ماده ۵۸ـ سازمان موظف است تا زمانی که کارمند آماده به خدمت در اختیار دارد برای
تصدی پستهایی که جدیدا” ایجاد می‌شود یا بدون متصدی هستند از کارمندان مزبور
استفاده نماید و فقط در صورتی مجاز به استخدام جدید می‌باشد که کارمند آماده به
خدمت واجد شرایط و با صلاحیت وجود‌نداشته باشد.
تبصره ـ استفاده از کارمندان آماده به خدمت در پستهایی که ایجاد می‌شود یا بدون
متصدی است مشروط به آن است که پست مزبور از لحاظ شرح وظایف و مسؤولیتها و شرایط
احراز با سوابق تجربی و تحصیلات آنان متناسب باشد.
ماده ۵۹ـ کارمند رسمی که به موجب آراء و احکام مراجع قانونی و یا قانون رسیدگی
به تخلفات اداری به انفصال موقت از خدمت محکوم شده است بعد از اتمام ایام انفصال
به خدمت گمارده می‌شود . چنانچه پست مناسبی برای انتصاب وی موجود نباشد به حال
آماده به خدمت در می‌آید مدت انفصال موقت در هیچ حال جزو سابقه خدمت وی محسوب نخواهد شد.
ماده ۶۰ـ کارمند رسمی که طبق قانون به حال تعلیق درآمده است در صورت احراز برائت
قطعی از اتهام یا اتهامات منتسب، به خدمت در واحد اولیه منصوب و حقوق وی در مدت
تعلیق بر مبنای حقوق ثابت آخرین پست مورد تصدی قبل از حال تعلیق محاسبه و پس از
برداشت کسور سهم کارمند‌بطور یکجا به وی پرداخت می‌گردد، در این حالت مدت تعلیق
جزء سابقه خدمت کارمند محاسبه خواهد شد.
ماده ۶۱ـ سازمان می‌تواند کارمند آماده به خدمت را در صورتی که پرونده وی به
اتهام تخلفات اداری در مراجع قانونی مطرح نباشد با درخواست کتبی وی بازخرید یا در
صورتی که واجد شرایط بازنشستگی باشد بازنشسته نماید.
ماده ۶۲ـ [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
به کارمندان رسمی سازمان که به حالت آماده به خدمت در می‌آیند در طول یک سال آمادگی به خدمت، حقوق ثابت آخرین پست مورد تصدی پرداخت خواهد شد.
ماده ۶۳ـ [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
دوران آمادگی به خدمت با پرداخت کسور بازنشستگی مربوط جزء سابقه خدمت کارمندان محسوب خواهد شد.
فصل ششم – تکالیف عمومی و امور انضباطی کارمندان
ماده ۶۴ـ کارمندان سازمان مکلفند در چارچوب قوانین و مقررات، احکام و دستور
العملهای صادر شده از سوی مقامات مافوق را در امور مربوط به وظایف محول شده اجرا
نمایند در صورتی که دستورات صادر شده خلاف قوانین و مقررات یا موازین حرفه ای باشد
کارمند موظف است کتبا” مراتب را با ذکر دلیل به مقام صادر کننده دستور گزارش
نماید. هرگاه مقام مافوق اجرای دستور را مجدداً” و به صورت کتبی خواستار شود کارمند
مکلف به‌انجام دستور می‌باشد و مسؤولیت ناشی از اجرای امر متوجه مقام دستور دهنده خواهد بود.
ماده ۶۵ـ کارمندان مکلفند در ساعات کار تعیین شده از طرف سازمان در محل خدمت حضور
یافته و وظایف محول شده را انجام دهند. مدت زمان کار هفتگی کارمندان سازمان همانند
ساعات کار کارکنان دولت خواهد بود.
تبصره ۱ـ روزهای کار در هفته و ساعات شروع و پایان کار روزانه کارمندان و شعب و
دفاتر خارج از کشور با توجه به شرایط محلی و دستورالعملهای سازمان تعیین می‌گردد.
تبصره ۲ـ سازمان در صورت ضرورت می‌تواند از کارمندان خود بخواهد که در خارج از
ساعات کار اداری در محل خدمت حاضر و انجام وظیفه‌نمایند.
تبصره ۳ـ دستور العمل اجرایی نحوه حضور و غیاب کارکنان به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۶۶ـ کارمندان سازمان موظفند امور و تکالیفی را که از طرف سازمان تعیین
می‌شود به نحو احسن و در کمال جدید و درستکاری و بر طبق مقررات و رویه‌های جاری
انجام دهند.
ماده ۶۷ـ کارمند موظف به حفظ اسرار و مدارک اداری و اطلاعات مربوط به پروژه‌های
تحقیقاتی و اجرایی و امور محرمانه سازمان بوده و به هیچ‌وجه حق فاش ساختن آنها را ندارد.
ماده ۶۸ـ کارمند سازمان حق ندارد در معاملات سازمان تحت عناوین حق العمل، کمیسیون
یا طرق دیگر وجهی دریافت دارد یا با فروشندگان کالا و‌خدمات و کارگزاران آنها شریک شود.
ماده ۶۹ـ تدریس و تحقیق کارمندان سازمان در دانشگاهها و مراکز آموزش عالی و
تحقیقاتی و انجام امور مشاوره‌ای، قبول سمتهای غیر موظف در‌مؤسسات عام المنفعه
اجتماعی با اطلاع سازمان بلامانع است.
ماده ۷۰ـ اختیار تعیین محل جغرافیایی خدمت کارمند با سازمان می‌باشد و کارمند
موظف است در هر نقطه‌ای از ایران یا خارج از کشور که سازمان مقتضی بداند انجام
وظیفه نماید.
ماده ۷۱ـ کارمندی که تعهد خدمت در سازمان دارد قبل از پایان دوره تعهد نمی‌تواند
استعفا دهد مگر با موافقت سازمان و اینکه تعهد مالی مربوط را‌پرداخت و با سازمان
تسویه حساب نماید.
ماده ۷۲ـ کارمندان باید از شرکت در فعالیتها و انجام اعمالی که مغایر با قوانین
و مقررات جمهوری اسلامی ایران و سازمان باشد یا به حیثیت و‌شؤون کشور و سازمان
لطمه وارد سازد خودداری نمایند.
ماده ۷۳ـ خروج از تابعیت ایران یا قبول تابعیت کشور بیگانه موجب انفصال دایم از
خدمت سازمان خواهد بود.
ماده ۷۴ـ قبول القاب و نشانهای دول بیگانه توسط کارمندان موکول به اجازه سازمان می‌باشد.
ماده ۷۵ـ [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
کارکنان سازمان اعم از رسمی و قراردادی از نظر نحوه رسیدگی به تخلفات اداری مشمول قانون تخلفات اداری مصوب ۱۳۷۲/۹/۷ و آیین‌نامه اجرایی آن می‌باشند.
فصل هفتم – حفظ حقوق استخدامی کارمندان
ماده ۷۶ـ کارمندان سازمان در قبال یک ماه خدمت حق استفاده از ۲.۵ روز مرخصی
استحقاقی با دریافت حقوق ثابت و مزایای مستمر مربوطه را خواهند داشت محاسبه ایام
تعطیلات رسمی و یا روزهای جمعه در مدت مرخصی بر اساس مقررات عمومی دولت خواهد بود.
تبصره ۱ـ مدت مرخصی سالانه کارمندان بخشهای ویژه تخصصی که بطور مستقیم و مستمر با
مواد پوتوزا کار می‌کنند بر اساس بند (۱) ماده (۲۰) قانون حفاظت در برابر اشعه طبق
دستور العمل مربوط خواهد بود.
تبصره ۲ـ مرخصی استحقاقی از نخستین ماه استخدام به نسبت مدت خدمت به کارمند تعلق
می‌گیرد. مرخصی کمتر از یک روز جزء مرخصی استحقاقی منظور می‌گردد. حداکثر مدت
مرخصی ساعتی در روز ۴ ساعت می‌باشد و در طول سال مجموع مرخصی ساعتی از ۱۲ روز
تجاوز نخواهد‌کرد. هر ۸ ساعت مرخصی یک روز محاسبه می‌گردد.
ماده ۷۷ ـ [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
حفظ پست سازمانی کارمندی که در حال استفاده از مرخصی استحقاقی است الزامی می‌باشد.
ماده ۷۸ ـ نحوه ذخیره مرخصی استحقاقی استفاده نشده کارمندان سازمان طبق مقررات کارکنان دولت خواهد بود.
ماده ۷۹ ـ استفاده از مرخصی استحقاقی موکول به تقاضای کتبی کارمند و کسب موافقت سرپرست بلافصل قبل از شروع مرخصی می‌باشد.
تبصره ـ کارمند موظف است قبل از تقاضای مرخصی از مدت مرخصی که استحقاق استفاده از آن را دارد به نحو مقتضی کسب اطلاع نماید.
ماده ۸۰ ـ چنانچه کارمند قادر به حضور در محل کار نباشد موظف است به نحو مقتضی
مراتب را به سرپرست بلافصل اطلاع دهد.
تبصره ـ عدم حضور در محل کار بدون اطلاع و ارایه دلیل مستدل غیبت محسوب می‌گردد.
ماده ۸۱ ـ تمدید مرخصی کارمندی که در حال استفاده از مرخصی است بلامانع است در
این صورت تاریخ شروع مرخصی اخیر بلافاصله بعد از انقضای مرخصی قبلی خواهد بود.
ماده ۸۲ ـ در صورتی که موافقت مسؤولین ذی‌ربط در مورد تمدید مرخصی به کارمند
اعلام نشده باشد وی مکلف است در پایان مرخصی در محل خدمت خود حاضر شود.
ماده ۸۳ ـ حداکثر مدتی که کارمند در یک سال تقویمی می‌تواند از مرخصی همان سال و
مرخصی ذخیره شده سالهای قبل استفاده نماید جمعا” از چهار ماه تجاوز نخواهد کرد.
تبصره ـ موافقت با درخواست استفاده از تمام مرخصی استحقاقی استفاده نشده کارمندی
که بازنشسته می‌شود بر حسب تقاضای او الزامی است و در این حالت محدودیتی در مورد
مدت مرخصی رعایت نمی‌گردد.
ماده ۸۴ ـ کارمند می‌تواند در زمان بازنشستگی تمامی مدت مرخصی ذخیره شده خود را باز خرید نماید. باز خرید مرخصی بر مبنای مجموع حقوق ثابت و مزایای مستمر وی در آخرین پست سازمانی محاسبه و پرداخت می‌گردد.
تبصره ـ [الحاقی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
کارکنان سازمان می‌توانند پنجاه درصد مرخصی ذخیره شده خود را قبل از پایان خدمت، فقط برای یک بار بازخرید نمایند، مشروط بر اینکه مرخصی ذخیره شده آنان کمتر از ۶۰ روز نباشد.
ماده ۸۵ ـ در صورتی که کارمند فوت شود و مرخصی استحقاقی ذخیره داشته باشد، وجوه بازخریدی مربوط به مرخصی مذکور به وراث قانونی وی پرداخت خواهد شد.
ماده ۸۶ ـ کارمندان سازمان در صورت ابتلا به بیماریهایی که مانع از انجام خدمت آنان باشد با گواهی و تأیید پزشک معالج و تأیید پزشک معتمد سازمان می‌توانند از مرخصی استعلاجی استفاده نمایند.
ماده ۸۷ ـ در صورتی که کارمند در حال استفاده از مرخصی استحقاقی بیمار شود، طبق
مقررات ناظر بر مرخصی استعلاجی با او رفتار خواهد شد و در این صورت مرخصی استحقاقی
استفاده نشده وی ذخیره می‌گردد.
ماده ۸۸ـ هرگاه گواهی پزشک معالج از لحاظ مدت عدم توانایی کارمند به انجام دادن
خدمت یا طول مدت درمان مورد قبول پزشک معتمد سازمان قرار نگیرد، در خواست وی به
کمیسیون پزشکی ارجاع می‌گردد. نظر این کمیسیون قطعی است.
تبصره ـ کمیسیون پزشکی متشکل از پزشک معتمد سازمان و دو نفر پزشک متخصص معرفی
شده از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است که با تقاضای سازمان بر حسب
مورد تشکیل و تصمیم گیری می‌نماید.
ماده ۸۹ـ گواهی پزشکی در مورد بیماری کارمندی که در خارج از کشور صادر می‌شود،
باید از حیث صحت صدور به تصدیق سفارتخانه یا کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در محل
برسد به هر حال این نوع مدرک بایستی به تأیید پزشک معتمد سازمان نیز برسد.
ماده ۹۰ـ حداکثر مهلت استفاده از مرخصی استعلاجی ۴ ماه در هر سال خواهد بود که در
این مدت تمام حقوق ثابت و مزایای مستمر مربوط به‌کارمند پرداخت می‌شود.
تبصره ۱ـ چنانچه بیماری کارمند به سبب انجام وظیفه باشد، حداکثر مدت مرخصی
استعلاجی مذکور در این ماده ۶ ماه در سال خواهد بود.
تبصره ۲ـ در صورتی که مرخصی استعلاجی کارمند به دلیل ابتلاء به بیماریهای صعب
العلاج بیش از حد مقرر در این ماده باشد می‌تواند حداکثر تا‌دو سال از مرخصی
استعلاجی استفاده نماید و در صورت ادامه بیماری با تأیید کمیسیون پزشکی و موافقت
مراجع ذی صلاح صندوقهای بازنشستگی کارمند از کار افتاده تلقی خواهد شد.
ماده ۹۱ـ در مورد بانوان باردار پس از وضع حمل، تسهیلات مقرر در قانون ترویج تغذیه با شیر مادر و حمایت از مادران در دوران شیردهی مصوب ۱۳۷۴.۶.۲۲ مجلس شورای اسلامی منظور خواهد شد.
ماده ۹۲ـ [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
حفظ پست سازمانی کارمند در مدت مرخصی استعلاجی به مدت ۴ یا ۶ ماه موضوع ماده (۹۰) این آیین‌نامه و تبصره (۱) ذیل آن و در مدت معذوریت زایمان موضوع ماده (۹۱) الزامی است.
ماده ۹۳ـ ایام مرخصی استعلاجی و معذوریت زایمان با پرداخت کسور از لحاظ بازنشستگی جزء سنوات خدمت محسوب می‌گردد.
ماده ۹۴ـ بانوانی که فرزند شیر خوار آنان از شیر مادر تغذیه می‌نمایند، می‌توانند برای شیر دادن به فرزند شیر خوار خود از مرخصی ساعتی مطابق ماده (۳) قانون ترویج تغذیه با شیر مادر و حمایت از مادران در دوران شیردهی و مواد (۴)، (۵) و (۶) آیین‌نامه اجرایی قانون مزبور استفاده نمایند.
ماده ۹۵ـ به ایام مرخصی استعلاجی بیش از ۴ ماه و به دوران مرخصی بدون حقوق، آمادگی به خدمت، تعلیق، انفصال موقت و خدمت زیر پرچم مرخصی استحقاقی تعلق نمی‌گیرد.
ماده ۹۶ـ کارمندان رسمی سازمان می‌توانند با موافقت سازمان حداکثر تا ۳ سال در طول خدمت به شرط نداشتن مرخصی استحقاقی ذخیره شده، از مرخصی بدون حقوق استفاده نمایند.
تبصره ۱ـ شرط استفاده از مرخصی بدون حقوق داشتن حداقل ۵ سال سابقه خدمت می‌باشد.
تبصره ۲ـ در صورت ادامه تحصیلات عالی در سطح دکتری در رشته‌های مورد نیاز سازمان
و به شرط ارایه مدرک تحصیلی لازم یا گواهی اشتغال به‌تحصیل از طرف دانشگاه یا در
موارد خاص حداکثر مدت مرخصی بدون حقوق تا ۲ سال دیگر با تصویب شورا علاوه بر مرخصی
موضوع این ماده قابل‌تمدید است.
تبصره ۳ـ مرخصی بدون حقوق به عنوان سابقه خدمت کارمند از لحاظ بازنشستگی قابل احتساب نمی‌باشد.
تبصره ۴ـ حفظ پست سازمانی کارمند در ایام مرخصی بدون حقوق الزامی نیست.
تبصره ۵ ـ در صورتی که پس از پایان دوران مرخصی بدون حقوق پست سازمانی مناسب جهت
ارجاع به کارمند موجود نباشد، آماده به خدمت‌خواهد گردید.
ماده ۹۷ـ کارمندان رسمی زن می‌توانند از خدمت نیمه وقت بر اساس قانون راجع به
خدمت نیمه وقت بانوان مصوب ۱۳۶۲.۹.۱ و قانون نحوه اجرای قانون مربوط به خدمت نیمه
وقت بانوان مصوب ۱۳۶۴.۱.۱۸ مجلس شورای اسلامی استفاده نمایند.
ماده ۹۸ـ کارمندان قراردادی تمام وقت سازمان در صورتی که حداقل ۹ ماه خدمت کرده باشند با تأیید معاونت مربوط می‌توانند از ۱ ماه مرخصی بدون حقوق در هر سال خدمتی استفاده نمایند مدت مذکور حداکثر تا ۶ ماه قابل ذخیره و بطور یکجا قابل استفاده خواهد بود.
ماده ۹۹ـ کارمندان سازمان اعم از رسمی یا قراردادی می‌توانند با ۲ ماه اعلام قبلی از
خدمت سازمان استعفا کنند. سازمان مکلف است حداکثر ظرف ۱ ماه پس از دریافت استعفا در
این زمینه اتخاذ تصمیم نماید و رد یا قبول استعفا را کتباً” اعلام دارد. قبول
استعفاء رافع تعهدات کارمند در برابر سازمان نخواهد بود و از تاریخی تحقق می‌یابد
که سازمان به موجب حکم رسمی با آن موافقت نماید. در صورت قبول نشدن استعفا، کارمند
مکلف به ادامه‌خدمت و انجام تکالیف مربوط است.
ماده ۱۰۰ـ در مواردی که استفعای کارمند موجب وقفه در وظایف مربوط به شغل مورد
تصدی می‌شود، حداکثر زمان موافقت با استعفای کارمند ۴ ماه خواهد بود که در این
صورت باید مراتب به وی ابلاغ گردد.
ماده ۱۰۱ـ به کارمندی که طبق مقررات این آیین‌نامه مستعفی شناخته می‌شود کلیه
حقوق ثابت و مزایای مستمر متعلق به ایام مرخصی استحقاقی استفاده نشده، هر نوع کسور
بازنشستگی سهم کارمند و کسور پس انداز سهم کارمند بعلاوه سود متعلق به آنها بطور
یکجا پرداخت می‌گردد.
ماده ۱۰۲ـ حداکثر مدت آماده به خدمت ۱ سال است در صورتی که ظرف ۱ سال از شروع
دوران آمادگی به خدمت شغلی به کارمند آماده به خدمت ارجاع نشود، سازمان مکلف است
چنانچه کارمند مزبور واجد شرایط بازنشستگی باشد، بازنشسته و در غیر این صورت سوابق
خدمت او را بازخرید‌نماید.
ماده ۱۰۳ـ کارمندان سازمان می‌توانند با موافقت سازمان سوابق خدمت دولتی خود را باز خرید نمایند.
تبصره ـ [حذف ۱۳۸۴/۲/۲۵]
ماده ۱۰۴ـ به کارمندی که سوابق خدمت او طبق تمایل شخصی بازخرید می‌گردد به ازای
هر سال سابقه خدمت در سازمان معادل ۴۵ روز آخرین حقوق ثابت و مزایای مستمر پرداخت
خواهد گردید. سوابق بیش از ۶ ماه ۱ سال محسوب می‌گردد.
تبصره ۱ـ در مورد کارمندان انتقالی از دیگر دستگاههای دولتی به سازمان، سوابق
خدمت دولتی آنان جزء سنوات بازخریدی محسوب خواهد شد.
تبصره ۲ـ [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
سازمان می‌تواند به کارمند رسمی که به دلیل حذف پست یا انحلال واحد و عدم وجود پست بلاتصدی یا عدم توانایی جسمی و یا روحی آماده به خدمت گردیده است به ازای هر سال سابقه خدمت وی در سازمان با موافقت رییس سازمان تا ۳ ماه آخرین حقوق ثابت و مزایای مستمر قبل از‌دوران آمادگی به خدمت پرداخت و سنوات خدمت او را باز خرید نماید.
تبصره ۳ـ شرایط بازخرید خدمت کارمندان موضوع این ماده طبق دستور العملی خواهد بود که به تصویب شورا می‌رسد.
ماده ۱۰۵ـ به کارمندی که طبق مقررات این آیین‌نامه بازخرید می‌گردد کلیه حقوق ثابت و مزایای مستمر ایام مرخصی استحقاقی استفاده نشده و پس‌انداز سهم کارمند بعلاوه سود متعلقه و در صورت تقاضا، کسور بازنشستگی طبق ضوابط به آنها به طور یکجا پرداخت می‌گردد.
ماده ۱۰۶ـ در صورت تقاضای کارمند مستعفی یا بازخرید شده کسور بازنشستگی واریزی
سهم کارمند و سهم سازمان به صندوق بازنشستگی ذی‌ربط، به موجب ضوابط مربوط به سایر
صندوقهای بیمه یا بازنشستگی قابل انتقال می‌باشد.
ماده ۱۰۷ـ بابت ایام مرخصی استحقاقی ذخیره شده کارمند مستعفی یا باز خرید شده،
آخرین حقوق ثابت و مزایای مستمر مربوط به آخرین پست‌مورد تصدی پرداخت خواهد شد.
ماده ۱۰۸ـ کارمندان رسمی سازمان با رعایت شرایط زیر می‌توانند به وزارتخانه‌ها یا
سازمانها و مؤسسات دولتی یا وابسته به دولت منتقل گردند:
الف : در خواست کتبی کارمند
ب : اعلام نیاز و پذیرش از سوی وزارتخانه یا مؤسسات مورد درخواست
پ : موافقت سازمان
ت : تسویه حساب کامل با سازمان
تبصره ۱ـ با درخواست انتقال کارمندانی که تعهد خدمتی به سازمان دارند پس از تسویه
حساب به موجب تعهد خدمتی و یا پس از انجام دادن‌خدمت به میزان تعهد مربوط موافقت
خواهد شد.
تبصره ۲ـ دستور العمل نحوه تسویه حساب کارمندانی که تعهد خدمت داشته باشند به
تصویب شورا خواهد رسید.
فصل هشتم – تسهیلات رفاهی
ماده ۱۰۹ـ به منظور تشویق کارمندان به پس انداز و تأمین رفاه آنان در دوران کهولت
و رفع مشکلات آنان در موارد اضطراری صندوقی به نام صندوق پس انداز کارمندان که از
این پس صندوق پس انداز نامیده می‌شود، تشکیل می‌گردد سازمان مکلف است از مجموع
حقوق ثابت و مزایای‌مستمر ماهانه کارمندان دو درصد (۲%) به عنوان پس انداز سهم
کارمند کسر و معادل ده درصد (۱۰%) حداقل حقوق ثابت کارکنان را به عنوان سهم سازمان
بطور یکجا به صندوق پس انداز واریز نماید.
تبصره ـ سازمان می‌تواند جهت تقویت توان مالی صندوق، کمکهای لازم را جهت پرداخت
وامهای مسکن و ضروری به کارمندان در اختیار این صندوق قرار دهد.
ماده ۱۱۰ـ اداره امور صندوق پس انداز بر عهده هیأت امناء خواهد بود که از بین
کارمندان رسمی سازمان انتخاب و با حکم رییس سازمان منصوب‌می‌گردند.
تبصره ـ نحوه اداره صندوق پس انداز بر طبق نظامنامه ای خواهد بود که به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۱۱۱ـ در صورت بازنشستگی یا از کار افتادگی کارمند یا اتمام مدت قرارداد کارمندان قراردادی یا فوت کارمند، کلیه سرمایه تشکیل شده اعم از سهم کارمند، سهم سازمان و مجموع سود متعلق به هر یک بطور یکجا به کارمند یا وراث قانونی وی پرداخت می‌گردد.
ماده ۱۱۲ـ در صورت استعفا، بازخرید، اخراج یا انفصال دایم از خدمت، فقط پس انداز سهم کارمند و سود حاصل از سهم کارمند به وی پرداخت می‌گردد.
ماده ۱۱۳ـ کارمندان سازمان و اعضای خانواده آنان از لحاظ خدمات پزشکی مشمول مقررات سازمان بیمه خدمات درمانی و تأمین اجتماعی حسب مورد می‌باشند. همچنین سازمان می‌تواند بیمه‌های مکمل پزشکی را برای کارمندان خود برقرار نماید.
ماده ۱۱۴ـ کارمندان سازمان در زمان خدمت در خارج از کشور با پرداخت هزینه‌های
مربوط از طرف سازمان از طرح‌های بیمه درمانی در محل استفاده خواهند کرد، در صورت
عدم امکان ایجاد پوشش بیمه ای هفتاد درصد (۷۰%) از هزینه‌های درمانی کارمندان و
خانواده آنان پس از گواهی پزشک معتمد سازمان پرداخت خواهد شد.
ماده ۱۱۵ـ سازمان می‌تواند در صورت امکان مبالغی را جهت ارایه خدمات پزشکی و
درمانی مکمل به کارمندان شاغل، بازنشسته و از کار افتاده سازمان و اعضای خانواده
آنان اختصاص و به صندوق پس انداز واریز نماید. حداکثر مبالغ کمکی سازمان در این
زمینه از یک درصد (۱%) مجموع حقوق و مزایای سالانه مشمولان تجاوز نخواهد نمود.
تبصره ۱ـ سازمان می‌تواند ماهانه مبلغی بابت خدمات پزشکی موضوع این ماده از حقوق
ثابت و مزایای مستمر کارمندان شاغل و بازنشسته و از کار‌افتاده حسب مورد کسر و به
حساب این صندوق واریز نماید.
تبصره ۲ـ میزان کسور ماهانه سهم کارمند بابت بیمه مکمل درمانی و نحوه ارایه
خدمات طبق ضوابطی خواهد بود که به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۱۱۶ـ سازمان مکلف است کارمندان شاغل خود را در برابر ضایعات جسمی حاصل از
حوادث ناشی از کار و فوت نزد یکی از شرکتهای بیمه داخلی بیمه عمر و حوادث نماید.
ماده ۱۱۷ـ سازمان می‌تواند در حد امکانات و به طریق مقتضی تسهیلات رفاهی از قبیل
باشگاه ورزشی ، خانه‌های سازمانی، مهمان سرا، مهد کودک و سرویس ایاب و ذهاب برای
کارمندان فراهم نماید.
تبصره ۱ـ در صورت عدم امکان برقراری سرویس ایاب و ذهاب و ایجاد مهد کودک، سازمان
می‌تواند تا معادل هزینه ریالی موارد فوق را به عنوان کمک هزینه به کارمندان بپردازد.
تبصره ۲ـ دستور العمل موضوع این ماده و تبصره (۱) آن به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۱۱۸ـ سازمان می‌تواند در جهت تأمین مسکن، اعم از خرید یا ساخت، تهیه لوازم
ضروری زندگی و خواروبار تشکیل تعاونیهای مسکن و‌مصرف کارمندان را حمایت نماید و در
صورت امکان کمکهای لازم را از قبیل محل اداری، تجهیزات لازم، نیروی انسانی و
کمکهای مالی در اختیار آنها قرار دهد.
ماده ۱۱۹ـ قانون پرداخت پاداش پایان خدمت و بخشی از هزینه‌های ضروری به کارکنان
دولت مصوب ۱۳۷۵.۲.۲۶ و قانون اصلاح پاره ای از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگی،
بانوان شاغل، خانواده‌ها و سایر کارکنان مصوب مجلس شورای اسلامی در مورد کارکنان
سازمان نیز تسری خواهد داشت.
فصل نهم – بازنشستگی و از کار افتادگی
ماده ۱۲۰ـ به سازمان اجازه داده می‌شود در صورت فراهم بودن شرایط لازم نسبت به
تشکیل صندوق بازنشستگی مستقل اقدام نماید آیین‌نامه نحوه تشکیل و اداره این صندوق
مشترکاً توسط سازمان و سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور تهیه خواهد شد.
ماده ۱۲۱ـ تا زمان تشکیل صندوق بازنشستگی و تأمین استقلال مالی این صندوق، سازمان
مکلف است کسور بازنشستگی سهم خود و کارمندان را حسب مقررات مربوط به صندوق
بازنشستگی کشوری یا صندوق تأمین اجتماعی واریز نماید.
تبصره ـ کارمندان غیر رسمی کماکان از لحاظ بیمه و کسور بازنشستگی مشمول مقررات قانون تأمین اجتماعی خواهند بود.
ماده ۱۲۲ـ حقوق بازنشستگی، وظیفه از کار افتادگی، وظیفه وراث و مستمری آن دسته از
کارمندان که تا قبل از تشکیل صندوق بازنشستگی سازمان، بازنشسته، از کار افتاده یا
فوت شده اند کماکان بر طبق مقررات مربوط و از محل صندوق ذی‌ربط پرداخت خواهد شد.
ماده ۱۲۳ـ سازمان مکلف است در موارد زیر کارمندان رسمی خود را بازنشسته نماید:
۱ـ کارمندانی که ۳۰ سال تمام سابقه خدمت قابل قبول داشته باشند.
۲ـ کارمندان مرد و زن به ترتیب با سن ۶۵ سال و ۶۰ سال تمام.
تبصره ۱ـ در موارد خاص بنا به تشخیص شورا و تأیید رییس سازمان ادامه خدمت
کارکنانی که بیش از ۳۰ سال خدمت قابل قبول دارند بلامانع است.
تبصره ۲ـ سازمان می‌تواند کارمندان مرد را که حداقل دارای ۲۵ سال سابقه خدمت و ۵۰
سال سن و نیز کارمندان زن را که دارای حداقل ۲۰ سال سابقه خدمت قابل قبول می‌باشند
بنا به درخواست آنان بازنشسته نماید.
ماده ۱۲۴ـ شاغلان کار با مواد پرتوزا موضوع بند (۳) ماده (۲۰) قانون حفاظت در
برابر اشعه، مطابق ضوابط و دستور العملهای اجرایی موضوع ماده (۲۲) قانون مذکور از
افزایش سنوات خدمتی ناشی از کار با مواد پرتوزا به منظور بازنشستگی برخوردار
می‌شوند.
ماده ۱۲۵ـ [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
به کارمندان سازمان در زمان بازنشستگی و از کارافتادگی به ازای هر سال خدمت معادل یک ماه حقوق ثابت و مزایای مستمر مشمول کسور بازنشستگی به عنوان پاداش پایان خدمت تا سقف ۳۰ سال از محل اعتبار سازمان پرداخت می‌گردد.
تبصره ـ در صورت فوت شاغل این پاداش به وراث ثانونی وی پرداخت خواهد شد.
فصل دهم – تطبیق وضع و سایر مقررات
ماده ۱۲۶ـ کلیه کارمندان سازمان که در تاریخ تصویب این آیین‌نامه بطور تمام وقت
مشغول انجام وظیفه هستند مشمول مقررات این آیین‌نامه بوده و‌با ضوابط آن تطبیق داده می‌شوند.
تبصره ۱ـ سازمان می‌تواند نسبت به تبدیل وضعیت استخدامی کارمندان قراردادی خود که
بر اساس مجوزهای معتبر به کار گرفته شده باشند به‌دایمی اقدام نماید. دستور العمل
تبدیل وضعیت استخدامی کارمندان قراردادی به دایمی به تصویب شورا خواهد رسید.
تبصره ۲ـ افرادی که در طرح‌های عمرانی اشتغال یافته و یا می‌یابند با این
آیین‌نامه تطبیق وضع نخواهند یافت.
ماده ۱۲۷ـ در مرحله تطبیق کلیه سوابق معتبر تمام وقت کارمندان رسمی و قراردادی که
به ازای این سوابق حقوق و مزایای مربوط را دریافت و کسور بازنشستگی و حق بیمه را
پرداخت کرده باشند، ملاک محاسبه قرار خواهد گرفت.
ماده ۱۲۸ـ تطبیق کارمندان شاغل در زمان اجرای این آیین‌نامه بر حسب سوابق خدمت
آنها مطابق دستور العملی که به تصویب شورا می‌رسد، انجام خواهد شد.
تبصره ـ ارتقای کارمندان بر اساس ضوابط و مقرراتی است که به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۱۲۹ـ آندسته از کارمندان دایم که در زمان اجرای این آیین‌نامه تصدی پستهای
سازمانی را عهده‌دار نمی‌باشند و در حالت مأموریت، مرخصی بدون حقوق و نظایر آن بسر
می‌برند از تاریخ اشتغال و انتصاب آنان در یکی از پستهای مصوب سازمانی مشمول مفاد
این آیین‌نامه خواهند بود.
ماده ۱۳۰ـ در صورتی که پس از تطبیق و در اجرای این آیین‌نامه، حقوق ثابت و مزایای
مستمر کارمند از مجموع حقوق و مزایای رسمی و مندرج در‌احکام وی که به اقتضای شغل
مربوط بطور مستمر دریافت می‌نموده است کمتر گردد، مبلغ کاهش دریافتی تحت عنوان
تفاوت تطبیق به وی پرداخت‌خواهد شد. هر گونه افزایش بعدی حقوق ثابت و مزایای مستمر
تا استهلاک کامل از تفاوت تطبیق مزبور کسر خواهد شد.
ماده ۱۳۱ـ [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
اعضای هیأت علمی سازمان از مرتبه و پایه علمی مربوط و حقوق و مزایای اعضای هیأت علمی دانشگاهها برخوردار خواهد شد.
تبصره ـ کلیه مقررات رفاهی و تسهیلاتی که برای اعضای هیأت علمی دانشگاهها و مراکز آموزش عالی کشور به تصویب رسیده یا می‌رسد، در مورد اعضای هیأت علمی سازمان نیز تسری خواهد داشت.
ماده ۱۳۲ـ ساختار سازمانی و تشکیلات تفصیلی که شامل سطوح مدیریت و شرح وظایف
مربوط جهت انجام مأموریتهای سازمانی به منظور رسیدن به اهداف پیش بینی شده
می‌باشد، و همچنین پستهای سازمانی اعم از ثابت و موقت در داخل و خارج از کشور حسب
پیشنهاد سازمان به تأیید سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور می‌رسد.
تبصره ـ ایجاد پست سازمانی جدید برای خارج از کشور بنا به پیشنهاد مشترک سازمان و
سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور و تصویب هیأت‌وزیران خواهد بود.
ماده ۱۳۳ـ کلیه مصوبات اختصاصی صادر شده از مراجع قانونی که در راستای اهداف و
وظایف سازمان در زمینه‌های مختلف تا تاریخ تصویب این آیین‌نامه به سازمان داده شده
است بجز موارد مربوط به نظام هماهنگ پرداخت، با مفاد این آیین‌نامه تطبیق داده شده
و قابلیت اجرایی خواهند داشت.
ماده ۱۳۴ـ سازمان مکلف است حداکثر ظرف ۶ ماه از تاریخ تصویب این آیین‌نامه کلیه
ضوابط و دستورالعملهای مربوط را تهیه به تصویب مراجع ذی‌ربط برساند مادامی که
ضوابط و دستور العملهای اجرایی پیش بینی شده در این آیین‌نامه تهیه و تصویب نشده
است، مقررات و دستور العملهای مورد عمل کماکان معتبر و قابل اجراء می‌باشد.
ماده ۱۳۵ـ سازمان می‌تواند مفاد این آیین‌نامه را در مورد کارمندان شرکتهای تابعه خود اجرا نماید.
ماده ۱۳۶ـ کلیه قوانین و مقررات مربوط به تسهیلات استخدامی و رفاهی ایثارگران و بسیجیان با مفاد این آیین‌نامه همتراز و در مورد آنان اجرا‌خواهد شد.
ماده ۱۳۷ ـ [الحاقی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
کارکنان قراردادی شاغل در سازمان، مشمول ضوابط و دستورالعملهای این آیین‌نامه‌باشند ودر موارد مسکوت تابع مقررات آیین‌نامه استخدام پیمانی موضوع تصویب‌نامه شماره ۵۲۲۸ت۶۶۴ه مورخ ۱۳۶۸.۶.۱۵ و اصلاحات بعدی آن خواهند بود.
ماده ۱۳۸ـ [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۲۵]
مواردی که در این آیین‌نامه ذکر نشده است مشمول مقررات عمومی خواهند بود.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور